در کنار این شهامت و اعتراف صادقانه

neshan dadi ke hanuz qiam ra nafahmidi. Hanuz dar haman jahl morakab khish hasti. Omid waram roozy mesl qiam shahamat dashta bashi ke eitraf koni.

در نوشته های خانم فرشته حضرتی یک تناقض آشکار وجود دارد. او ابتدا از شهامت آقای مسعود قیام تمجید می کند در حالیکه خودش چنین شهامتی را به خرج نمی دهد. من به عنوان یک شهروند افغانستان (طبعا مربوط به یکی از اقوام ساکن در این کشور) شهامت آقای مسعود قیام را می ستایم ولی از روشنفکران دیگر نیز چنین انتظاری دارم. نمونه اش همین فرشته حضرتی است که مهم ترین نکته در نوشته های مسعود قیام را رد می کند و نام پر افتخار شهید را به سادگی به کسانی می دهد که جنایات شان را باید از مردم بی دفاع کابل بپرسیم. از شوهری که زنش وضع حمل داشت و قوماندان های همین مزاری و مسعود اجازه نمی دادند از پاتک تیر شود و به شفاخانه برود، می گفتند بگذارید زایمان انسان را ببینیم که چی رقم است.
شاهکار های مسعود و مزاری را از کسانی باید پرسید که همین امروز در شرایط سخت افغانستان روی چوکی چرخدار نشسته اند. از کسانی که در راکت بازی های همین دو نفر چشم شان را از دست داده اند، شنوایی شان را و.....
خانم فرشته حضرتی!
اگر به همین نظرات ارایه شده نگاه کنی می بینی که هیچ کس از چیزی که تو می گویی دفاع نکرده است. پس بهتر است این احتمال را نیز در نظر بگیری که شاید خودت اشتباه می کنی. چون هیچ کس بی اشتباه نیست.
کسانی که مسعود ومزاری را شهید می دانند نظامیانی اند که من خودم از زبان شان شنیده ام که می گفتند: "کابل عجب پر شده، ای مارکیت ها ره سیل کو، یک بی نظمی نخواد شد که زندگی خوده جور کنیم؟"
اما روشنفکران افغانستان همیشه می دانند که مدیریت نا درست مسعود ها و مزاری ها بود که احساسات مردمی را به بیراهه کشاند و انقلاب ما بجای تغییر مثبت تغییر منفی به بار آورد.

آسیا بود ولی راه عمل را گم کرد
آرد را چرخ زد و چرخ زد و گندم کرد

من در نوشته های آقای مسعود قیام در کنار نکات برجسته دیگر یکی هم این نکته را می پذیرم که مسعود و مزاری جنایت کارانی بودند که مسئول بسیاری از بدبختی های دو دهه قبل کشور ما هستند.
بسیار مسرورم از اینکه اگر یک مسعود افغانستان را خراب می کند، مسعود های دیگر هنوز در این وطن هستند که شهامت گفتن حرف حق را دارند.
پشتون ها هم همه کریم خرم نیستند، مسعود قیام هم هستند.

من به گفته های اقای قیام و یا خانم حضرتی کاری ندارم چون هرشخص نظر متفاوت دارد و اگر مسعود و مزاری را دیگران به هردیدی که مینگرنداما اقوام مظلوم شان انهارا نجات بخش نسل های شان میپندارند .
همان گونه که برادران پشتون ، به احمد شاه ابدالی و میرویس هوتکی افتخار میکنند .
اما سوال من از این اقای دانشجوی امریکایی است که دادی از انقلاب زده است و میگوید که انقلاب مارا به بیراهه کشید.
کدام انقلاب ؟ انقلاب روسی یا انقلاب پاکستانی و امریکایی؟
انقلابی را که احزاب خلق و پرچم میگویند یک انقلاب نه بلکه یک حرکت خونین بود که برای بدست اوردن قدرت ده ها هزار انسان را به خون کشاندند و پایه های قدرت شان را توسط خون مردم و دربدری ملت افغانستان به پشتیبانی روس ها برای چند سالی استحکام بخشیدند.
اگر منظور تان از انقلاب ضد روسی است که ان هم انقلاب نه بلکه یک حرکت احساساتی اما بر بنای عقیده اسلامی مردم بود در مقابل دولت دست نشانده احزاب کمونستی که به زودی به کام استعمارفرورفت و همچون شما تحصیل کرده های غرب از یخن پاکستان سربراورده و ارمانهای مردم را به کام آی اس آی و سی آی ای فرو ریختند و خود ها برای بدست اوردن سرمایه و کسب قدرت هرگونه جنایت را روا داشتند و ارمانهای مردم را به یأس مبدل ساختند . که نمونه انرا در زمامداری حامد کرزی خوب مشاهده میکنیم .

