راموس 2008 در اندیشه قهرمانی اروپا
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
در ال کلاسیکوی اخیر این سرجیو راموس مدافع جوان رئال مادرید بود که با عملکرد فوق العاده خود باعث بی اثر ماندن رونالدینیو شد. او دو سال را در ترکیب رئال مادرید از سر گذرانده است تا بتواند تا حدی قابل قیاس با فرناندو هیرو و پیری دو تن از اسطوره های قدیمی باشگاه رئال مادرید بشود. اما باید گفت که این مدافع جوان از لحاظ توانایی های کاری خود از دو پیشکسوت خود در رئال قابلیت بیشتری دارد. او اکنون در 21 سالگی قرار دارد و هم در باشگاهش و هم تیم ملی کشورش اسپانیا توپ می زند.
سرجیو، در دو سال گذشته شما به سختی یک بازی را در رئال مادرید یا تیم ملی اسپانیا از دست داده اید. چه رازی در این میان است؟
من خوش شانس بوده ام که مربیانی که من زیرنشان بازی کرده ام به من ایمان داشته اند. من همچنین به خودم خیلی خوب توجه دارم. یک ورزشکار باید یک محدودیت های رژیمی و مقررات تعیین شده ای را رعایت کند بخصوص هنگامی که شما برای تیم ملی کار می کنید همان گونه که در رئال مادرید هستید.
ما اولین بار شما را در دفاع میانی دیدیم اما اکنون شما در دفاع کناری جای گرفته اید. در کدام موقعیت شما احساس راحتی بیشتری می کنید؟
مردم از من این سوال را بیش از یک میلیون بار پرسیده اند (می خندد) اما من هرگز یک اولویت را مطرح نکرده ام. امسال آنها مرا به جناح راست انتقال دادند و من راضی هستم با این موقعیت چرا که من آزادی عمل بیشتری برای جلو رفتن دارم. در نقش میانی شما مسئولیت بیشتری دارید و هر اشتباهی دروازه بان را با ریسک مواجه می کند. در حال حاضر اگر من یک انتخاب داشته باشم من می گویم پیستون راست اما من هر دو موقعیت را دوست دارم.
شما قطعا در کنار خط ها راحت تر هستید و در هر مسابقه تمایل به گلزنی دارید. آیا شما نمی خواهید که یک مهاجم باشید؟
(لبخند) هنگامی که من کوچکتر بودم این موقعیت جایی بود که من دوست داشتم در آن بازی کنم اما در طول سالهای گذشته مربیان مرا عقبتر کشیده اند. اما من عاشق رفتن به جلو هستم.
اما یک لغزش در حال حمله می تواند بقیه مدافعان را در موقعیت خطرناکی قرار دهد؟
خب این ریسکهایش را هم دارد اما نقطه اساسی برای کل تیم هماهنگی خیلی خوب ما با یکدیگر است. در سیستم شوستر ما با دو محور در دفاع کار می کنیم و آنها می توانند شما را به خوبی پوشش بدهند. اما، واضح است که در ضد حمله برخی اوقات شما مشکل پیدا می کنید.
شما بنظر می رسد که درک خوبی از هم تیمی هایتان دارید. آیا این بازخورد جو خوب درون رختکن تان است؟
بله. همیشه گفته شده است که جو خوبی در این رختکن وجود ندارد. اما در این باره، در سومین سال حضورم در اینجا، من می توانم به شما بگویم که جو اینجا عالی است. بازیکنان همدیگر را بطرف هم می کنشد که این قطعا مهم است.
همیشه بحث های زیادی درباره رختکن رئال بوده است، بخصوص در دوران کهکشانی ها. آیا وضع به همان بدی بود؟
همه آنها شایعه بود. مردم آنچه را که در رختکن می گذرد نمی دانند و هنگامی که نتیجه گرفته نمی شد آنها باید یک چیزی درباره برجسته کردن روحیه ضعیف رختکن می نوشتند. اما این تیم همیشه متحد بوده است.
پیشرفت شما بعنوان یک فوتبالیست حیرت آور بوده است. آنها همیشه می گویند که شما یک بازیکن کامل هستید. آیا در بازی شما عنصری وجود دارد که شما هنوز هم باید آن را اصلاح کنید؟
خب البته. من خیلی جوان هستم و دوران فوتبالی ام رشد سریعی داشته است اما من باید فرصتها را چنگ بزنم. من درباره هر چیزی که درباره خودم روی داده است خوشحالم. من در زمینه توانایی های پاس کاری و شعور تاکتیکی کار می کنم. من می توانم در همه زمینه ها بهترتر باشم.
شما این شانس را داشته اید و دارید که با بازیکنان بزرگی همراه باشید. چه کسی به شما چیز بیشتری یاد داد؟
بهترین بازیکنان در جهان در اینجا بازی کرده اند و شما چیزهایی را از آنها فرا می گیرید. از رونالدو، زیدان، بکهام، روبرتو کارلوس... برای من این یک منبع افتخار بود که در چنین تیمی با آنها باشم. مایه تاسف است که آنها رفته اند.
شما زمانی به رئال آمدید که لوپز کارو مربی رئال بود، قهرمانی را با فابیو کاپلو بردید و اکنون دوران شوستر را تجربه می کنید. با کدام سبک شما احساس راحتی می کنید؟
من به همان اندازه که زیرنظر کاپلو راحت بودم زیرنظر شوستر هم هستم. اما یقینا هر مربی روش خودش و عقاید متفاوتش را دارد. یک بازیکن باید خودش را تطبیق بدهد و بهترین مربیان می دانند که چگونه بهترین عملکرد را از بازیکنانشان داشته باشند.
از کدام یک شما بیشتر لذت می برید: یک فینال مقابل بارسلونا یا سویا؟
سویا، چون آنها بیشتر برای من معنا می دهند. بشرطی که ما پیروز شویم.
تیم ملی اسپانیا سال 2007 را در حالی به پایان رساند که نامش در جمع تیمهای حاضر در جام ملتهای اروپا قرار گرفت اما ما نتایجی را دیدیم که در مقاطعی صعود شما را دچار تردید می کرد. شما این نتایج را از درون تیم چگونه می دیدید؟
ما به آرامی کارمان را می کردیم، با اطمینان به شانسمان، علیرغم توقف های تاکتیکی معدودی که بود. در خاتمه ما در سطح خیلی بالایی بازی کردیم و ما سعی خواهیم کرد که همچنان این سطح باقی بماند هنگامی که زمان اصلی فرا می رسد. ما احساس خوبی درباره فینالها داریم اما ما شانس نداشته ایم.
شما به ما گفته بودید که بهترین خاطره تان از سال 2007 جشن گرفتن تان با هم تیمی هایتان بخاطر قهرمانی در لالیگا بوده است. شما چه آروزیی برای سال 2008 می کنید؟
قهرمانی جام ملتهای اروپا و لیگ قهرمانان.