تجربه‌ی دور دوم، تمرین دموکراسی است

برگزاری انتخابات نشانه ارج گذاری به دموکراسی و خواسته های اکثریت جامعه است. افغانستان که تجربه دو انتخابات قبلی را همرایش دارد برای برگزاری انتخابات 16 حمل تلاش خستگی ناپذیری را به خرچ داد و انتخابات را برگذار کرد. برگذاری این انتخابات برای خیلی‌ها یک چیزی تقریبا غیر ممکن بود و از نیرو‌های امنیتی کشور این انتظار نمی‌رفت، تا بدون کمک‌های خارجی بتواند امنیت را به صورت اساسی تامین کند. نگرانی‌های جدی در قبل از انتخابات مبنی بر عدم برگذای انتخابات در تقسیم اوقات معین شده مطرح بود، که خوشبختانه انتتخابات برگزار و نتایج ابتدائی آن هم اعلام گردید. انتخابات که بزرگترین نمایش قدرت مردم و نماد از طبیق عملی دموکراسی است، با شرکت همه حانبه‌ی مردم در صحنه و حضور آنان بر یک تصمیم گری بزرگ و ملی عملی می‌گردد. شرکت در انتخابات و دادن رأی در افغانستان توأمِ با مناسب نبودن امنیت است. و این امر باعث نگرانی‌های زیادی بین مردم در قبل از انتخابات گردیده بود. اما مردم برای شرکت در انتخابات از جان شان مایه گذاشتن و برای اینکه بتوانند تغییرِ در شرایط کنونی به وجود بیاورند در صحنه‌ی عمل حاضر شدند. شرکت با این رسک مساله‌ی دیگری را مطرح می‌سازد و آن چیزی جز حساس بودن مردم در قبال سرنوشت شان نخواهد بود. تعیین سرنوشت را بر نشستن در خانه، به بهانه‌ی نبود امنیت ترجیح دادند. و نشان دادند که حتی اگر برای چندمین بار شرکت شان در انتخابات لازمی باشد، این کار را خواهند کرد. در یک کلام مردم حماسه آفریدند و به بدخواهان نشان دادند که حتی اگر انتخابات به دور دوم بکشد هم با همان شور و شعف، آرای شان را به صندوق‌ها خواهند ریخت، و به هیچ وجه از شرکت در دور دوم ابا نمی‌ورزند. باید گفت عدم شرکت در دور دوم برای مردم به مفوم نبردی است که انجام آن از همان آغاز محکوم به شکست و نابودی بود. نبردی که شرکت کردن در آن شاید به قیمت جانِ شرکت کننده می‌انجامید، اما در نتیجه اثری نداشت. شرکت در دور اول به نوبه‌ی خود تجربه شرین دموکراسی و مردم سالاری بود، و قدرت رأی فرد را در هر نقطه کشور به خوبی به نمایش گذاشت. اما حالا که رفتن به دور دوم انتخابات، به مسئله‌ی انکار ناپذیر تبدیل شده است، خود زمینه‌ی تمرین بهتر و بیشتر دموکراسی را پدید آورده است، و مردم هم از این فرصت طلای برای تعین زعیم آینده شان استفاده‌ی آگاهانه می‌کنند.
برسی نتایج ابتدای انتخابات این مسئله را به خوبی واضح می‌سازد که رقیبان دور دوم عبدالله، عبدالله و اشرف غنی احمدزی خواهند بود. خوشبختانه اشرف غنی احمدزی آمادگی شان را مبنی بر رفتن در دور دوم انتخابات اعلام کرده است، و این خود نشان از امتداد تمرین دموکراسی در کشوری چون افغانستان است. اما از سوی دیگر عبدالله، عبدالله که تجربه‌ی یک بار رقابت را با حامد کرزی دارا است، نسبت به رفتن به دور دوم انتخابات بی‌میل معلوم می‌گردد. عبدالله که در انتخابات دور قبلی رقیب جدی برای کرزی در دور اول بود از رفتن به دور دوم ابا ورزید و در آن شرکت نکرد. اما این بار وی به حیث کاندید پیشتاز رقیب جدی برای احمدزی است، و اگر مثل انتخابات دور قبلی از رفتن به دور دوم ابا کند، این مسئله مشکل‌زا خواهد بود. و از جانب دیگر بی‌حرمتی به آرای ریخته شده از سوی مردم به نفع عبدالله خواهد بود. مردمی که می‌خواستند، دموکراسی را تمرین کنند، و به جهانیان نشان دهند که آنان انسان‌های مدنی هستند، و برای این که بتوانند آینده شان را به دست خودشان رقم بزنند، از جان شان مایه می‌گذارند. حال اگر عبدالله این تصمیم مردم را ارج نگذارد و از ادامه رقابت منصرف شود خود جفای نابخشودنی را انجام داده است. چون در نخست ذکر کردیم که مشارکت در انتخابات 16 حمل توام با تهدیدات بلند امنیتی بود، ولی تعین سرنوشت برای شان مهم‌تر از هرچیزی بود، و با این حساب به پای صندوق‌های رأی حاضر شدند. حال اگر این آرا بدون سرنوشت گذاشته شود، مسئول آن فقط عبدالله خواهد بود. مردم برای اینکه بتوانند عبدالله را همراهی کنند، در انتخابات شرکت کردند، اما حالا که فرصت همراهی عبدالله فرا رسیده است، وی نسبت به این مسئله بی‌میل است و همواره از به نتیجه رسیدن در دور اول حرف می‌زند، در حالی که نتایج اعلام شده خلاف این حرف را به اثبات می‌رساند.
ما بر این عقیده هستیم که اشتراک در دور دوم به همان میزان اهمیت دارد که در دور اول داشت، و رقابت باید در دور دوم به همان اندازه سالم باشد که در دور اول باید می‌بود. انصراف کاندیدان بی‌احترامی به آرای مردم است، و عدم اهمیت دادن به آرای مردم و خواسته شان جفا به آرمان توده خواهد بود. در نتیجه می‌خواهم بیگویم تجربه کردن دور دوم انتخابات، تمرین دموکراسی در کشور است.