گپی با بشر دوست

از شنیدن اینکه سپنتا دستیار وزیرخارجه ایران است موی بربدن هر افغان ایستاد میشه ولی ، نمیدانم آقای بشر دوست چطور به ای افتخار میکنه

باحرمت واحترام به دانشمندگرامى بشردوست !
يکى از شنونده ـ بيننده وخواننده ى نظريات شماوديگردانشمدان ونويسندگان خوب بودم وهستم.و همشه تلاش نموده ام هر شخص را از لابلاى نظرو انيشه اش بشناسم نه از تبار اجتماعى ـ سياسى اش .

پاسخگويى اخير شما با دريچه نگين بخت ( کابل پرس^? ) نشانه از هزمچينى
شما را به اتش سيا انيشان تاريک دل ودستفروشان ـ سنگفروشانى که با تمام نيروى سياهى وجهل به جنگ انديشه و روشنايى آمده اند، نشان ميدهد.

آرزو ما تشنگان آنست تا از شما چيز فهمها سخنى به ثواب بشنويم و سيرآب شويم .
مگر در خيمه ملت قرار بر اين نبود، تاشما :

ـ درخدمت آرمانهاى حمال باشيد؟
ـ از واقيعت چشم پوشى نکنيد ؟
ـ پاسدار قانون باشيد ؟
ـ پاسخگوى عادل باشيد ؟
ـ مشت گوبنده برعدول بشيد ؟
ـ دانش وانديشه شعار بشيد ؟
و هزارويک باشيد ديگر ؟؟؟؟
همه آرزوهاى ملت وروشنگرى را پشت کرده با خار مغيلان در تنور داغ بخيلان ريختيد .
جز خاکستر چيزى ، برحق که نسيبتان نخواهد شد.
مخلص شما هما
ـ

سپنتا بيشتر لکه ء ننگ روشنفکری افغانستان است تا... روشنفکری که در ارگ رفت و آمد داشته باشد و پيش يک معامله گر مثل کرزی خم و راست شود، روشنفکر نيست. آقای سپنتا اگر همت داشت، دزدانی مانند عمر صمد، محراب الدين مستان، کاکای کرزی و زلمی حقانی را به چنگال عدالت پسپارد. روشنفکری با حرف مفت زدن و ضد آن عمل کردن فرق دارد. آقای سپنتا به سوالات منطقی آقای بشردوست پاسخ بدهد نه اينکه شاگردان خود را که در وزارت امور خارجه گمارده و همه با لهجه هراتی گپ می زنند، وادار کند در اين سايت به نفع او اظهار نظر کنند. آقای سپنتا خوب است کمی مانند بشردوست و ملالی جويا فکر کند. آيا آقای سپنتا فقط خم و راست شدن و موزه پاکی برای کرزی را ياد دارد؟ يا وقتی فهميد که ديگر وزير خارجه نيست، اشک بريزد؟ شما آقای بکتاش نيز بهتر است تبديل به يکی از همين آلت دست های سپنتا نشويد. اگر اوضاع خراب شود، سپنتا با پاسپورت آلمانی نه به فکر شما خواهد بود و نه افغانستان و نه روشنفکری.

سپنتا که با استفاده از هر فرصتی تلاش ورزیده خود را زیر پای داکتر عبدالله بیندازد در مصاحبه ها با تلویزیون طلوع و خطابه در ولسی جرگه نیز آن را از یاد نمی‌برد: «من شخصآ با بعضی از شخصیت ها که خود را اپوزیسیون می‌گویند همیشه احترام داشتم و پشتیبان آنها بودم و اگر جناب داکتر عبدالله وزیر خارجه را هم عضو این اپوزیسیون تلقی کنیم که فکر نکنم که باشد من به تلاش و فعالیت شان که در اصلاح وزارت خارجه از خود نشان داد واقعا همیشه احترام داشتم. به عنوان یک وزیر بسیار پرکار وزارت خارجه. برخلاف شایعات که در جریان است من تلاش خواهم کرد پروسه رفرم و اصلاح را که داکتر عبدالله به جریان انداخت ادامه دهم. در نهایت، کار من ادامه کار ایشان است.» و «... باید گامهای اونها (عبدالله) در این راستا ادامه پیدا کنند.»! ولی به نظر می‌رسد این نجاست خوری ها در برابر همه‌ی تبهکاران — که یک روشنفکر به شدت مرتجع اما کمی با شخصیت هم آن را برای خود عار و مرگ می‌داند.— صفرایش را نمی‌شکست که در شورای وزیران چتلی سه سرجنایت سالار را بر سرش باد کرد.

