هزاران مار و گژدم فرش قدمهای فرشته حضرتی!

زیرا کوبیدن فاشیست درهرجائیکه باشددرهرلباسیکه درآمده باشد چه فاشیست قومی باشد یا مذهبی ویا زبانی ، وظیفه ومسوولیت خطیرهرانسان باوجدان است. بخاطریکه ضررفاشیست همه گیراست وحتی جهان شمول است. در دنیای مدرن امروز دیده میشود که درصورت پیروزشدن یک فاشیست درهرگوشهء از دنیا، موج ازبدبختی وخشونت ظلم وبی عدالتی ومکتب سوزی وانفجار واختطاف هواپیماها وقتل ووحشت بوقوع میپیوندد.. نیو نازیستهای اروپا امروز بیکاری ومشکلات اقتصادی را بهانه قرارداده وهرروز زیرنام حفظ اصالت هویت اروپا وفرهنگ اروپائی وغیره دشمنی خویش را باغیراروپائیان خصوصا بامسلمانان تشدید می بخشند.
بدون هیچ شک وشبهه ای که نازیستکهای وطنی خودما که تادیروز درکمپها ومراکزنگاهداری پناهنده گان تازه وارد، بوی گرفته بودند حالا که کمی به زبان وخط آشنائی حاصل نمودند باالهام ازنازیستهای کشورهای میزبان وبااستفاده از وضع نابسامان کشورما به ترویج وتبلیغ افکارقومگرایائی وضدبشری خویش میپردازند.

من درین مقاله که اولین مقاله ام درسایت وزین کابل پرس^? دربخش دید گاه میباشد کوشش میکنم که خیلی واضح وروشن وبی پرده حرف بزنم واین مقاله را با توکل بخداوند کریم ورحیم وبه برکت دعای یتیمان وبیوه زنان میهن مخروبه بمثابه شمشیربران برفرق فاشیستان ومرتدان ودهریون حواله کرده واز خداوند توفیق می طلبم که مرا درنوشته های آینده یاری رساند.

همتم بدرقهء راه کن ای طائرقدس

که درازاست ره منزل ومن نوسفرم

.نخست ازهمه خدمت محترمه زبیده تیمورکه فرموده اند خانم حضرتی ریسک بزرگی را بخاطربازگوکردن حقایق تاریخی بجان خریده است باید عرض کنم که خاطر خواهرزبیده تیمورجمع باشد که هیچ خطری درکشورسوئد زنده گی خانم حضرتی را تهدید نمیکند وهیچ کسی در دیارسویدن به خانم حضرتی کوچکترین آسیب را رسانده نمیتوانند آنجا امنیت وی کاملا تضمین است وافغانهایکه درآنکشور مقیم اند آنچنان درکار وروزگار خویش غرق اند که مجالی برای دیدن وخواندن لاطادلات خانم حضرتی برایشان دست نمیدهد.
.
وازطرف دیگر آنچه که خانم حضرتی تاکنون نوشته است قبل از وی کسان دیگری چنین ریسک را به جان ودل قبول کرده اند وخیلی بییباکانه ترازخاننم حضرتی قلم زده اند نمونه هایش را میتوان محترمه خانم ثریا بها ولطیفی استالفی ونورالحق نسیمی وصدها فاشیست مزدور وعقده ای وبیگانه پرست دیگررا یاد کرد که درپشتون ستیزی لقب قهرمانی را ازخانم حضرتی ربوده اند.

اماتاکنون ما شاء الله گوش شیطان کر تارموی این اراذل واوباش کم نشده است. خانم حضرتی نیز آنچنانیکه درتصویرهایش به نظرمی آید اشتهایش نیز خوب است درکشورسوئد نرخ مواد غذائی نظربه آلمان وکشورهای دیگر اروپائی پائین است خوب میخورد وخوب می نوشد درعین زمان هرروز ازکشته شدن وتباه شدن مناطق جنوب گوشت میگیرد چاق وچله درگوشهء شهرگوتنبرگ درمقابل کامپیوترخو دنشسته به دشنامها وتوهین هایش علیه پشتونها ادامه میدهد ازین ناحیه خاطر محترمه زبیده تیمور بحیث فرش کننده هزازان دسته گل درقدمهای وی کاملا جمع باشد وبنا به گفته ایرانیهای عزیز حواستان جمع باشد وهیچ تشویش بخود راه ندهید که آسیب به ایشان نمی رسد..

