ايدز و نابرابری جنسی

ايدز مريضی است که نيم قرن قبل شناسايی نگرديده بود، حالا چهارمين عامليست که منجر به مرگ انسان ها در سراسر جهان ميشود. امروز در حدود ۴٠ ميليون انسان مبتلا با ويروس ايچ آی وی زندگی ميکنند، و در هر منطقۀ از جهان بيشترينه کسانيکه جديداً به اين مرض مصاب ميشوند زنان هستند.

کشور های افريقايی بزرگترين رقم اين بيماری همه گير را در خود دارند، بيشتر از ٢٠ سال ميشود که با اين بيماری مجادله و زندگی پر از توقع خود را ميگذرانند. و با وجود تلاشهای بيشايبۀ دولت ها، جوامع مدنی و همکاران بين المللی، تعداد جوانان که در سنين ١۵ الی ٢۵ سال قرار دارند نيمۀ از مصاب شوندگان اين مرض نشان ميدهد.

ايدز مانند يک مرض نابرابری باقی ميماند. نابرابری جنسيتی، که در مجموع دامنگير حالت اجتماعی و اقتصادی زنان بيشتر نسبت به مردان بوده که آسيب پذيری اين قشر نسبت به مردان نيز از نظر بيولوژيکی بيشتر ميباشد. نابرابری اجتماعی، توسط تبعيض، تعصب و نقض حقوق بشر توانايی نفوس کليدی از مبتلايان را که شامل معتادين تزريقی، مردان همجنس گرا، تن فروشان بوده متاثر ساخته و آنها را از دسترسی به خدمات طبی و معالجه باز ميدارد. موارد يکه جوانان را از کسب معلومات کلی در رابطه به ايدز و ارائه خدمات طبی برای وقايه از سرايت اين مرض باز ميدارد، سن و سال و همچنان فرهنگ های رايج در منطقه ميباشد. بلاخره، نابرابری يا ضعف اقتصادی منجر ميگردد تا شخص مصاب با اين مرض خطر را پذيرفته و از طريق مقاربت های جنسی يا تن فروشی ضرورتهای اوليه زندگی خود و اطفال خويش را تامين نمايد.

موضوع روز جهانی ايدز امسال "رهبری" ميباشد. اين موضوعيست که نياز به يک ديد استراتيژيک با تمرکز و مجادله داوامدار، و همچنان توانمند نمودن و ترغيب ديگران نياز دارد. اين موضوع مرتبط به تمامی ما ميباشد – طوريکه رهبری نياز به هر فرد دارد، دولت، نهاد های انکشافی، سکتورهای خصوصی، جامعه مدنی، جوامع و افراد تا بتوانيم از شيؤه اين مرض جلوگيری نماييم. بايد برای جلوگيری از اثرات ايدز ظرفيت سازی صورت گرفته، و در برابر نابرابری های که تا به حال در ايجاد موانع در مجادله با ايدز محسوس ميباشد، غلبه نماييم.

طوريکه ما در نيمۀ دوم قرن مجادله با ايدز قرار داريم، رهبری نياز به انعکاس و عملی نمودن مکليف های دارد که ما دراين مدت آنرا آموخته ايم، و موارديکه ضرورت است بايد تحقق بپذيرد. حال ما در مورد شيؤه اين مرض، به شمول طبيعت، سرايت و خصوصيات آن در اوسط اين قرن دانستيم، و حالا ميدانيم که به چگونه استراتيژی در حالات مختلف ضرورت بوده و مطابقت مينمايد. ما ميدانيم که جلوگيری از ايچ آی وی زمانيکه توسط يک برنامه وسيع که نه تنها در برگيرنده خطرات، بلکه همچنان در مورد آسيب پذيری و ، معالجه، توجه و حمايت آن باشد، مساعی مشترک به ميان آيد، بسيار موث واقع ميشود. ما ميدانيم که عمل ما بايد نظر به شواهد زنده و تجارب شناخته شده و ثابت شده استوار بوده، تا مفيد واقع گردد. بلاخره، بيشتر از هر زمانی، ما ميدانيم که تلاش های همه جانبه و مساعی دراز مدت توسط تمامی نهادهای که در اين راستا کار مينمايند، بايد به خرچ داده شود.

اين موضوعات بالای روش های کاری و استراتيژی يونسکو در مبارزه در برابر ( ايچ آی وی/ ايدز)
تاثير گذار است. استراتيژی اصلاح شده، اولويت ها را شناسايی نموده و مسووليت های يونسکو را منحيث يک نهاد رهبری کننده در جلوگيری از ايچ آی وی/ ايدز در ميان قشر جوان در موسسات تعليمی، تحت برنامه مشترک ملل متحد در مبارزه با ايدز (يو اين ايدز) هويدا ميسازد. همچنان يونسکو يکی از ارگان های رهبری کننده در ابتکار فراهم آوری تعليمات در مورد ايچ آی وی/ ايدز بوده که بايد دولت ها را در راستای پيشبرد برنامه ريزی تعليمی و تطبيق همه جانبۀ آن در مبارزه با ايدز در سطح جهان همکار باشد. در عين حال، برای آن عده از نهادهای که در مبارزه با ايدز کار مينمايند، تجارب فنی خود را شريک ساخته و شرکای خود را با ساير از برنامه های مشترک تعليمدهی در مورد ايچ آی وی ايدز حمايت مينمايد.

در سطح جهان، تعهدات سياسی و رهبری در رابطه به مبارزه بالقوه با ايدز روبه افزايش است . در ماه جون سال ٢٠٠۶ مجمع عمومی ملل متحد قانون جديد سياسی را در مورد ايچ آی وی و ايدز نافذ نمود که در آن تمامی رهبران جهان به توافق رسيدند تا با يک مساعی مشترک الی سال ٢٠١٠ مبارزه شانرا در نيز G جلوگيری، معالجه، توجه و حمايت از ايدز اعلام نموده که اخيراً اين تلاش ها از سوی گروپ 8 حمايت شد.

رهبري نيز يکی از ثبوت های افزايش پول و سرمايه گذاری در مبارزه با ايدز است ، نه تنها از سوی دولت ها و ارگان های بين المللی، بلکه همچنان از ساير نهاد های خيريه. اما برای رسيدن به هدف سال ٢٠١٠ به منابع بيشتری ضرورت است.

از اندازه پيشرفت های که تا امروز در مبارزه با ايدز صورت گرفته است تمجيد مينمايم، اما طوريکه
گزارش طبی جهان نشان ميدهد، ما بايد تلاش های خويش را هر چه بيشتر تشديد بخشيم. مبارزات خويش را مطابق به شرايط اجتماعی عيار نموده، و برای انسجام منابع پولی کافی جهت مبارزه اين مرض همانا بايد تلاش کنيم. من از تمامی شما ميخواهم تا با استفاده از فرصت روز جهانی ايدز امسال، رهبری فردی و مسلکی تانرا هر چه بيشتر عميق سازيد. من تعهد مينمايم که يونسکو در تعهدات خويش استوار بوده و نقش خود را در مبارزه با ايدز در سطح جهان ايفا مينمايد.