درود به دوستان ! بیاید صادق باشیم ، شاید این نبشته مسعود جان اولین بستر تفاهم و بینش روشن نگرانه در قبال مسایل سیاسی و ملی وطن و وطنداران ماباشد که من این مقالهء مسعود جان را به فال نیک میگیرم . نباید او را محکوم کرد ، که چرا خلاف عقیده و طرز تفکر شخصی کسی ویا جناحی قلم فرسائی نموده است .

جنایات جنگ های تنظیمی در شهر کابل و دیگر شهر ها و روستاها را میتوان یک پدیده سازمان یافته دستگاه های استخباراتی کشور های ذیدخل در مسایل اوغانستان دانست . تنظیم های جهادی بدون یک استراتیژی معین سیاسی و نبود دانش و فهم دولت داری و سیستم اداره و با مدهش ترین سلاح ومهمات جنگی ، صاحب قدرت سیاسی شدند ، بعید نبود که بالای تقسیم قدرت نجنگند . پیشگویی این جنگ ها را حتا دوکتور نجیب کرده بود . پشتون ها به رهبری گلبدین بخاطر بقای قدرت قبیله کابل را به راکت ها بست ، هزاره ها و ازبک ها وقت را غنیمت دانسته بخاطر گرفتن سهم مشخص سیاسی در اداره دولتی با مسعود در جنگ شدند . مسعود خود یک شخص مغرور بود و میخواست شخصیت محوری در رویداد ها و عملکرد های مجاهدین داخلی و خارجی باشد ، مسعود آنقدر نبوغ سیاسی نظامی هم نداشت که فعلأ هواخواهانش قلم فرسائی میکنند به چند دلیل :

1 : او خود را مسلمان میانه رو میدانست نه افراطی ، بعد از خروج قوت های اشغالگر شوروی ، به بسیار سهولت بخاطر حفظ ارزشهای وطنی و تمامیت ارضی کشور میتوانست با دوکتور نجیب درقدرت سهیم شود . که چنین نکرد !

2 : ملغا اعلان نمودن قوای مسلح کار آزموده اوغانستان به دستور دستگاه های استخباراتی خارجی در صورت نبود یک ارگان منظم نظامی تحت فرمان خودش و مجاهدین یک خبط بزرگ سیاسی مسعود است ، مسعود در آن مقطع زمانی حق آنرا نداشت با سرنوشت مردم و قوای مسلحش بازی نماید ، که کرد .

3 : مسعود بالای هیچکس اعتبار نداشت ، یک شخصیت ملی هیچگاه چنین نیست . اطرافیانش مردمان بی شخصیت ، بی دانش و پول پرست بودند که بعد از مرگ مسعود در بد نام کردن او رول عمده را بازی کردند ، و واقعآ از شخصیت چون مسعود انتظار نمی رفت که بانبودش ، کسی پیدا نشود تا شورای را اداره نماید .

با وجود این خبط های سیاسی مسعود ، او را نمیتوان با عبدالرحمن خان ، نادر خان ، گلبدین ، ملا عمر مقایسه کرد . او هیچگاهی زبان خود را به دیگران تحمیل نمیکرد ! او بخاطر حفظ ناموس وطن با بیگانه گان به هر شیوهء که خودش لازم میدانست جنگید ! او هیچگاهی مقدسات مردم را توهین نکرد ! به فرهنگ و ناموس مردمان وطن احترام داشت ! البته تنها خودش !!

امیدوارم دوستانیکه از داعیه مسعود دفاع میکنند آزرده نشده باشند . شاید من در اشتباه باشم و این نظر کاملأ شخصی من است . بیایید صادقانه قضاوت نمایم ، بد را بد بگویم و خوب را خوب !!!