اما اینکه خواهرزبیده تیمور، حضرتی این اعجوبهء خلقت را صدای زنان مظلوم وبیچاره های ارزگان وهزاره جات خوانده اند که ازبیم لشکریان امیرعبدالرحمن خان خودرا کشته اند جای تأمل وتفکردارد . زیرا من خودم که دیدگاه انتقادی راجع به امیرعبدالرحمن دارم وبه هیچ صورت بعنوان یک انسان که درعصر ساینس وتکنالوژی می زیم ازهیچ قتل عام دفاع نمیکنم اما اگر خانم زبیده آن حوادث تراژیک را طوری ترسیم میکند که فرشته حضرتی را سمبول آن زنان معرفی میکند پس اجازه دهند که من راجع به وقوع آن حوادث ابراز شک وتردید کنم بخاطریکه من هیچ شباهت وسنخیت میان فرشته حضرتی وزنان دربدر هزاره ویا پنجشیری ویا پشتون نمی بینم . این خانم اصلا با دردها ورنجهای زنان افغانستان کاملا بیگانه است. که در زیر با دلایل واضح به آن خواهم پرداخت . اما اینجا خدمت خواهرزبیده تیمور عرض کنم که دسته های گل شما به هدررفته است. اگرخانم زبیده تیمور درمورد این گفته ها شک دارند لطفا مقالهء تازه ء این صدای زنان مظلوم ارزگان را که دروصف یک دزد سرگردنه مرثیه سرائی کرده اند با دقت بخوانتد وبعد قضاوت کنند که آیا واقعا این خانم عفریت میتواند صدای آن زنان مظلوم واقع شود یانه.

به نظراین عبد حقیرفقیر عاجزالی الله که احقر وافقر عباد خداوند در روی زمین استم صدای زنان مظلوم افغانستان بعداز دوران امان الله خان خفه گردید تا جائیکه موثق ترین تاریخنگاران شهادت میدهند که با سقوط سلطنت امان الله خان ، کشور ما باردیگر به کابوس ازظلمت وبیدادگری وزورگوئی مبدل گشت. بناء کسیکه مرثیه سرای بانی ظلمت وجهالت باشد چگونه میتواند نالهء زنان مظلوم تلقی شود.

دوره دوم برای بیداری وباسواد سازی زنان دوره صدارت وریاست جمهوری سردار محمد داوود است که متاسفانه بار دیگر انصاف و وجدان این خانم عفریت را بنگرید که چگونه آنرا زیرپا کرده بحدیکه که هیچ اثر از وجدان وانصاف درنوشته هایش دیده نمی شود. بچه نامها والقاب از سردار محمد داوود یاد میکند وحتی پژوهشگران که بخاطردریافت حقایق درسایت کابل ناته زحمت می کشند چگونه مورد حملات بیرحمانه این خانم فرارگرفته است.

من هیچ ندانستم که این گلها را چرا خانم زبیده نثار رادمردان مبارز وراهیان راه حق وعدالت نکرد که همه زیرقدمهای یک عفریت ریختاند.

دررابطه به اینکه خانم زبیده تیمورفرموده اند که روزی ازمعلم تاریخ شان درباره کشورگشائی های پادشاهان افغان درطول تاریخ سوال کرده ومعلم مذکور چشمهایش را بالا وپائین انداخته وبه خواهرزبیده گفته است که فرهنگ مسوول همه این نابسامانیها است نه پادشاهان باید خدمت شان عرض کنم که صادرنمودن فتوا واحکام جزمی و قطعی درباره حوادث تاریخی وفرهنگی یک جامعه ازنظرعلم جامعه شناسی کار عاقلانه نیست. . فرهنگها درجوامع بشری باگذشت زمان درحال تغیروتحول اند ومیتوان گفت حالت سیال دارد. مثلا اگر روزی کشورگشائی وبیرحمی وکشتن انسانها معیار قوت وعظمت انسان ویا ملتی تلقی میشد امروز آن پدیده به مثابه یک ننگ وعار درجامعه معرفی میشود.بعنوان مثال:

