ملالی جویا و دلقکان بیسواد

توظیه نکن برادر احمدی. چرا همان بودنه بازان نماینده را نام نمی بری که مردم بدانند و حرف تو را هم باور کنند. من هم می توانم صدا دروغ در مورد نمایندگان طالب و حزب اسلامی و کوچی ها درست کنم اما از خدا باید بشرمیم.

این جنوب و شمال و شرق و غرب کردن به درد ما نمی خورد. اگر شمال جنایتکار دارد جنوب هم دارد. مگر گل آغای تو کیست؟ مگر همین احدی و اشرف غنی و ... از طالبان حمایت نمی کردند؟ مگر کرزی خودش در اوایل طالب نبود؟ ملالی قابل قدر است اما همه را با چوب زدن کار این مملکت را حل نمی کند. مگر او چه کرده است تا به حال؟

ایتلاف شمال یک بهانه است. او هیچ کس را نمی خواهد. مگر تا هنوز او چه کسی را گفته خوب است؟ آیا او دوست دارد که همه خارجی ها نماینده شوند. چقدر این زن گپ می زند. چرا او یگان کار خیر برای مردم نمی کند که ما هم بفهمیم که یک خیر خواه است. گلبدالدین هم همه را خاین و جنایتکار می گوید. مگر نی.

به نظر من پاکستان و آی اس آی کارتهای فراوانی برای بازی با افغانستان در جیب دارند که پیش پا افتاده ترینشان ملالی جویا و راوا می باشد. لذا هوشیاری دولت و مردم افغانستان را می طلبد که چگونه با آنها مقابله کنند. هرچند که در داخل افغانستان دیگر کسی، وقعی به یاوه سرائی های راوا و اعضای سرسپرده آن نمی گذارند.

حمید

فقط آنانی این زن با شهامت را بد میگویند که ویرانی وطن و قتل هزاران بیگناه برایشان بی اهمیت است.

نويسنده محترم با الفاظ رکيک بديگران نميتواند روشنفکر محسوب شود. کسيکه در دلش تنفر،بغض، عداوت، کينه وحس انتقام جويي دارد نه تنها نميتواند با نواشتار خويش هيچ شهروندي را قانع سازد بلکه مصدر هيچ نوع خدمت نميتواند به جامعه باشد. فيلسوف زمان و شاعر خبره ناصر خسرو درينمورد خيلي بجا ميفرمايند:
چه توخود کني اختر خويشرا بد || مدار از فلک چشم نيک اختري را ||
بســوزند چوب درختان بي بر || سزا خود همين است مر بي بري را.

پارلمان افغانستان طویله است شک نکنید و کسانی که از ملالی عزیز بد میگوئند خود جنایتکارند.

کسانی که ضد جویا هستند قلب ندارند و درد مردم را درک نمیتوانند

حیفم آمد که دیگران این صحنه درون طویله گرگان را نبینند:

اخیرا نوشته زیر عنوان «دوشیزه ملالی و بادارانش حربه تحقیر علیه جهاد و مقاومت» از زبان شخصی به اسم شراف الدین شرف یار در سایت «سرنوشت» به چاپ رسیده. گرچه این نوشته سر تا پا مملو از اشتباهات املایی و انشايی است طوریکه هدف نویسنده را به درستی تلقین نمیکند. اما تا جاییکه غرض آن معلوم است به گمان اکثر این شخص میخواهد به سبک بعضی از دشمنان سوگند خورده و قاتلان مردم بی‌دفاع کابل، هرات، مزارشریف، پروان، تخار، سمنگان، فاریاب بامیان و خلاصه سراسر کشور عزیز ما افغانستان روی حقایق پرده اندازد، بی‌خبر از آنکه چهرۀ زشت و ضد مردمی این فرزندان نا اصیل کشور نزد مردم ما برملا شده اند. اینها مفسدین فی‌الارض و محاربین با خداوند یکتا شمرده میشوند.

این آقا مینویسد: «... دشمنان داخلی مردم افغانستان معمولاً در تماس با دوستان بیرونی شان یک رشته توطئه ها و دسیسه ها را دنبال میکنند تا بتوانند در راه کم رنگ ساختن جهاد ومقاومت این مردم با بی‌شرمی تمام قدم هایرا بردارند...»

