افشار، در برابر غزه هیچ است
افشار! در دروازه های خیلی از دکان های کابل، شعار های مرگ بر اسراییل نصب است. جنگ اخیر اسراییل و فلسطین، وجدان های مردم را در گوشه و کنار دنیا به درد آورد، اما بیست و دوم دلو که دو روز قبل گذشت، روز قتل تو بود. قتل عام ده ها هزار نفر ، تجاوز به بیش از 700 زن و دختر جوان، به اسارت گرفتن دختران جوان برای فحاشی و فروش اینها در برابر حادثه غزه ، چیزکمی است، یا اصلا هیچ است.
افشار! من با تو حرف می زنم، با خانه های که با زمین یکسان شده اند، با اطفالی که اصلا پدر را ندیدند، با اطفالی که بجای سینه مادر، میل کلاشینکوف را چشیدند، با تو دختر افشار که بعد از قتل عام مورد تجاوز قرار گرفتی، کنیز شدی و بعد فروخته شدی. با تو زن افشار که شوهر، پسر و دختر ات را یا کشتند ویا بردند، با تو جوان افشار که به جرم مرتکب ناشده مورد تهاجم قرار گرفتی با تو بیوه زنی که امروز دست گدایی به سوی هر کسی دراز می کنی و هیچ چیزی بدستت نمی آِید.
افشار! من از تو می پرسم، چطور جرائت کردی اینهمه خون و جسد را در خود ببلعی، ای خاک افشار من از تو می پرسم چرا اینقدر سنگ دلانه خون اینهمه انسان را جذب کردی و بعد در برابر غزه هیچ!
افشار! غزه همه دنیا را به تکان آورد، اما تو نتوانستی و جدان کسی را به درد بیاوری، حتی من را که خونم، بدنم در اینجا ریخته شده اند، مادرم ، خواهرم در بالای همین خاک تو یا کشته شدند یا مورد تجاوز قرار گرفتند و یا به عنوان کنیز فروخته شدند.
افشار! غزه در مساجد، دشت برچی و تپه سلام تجلیل می شود، من هم می روم تجلیل اش می کنم، منی که خونم در غزه ریخته نشده، اما برادرم در افشار شهید شده، پدرم در افشار دفن شده؛ در خاک تو، اما از تو تجلیل نمی کنم.
افشار! من از روز قدس تجلیل می کنم، نمی دانم چرا؟ اما از تو نه. افشار من در روز قدس تجمع می کنم و مرگ بر اسراییل سر می دهم، اما وقتی روز تو می آید، گوشم کر، چشم ام نابینا، و وجدانم بی حس می شود، حتی برادر عزیزم ، خواهر معصوم ام، مادر بزرگم و پدر حزینم را از یاد می برم، و در خانه خود می مانم.
افشار! من از روز پیروزی کسانی که ترا به خاک کشیدند با رژه خاصی تجلیل می کنم، به کسانی که ترا به خاک کشیدند، القاب قهرمان ملی، استاد، پیشوای مذهبی و آقا را می دهم، وقتی سخنرانی می کنم، برای کسانی که تو را به خون کشید، قهرمان سازی می کنم و برادر خطاب می کنم.
افشار! نه تنها من، بلکه ما همه وقتی در محفل سخنرانی همان پیشوای مذهبی که فتوای قتل عام ترا صادر کرد، می رویم، دست ها و پاهایش را ماچ می کنیم، دستانش را می بوسیم، و خود را زاری کنان به ریش اش می اندازیم.
و افشار! نه تنها من که ما همه تا حالا برای کسی که کوه ترا فروخت و فتوای قتل عام ات را صادر کرد، عسکری می کنیم همچنان به کسانی که در دور یک میز جمع شدند و تصمیم قتل عام ات را گرفتند.
افشار! مرا ببخش من وجدانم را از دست داده ام. برادرم، خواهرم، مادر و پدرم در افشار قتل عام شده اند، اما من برای غزه می گریم .
