چهار گپ با چهار آدرس در ارتباط با اعتصاب غذایی دانشجویان

اعتصاب غذایی دانشجویان پوهنحی علوم اجتماعی به ششمین روزش نزدیک شد، اما برای رسیدگی به خواست های دانشجویان متحصن نه پارلمان، نه رئیس جمهور و نه وزارت تحصیلات عالی عملا هیچ کاری را انجام نداده اند ولی در عین حال دیده می شود که دانشجویان قاطعانه به اعتصاب غذایی شان ایستاد بوده و "تکه سفیدی که رنگ کفن دارد" را بر سر کشیده اند.
در ارتباط با این اعتراض و جریان آن که پنجمین روز خود را سپری کرده و با بی توجهی رئیس جهمور و مقامات وزارت تحصیلاتی عالی و رفتار نمادین پارلمان مواجه شده است، لازم می بینم که چهار نکته ذیل را به چهار آدرس مشخص بیان کنم:

گپ اول با رئیس جمهور

رئیس جمهور به عنوان رئیس کل دولت با آن که به صورت همه جانبه در جریان اعتراض دانشجویان و مساله قرار دارد، چرا در برابر خواست های مدنی و قانونی دانشجویان اقدامی لازم را انجام نمی دهد؟ چرا صدای جوانان را که با بد ترین حالت در زیر آفتاب سوزان برای تامین عدالت و تحقق شایسته سالاری که متضمن توسعه و سعادت ملت ماست در نظر نمی گیرد؟ چرا رئیس جمهور نسبت به خواست ها و اعتراضات مردم برخورد های دوگانه می کند؟ طوری که یکی از والی ها را بعد از اعتراض چند مولوی تلفونی برکنار می کند اما اعتراض مدنی یک قشر را که چیزی بیشتر از عدالت نمی خواهند، نادیده گرفته و به معاونش آقای خلیلی می گوید که من هم در این قضیه مداخله نمی کنم و تو هم مداخله نکن، بگذار کار ها اصولی پیش برود؟
آیا برای رئیس جمهور جان ده ها جوانی که در زیر آفتاب سوزان دست برای تحقق عدالت دست و پنجه نرم می کنند نسبت به حرف های اتهام گرایانه معین وزارت تحصیلات عالی بی ارزش است؟
آیا جواب عدالت خواهی، شایسته طلبی و اصلاح طلبی در پوهنتون جرم است که رئیس جمهور در پاسخ به اعتراض آنان به صورت کلی می گوید، این دانشجویان کسانی اند که ناکام مانده اند و فساد اخلاقی دارند و دارند حرکت قومی راه اندازی می کنند؟

نه جناب رئیس جمهور!

تو گزارش را از بابری گرفتی که شاید با عملی شدن این خواست دانشجویان از موقف خود می ترسد ولی ما و صد ها جوان دیگر که چندین بار از نزدیک با دانشجویان دیدار داشتیم و تجربه های عملی از درس و دانشگاه کابل داریم با گوشت و پوست خود؛ بی عدالتی، بی سوادی، تبعیض، قوم مداری، فساد اداری، فساد اخلاقی، استعداد کشی و ده ها معضل دیگر را از دیپارتمنت فلسفه تا ریاست پوهنحی علوم اجتماعی تا ریاست پوهنتون و وزارت تحصیلات عالی حس کرده ایم و در زیر فشار ها و مشکلات خرد و خمیر شده ایم.

آقای کرزی، چرا متوجه نیستی که پنج روز دانشجویان پوهنحی علوم اجتماعی فقط و فقط برای تامین عدالت و شایسته سالاری تحصن و اعتصاب کرده اند نه قوم گرایی؟ ولی آقای رئیس جمهور اگر تو به عنوان رئیس جمهور به وظایفت عمل نکنی و خواست های حق طلبانه ی دانشجویان را متهم به فساد و قوم مداری می کنی باید بدانی که در پیش وجدان های بیدار، اصحاب رسانه ها، نهاد های مدنی و قشرجوان جامعه محکوم به بی کفایتی در وظیفه و بی تفاوتی در برابر قانون و نسل جوان خواهی شد و این اتهام قوم گرایی را که به اعتصاب کننده های جوان بسته ای لکه ای است که گرد و غبارش در نهایت به دامن تو خواهد نشست. زیرا به خاطر قوم گرایی یک حرکت مدنی وقانونی را ناجوان مردانه بدنام کرده ای!!

