آیا سخیداد هاتف تحت تأثیر طلبه‏ های حزب وحدت قرار می‏ گیرد؟

باقی سمندر
جدی سال ۱۳۹۰ خورشیدی
دسامبر سال ۲۰۱۱ خورشیدی

سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس^?
سلام به اقایون سخیداد هاتف و جعفر رضایی !
من پرسش و پاسخ دوګانه شما را خواندم و از این دیالوګ خوشم خواهد امد ،اګر ادامه بیابدوتا اندازه ای ګوشه های ناګفته پیدا ترګردند،به نظرم خالی از مفاد نه خواهد بود .
من یقین دارم که بسا از انسانهایی دیګر نیزهردو نبشته شما را خوانده اند وبهتر خواهد ګردید اګر این بحث ادامه یابد .
در عرف عادی افغانستان وشرق مرا ګستاخ خواهند ګفت اګر دربحث میان شما عزیزان مداخله نمایم اما میدانم که نامه های شما سرګشاده است ودیګران را از خواندن نظریات خویش بی بهره نمی مانید واګر دوستی اظهار نظر نمود - ممکن دلیلی برګستاخی تلقی ننمایید .
ازاینرو نامه ایرا که دوست سی وشش ساله ام به مثابه نقدی بریک دیدګاه برایم فرستاده اند - برایشماعزیزان نیز بخوانش می ګزارم تا که آقای جعفر رضایی نقد خود شان را با نقد یک نقاد دیګر برموضوع دیګر به مقایسه بګیرند و دیده خواهد شد که ایادرنقد نویسی نیزمشکلی وجود دارد یا ګپ در کجاست ؟

اینهم نقدی بردیدګاهی درکشور همسایه مان و یک نمونه از شیوه نقد نویسی را می بینیم !

