به کی اعتماد کنیم؟

کسانی که اعتماد به خود را از دست میدهند ،آنها به هیچ فردی از دنیا نمیتوانند اعتماد کنند.مردم رنج دیده افغانستان سالهای سال بالای کسانی اعتماد کرد ه اند که همیشه از خدمت و فدا کاری ، مرهم گذاری بالای زخم های آنان، به نام اینکه هیچکس در افغانستان از سردی زمستان نخواهد مرد،هیچ مادری اولادش را از غربت گرسنه به بهانه اینکه (پدرت پشت نان رفته) نخواهد خواباند،هیچ جوانی بیکار نخواهد ماند ، به نام اینکه همیشه خدمت گذار مردم خواهند بودند، و......... لاف زده اند و رای اعتماد مردم را به دست آورده اند . مردم بیچاره و ستم دیده افغانستان به آرزوی اینکه به راستی این سیاست مداران به آنها خدمت خواهند کردبه آنها رای دادند، ولی زمانیکه هر کدام به مقام رسیدند بر عکس گفتار ایشان رفتار و عمل داشته اند. به جای خدمت و فدا کاری خیانت صورت گرفت،به جای اینکه بالای زخم های مردم مرحم بگذارند به آنان زخم بیشتری دادند و بالای زخم های آنها نمک پاشیدند، به جای اینکه اطفال را از مردن سرمای زمستان نجات دهند آنها را در روی سرک ها آورده و زمینه را به آدم ربایان مساعد ساختند تا آنها را با بیرحمی و شکنجه بکشند،به جای اینکه دیگر مادران اولادهای ایشانرا به بهانه اینکه ( پدر ات پشت نان رفته) نخوابانند انها را برای همیشه در بستر مرگ خوابانیدند، به جای اینکه جوانان دیگر از بیکاری داد نزنند آنها را از بیکاری به استعمال مواد مخدر،دزدی،تجاوز به ناموس دیگران،ربودن اطفال، و حتا قتل مجبور ساختند.
بعد از سقوت دولت طالبان در انتخابات ریاست جمهوری مردم رنج های گذشته ایشانرا فراموش کرده خواستد یک زندگی نوین را آغاز کنندو به کسی رای دهند که دستانش با خون مردم آلوده نباشد ،ولی اگر دست خودش آلوده با خون مردم بود یا نه، در چهار اطراف خود کسانی را جمع نموده و پست های کلیدی را تسلیم آنها کرد که چندین بار به مردم امتحان خود را داده اند و در اصل کشتار انسان ها پیشه آ نها بوده است.
در انتخابات پارلمانی باز هم مردم بیچاره به دروغ ها و چرب گفتن های کاندیدان فریب خوردند، و به کسانی رای دادند که گفتار و رفتار ایشان بر خلاف یکدیگر بود. وعده های که به مردم دادند بر عکس عمل کردند. به مردم وعده دادند که شب و روز خواهند کوشیدند که راهای حل مشکلات آنها را دریابند،ولی شب ها چه که حتا روز روشن در داخل پارلمان زمانیکه از مشکلات مردم گاه یادآوری میشود در خواب شرین فرو رفته و خواب بلند رفتن معاشات ،موتر های قیمتی، خانه های قصر مانند، خوشگذرانی در آمریکا و اروپا و............
را میبینند که تعبیربه حقیقت پیوسته است و اینکه آینده چه خواب میبینند و آنرا در حقیقت درمیابند در باره اش پشت در های بسته صحبت میکنند.
هر کدام برای نفع شخصی خود و پوره ساختن خواهشات خود از نام خدمت به مردم استفاده میکند و به نوعی از خود مردم را فریب میدهد.زمانیکه مردم به کمک و همکاری آنها ضرورت داشته باشند اصلا گپ آنها را کسی گوش نمیگیرد و او را بی موجب از یک دفتر به دفتر دیگر میدوانند تا خودش مجبور شده و اگر حل مشکل اش را درنیافت با همان مشکل زندگی را پیش ببرد. حتا اگر به کسی اخطار مرگ از سوی کسی داده شود توجه تا وقتی به او صورت نمیگیرد که آن شخص زندگی را از دست دهد وبعد از وقوع واقعه این پول پرستان برای شهرت هرچه بیشتر ایشان در رادیو ها و تلویزیون ها در مورد وی بحث کنند.
اگر بار دیگرانتخاب به دست مردم باشد مطمیین باشید که مردم به خود اعتماد نخواهند کرد تا به رای خود اعتماد کنند و به کسی رای دهند.و از این خود خواهی صاحبان اقتدار همیشه مردم رنج خواهد دید و زندگی ها از دست خواهد رفت.
مگر چرا باید به مردم بیچاره فریب داد؟
این یک دور دیگر آزمایش وکلا و دولت است و به جای اینکه اعتماد را ازاین بیشتر از دست دهند باید اعتماد مردم را بدست آورند ، واقعا به مردم رنج دیده افغانستان دل سوزانه خدمت کنند تا مردم بتوانند خیانت های انها را فراموش کنند.تا حال سبب ناکامی دولت و پارلمان هم دوری مردم از آنها بوده است .پس دولت و پارلمان باید واقعا گفتار ، رفتار وکردار ایشان را یکی ساخته به فکر حل مشکلات مردم شده افغانستان را از بربادی نجات دهند.