یک نظریه آرمان گرایانه در رابطه به تکت انتخاباتی

ظاهرا در افغانستان بازار بحث های انتخاباتی بسیار داغ شده، جدال برای ساختن تیم های انتخاباتی به اوج خود رسیده است. شماری از شخصیت ها که تا روزهای گذشته متحد و حامی سیاسی همدیگر بودند. امروز درمسیر تبدیل شدن به رقیبان آشتی ناپذیر حرکت می نمایند. اتحاد های که با شعار مظلومیت زدایی و تقسیم عادلانه قدرت، سرمایه و خدمات شکل گرفته بود. امروز موسسین آن به خاطر کسب نامزدی برای چوکی احتمالی، خصومت وار رقابت می نمایند. تیم حاکم و حامیان آن طی 12 سال گذشته، رضایت مردم را جلب نتوانست... در چنین وضعیتی، نوشتن مطلب زیر، یک متنی " ارمان گرایانه" است. اما در هر حال مفکوره و نظریه خویشرا با دوستان مطرح باید کرد.

توفیقات همۀ کاندیدان احتمالی و ائتلاف های خدمتگزار به مردم و کشور را خواهانیم. که به این مردم مظلوم و کشور جنگزده خدمت کنند. در رابطه به ائتلاف ها و ایجاد تکت های مشترک انتخاباتی بهتر خواهد بود که کاندیدها، کاندید معاونین و ستاد های محترم شان توجه نمایند که منافع مردم، وحدت ملی و تامین بستری برای تحقق عدالت اجتماعی، مدنظر آنان بوده باشد. اهمیت سخنان خویشرا درک کنند. مسایل را سنجیده و شمرده مطرح کنند.... کاندید بودن، زدوبند و رقابت های انتخاباتی نهایت کار نیست. همینطور هیچ مقام و منصبی به استثنای جلب رضایت مردم انتهای گوارا و شیرین ندارد. از این جهت خوب خواهد بود که همه کوشش نمایند تا در راستای منافع مردم گام بردارند. تا حمایت و رضایت مردم را برای همیشه همراه شان داشته باشند. در سابق شاید مردم حکومت ها و پروسه تشکیل آنرا از خودشان نمی‏دانستند. انتخابات های چندانی نیز در کشور برپا نگردیده است. مردم هیچ یک از حاکمان را طی دو قرن گذشته از خودشان نمی شمرده اند. اکثریت آن حاکمان قبلی نیز منافع زود گزر شخصی خویشرا بر همه چیز، حتی حیات جمعی مردم ترجیح میدادند و بدنامی ابدی را در صفحات تاریخ و ذهن عموم مردم برای شان حک نموده اند. و مردم کشور هیچگاهی در مشکلات با آن حکومت ها و حاکمان، همراهی نکرده اند. شاید سکوت ‏نمودند، اما هیچ وقت همراهی نکردند. اما در نظام جدید (پس از سال 2001م ) در دو انتخابات گذشته ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی با وجود تمام کاستی ها و کم کاری های ( حکومت و شورای ملی) تمام مردم به خصوص مردم مناطق امن، همکار خوبی نظام جدید بوده اند. در تمام پروژه های ملی و سیاسی با اشتیاق و امید زیاد مشارکت نموده اند. اما حکومت و پارلمان قبلی و فعلی که در نتیجه انتخابات بحث بر انگیز بوجود آمد. در انجام وظایف شان کوتاهی داشته و دارند. این نقیصه، صدماتی بر پیکر کشور و همچنین اعتبار و امید مردم نسبت به خیلی از رهبران و سیاسیون افغانستان وارد نموده است. بنابرین هرگاه کارزار انتخاباتی میان مدعیان حکومتداری بعدی، به شکل کنونی آن تداوم بیابد. امیدهای متزلزل مردم لطماتی زیادی خواهد دید. از محبوبیت سیاسیون و جریانات تحت اداره آنان کاسته خواهد شد. بنابرین تنها ایتلاف های خوب، مردم پسند، دارای برنامه های روشن و رهگشا، همراه با مبارزات سالم انتخاباتی، قناعت مردم را میتواند فراهم نماید و کاندیدانی بر آمده از دل چنین تیم و یا تیم های، میتوانند، مردم را برای مشارکت تشویق نمایند. و هر جای هر نقیصه‏ای اگر هم ایجاد شود، مردم از یک تیم خوب حمایت خواهد کرد. تا حکومتی متغیر تشکیل گردد. برای مردم سعادت به ارمغان بیاورند. کشور را به طرف امنیت سوق دهند. دامنه ای فساد لجام گسیخته را جمع تر نمایند.

اما جنجال های بی مورد و فرسایشی، مردم را مایوس خواهد نمود. جدال های قدرت طلبانه و اتهامات ناروا بر همدیگر میتواند از منزلت اجتماعی و سیاسی شخصیت ها بکاهد و شکاف های قومی، منطقه ای و حزبی را میان مردم بیشتر سازد. حتی ممکن است، برگزاری انتخابات را دچار چالش نمایند.