ازین آقا باید پرسید، کدام دوستان بیرونی؟! اگر هدف شما امریکا است که هم اکنون سیاف مجاهد، ربانی مجاهد، قانونی مجاهد، چکری مجاهد، خلیلی مجاهد، دوستم مجاهد، گلابزوی مجاهد، علومی مجاهد ودیگر قاتلین مردم بی‌دفاع افغانستان از دسترخوان امریکا نان میخورند و در دروازه های خانۀ شان پهردار امریکایی ایستاده است که آنان بتوانند خواب آرام داشته باشند. اگر مراد شما پنجابی های پاکستان و جنرال مشرف و حمیدگل است؛ که آنان با شما از سه دهه به اینطرف اندیوالی انداخته اند و تازه روس ها را هم باخود یار ساخته و به اشارۀ آنان جبهه متحد ملی ساخته اید.

طوریکه ملالی جویا در لویه جرگه و در پارلمان اظهار داشته شما ننگ افغان و افغانیت هستید. شما نه مادر میشناسد نه پدر و برادر، منافع شما اگر اقتضا کند همه را میکشید شما با کدام روی از نام مقدس مجاهد سوء استفاده میکنید. مگر شهر زیبای کابل را دوستان بیرونی ملالی جویا خراب کرد؟ مگر دوستان بیرونی ملالی جویا در یک روز هزار طفل، جوان، پیر، زن ومرد را به شهادت رساند؟ نام یکی از دوستان بیرونی وی را بگوید که سینه های زنان را بریده و به ناموس مردم تجاوز کرده باشد... این کار ها همه از شما ساخته است.

این آقا مینویسد: «... همه با فرهنگ کسبی بیگانه وارد کشور گردیده اند...» این جمله را من چنین تعبیر میکنم که متاسفانه بلی در فرهنگ ما برادرکشی و دشمنی با ملیت های پابرهنۀ ما همزمان با آمدن همین منافقین به افغانستان شروع شد. باید کابل آتش میگرفت، باید مساجد به تیپ جدید وهابیت دوباره آباد میشد. باید مردم آوارۀ ایران، پاکستان و بلاخره در سرتاسر جهان پراگنده میشدند، باید هزاره نمیبود، باید اسلام احیای اندیشه میشد، باید قدرت منحصر به ائتلاف شمال باقی میماند.

مجددی آمد، جنگ شروع شد. ربانی آمد جنگ به اوج خود رسید. مزاری دشمن سیاف و ربانی دشمن همه‌ی شان گردید. هر قریه به دست یک منافق افتاد و تا جاییکه مردم میگفتند اگر همین اسلام است که ما چهارده سال تمام از آن پشتیبانی کردیم لعنت به ما و مسلمانی ما.

آقای شرف یار استادان خردمند شما در مقابل منطق کوبندۀ ملالی جویا دیگر چیزی برای گفتن ندارند و ناچار با حرافی غلط وغلوط روی هم میگذارند و از لندن گرفته تا لاس انجلس و از پاریس تا امستردام لاطائلات میبافند. نماینده های قلابی که به زور تفنگ و پول و با تقلب به پارلمان راه یافته اند دیگر زهره کفک شده اند و کار بجایی کشیده که همچون بچه های کوچه دهن کثیف خود را برای دشنام گفتن به آن شیر زن باز میکنند و هر کلمۀ دور از ادب و اخلاق را که خواسته باشند با نام اسلام، به ملالی جویا حواله میکنند. شما خیال میکنید اگر کسی سیاف را قاتل هزاره ها بگوید اسلام زیر سوال میرود؟ به، به چه فکری و چه منطقی! روزیکه پیر زن هزاره در محکمۀ عدل و انصاف اسلامی حاظر شده و به سیاف بگوید، اگر تمام زمین هایی را که غصب کردی برایم ببخشی و اگر تمام ریال های سعودی و دالر های امریکایی را که در دوران جهاد دزدیدی به پایم بریزی من انتقام فرزندم را میخواهم که به امر تو کشته شد، جوابش چه خواهد بود؟! روزیکه پیرزن تاجیگ حکمتیار و ربانی را خطاب قرار داده بگوید: شوهرم، پسرم و دخترم را با راکت کور ات کشتی و باید جواب بدهی و روزیکه مردم هزاره جات به گریبان خلیلی دست انداخته بگویند تو فرزندان ما را به بهانۀ مبارزه برای گرفتن قدرت برای خود و دوستانت به دست یزیدیان دادی... آنوقت است که زور اسلام برای شما مدعیان دروغگو معلوم خواهد شد. زمانیکه محکمه واقعی ربانی، حکمتیار، ملاعمر، دوستم محقق وخلیلی و گلابزوی و علومی و دیگر جنایتکاران در دادگاه عدل انسانی تشکیل و سر های بیمقدار شان را به زیر دار برد، آنروز زور اسلام برای شما معلوم میشود. اینها دسیسه نیست اینها لفاظی نیست و این ها تعبیر سوء از واژه های دموکراسی، آزادی بیان و حقوق زن نیست که با زبان شیوای دوشیزه ملالی جویا بیان میشود. از چرندیات شرفیار چنین وانمود می‌شود که حتی دست اندرکاران سایت «سرنوشت» از سواد بهره‌ای نبرده اند زیرا آنچه او نوشته و مسوولین آنرا چاپ کرده اند افتضاح در زبان و ادبیات دری شمرده میشود.