امام محمد غزالی: کشف جدید عبداکریم سروش

نوشته : مهدی مظفری
mehdi@ps.au.dk

رادیو فردا مصا حبه ای منتشر کرده در باره شرکت آقای سروش در کنفرانس سالانه انجمن آمریکایی مطالعات خاورمیانه. نکته ی اساسی در این مصا حبه نظرات سروش است در باره سه تن از متفکران مسلمان (محمد ارکون،حامد ابوزید و الجابری) که در سال گذشته از دنیا رفته اند و نیز مطالب ستایش آمیز در باره ی امام محمد غزالی. در رابطه با این مصا حبه و نیز سخنان دیگر سروش در مورد غزالی‌ در جاهای دیگر به‌‌‌ اختصار به‌‌‌ ذکر چند نکته اکتفا می‌کنم . من محمد ارکون و ابوزید را از نزدیک می شناختم ، بویژه اولی را. ارکون معلم زبان عربی ما بود در مدرسه ی عالی علوم سیاسی پاریس. متاسفانه او عربی کم می دانست. چون بِربِر بود و عربی زبان مادری اش نبود. بعدها رفت و عربی یاد گرفت. این شد که یک ترم وقت ما به باد رفت و دو سه ساعت در هفته که ما می بایست زبان عربی بیاموزیم کلآ به گفتگو در باره وقایع کشورهای اسلامی گذشت. چون من ایرانی و شیعه بودم و روی نقش علما در چنبش های سیاسی ایران و نیز مفهوم قدرت در شیعه کار می کردم و ارکون رساله خود را در باره ابن مسکویه می نوشت، از این رو من مورد توجه خاص ارکون قرار گرفتم. رابطه "استادی" و شاگردی ما به دوستی گرایید که تا همین چند سال پیش ادامه داشت. بطوریکه من قبل از ترک پاریس، مجلدات الغدیر و چند کتاب دیگر را که مرحوم علی شریعتی نزد من گذاشته بود به ارکون سپردم. بعد هم او را در سال 1984 در کنفرانسی که در دانشگاه آهوس (دانمارک) ترتیب دادم دعوت کردم. در این کنفرانس شخصیت هایی مثل خانم لمبتون وهشام جعیط شرکت داشتند. بعدها دید و بازدید ارکون و من و نیز مکاتباتمان همچنان ادامه پیدا کرد. حالا که ارکون در میان ما نیست و آقای سروش سعی می کند از او یک متفکر اصلاح طلبِ مسلمان بسازد، امیدوار خلاف دوستی نباشد که بگویم که ارکون نه نماز می خواند ، نه روزه میگرفت و از نوشیدن شراب لذت می برد. هیج کدام این موارد از نظر من عیب و نقصی نیست . حتی بعکس.اما اگر نماز و روزه و پرهیز از محرمات اسلامی شرط مسلمان بودن باشد، آقای سروش بیهوده میکوشد از ارکون یک مسلمان بسازد. ارکون زبان فرانسه را در حد کمال بلد بود و به ظرایف و دقایق این زبان کاملآ آشنا . آثار متعدد او به زبان فرانسه نشان دهنده تسلط کا ملش در این رشته است. سلطه ی ارکون به زبان فرانسه تالی فسادی هم داشت که در آثار او منعکس است. درست مثل آقای سروش بیشتر با کلمه بازی می کرد تا با مفهوم .
چکیده ی حرف حساب ارکون که به نظر من حرف درستی بود در یک جمله خلاصه می شود: فهم اصطلاحات قرآنی تنها به فهم آنها در شرایط زمانی و مکانی عصر پیامبر اسلام میسر است. اما خود او در این زمینه گرهی نگشود که این اصطلاحات در زمان محمدبن عبدالله چگونه بوده است و معادل آنها در زمان ما چه می تواند باشد. حرف های دیگر ارکون عمدتآ ستایش و نقد غرب بود. او هم غرب را می ستود و هم سرزنش می کرد. که این کار را خود متفکران غربی هم میکنند و حتی بهتر از ما. جان کلام اینکه آقای سروش مثل دیگر کسانی که به اصلاح طلب و ملی مذهبی معروف شده اند سعی میکند برای اصلاح طلبی اسلامی سند هویت بسازد که ما تنها نیستیم و اندیشمندانی چون ارکون و ابوزید و فلان وبهمان هم اصلاح طلب اسلامی بودند. برای اینکه اصلاح طلبی اسلامی ریشه ی تاریخی محکمی پیدا کند و از حد ماجراجویی مثل سید جمال الدین اسدآبادی افغانی حسینی بالاتر برود، سروش آن را به قرن پنجم هجری و مشخصآ به ابوحامد محمد غزالی وصل میکند. به نظر می رسد غزالی از کشفیات اخیر سروش است که او چه در کنفرانس مذکور و