آیا موضعگیریهای سپنتا ستایشگران او را شرمسار نمی‌سازند؟ آیا از روی آنها نمی توانند دریابند که سپنتا با تمام عطر و روغنی که امریکا و رسانه‌هایش بر او میزنند، روشنفکر حقیریست که به خاطر پاییدن در چوکی آماده پذیرش هر خواری و پوزه مالی برپای بنیادگرایان می‌باشد؟ کسی که کارش را «ادامه کار جناب داکتر عبدالله» اعلام نماید، به این معنا نیست که او اولتر از همه تهی از سلامت وجدان «اکادیمیک»‌اش شده است؟

داکتر عبدالله به مثابه سخنگو و «وزیر خارجه» سرجنایتکار مسعود، غیر از پنجشیری بازی و نصب عده‌ای خاین و جانی و فاسد و رهزن شورای نظاری و ائتلاف شمالی و پرچمی در وزارت خارجه و ماموریت‌های خارجی چه کرد که حال او متعهد می‌شود کارش ادامه کار آن غدار و آدمکش اخوانی خواهد بود؟

در حسن نیت و احساسات وطنپرستانه‌ی عده‌ای از علاقمندان رنگین سپنتا جای تردید نیست اما اینان که لکه‌های خون و خیانت را بر سر و روی داکتر عبداله می‌بینند پس نباید در طرد و رد عنصری درنگ کنند که با عطش بر آن لکه‌ها بوسه می‌زند.

ما برآنیم که سپنتا هر قدر هم خود را به خریت زده و شعار «اکادیمیک»‌اش را تکان دهد، خوب آگاه است که دیگر جاده‌ای از سفلگی نمانده که نه پیموده باشد و ازینرو نه می‌خواهد و نه می‌تواند حتی پوست پشکی به توجیه همدستی‌‌اش با دژخیمان «ائتلاف شمال» این نابخشودنی ترین خیانت به وطنش بپردازد. ولی جالب خواهد بود از مدافعانش بشنویم که با چه دلایل «اکادیمیک» و «علمی» سوراخهای کلان سیاسی و شخصیتی او را منافذ نور دانش و خبرگی سیاسی‌ و ... تفسیر خواهند کرد.

مردار خوری آقای سپنتا پایانی ندارد. بوی ماهیت بنیادگرایی و ضد دموکراتیک پارلمان در دنیا بالاست لاکن مرتد ما که عشق وزارت، او را به هر هتک حرمت و کرامت از خودش رام گردانیده، در برابر این سوال که «شما رای پارلمان را به دست می‌آورید؟»، می‌گوید:

«من امید وار هستم که رای پارلمان را به دست بیاورم. ببینید در افغانستان در درون پارلمان تعداد زیاد نمایندگان مردم هستند که به منافع ملی می‌اندیشند به تقسیم قدرت و برابری قدرت می‌اندیشند.»

این اظهارات را به گمان قوی سینه چاکانش هم آبروریزی می شمارند اما کو آنقدر صداقت که از خوشبینی ساده لوحانه‌ به انسانی تا این حد ذلیل از مردم عذر خواهی کرده و به او نفرین بفرستند.

چنانچه گفتیم منابع خارجی معتبر به شمول منابع امریکایی، پارلمان را مملو از تبهکاران و هیروئین سالاران جهادی می‌دانند؛ اینان و عامی‌ترین افراد هم دیدند که در به اصطلاح رقابت بین دو سرجنایتکار یعنی قانونی و سیاف برای ریاست ولسی جرگه هر کدام بیش از ۱۰۰ رای آورد که با محاسبه‌ای سرسری روشن می‌ نمود بیش از ۹۰ در صد کسانی که در پارلمان راه یافته اند متعلق به این دو دارودسته «ائتلاف شمال» هستند. معهذا روشنفکر سبک که رویای وزیر خارجه شدن بیقرارش ساخته، امید دارد که از پلشت ترین بیدادگران قرن که آنان را «نمایندگان مردم که به منافع ملی می‌اندیشند» می‌خواند، رای اعتماد می گیرد.

مباهات نمودن به کسب رای اعتماد از پیروان سیاف و قانونی و دوستم و ربانی و گلبدین! زهی شرفباختگی! زهی سقوط و بی مسلکی!

از مقاله پیام زن - ادامه مقاله:

شکی نیست وقتی در مقابل گاندی چنان پیش آمدی در هند از جانب انگلیس هامیشود در افغانستان هم هرچند نام پارلمان افغانی است اماهمان انگلس ها هستند که میخواهند دومین گاندی را فدای اهداف شان کنند

فکر میکنم سپنتا و بشر دوست در مسایل ملی با هم توافق دارند مثلآ هر دوی این عالی جنابان محمد ظاهرشاه را بابای ملت دانسته و از شهید احمدشاه مسعودنیز به عنوان قهرمان ملی و مرد شکست ناپذیر ساد میکنند

اوه ... داکتر صاحب سپنتا مالوم میشه phd ره مفت نگرفتی... کم کم یاد می گیری که چه قسم کد مردم افغانستان گپ بزنی. مگه سیل زیر نام غمجن ک خوده بچه ملک جور کدی خوبیش نیست. یگان چیزی دیگه خوده جور کو او ظالم. بچای ملکه ده افغانستان شاها بچه بیریش جور میکدن. ای گپ ده ضرر ته است. تیداد ای خان زادا ده پارلمان ام بسیار کم استند او ساده. از یگان رای دیگه مردمه جنگ بنداز. مثلا قوماندانا ره دو و دشنام کو و ازی گپا.... راستی گپ مابین ما و تو ... میگه تو ده وقتی عسکر پیاده اکرم یاری شان ام بودی ... او ناکام ای گپ راست اس؟ او ره میگن که بسیار بچای میر و ملکه خوش داشت ... هاهاها.. ای خدا جان توبه توبه... هاهاها