جویا و اوباشان تلویزیون طلوع

بعد از مشاهدۀ مصاحبۀ محترمه ملالی جویا با یكی از خبرنگاران مامون نمای تلویزیون ارتجاعی و فاشیستی «طلوع»، به ارزش معنوی این قهرمان زن افغان بیشتر پی بردم. ملت افغان حق گوئی و شهامت بی‌نظیر فرزندان صدیق خود را همیش می‌ستاید و به آن ارج میگذارد. بگذار، دشمنان سوگند خوردۀ ملت ما تا جائیكه میتوانند یاوه سرائی كنند و با تاخت و تاز های ضد بشری، سپاس غلامی خود را به باداران اجنبی خود ثابت نموده و آنها را خوشحال و سرمست نگهدارند.

با وجودیكه خبرنگار تلویزیون ارتجاعی «طلوع» مكرراً جوابات معقول و منطق قوی جویا را قطع میكرد، با آنهم جویا توانست با استعمال كلمات موجز و سحر انگیز، ضربات محكمی بر فرق سوال كنندۀ فاشیست، نادان و بی ادب تلویزیون طلوع وارد كند و تفوق انسانی خود را بر او ثابت سازد. این روش تلویزیون طلوع یكی از تاكتیك های خلق و پرچم دو گروه ضد ملی وابسته به كی جی بی (KGB) هم بوده است تا رقبای خود را در بحث و مناقشه به یك نحوی در بلاتكلیفی قرار دهند و نگذارند كه جانب مقابل صحبت خود را به پایان برساند. چون جمعیت اسلامی و شورای نظار هم از دست نشاندگان روس اند، لذا عین تاكتیك را در برون ساختن مبارزین آزادیخواه و میهن دوست از صحنۀ سیاسی بكار میبرند، صرف با این تفاوت كه حالا حواریون این دو گروه تبهكار، فریبكاری و تقلب ایرانی را نیز بر روش و تاكتیك روسی علاوه كرده اند. از زمرۀ سوال های پیش پا افتاده و تكراری كه با جویا مطرح شد، یكی هم عضویت احتمالی وی در جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) بود. مرتجعین جمعیت اسلامی و حزب اسلامی بار ها این نكته را متذكر شده اند كه ملالی جویا عضو «راوا» است و جویا هم بار ها این ادعای دین فروشان را رد كرده است.

سوال درین جاست كه عضویت در «راوا» چه عیب دارد؟ آیا «راوا» مانند گروه های دین فروش و خلق فروش مرتكب خیانت ملی شده است؟ آیا «راوا» در قتل عام مردم ما و تخریب كشور ما دست داشته است؟ آیا «راوا» با دشمنان داخلی و خارجی افغانستان پیمان های سری و مخفی عقد كرده است؟ «راوا» مرتكب هیچ یك ازین جنایات و خیانت ها بوطن و مردم خود نشده است. هموطنان ما بایست تاریخ مبارزاتی «راوا» و كارنامۀ درخشان و پرافتخار اعضای این سازمان انقلابی را مطالعه كنند تا به مبارزات آزادیخواهانه و خدمات بشرخواهانه «راوا» كه قربانی های زیادی درین راه متقبل شده است، واقف گردند. زمانیكه یك فرد و یا یك سازمان مرتكب خیانت ملی، جنایت و كشتار نشده باشد و همچنان در راه آزادی كشور مبارزه نماید، عضویت در همچو سازمان افتخار آفرین خواهد بود. من یقین دارم كه اگر جویا عضویت این سازمان پر افتخار را میداشت، بدون كمترین ترس و هراس آنرا بیان میكرد. عضویت در «راوا» گناه نیست، افتخار است، اما عضویت در سازمان های دین فروش و گروه وطنفروشان مسلكی شورای نظار ننگ و سرافگندگی است. این سازمان های وطنفروش و دین فروش بقول اسناد دست داشته، تا حال چندین بار توسط نیرو های استعماری خرید و فروش شده اند و هنوز هم به خیانت و وطنفروشی با روسیاهی ادامه میدهند و به آن مباهات میكنند.

