گاتوسو: اجازه ندادم عکس ملکه را آویزان کنند

جنارو گاتوسو هافبک ایتالیایی تیم آث میلان در سن 30 سالگی قرار دارد. او هم در عرصه ملی و هم باشگاهی به موفقیتهایی که یک بازیکن فوتبال در آرزو در سر می پروراند دست یافته است. قهرمانی در باشگاه های ایتالیا، جام حذفی ایتالیا و بعد از آن قهرمانی در باشگاههای اروپا و سپس باشگاه های جهان. در عرصه ملی نیز گاتوسو شانس این را داشته است که همانند بسیاری از ایتالیایی ها آرزو به دل نماند و طعم شیرین قهرمانی در جام جهانی را بچشد. او اکنون یک افتخار دیگر در کارنامه درخشان خود و بسیاری از هم نسلانش کم دارد، یک قهرمانی در مسابقات یورو و اکنون که در آستانه شروع بازیهای یورو 2008 قرار گرفته ایم این هافبک سختکوش می رود تا با لاجوردی پوشان ایتالیایی به افتخاری دیگر دست یابد.

جنارو، ایتالیا مهمترین شانس برای قهرمانی در یورو 2008 است؟
خب البته، به هر روی، ما قهرمان جهان هستیم و ما در پیش روی فرانسه، اسکاتلند و اوکراین به یورو 2008 صعود کردیم. با این وجود ما با گروه سختی روبرو خواهیم شد، فرانسه، هلند، رومانی. همچون ما، فرانسه و هلند نیز روحیه بردن این جام را دارند، همچنین آلمان، تیمی که خیلی کم مسابقات بزرگ را می بازد، اسپانیا، پرتغال نیز البته هستند، همچنین مدافع قهرمانی، یونان.

ایتالیا چه تغییراتی را از جام جهانی 2006 آلمان داشته است؟
روبرتو دونادونی ماموریت سختی را برای تحویل گرفتن تیم از مارچلو لیپی داشت. با این وجود او قابلیت تاکتیکی ما را توسعه داد در حالیکه او بازیکنانی برجسته ای همچون آمبروزینی، آکوئیلانی و دی ناتاله را نیز به تیم آورد. دونادونی تنوع تاکتیکی تیم را افزایش داده است که این مسئله به ما یک نیروی مضاعف داده است. ما هم همچون همیشه گرسنه هستیم و با وجود توانایی های تکنیکی ما و تجربه ما، ما می توانیم خیلی پیش برویم در اتریش و سوئیس اگر ما به صورت کامل و با آرامش به آنجا برسیم. اما قهرمانی اروپا از جام جهانی خیلی مشکل است. اگر شما به تورنمنتهای گذشته نگاه کنید، شما خواهید دید که ایتالیا در آنجا خیلی کشمکش داشته است.

چرا اینگونه بوده است؟
خب، حریفان آسانی در یورو وجود ندارد. همه تیمها با بالاترین توانایی شان بازی می کنند و هر مسابقه ای به مانند یک فینال هست. تیمها هستند شبیه هم با و اغلب با یک روش مشابه بازی می کنند. بیشتر از این، اینکه دوره های استراحت بین بازیها کوتاهتر است، تورنمنت ممکن است خیلی طولانی نشود اما مطمئنا خیلی سخت است. بنابراین مهم این است که یک تیم با کیفیت بالا که می تواند فشارهای روحی را برای رقابت در رسیدن به قهرمانی تحمل کند باشد شش مسابقه در سطح عالی را در 23 روز انجام دهد.

یورو 2004 یک تجربه تلخ برای ایتالیا بود...
قطعا اینگونه بود. ما با دو تساوی و یک برد حذف شدیم همانند آلمان و اسپانیایی که از صعود به مرحله بعد بازماندند. بازیکنان این کشورها از یک فصل سنگین مسابقات باشگاهی و بین المللی آمده بودند. این یک سوال برای 16 تیمی است که می خواهند شانس قهرمانی در یورو 2008 را داشته باشند.

کدام بازیکنان در یورو 2008 پیشروتر خواهند بود؟
از تیم ما، من جیانلوئیجی بوفون، آندره پیرلو و لوکا تونی را انتخاب میکنم. من همچنین انتظار دارم که کریستیانو رونالدو، از پرتغال، فرناندو تورس از اسپانیا و زلاتان ابراهیموویچ از سوئد نیز تورنمنت برجسته ای را داشته باشند بخاطر توانایی های تکنیکی و ورزشی شان. تجربه نیز در مسابقات قهرمانی اروپا نقش محوری دارد. بازیکنان کلاس جهانی همچون تیری هانری از فرانسه و میشائیل بالاک از آلمان می توانند به تنهایی تیمشان را به سمت قهرمانی جلو ببرند.