افشار مرا ببخش! من وجدانم را از دست داده ام، من ایمانم را به انسانیت از دست داده ام، من به جای مرگ بر قاتلین افشار، بر اسراییل مرگ می فرستم.
افشار! مرا ببخش من بعضی وقت که ترا به یاد می آورم می خواهم از تو تجلیل کنم، اما کسانی دیگری هستند که می گوید از روز قدس تجلیل کنم، کسانی دیگری هستند که می گویند مرگ بر اسراییل بگویم.
افشار! افشار! افشار! افشار!
واژه های کلیدی
دو قرن جنایت در افغانستان: جنایات نسل کشی، قتل عام، برده داری، جنگ های داخلی، جنایات جنگی و جنایات حاد علیه بشریت
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره
این کتاب را بخریدsalam merhazar saheb , harkas ba khatere ikhtelafe baine farsi zabanha ki ba name mostaar menwesad . pashtun hast , ta inki beshtar baine farsi zabanha ekhtelaf ijad shawad, magar hakimane pashtun haqqi mara kafe daste ma medehad , ghair az nasal kushi chi kar karda ta aknon ?
سلام برای همه برادر نو یسنده شما از افشار بسیار خوب یاد اوری نمودید اولا شما اشتباه بسیار بزرک را مر تکیب می شوید که بین مردم که کمی سازش دارند باز تخم نفاق را می خاهید کشت نما ید این خود یک منا فقت است در غیر ان از کار کرد های جوانان افشار هم یاد اور شوید که زنهای بیکناه را به سر چهاراهی ها تما شاه کرده طفل ان به دنیا امد است من بطور مشل یکی از انهارا یاد اور شدم که از جهاد های مردم افشار است مشل این واز این بتر صد ها هزار این را از مردم قهر مان افشار پر سان کرده بعد از ان تجلیل کنید اکر روی داشته باشیداز این اضا فه نمی گو یم قضا وت را برای مردم می کذاریم
سلام به دوستانگرامی.
با ظهار سپاس از نویسنده حادثه افشار وناشر آن.
اشخاص و افراد فروخته شده ومزدور همیشه جنایت میآفرینند ودارای خصوصیات حیوانی هست،ما از بیگانهگان هیجگاهی گیله نداریم وآنها را میگذاریم باقضاوتهای انسانی ووجدانی شان،بلکه باید از خود ویا کسی در قالب خودی که از پشت خنجر زدند،گیلمند شویم .ما هنوز از گذشتهای زمان چیزی کمی واندکی شاید آموخته باشیم،ولی باید گفت،که چنین حوادث در تاریخ کشور چندین ملتی عبرت برای نسل آینده باشدوبس.ملت هزاره ،ملت انتقامگیر وجنایت پیشهً نیست ،نبوده ونمی باشد،بلکه بر خلاف، صلحجو،حلیم وعدالت پسند هستند،از چنگ وخون ریزی نفرت دارند.
با این همه خصایص واسلوب های انسانی، نتوانسته در برابر مظالم ،آشوبگریها،بیعدالتها،ونجاوزهای آشکارا وپنهان از حقوقهای مشروع خویش دفاع نمایند،علت در کمبودی یک سازمان واحد روشتگری وروشنفکری نخبهگان این ملیت هستند،امید است مانند ساًیر ملیتهای ساکن گشور در یک سازمان متحد در داخل وخارج کشور جهت روشن ساختن اذهان مردم وجهان با رویدادهای جامعهً شان دور هم جمعشوند ومسًوولیت ایمانی شانرا ایفا نمایند.جاغوری
سلام با همه!
مطلب خوبی راتحریر نمودید ولی باعجله ومحا فطه کاری از اینکه شما بخشش میخواسید بهتر بود عامل این جنایت راواضع وروش افشأ میکردید وبه فرشته حضرتی ارسال میکردیدتا این خانم ارزه گوی بداند که چه جنایت توسط قبیله او انجام شده است.