سازمان های جاسوسی كشور های استعماری كه در افغانستان فعال اند، جویا را خار چشم خود میدانند و میكوشند كه این قهرمان زن افغان را در جامعه بی اعتبار جلوه دهند. ازینرو، به چند تن اوباشان تلویزیون «طلوع» هدایت دادند كه در یك نمایش كودكانۀ خود، جویا را استهزاء نمایند. این نمایش و توطئه گری استعماری، شهرت مبارزاتی و نام نیك جویا را دو چند افزایش داد و هویت ملی وی را بیشتر به مردم معرفی نمود. زمانیكه یك فرد نجیب، مردم دوست و میهن دوست مورد استهزاء چند اوباش و فرومایه واقع میشود، شخصیت معنوی آن فرد نجیب بدون تردید قوس صعودی را می‌پیماید و مورد تحسین ملتش قرار میگیرد. جویا باید بداند تا زمانیكه مبارز است، دشمنان ملت افغان او و همسنگرانش را كماكان اذیت خواهند كرد. برادران و خواهران افغانی‌اش در اینسوی اقیانوس ها (در امریكا و اروپا) هم همیش مورد تاخت و تاز عناصر اوباش و بی فرهنگ متعلق به جمعیت و شورای نظار و سائر خائنین و دین فروشان قرار میگیرند. افرادی مانند قوی كوشان مدیر جریدۀ مزدور «امید»، خواجه انصاری (مربوط به فامیل برهان الدین ربانی) مسؤول سایت «سرنوشت»، صاحبان میهن فروش سایت خراسان (افغانستانی ها) و تلویزیون خراسان كه از حمایت سازمان دستگاه های جاسوسی ایران و روسیه برخوردار اند، نظر به امر و هدایت معلمین اجنبی خود به هر كسیكه از فرهنگ و نوامیس ملی و تمامیت ارضی وطن خود دفاع نماید، دهن می‌اندازند و دشنام نثار میكنند. این بی‌هویتان خود را افغان نمیگویند و دشمن كشوری بنام افغانستان اند. تلویزیون خراسان همیش جنگ اقوام را دامن میزند و برای انهدام كشور ما توسعه جنگ داخلی را در پهلوی سیاه اندیشان طالب تبلیغ میكند. پس هرفردیكه سد راه این فرومایگان شود، مورد اهانت و دشنام شان قرار میگیرد. چناچه جریدۀ مزدور در شمارۀ ۷۸۲ خود به پدر و فامیل اینجانب (پدرم ۲۹ سال قبل وفات كرد) دشنام ها فرستاد تا بدینوسیله مرا ترسانیده و از صحنۀ مبارزه دورم سازد. به این خائنین و ناكسان بار ها گفته‌ام، ناممكن است كه شما بتوانید با دشنام، تهدید و توهین به من و فامیلم، مرا از صحنۀ سیاسی و مبارزاتی دور كنید. دشنام، تهدید و توهین مرا در مجادله‌ام مصمم تر و قاطعتر میسازد. من و دوستانم از طریق وسایل مختلف دسته‌جمعی به مبارزات خود علیه این خائنین و وطنفروشان ادامه خواهیم داد و مانند جویا از كسی هراس نخواهیم كرد.

ملالی جویا، قهرمان زن افغان، در مبارزۀ خود تنها نیست. افغان های باوجدان، نه اوباشان تلویزیون «طلوع»، از این خواهر قهرمان خود قاطعانه پشتیبانی خواهند كرد. جویا سر مشق مبارزه برای نسل فعلی و آینده خواهد بود