چه در ویدیوهای ساخته برادران صدری مرتبآ از عظمت این مرد و مراتب اصلاح طلبی او یاد می کند، آنهم با تکیه بر احیاء علوم که سروش مصرآ می گوید تمام مجلدات آن را از اول تا آخر خوانده است. من روی غزالی کار کرده ام . کتاب سیاست و غزالی نوشته ی هانری لائوست استاد فقید کلژدوفرانس را ترجمه و در زمان”طاغوت” در دو جلد منتشر کرده ام . این کتاب از مستندترین آثاری است که در باره ی زندگانی و تحول فکری و نیز آرای غزالی در باره ی سیاست و جامعه و حکومت نگاشته شده است. این کتاب در سال 1354 توسط بنیاد فرهنگ ایران منتشر شد. نشر آن مدیون توجه سه شخص است: شادروان ناتل خانلری، شادروان سعیدی سیرجانی و بویژه زنده یاد احمد تفضلی ، دوست پرپر شده ام. حال که سی وشش سال از زمان نشر آن می گذرد، هنوز از وسعت نظر و فروتنی و بزرگواری این بزرگان که هیچ یک ارادت خاصی به اسلام و اسلامیات نداشتند در شگفتم. در همان زمان، اشخاصی مثل آقای سروش و کمال خرازی و بسیاری دیگر که مباشران استبداد دینی شدند در مدرسه ی علوی و دبیرستان کمال و نارمک که برای تیشه به ریشه زدن دانشگاه تاسیس شده بودند، تعلیمات دینی می خواندند.
برگردم به غزالی. به اختصار می نویسم که اگر بخواهیم فقط یک نفر را بعنوان دگماتیک ترین، متحجرترین و ارتجاعی ترین فرد در تمام تاریخ اسلام پیدا کنیم, کمتر کسی‌ میتواند با غزالی‌ رقابت کند.غزالی مهیب ترین ضربه ها را در حساس ترین دوره ی تاریخ به حیات اندیشه در جوامع اسلامی زده است. از زمان مامون عباسی در اوایل قرن نهم میلادی ، فکر یونانی مبتنی بر فلسفه در حوزه های اصلی کنکاش فکری بویژه در بصره و بغداد نفوذ کرده بود تا آنجا که مامون با الهام از آدکامیای یونانی ، دارالحکمه را در بغداد تاسیس کرد که نتیجه این کوششها به شکوفایی فکری بی نظیری انجامید که مورخان این دوره را اوج تمدن اسلامی می دانند. در همین دوره است که بزرگانی چون فارابی (معروف به معلم ثانی پس از ارسطو)، مسکویه، توحیدی و بیرونی و ابن سینا روئیدند که بیشتر آنان فیلسوف بودند و نه اهل کلام. چه کسی تیشه به ریشه ی فلسفه زد تا فقه و کلام را جانشین فلسفه کند؟ غزالی. او بود که با تحریر کتاب تهافت الفلاسفه ( خودشکنی یا پرا کنده گویی های فلاسفه) پایه اندیشه و کنکاش آزاد را نابود کرد. او بود که گفت فلسفه راه ضلال است، کنارش بگذاریم و شرع را گردن نهیم. احیای علوم که سروش از آن با غرور یاد میکند دقیقآ برای از بین بردن فکر آزاد و تجدید حیات وحی تالیف شده است. آقای سروش که از این کتاب بعنوان احیای علوم یاد میکند، فراموش میکند که عنوان کتاب را به تمامی ذکر کند تا در ذهن خواننده این تصور ایجاد شود که غزالی اهل علم بوده است. عنوان کامل کتاب، احیاء علوم الدین است. یعنی چه؟ یعنی شرع و فقه و کلام. در دنباله ویرانگری های فکری غزالی است که حدود دو قرن بعد ابن تیمیه متعصب و تروریست راه او را ادامه می دهد. همو که بعدها الهام بخش محمدبن وهاب و سیدجمال و حسن البناء و مودودی شده است. پس از غزالی دو تن از میان گروه معدودی کوشیدند فلسفه و فکر را مجددآ وارد مباحث اسلامی کنند: یکی بزرگمرد اندولس، ابن رشد است و دیگری ابن خلدون که هیچ یک از این دو را اصلاح طلبان معاصر مثل سروش و طارق رمضان جزو مراجع فکری خود نمی شناسند. ابن رشد پاسخ دندان شکنی به غزالی داد. کتابی نگاشت تحت عنوان تهافت التهافت (پرا کنده گویی‌های پراکنده) . در این کتاب آرای ضد فلسفه ی غزالی،یک به یک رد شده است. آقای سروش چنان شیفته ی غزالی ، این تازه یافته ی خود هست که حتی نظرات انتقادی ابن رشد یکی از بزرگ ترین فلاسفه را، نه تنها در محدوده اسلامی بلکه بطور مطلق بر نمی تابد. قابل ذکر است که ابن رشد تنها فیلسوف از جهان اسلام است که در تابلو مشهور رافائل در کنار افلاطون و ارسطو آمده است.