آقای کرزی!

اگر در این شرایط که افغانستان از هر لحاظ نازکترین شرایط را سپری می کند، اگر شما اعتراض را با اتهام، حق طلبی را با حق کشی، عدالت را با تبعیض، حرکات مدنی را با رفتار قومی پاسخ دهید، بدانید که این دانشجویان علوم اجتماعی نیستند که شکست خواهند خورد بلکه این شما هستید که در تاریخ افغانستان به عنوان یک آدم وظیفه نشناس، قوم گرا، متعصب، بی کفایت، فاسد، ضد جوان و نا کار آمد تبدیل خواهید شد.

حرکت مدنی دانشجویان ولو که با بی مهری و بی تفاوتی مواجه شود و مظلوم بماند اما این را همه می دانند که این حرکت مدنی در زیر آفتاب سوزان در وضعیتی که تعدادی دانشجویان دیگری از همین دانشگاه مرگ به دموکراسی و مرگ به قانون می گویند، به معنای عقلانیت این حرکت، قوت، قدرت، شهامت، درایت، صداقت، فداکاری و ایثار یک بخش از عظیم جامعه در این برهه ای از تاریخ است.

حالا که همه می دانند کرزی به وضع دانشجویان توجهی ندارد و هیچ کاری برای حل مشکل آنان نمی کند، حرکت دانشجویان دارد به پیروزی و سربلندی می رسد و اما کرزی و عبید و بابری و حبیب با فساد زایی فاروق و فیصل علوم اجتماعی محکوم و مغموم خواهند شد.

گپ دوم با وکلای پارلمان

پارلمان افغانستان به عنوان خانه ملت و مدافع حقوق مردم باتوجه به این که دانشجویان معترض پنج روز با وضع نامناسبی در پیش روی این شورا دست به اعتصاب غذا زده و مهمان این خانه است، در این مدت یک حرف عملی و یک اقدام عملی در راستایی حل مشکل دانشجویان از سوی وکلا به شمول هیات اداری و رئیس دیده نشده است.

برعکس وکلای محترم به جای این که بروند رئیس جمهور و وزارت را محکم بگیرند، با حرکات نمایشی، اکت های خشک و خالی، عکس های یادگاری در فیسبوک، تلاش دارند که از وظایف شان شانه خالی کنند و مسئولیت را به دوش کسانی دیگری بیاندازند.
وکلای محترم باید بدانند که اگر دانشجویی در آن جا از بین برود و یا به خواست های حق طلبانه ای آنان رسیدگی صورت نگیرد، شرم و ننگی بزرگ نصیب پارلمان خواهد شد.

این وکلای که برای گرفتن قرار داد سوپلین، قاچاق مواد و کارهای شخصی خود شان روز یک وزیر را به استیضاح می کشند، بی تفاوتی آنان در برابر اعتصاب مظلومانه دانشجویان به هیچ وجه قابل قبول نیست.

گپ سوم با دانشجویان معترض

دانشجویان عزیزی که در آن جا با قاطعیت و جدیت تمام دست به اعتصاب غذا زده اند و خواست شان تامین عدالت و رعایت شایسته سالاری در پوهنحی علوم اجتماعی می باشد، برنامه ی اعتصاب شان را همان طوری که از اول خوب آغاز کرده اند بعد از این نیز با تدبیر و درایت و به صورت عقلانی و مدنی پیش ببرند. آفتاب سوزان و بی مهری های رئیس جمهور و وزارت تحصیلات عالی را به دل نگیرند زیرا این که، حرکت مدنی و قانونی آنان اعتراض سپیدی است که آهسته آهسته ولو که با مخالفت ها و موانع روبرو شود، بالاخره لوای خرد و شایسته سالاری را در فضای دانشگاه کابل بلند می کند و پرچم تبعیض، تعصب، قوم مداری و استعداد کشی را به زیر می کشد.