.ترکها در خلافت عثمانی قتل عام ارمنی هارا جهاد در راه خدا میپنداشتند اما امروز اخلاف شان ا از آن ننگ داشته وترس دارند که درسازمان ملل متحد آن حادثه بنام نسل کشی ثبت شود و ترکها مجبور به باجدهی ودفع غرامت به کشور ارمنستان ملزم شناخته شوند

کشور فرانسه روزی به جهانگشائی های ناپلیون افتخار میکرد اما امروز معیار افتخارانسان فرانسوی موتر رینو است. جاپان روزی به سیادت وآقائی بالای چینائی ها افتخارمیکرد اما امروز از آن ننگ دارد وافتخار انسان جاپانی درشرایط کنونی پیشرفت وترقی تخنیکی آنکشوراست که بازارهای جهان را درکنترول خود دارد
.

ولی متأاسفانه درکشورهای عقب افتاده چون افغانستان وعراق وسوریه ومصر وایران وغیره افتخارات بالای نمادها واشخاص تاکنون رنگ خودرا نباخته است.

درافغانستان حعفررضائی باوجود زنده گی اش درکانادا به چنگیز افتخار میکند. یک مصری با وجودیکه سالهاست درامریکا زنده گی دارد به فرعون ورامسیس افتخار میکند. ایرانیها نیز کروش وداریوش خودرا دارند. سوریها نیز بعنوان مخترعین خط ونوشته باید به هویت فنیقی خود افتخار کنند

حالب این است که درکشورهای غربی تمام افتخارات تاریخی مربوط پادشا هان کشورگشا وغیره به موزیم ها گذاشته شده وکمترکسی ازاهالی این کشورها ابرازعلاقهء فراوان به مسایل تاریخی میکند برعکس درکشورهای نظیر افغانستان هنوز بالای مسایل فرهنگی وتاریخی جدال پایان نیافته است.

چندسال پیش حزب لیبرال دموکرات بریطانیا لایحهء را تقدیم مجلس لوردهای بریطانیا کرد که طبق آن لایحه یک سلسله بحش های تاریخی بریطانیا که عمرخیلی طولانی دارد باید ازصفحات تاریخ حذف شده ودفن گردد. اما آن لایحه شدیدا باعث اعتراض نماینده گان محافظه کار واقع شد..

ولی طوریکه دربالا گفتم ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم. مرغ ما یک لنگ دارد. خدا یک خداست حبیب الله کلکانی باید بعنوان نماد انسان زحمت کش روستائی تاجک باید ازطرف خانم حضرتی بالای دیگران تحمیل شود. ازدید این خانم او اکنون هشتاد سال است که درغربت خاک قرارداشته و خانم حضرتی درفراقش میسوزد وای ازین درد جانسوز.

خانم حضرتی درقسمت ازلاطائلاتش دررابطه به قضایای سقوی نوشته است که بخاطر چور وچپاول لشکریان نادری درمناطق شمالی پشتونها فاقد استعداد همزیستی مسالمت آمیز بادیگر اقوام افغانستان میباشند باید خدمت حضرتی عرض کرد که آفرینت خوب ماهی میگیری نوش جانت. !!!!!!

من زمانیکه کتاب (منم تیمورجهانگشا) را مطالعه میکردم تیمور درگرفتن دهلی وسوختاندن دهلی ازطرف قوایش خیلی به ساده گی تیرمیشود تو گوئی که وی از کشتن مرغان هوا قصه میکند. اما زمانیکه پسر خودش اسیر هندی ها میگیردد چگونگی کشتن آن پسررا با آب وتاب چنان پرداز میدهد که عاطفه ء هرخواننده را تحریک میکند که گویا با چه مظلومیت پسرش کشته شده است درحالیکه ازمظالم وشهرسوزیهای خودش خیلی به آسانی میگذرد.