غزالی، حتی زمانی که از مناصب رسمی کناره گرفت و مثل آقای سروش به اسلام رحمانی روی آورد و اعترافات را نوشت، بازهم از تزویر دست بر نداشت همان شیوه ای که امروز در میان برخی گروه ها رایج است. دمکراسی ،آری، اما از نوع اسلامی اش . سکولاریسم ، آری، اما در محدوده شرع(سکولاریسم سیاسی). مساوات و عدالت،آری، اما فقط برای برخی از مسلمانان. غزالی هرچه توانست فیلسوفان را کوبید و آنان را به کفر متهم کرد. به ارسطو تاخت و نیز به دو مفسر او: ابن سینا و فارابی . " زیرا هیج کدام از فیلسوف نما های اسلامی مانند این دو مرد افکار ارسطو را نقل و ترویج نکرده اند...و آنچه ما به توسط گفته های این دو مرد از فلسفه ی ارسطو در یافته ایم منحصر در سه قسم است: قسمتی از آن را باید مورد تکفیر قرار داد. قسم دیگر را باید بدعت شمرد و انکار قسم سوم را نباید لازم دانست" (ص 59 اعترافات) .
پس از ده سال سیر و سلوک، غزالی بالاخره به راه انبیا باز گشت و نوشت: " همانگونه به ضرورت قطعی برای من روشن شد که خاصیت و چگونگی تاثیر عبادات را به حدود و مقداری که از طرف پیامبران برای درمان بیماری های دل دستور داده شده نمی توان با عقل درک نمود. عقل عقلا در آن راه نیست، بلکه باید مقلد انبیا بود که آن خواص را با نور نبوت مشاهده کرده اند نه با دیده ی قاصر عقل" و ادامه داد " که بالجمله، انبیا طبیبان بیماری های دلند،فایده و وظیفه ی عقل تنها این است که این حقیقت را تشخیص دهد به مقام نبوت اعتراف و به ناتوانی خود از درک اموری که جز با چشم نبوت نتوان درک کرد اقرار و تصدیق کند... خط سیر عقل تا همین جاست و از این بیشتر نتواند رفت"(ص 96-97 اعترافات ،ترجمه زین الدین کیائی نژاد،تهران 1349 ). تصور می شد غزالی پس از جدایی از راه شریعت و انبیا راه تازه ای یافته است. این راه تازه بازهمان راه انبیا است. روز از نو، روزی از نو. اسلام فقاهتی نشد, اسلام رحمانی,
در خاتمه ناچارم این نکته را اضافه کنم که این غزالی، کشف جدید عبدالکریم سروش، برای دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در قبل از انقلاب شخصیت شناخته شده ای بود. در آن زمان درسی بود تحت عنوان: اندیشه های سیاسی در ایران و در اسلام. این درس به دو بخش تقسیم شده بود: بخش اول از زرتشت تا فارابی که مرحوم حمید عنایت آن را درس می داد و بخش دوم از فارابی تا نائینی که من متصدی تدریس آن بودم که غزالی جزو این بخش بود. یکی از دانشجویان برجسته آن زمان که بعدها استادی مشهور و مبرز شد همین پروفسور حسین بشیریه است. دست بر قضا هر سه ما ، عنایت و بشیریه و من، هم سر نوشت شدیم. عنایت ایران را ترک گفت ، بشیریه و من در دو مقطع مختلف, هر دو, از دانشگاه اخراج شدیم!
جای تأسف است که اصلاح طلبی وطنی ما به‌‌‌ یک مشی ارتجاعی تبدیل شده و روز به روز در گًل بیشتر فرو میرود. از بازرگان به‌‌‌ شریعتی‌، از شریعتی‌ به‌‌‌ خمینی و از خمینی به‌‌‌... غزالی. اصلاح طلبی وطنی می‌‌تواند به یک موج مترقی تبدیل شود اگر از تجربه اصلاح طلبی دینی اروپایی درس بگیرد. اصلاح طلبی اخیر بدو دلیل موفق شد. یکی اینکه به گذشته پشت کرد. به سنت اگوستن بر نگشت، آنچنانکه سروش به غزالی باز میگردد. دیگر اینکه اصلاح طلبی دینی در برابر موج روشنگری و آزاد فکری اروپا که دو قرن قبل از آن آغاز شده بود نایستاد. خود را در مسیر آن موج قرار داد. از این رو,هم دین نجات یافت و هم فرهنگ دمکراسی شکوفا شد. این می تواند درس بزرگی برای اصلاح طلبان دینی وطنی ما باشد.