حرکت مدنی و اعتراض مسالمت آمیز دانشجویان یک حرکت بسیار قوی، پیروز و رهبری کننده در راستای تحقق دموکراسی و تامین عدالت در افغانستان است. دانشجویان علوم اجتماعی با آن که مظلومانه در زیر آفتاب سوزان چشم انتظار برآورده شدن خواست های شان می باشند ولی حرکتی که آنان به راه انداخته اند باحمایت گسترده ی اقشار مختلف جامعه، نهاد های مدنی، فرهنگی و سیاسی، شخصیت های دلسوز و روشن فکر در سراسر جهان مواجه شده و همگی از آن استقبال می نمایند، این استقبال وسیع از چنین حرکت مدنی به معنای هماهنگی و همراهی همگان با دانشجویان علوم اجتماعی برای تحقق دموکراسی و نهادینه شدن شایسته سالاری در افغانستان است. روندی که ایجاد شده رهبری کننده ای آن دانشجویان قهرمان پوهنخی علوم اجتماعی است.

حرکت اعتراضی و رهبری کننده ای دانشجویان علوم اجتماعی از نگاه جامعه شناسی سیاسی "نفوذ به بالا" است، یعنی این دانشجویان با رفتار دموکراتیک و عقلانی و جان فشانی شان برای آوردن اصلاحات در پوهنحی علوم اجتماعی بالای افکار عمومی، فعالان مدنی، نخبگان سیاسی، احزاب، نهاد های فرهنگی و اقشار مختلف جامعه تاثیر گذاشته و همه را در این راستا باخود هماهنگ ساخته اند، در حالی که در جامعه سنتی افغانستان تاکنون اکثر حرکت ها به شکل "نفوذ به پایین" و متمر کزبوده یعنی از بالا به پایین رهبری یا بزرگی در مساییل اجتماعی و سیاسی مردم را جهت دهی و سوق سیاسی داده اند.

بنا بر این دانشجویان عزیزی که برای دستیابی به این هدف میمون و مبارک جان شان را مایه گذاشته اند، باید سعی کنند که هم چنان برنامه ی شان با خرد و تدبیر به پیش رفته و از ورود افکار احساساتی و نسنجیده در برنامه ی شان جلوگیری نمایند.

به نظر می رسد که عده ای از آدم های فرصت طلب، استفاده جو و بی باور تلاش می کنند که با استفاده از فرصت، از احساسات پاک محصلین سوی استفاده نموده و اهداف خود را دنبال کنند. گفته می شود که چند نفر از این نوع آدم ها در بین دانشجویان رفته و با دامن زدن به بعضی چیزی های نادرست، می گویند ما در این جا برای تاریخ مبارزه می کنیم و می خواهیم که نام ما ثبت تاریخ گردد.
لذا، دانشجویان عزیز باید هوشیار باشند وفریب همچون آدم های بی تعهد و استفاده جو را نخورند، هر تصمیمی را که در ارتباط با برنامه اعتصاب شان می گیرند باید عقلانی، واقع بینانه، درست و اساسی بوده و به نفع و مصلحت خود شان باشد. درست است که هر کاری ما در تاریخ ثبت می شود اما باید بدانیم که تاریخ را کار های برنامه ریزی شده و عقلانی رقم می زنند نه تصامیم احساساتی و نا به خردانه.

گپ چهارم با رسانه ها و جامعه مدنی

رسانه های همگانی و خانواده جامعه مدنی با آن که تا حالا حمایت و پشتبانی خوبی از این حرکت مدنی دانشجویان داشته اند و با به اشتراک گذاری، نشر و هماهنگی خوب شان از اعتصاب، حقانیت و اهمیت موضوع را برای مردم افغانستان رسانده اند ولی در عین حال باید تلاش کنند که از بعضی آسیب ها و مشکلاتی که از سوی حلقات مغرض و مرتجع سیاسی و قومی این حرکت مدنی را تهدید می کنند نیز جلو گیری نمایند.

گفته می شود که شماری زیادی از حلقات فاسد و متعصب دست به کار شده اند که با قومی جلوه دادن این حرکت مدنی، از اهمیت و بزرگی آن بکاهند و با این شکل فساد و ضعف پوهنحی علوم اجتماعی را که در این روز ها به سراسر عالم هویدا شده، از انظار عمومی پنهان نگهدارند.

بنا بر این، اصحاب رسانه ها، فرهنگیان و قلم به دستان و خانواده جامعه مدنی تلاش نمایند در ضمن این که از قوت و عظمت این حرکت یاد می کنند به آسیب ها و تهدید های که اعتصاب را متضرر می سازند نیز توجه داشته باشند و جلو آن را بگیرند. والسلام