آمریکا ملاعمر را می بخشد

افغانستان را برخی از نویسند گان کشور تضادها وپارادوکس ها خوانده اند، سیرتحولات سیاسی دراین چنان است که حتی روند حوادثی که درآن می گذرد تقریبا غیر پیش بینی است، اما جالب تراز همه این است که امریکا نیز در اتخاذ سیاست ها و استراتژی هایش درافغانستان دچار پارادوکس شده است.

امریکا تا دیروزملاعمررا یکی از تروریست هایی می دانست که برای سراو ده میلیون جایزه تعیین کرده بود، اما اکنون موقیعیت سیاسی و نظامی امریکا درافغانستان به مرحله ای از بحران رسیده است که این کشور در یک چرخش 180 درجه ای تصمیم دارد، ملاعمر را از لیست سیاه تروریست ها بیرون کند. براساس گزارش شبکه العربیه و روزنامه الوطن، يك مقام آمريكايي اعلام كرده است اين كشور با هدف فراهم ساختن فضاي مذاكرات با طالبان، درصدد خارج ساختن نام ملا عمر از ليست مظنونان تروريست است. به نوشته ي روزنامه‌ الوطن - چاپ عربستان - پاتريك اسموند مشاور و كارشناس امور جنوب آسيا در وزارت امور خارجه آمريكا، اظهار داشت: آمريكا قصد دارد در اقدامي بي سابقه نام ملا عمر، رهبر طالبان را از ليست مظنونان تروريست آمريكا با هدف فراهم ساختن فضا براي انجام مذاكرات با طالبان حذف كند.

گزارشگرشبکه العربيه در تحلیلی از پاکستان می گوید:آمادگي آمريکا براي عفو ملاعمر و مذاکره با گروه طالبان را مي توان اقدامي براي سنجش واکنش طالبان دانست. وي افزود: صحبت از آمادگي آمريکا براي عفو ملا عمر به اين معناست که آمريکا واقعا در باتلاق افغانستان گرفتار شده است و حضور طالبان را به عنوان يک نيروي موجود در خاک افغانستان پذيرفته است.

اگر چنانچه واقعا امریکا ملاعمر را از لیست تروریست ها حذف کند زمینه هرگونه مذاکره مستقیم وغیر مستقیم با باطالبان و شخص ملاعمر فراهم خواهد شد.

اما از سوی دیگراوباما نامزد حزب دموکرات امریکا که احتمال پیروزی وی در انتخابات بیش از رقیبش است، وقتی سیاست های را درقبال افغانستان اعلام کرد باردیگر برافزایش نیروهای امریکا درافغاانستان و ادامه مبارزه با طالبان و القاعده درافغانستان تاکید کرد و گفت: در صورتی که رئیس جمهور شود، به افغانستان نیروهای بیشتری اعزام می کند، سطح آمادگی نیروهای امنیتی افغانستان را تقویت کرده و تدابیری قاطعانه برای جلوگیری از نفوذ تروریستان از طریق مرز با افغانستان اتخاذ می کند. او گفت: نمی توان ضمن در اشغال نگهداشتن عراق، بر شبکه ای تروریستی که در 80 کشور جهان عمل می کند، پیروزی یافت.

اکنون سئوال این است که امریکا چرا دچار چنین پارادوکسی درافغانستان شده است؟ چرا همه سیاست ها و استراتژی ها درافغانستان دچار تناقض می گردد؟

واقعیت این است که جریان تروریسم و هرج و مرجی که درافغانستان جریان دارد به مرحله ای رسیده است که نظم جهانی را به خطرانداخته است و کشورهای غربی به دلیل همین ترس است که وارد افغانستان شده اند و تلاشدارند تروریسم را درافغانستان مهار کنند و این جریان ها را چنان درافغانستان و پاکستان محصور نمایند که دیگر فرصت آشوب و زخنه را در کشورهای غربی و دیگر کشورهای همسو با غرب نداشته باشند. استراتژی اصلی کشورهای غربی در واقع همین است، امااشتباه اصلی آنان در این محاسبات این بود که آنان هرگز گمان نمی کردند که جریانهای تروریستی تا این اندازه قوی گردند وچنان از قدرت برخوردار گردند که حضور نیروهای غربی را درافغانستان به یک چالش بین المللی دچار ساخته و افغانستان به باتلاقی برای آنان تبدیل نمایند.

