نماینده گان مردم چشم پُت رأی میدهند

فشار های خارجی، آخرین پیش شرط طالبان در گفتگوهای صلح در عربستان و مبارزه انتخاباتی برای احراز مقام ریاست جمهوری آینده، کرزی را واداشت تا برای نخستین بار تغییرات گسترده ای را در کابینه اش بوجود بیاورد.

هرچند انتظار میرفت تا آقای کرزی با گماشتن افراد شایسته و کارا بتواند کابینه را تخصصی ساخته و اندکی از رنج و آلام مردم بکاهد اما خلاف تصور این امید نیز به نومیدی مبدل گشت و چهره های آزموده که در چند سال گذشته مردم را به فغان آورده بودند از یک وزارت به وزارت دیگر جابجا شدند.

با آنکه آقای کرزی تأکید کرده بود که تغییرات در وزارت های دفاع و داخله مشکلی را حل کرده نمیتواند و تغییر در این دو وزارت نخواهدبود، حنیف اتمر به عنوان وزیر داخله گماشته شد.

غلام فاروق وردک وزیر آموزش و پرورش شد و ضرار احمد مقبل عضو شورای نظار و یکی از همکاران نزدیک

به فرمانده احمدشاه مسعود که پُست کلیدی داخله را در کابینه کرزی به عهده داشت و منسوب به قوم تاجیک بود به حاشیه رانده شد و به حیث وزیر عودت و مهاجرین مقرر گردید.

دولت، ضرار احمد مقبل را یک شخص فعال و موفق در وظیفه میداند اما پرسش اساسی که اینجا بوجود می آید اینست که اگر او فرد موفق و کارا بود پس چرا تبدیل شد؟ و یا اگر او یک وزیر ناکارا بود پس چرا به وزارت دیگری گماشته شد؟ و به خاطر کدام دست آورد هایش مدال وزیر اکبرخان را برایش اعطاء کردند مگر تضمین وجود دارد که یک شخص نا موفق بتواند در وزارت دیگر موفق باشد.
افزایش نا امنی، کشتار، دزدی، رباینده گی و از همه جالبتر حادثه هشتم ثور امسال شاید دست آورد های بودند که مقبل را به مدال وزیر محمد اکبر خان مفتخر گردانید و امیدواری را برای کارایی بهترش به وزارت مهاجرین بوجود آورد.
رحیم وردک که بارها از ارتباطش با سازمان استخباراتی پاکستان سخن گفته شد و در حادثه هشتم ثور ناکارایی اش به اثبات رسانید همچنان در وزارت دفاع باقی ماند.

حنیف اتمر پس ازآنکه در وزارت معارف آمد وضعیت فاجعه بار معارف را نتوانست سامان بدهد آموزگاران ازوی ناخوش بودند و یکبار هم برای چند روز دست به اعتصاب درسی زدند؛ اندیشه های قوم گرایانه در وزارت معارف بالا گرفته بود و چاپ کتابهای درسی رسوایی زیادی برای این وزیر کمایی کرد حتا در کتاب تأریخ صنف دهم ضیاالحق پدر بنیادگرایان افغانستان مورد تمجید و قدر دانی قرار گرفته بود.

یک روز در همایشی که به یاد سید جمال الدین افغان در کابل بر گزار شده بود شرکت کردم یکی از سخرانان به رسوایی چاپ کتاب ها در وزارت معارف اشاره کرده و گفت: " همینست راه سید جمال الدین افغان، 400 مشاور وزارت تعلیم و تربیه همه چیز دارند، جز تعلینم و تربیه."و شاید همین وضعیت اسفبار معارف و فاشیستی بیش از حد اتمر بود که او را به وزارت داخله رسانید.

رسوایی دیگری را که در زندان قندهار رخ داد هیچ کس فراموش نمیکند آیا همین دست آورد بزرگ، اسدلله خالد را به وزارت دولت در امور پارلمانی رسانید؟

عملکرد های قوم گرایانه فاروق وردک و ناکارایی هایش نیز به همگان معلوم است. با توجه به این همه ناکارایی های این وزیرا ن ،تغییرات جدید در کابینه هیچ دردی را دوا نخواهد کرد.

کارشناسان مسایل سیاسی بدین باور بودند که احتمال دارد مجلس نماینده گان افغانستان که بیشتر اعضای آنرا مجاهدین پیشین تشکیل میدهد بخاطر حاشیه راندن آخرین مجاهد از یک پست کلیدی این بار بر خورد محتاطانانه و جدی تری در برابر وزیران پیشنهادی داشته باشند. اما قسمی که معلوم شد این خواب آلوده گان هم مانند همیشه به این وزیران رأی اعتماد دادند، شاید گناه نماینده گان مجلس هم نباشد آنان که اصلاً تا همین اکنون وظیفه شان را نمیدانند، آنان نمیدانند که برای چه در این مجلس آمده اند و مانند دکانداران هر روز که دل شان خواست می آیند و که دل شان نخواست نمی آیند.