جنایات امیرعبدالرحمان را به تصویر بکشیم

علی رغم جنایات امیرعبدالرحمان خان و تخم کینه و کشتاری که او پاشیده است، بسیاری در مقابل قتلعامهای او کاملا ساکت اند. در مواردی، نه تنها جنایات او نادیده پنداشته می شود وبلکه تلاش می شود تا او را یک قهرمان و دولتمرد موفق نیز ترسیم نمایند. هنگام ورود به داخل دفتر گل آغا شیرزی در قصر جلال آباد، در سمت چپ شما نقاشی بزرگی از امیر جابر دیده می شود و سالانه ده ها هزار دالر برای حفاظت از مقبره ای امیر، بدون هیچ اشاره ای به کارنامه ای خونین او، از جانب دولت کرزی پرداخته می شود. خوب این حکایت تسلط فاشیزم قومی در دولت کرزی است. اما، هزاره ها و اقوام قربانی جنایات عبدالرحمان نیز کاملا آرام به نظر می رسند، انگار هیچ تصفیه ای خونین قومی در سده های گذشته بالای آنان تجربه نشده است. البته گاهگاهی در متن مقالات نویسندگان اقوام قربانی جنایات امیرعبدالرحمان اشاراتی به او رفته است. اما در عرصه هنر و کار به تصویر کشیدن جنایات امیر هیچ اقدامی صورت نگرفته است. بهرحال، امروز ده ها هزاره، ازبک، تاجک وغلجایی جرات و کمال به دست گرفتن پنسل و برس را دارا هستند. آیا زمان آن فرانرسیده است که برخی از اندیشمندان متعهد به همکاری نقاشان آگاه به سراغ سراج التواریخ بروند و جنایات امیر عبدالرحمان را، عاری از هر مبالغه و افراطی، به تصویر بکشند؟