تلفات سنگین نظامیان خارجی سبب اعتراضات مردم این کشورها به مروز زمان گردیده است و ادامه جنگ درافغانستان برای آنان دشوار است. اما از سوی دیگر نمی توانند چنین جنگ خونینی را رها کنند زیرا اگر این نیروها شکست را درافغانستان بپذیرند و از افغانستان خارج گردند تروریست جان تازه ای گرفته و در کشورهای خودشان به سراغ شان خواهد امد و جهان باردیگر به جولانگاه تروریست ها مبدل خواهد گردید. درچنین وضعیتی فشار های مضاعف از هرسوبراین کشورهای سنگینی می کند، نمی توانند تصمیم درست و یا استراتژی واحدی را اتخاذ نمایند و در موضع گیری های شان دچار تناقض می گردند و برای برون رفت از این وضعیت حتی حاضرند دست به دامان ملاعمر بزنند و او را برای صلح و مصالحه دعوت نمایند، دعوتی که بارها و بارها ملاعمر آن را به باد تمسخر گرفته است.

هرچند که برخی از تحلیل گران در توجیه چنین سیاست هایی معتقدند که تلاش غربی ها از دعوت ملاعمر و طرح مصالحه بااین گروه افراطی ایجاد رخنه میان گروههای افراطی و جداکردن طالبان از گروه القاعده است. امریکا و کشورهای همپیمانش هفت سال است که تلاش دارند تا گروه طالبان را القاعده جدا ساخته و میان این دوگروه جدایی ایجاد نمایند اما تاکنون موفق نشده اند. جالب اینجا است که انگلیس بیشترین تلاش را در راستای صلح و مصالحه با طالبان انجام داده است ونخست وزیر پشین این کشور که سال گذشته برسر اقتدار بود، بدون پرده در مجلس این کشور اعلام کرد که هدف از تلاش های این کشور از مذاکرات ایجاد رخنه و شکاف در درون طالبان است، تا بخشی از این گروه را طرف دار دولت ساخته و بقیه نیروهای افراطی این گروه را قلع و قمع نمایند.به همین دلیل خبرنگار العربيه نیز از صداقت امریکا برای بخشیدن ملاعمر تردید دارد و معقد است که ممکن است این تصمیم برا آن باشد که رحنه بیشتری میان گروههای افراطی ایجاد نمایند. او می گوید: شايد صحبت از مذاکره با طالبان براي وقت کشي باشد زيرا افغانستان در سال آينده انتخابات رياست جمهوري را در پيش دارد و آمريکا و کشورهاي منطقه مايلند اوضاع، آرام باشد تا فضا براي برگزاري اين انتخابات و تعيين رئيس جمهور جديد افغانستان آماده شود.
به هرحال امریکا به هردلیلی که برای بخشیدن ملاعمر تصمیم گرفته باشد، این تصمیم یک چرخش 180 درجه ای به شمار می رود ونشان از آن دارد که امریکا برای نفوذ در درون گروههای افراطی و ایجاد اختلاف میان آنان خود چنان در گودالی ازاین بازی ها قرارگرفته است که ممکن است بجای آن که امریکا و انگلیس در درون طالبان و القاعده رخنه نموده و میان این دو گروه شکاف ایجاد نماید، خود ائتلاف امریکا نیز از هم پاشیده شود، زیرا اگر جبهات نبرد برای چند سال دیگر نیز همچنان داغ و خونین باقی بماند، بسیاری از کشورهای هم پیمان امریکا افغانستان را ترک خواهند کرد و آن وقت این امریکا است که دراین بازی خونین تنها می ماند.

به هرحال اعلام این تصمیم در قدم اول سبب تقویت طالبان خواهد گردید و روحیه آنان برای ادامه خشونت ها دو چندان خواهد کرد، دوما آنان هرگز به خواسته های امریکا تن نخواهد داد و از القاعده جدا نخواهد شد. زیرا اگر طالبان از القاعده جدا می گردید در همان زمانی که امریکا برای حمله به افغانستان آماده می گردید، با امریکا چنین معامله ای را انجام می داد و در سایه آن می توانست امارت خود را نیز نجات بدهد، ولی ملاعمر و دیگررهبران طالبان حتی بخاطر القاعده از امارت شان گذشتند اکنون چگونه است که از القاعده جدا کردند و یا با حذف نام ملاعمر از لبیت سیاه امریکا ملاعمر به سوی امریکا تمایل کرده و تن به مصالحه دهد و القاعده را قربانی ایم معامله و مصالحه نماید.