شما هم قادر به انجام چنین کاری برای تیمتان هستید...
من ستاره نیستم اگر این آن چیزی است که شما می خواستید. من یک بازیکن تیمی هستم که همیشه همه کاری برای تیم انجام می دهد. من توانایی ها یا مشخصات بارز پیرلو را ندارم، اما می توانم در موفقیت تیم همکاری کنم، بدوم و کمک کنم به هم تیمی هایم.

آیا یک الگو داشته اید؟
سالواتوره باگنی، هم تیمی دیه گو مارادونای بزرگ در ناپولی. باگنی دیر به اینترمیلان آمد و همچنین پدرم فرانکو، یک هوادار میلان که به من اجازه نداد تا پوستر باگنی را در دیوار اتاق خوابم بزنم. اکنون بازیکنی که من اغلب می ستایمش پائولو مالدینی است. او در بیش از هزار مسابقه رسمی در طول دوران فوتبالی اش بازی کرده است، که همه آنها در بالاترین سطح بوده است. او یک نمونه مناسب از نظر حرفه ای و تعصب برای فوتبال است. هنوز هم همان انرژی را در سن 40 سالگی از خود خرج می کند که زمانی که دوره فوتبالی اش را شروع کرده بود.

سیلویو برلوسکونی، مالک میلان، فکر می کند که شما نمونه ایده آل برای جانشینی پائولو مالدینی بعنوان کاپیتان تیم هستید.
من صمیمانه امیدوارم که پائولو دوران عالی اش را ادامه دهد. میلان جایگاه خاصی از زمان کوچکی در قلب من داشته است. این افتخار بزرگی برای من خواهد بود که همانند فرانکو بارزی و مالدینی باشم.

علیرغم تعصبت برای میلان شما می خواستی سه سال قبل باشگاه میلان را ترک کنی...
آن مسئله بخاطر شکست غیرقابل باور ما در مقابل لیورپول در فینال لیگ قهرمانان در استانبول بود. ما 3 بر صفر جلو بودیم و نهایتا در پنالتیها باختیم. من سرافکنده بودم و برای مدت طولانی احساس ضربه خوردگی می کردم. خوشبختانه، مربی و هم تیمی هایم دوباره هیجان را به من بازگرداندند. ما کارمان را از سر گرفتیم تا پیروز شویم و در سال گذشته در یک مسابقه انتقامی آنها را در آتن شکست دهیم.

شما در ابتدای کارتان به اسکاتلند رفته بودید و این به شما کمک کرد که شخصیت شگرفی را هم بعنوان یک بازیکن و هم یک فرد به دست آورید.
من هیجده ساله بودم و من برای همیشه از پدرم قدردان هستم بابت تشویق من برای ترک پروجیا و پیوستن به رنجرز. او گفت که من دیوانه خواهم بود اگر شانس به دست آوردن دستمزد 250 هزار یورو در سال را رها کنم در حالی که او باید در ماه 500 یورو می گرفت. من بر ترسهایم غلبه کردم و دو مربی عالی همچون پل گاسکوئین و والتر اسمیت را پیدا کردم. آنها به من گفتند که چگونه جنگندگی و ثبات را با هم ترکیب کنم. من اولین مسابقه دربی قدیمی را در آنجا به یاد می آورم، من کاتولیک برای یک تیم پروتستان در مقابل یک تیم کاتولیک بزرگ (سلتیک) بازی می کردم. من دقیقه اول اخطار گرفتم و ده دقیقه بعد اخراج شدم بخاطر یک خطا. از همان زمان بود که تماشاگران من را به نام مستعار شجاع دل صدا زدند. آنها از من تشکر کردند بابت اینکه من اجازه ندادم که عکس یک زن بر روی رختکن بماند، عکس، عکس ملکه الیزابت بود.

در حالیکه دیگر بازیکنان هنگام گل زدن یک دیگر را در آغوش می گیرند، شما جشنهای گلزنی را با مارچلو لیپی و کارلو آنچلوتی می گرفتید.
من روابط عالی ای با هر دو مربی دارم. ما به یک دیگر بسیار احترام می گذاریم. من نمی دانم که چرا من اینگونه با آنها رفتار می کنم. کسی چه می داند، من ممکن است این رفتارها را با روبرتو دونادونی در طول یورو 2008 نیز شروع کنم.