نخست سلام و احترامات قلبی خویش را خدمت دست اندرکاران سایت وزین کابل پرس^? و باقی خوانندگان محترم تقدیم می دارم و از اینکه سایت کابل پرس نظر هموطنان را درج میکند بسیار سپاسگزارم.
بعد حضور محترمه فرشته حضرتی سلام و احترامات قلبی خویش را تقدیم میدارم و از اینکه فرشته حضرتی یک خانم فرهنگی و فعال است و همیشه در سایت ها مقاله می دهد بس جای افتخار و خوشحالی است چون در جامعه قبالی و سنتی و مردسالاری جای قلم زدن برای طبقه نسوان نیست و برای بعضی ها بسیار گران تمام میشود که این از دیدگاه تنگ نظرانه همان ها است.
نظر حق طبیعی هر انسان است و از اینکه فرشته حضرتی به این خودباوری رسیده است که زن ها هم میتواند نه تنها پا به پای مردها بلکه عاطفی تر و سازنده تر از مرد ها حرکت کند و این برای جامعه افغانستان و نسل اینده یک امیدواری است و نظری که درباره مسعود قیام داده بودید عالی بود اما یک چیز را باید به عرض محترمه فرشته حضرتی برسانم و ان اینکه شما از احمد شاه مسعود به عنوان قهرمان ملی یاد کرده بودید و از شما که یک خانم روشن فکر و فعال استید این انتظار میرفت که باید این شهامت را داشته باشید که از جنایت های مسعود فاشیست هم میگفتید ولی متاسفانه که شما از مبارزات و ارمانهای عادلانه مسعود نام بردید. کدام مبارزات عادلانه ی مسعود!؟
مسعودی که در دوره تجاورز شوروی پیمان صلح را با شوروی ها امضا کردند و در دره پنجشیر لم داده بود و در برج دو و نیم هزار میل اسلحه سنگین از پاکستان دریافت میکرد و تمام لاجور پنجشیر را که حق طبیعی ملت افغانستان بود قاچاق کرده و فروخت و لی این فاشیست نژاد گرا در دوره شوروی در دره پنجشیر فعالیتش قاچاق معدن افغانستان بود در حالیکه دیگر اقلیت های افغانستان با تمام جان و دل با دشمنان مردم افغانستان می جنگید و این فاشیست از دره پنجشیر نظاره گر بود پس محترمه خانم حضرتی کدام مبارزات عادلانه این فاشیست؟
بعد از پیروزی مجاهدین توسط نیروهای برادران ازبک و هزاره از دره پنجشیر در کابل اسکوت شدند و این فاشیست را شیر پنجشیر و روباه کابل نامید (!)این فاشیست شورای نظار برای ربانی در پاکستان پیغام میدهد که شما در پاکستان یک دولت تشکیل بدهید من اینجا هستم. و توافق نامه جاگل سراج که توسط اقلیتهای محروم امضا شده بود که در افغانستان دیگر قدرت در انحصار یک قوم نباشد ولی این فاشیست که به قدرت تکیه زد همه را زیر پا گذاشت. این ربانی قصاب افشار وقتیکه در دوره حکومت خودخوانده اش عازم عربستان سعودی میشود و سلف زاده اش (دوستم) را به بستر خوابش فرا میخواند وقتیکه دوستم از فرمانش سرپیچی میکند بر علیه برادران ازبک اعلان جهاد میدهد مگر این از جهالت و بی سوادی این جاهلان قرن بیستم نیست که بر علیه ملت خودش اعلان جهاد میدهد با کدام دلیل؟
محترمه خانم حضرتی این فاشیست های شورای نظار و این قصاب افشار ربانی، چهار برج دوره حکومت قانونی اش بود اما وقتیکه به قدرت تکیه زد چوکی ریاست جمهوری افغانستان را به کونش چسب شش قلو زد پس سبب پیدایش طالبان و جنگ های ناخواسته مگر این فاشیست ها نبودند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
به مراتب جنایت این فاشیست ها از پشتون ها بیشتر بود.
فرشته حضرتی! مگر شما از طریق رسانه ها نشنیده اید که همین فاشیست ها هشت هزار طفل و پیرمرد و پیرزن و ملت افغانستان را در نزدیکی کاخ خود قتل عام کردند. در کجای دنیا شنیده یا دیده اید که کسی عربده بکشد که من تشنه به خون انسانم ولی این فاشیست ها عربده کشیدند که من تشنه به خون این مردمم!!! پس بفهمید که این فاشیست ها، خون اشام این مردم هستند و تنها از طریق محترم سبقط الله مجددی این جنایت قتل عام و کشتار محکوم شد که از طریق بی بی سی اعلام شد و امیر فاشیست شما اسماعیل خان مگر خانه های مردم ساکن در هرات را سر مردم هرات خراب نمیکرد؟
پس این فاشیست ها روی پشتونها را سفید کردند با جنایت شان !!!!!!
محترمه خانم حضرتی امیدوارم که این شهامت را داشته باشد که این واقعیت ها را هم بپذیرید.با احترام