اینجا خانم حضرتی چنان کرده است وی تاریخ غبار را یک چشمه خوانده آن بخشهایکه به مظالم وبربریت حبیب الله کلکانی ارتباط میگیرد ازنظرایشان دور مانده است تو گوئی که اصلا چیزی رخ نداده است اما موضوع اعدام وی را با آب وتاب تیموری تشریح کرده تا هموطنان بیخبررا علیه پشتونها تحریک کند که گویا همهء پشتونها قسم خور، قرآن خور وتعهدشکن میباشند. و ازهمه جالبتر اینکه کشته شدن عبدالعلی مزاری وحبیب الله کلکانی رابخاطرتحریک احساسات قومی هزاره ها یک سان میداند بخاطریکه عواطف هزاره ها را برانگیزاند درحالیکه خوشبختانه هزاره ها قبل ازانکه از نادر متنفرباشند ازیاد آوری نام بچه سقاو نفرت دارند. خانم حضرتی باید اول نزد هنرمند مشهور هزاره ها صفدر توکلی که ازجملهء هنرمندان ایده آلی من نیزمی باشد وصدای گیرایش به دله اچنگ میزند رفته واز او بخواهد که دوبیتی های مردمی زنان هزاره را درجنگ سقاوی برایش زمزمه کند که زنان هزاره آنرا درتشویق جنگجویان هزازه ایکه به طرفداری از امان الله خان وبرضد سقاو به جنگ میرفتند سروده اند. .

من درنوشتهء قبلی ام خانم حضرتی را به خواندن تذکرة الانقلاب ملا فیض محمد کاتب دعوت کرده ام اما کجاست چشمیکه این مضامین را بخواند ودرک کند.که هزاره ها برای اولین بار در زمان امان الله خان زنجیربرده گی ازگردن شان افتید اما بچهء سقاو با اعاده حکومت جهل وخرافات طالبانی وجهادی گونه اش به شکل امروزین نه تنها که زمینه پس رفت هزاره ها را باعث شد بلکه درمجموع دوره نه ماهه حکومت وی سرآغاز فتنه ها ومصایب شد که تا امروز هم هزاره وهم تاجک وهم ازبک وپشتون ازآن یکسان رنج می برند.

امان الله خان اینرا درک کرده بود که اگرافغاسنتان پیش رفته ومترقی میخواهد ، به خط پدرکلانش که به دستوراستعمار به کشتن وبرده گی کشانیدن هزاره ها پرداخته بود نباید سیرکند . امان الله خان طرح های زیادی را درسرداشت که باید عملی می ساخت . متآسفانه به آرزوهایش نرسید اما صداقت ومردم دوستی خویش را به اثبات رساند . امروز لجوج ترین دشمن امان الله خان که پدرام یاوه سرا نیزباشد به این حقیقت اعتراف دارد. اماخانم حضرتی امان الله خان را نیزتداوم سلسلهء استبدادمیداند چه بگوید انسان با این ضمایرخفته وچشمان بی حیای که بخاطر عملکرد یک یا دونفر پادشاه وامیر مثل نادرخان یا عبدالرحمن خان بدون تحلیل شرایط عینی وذهنی آن جامعه قدراست همهء پشتونهارا قسم خور وتعهدشکن وخائن وفاقداستعداد همزیستی مسالمت آمیزبادیگراقوام معرفی میکند

نکته حالب دیگردرنوشته های خانم حضرتی این است که با وجودیکه وی درسایت آزاد کابل پرس مضامینش را منتشرمیسازد اما نظرات ودیده گاه های طرف مقابل را اصلا یا نمیخوانند ویااینکه ازشدت کبر ونخوت که خود علامهء بیدانشی وجهالت است به آن اهمیتی قایل نمیشود. که این خود میرساند این خانم اصلا به دیدگاه ها ونظرات مخالف کوچکترین احترام قایل نیست. مثلا اگرمتوجه هرمقالهء خانم حضرتی درکابل پرس باشم ازهرده پیام صرف یک پیام میتواند در دفاع از وی نوشته شده باشد بقیه همه وی را ملامت میکنند ومتهم به جهالت ونادانی اش مینمایند و ویرا دعوت به تجدیدنظرراجع به افکار وعقایدش میسازند ولی معلوم میشود که چشم بصیرت ایشان کور شده است. .

.
در آخر میخواهم گفتارم را با این شعرزیبا به پایان ببرم که شاعری گفته است:

با حیا باش پادشاهی کن

بی حیاباش هرچه خواهی کن.