مهدی مظفری ،استاد دانشگاه
12 دسامبر 2011

سال های متمادیست که چیز های ... از شما میبینم و میخوانم... در آشفته بازار نویسندگی و هنر نمایی ها، به اصطلاح میشود شما را نویسنده و هنرمند نامید.

آیا میشود لطف نموده و شجاعانه یک قطعه عکس تان را در کنار نوشته هایتان به نشر بسپارید؟

نشر کردن عکس هاتف و غیبت تصویر خود تان در کنار مطلبی که در مورد ایشان نوشته اید فکر کنم یک کار راواییست.

از قدیم گفته اند که "خاین خایف است".

شما اگر ادعای صداقت و بر حق بودن را میکنید، لطف نموده و شجاعت داشته باشید و از عقب نقاب ننویسید و به شخصیت های حقیقی بدون اینکه دیگران شما را بشناسد و ببیند، حمله نکنید.

در غیر آنصورت یک شخص دروغگو و کذاب خواهید بود.

به امید دیدن چهرۀ واقعئ تان

باقی سمندر
جدی سال ۱۳۹۰ خورشیدی
دسامبر سال ۲۰۱۱ میلادی

روشنګری ادامه دارد !
بخش یکم

سلام به خوانندګان ګرامی کابل پرس^?
سلام به اقای جوزجانی

اقای جوزجانی
شما در متن کوتاه خویش نوشته ایدکه
« سمندر جان ! بکلی خاطر جمع باش که در افغانستان ویا در هیچ کشور اسلامی بر علیه دین اسلام ناب محمدی جنگ براه نمی افتد ، زیرا اسلام ستیزان آنقدر مهربان وصلح دوست وآرام ومدبر اند که حتی موری هم از دست شان آزار نمی بیند ،چه رسد باینکه بر علیه دین جنگ را شروع کنند . آنها روشنگری میکنند ومن وتو را آگاهی میدهند. جنگ و شمشیر زنی و اقتلو ومقتلو کار اسلام است نه کار معرفت ودانش »
اقای جوزجانی
ایا واقعن وقتلو و فقاتلو را درافغانستان بیاد ندارید و هیچ انسانی زیر نام « روشنګری »
کشته نشده است ؟
من میخواهم بشکل از اشکال وقتلوها وفقاتلوها را بخاطر تان بیاورم . با برده باری بامن باشید وبخوانید تا ببینیم که وقتلوها و فقاتلو ها چه معنی میدهند ؟
وقتلو یعنی بکشید – یا کدام معنی دیګری هم دارد که من نمیدانم ؟
درشب کودتای هفت ثور با داودخان وخانواده اش چګونه فرمان وقتلوها و فقاتلو ها داده شد ؟
ایا نام امام الدین بخاطر تان است ؟
درلحظاتی که درارګ ګذشت چه وقتلوها وفقاتلوها را بنام« روشنګری » براه انداختند ؟
مګر ما حافظه تاریخی خود راازدست داده ایم ودر مورد وقتلوها وفقاتلوها یک جانبه می بینیم و یک سوی ذهن ما کدام آسیب وحمله قلبی وسکته مغزی را پشت سر ګذاشته است ؟
مګربخاطر ندارید که شاید چند ده نفر یا چند صد نفر محدود بنا درک ای که از « روشن ګری » وهر انګیزه هایی که داشتند مخالفین سیاسی شانرا از هفتم ثور ۱۳۵۷ خورشیدی به بعد بنام اخوان الشیاطین - بنام اشرار ومجاهد از فردای کودتای هفت ثور زندانی کردند و از شکنجه تا انواع آزار رابرمردم روا داشتند ؟
آیا وقتی دست شان رسید حتی رفقای حزبی خود شان مانندسلطان علی کشتمند یا ثریا پرلیکا و ده ها همرزم وحزبی خود شان مانند خلیل زمر را هم در پشت میله های زندان نه کشیدند ؟
میدانید چند هزار تن از اعضای زن ومرد انسانهای دګر اندیش را به نام های شعله ای - ستمی - ماوویست - سامایی - سازایی سفزایی - احمدزای ومحمد زایی وچه وچه به زندانها کشانیدند و چندهزار انسان را سر به نیست کردند ؟
میدانید چرا ؟
برداشت چند صد تن محدود که مرتکب چنین جنایات شدند بنام تمام حزب « دیموکراتیک خلق » بشمار آمد و درجامعه زیر نام مبارزه علیه اخوان و اشرارتفتیش عقاید ادامه یافت.
منتهی بنام دین جدید !
دین اسلام ستیز !
دین « دموکراتیک خلق » وایه های « زندګی نوین » نورمحمد تره کی وشرکا !
دینی را که می پنداشتند درپرتو ماتریالیزم دیالکتیک !استوار است ودرسهای احسان طبری و فلسفه افاناسیوف را تکرار میکردند !
اما درتیوری حتی ازدرک ماتریالیسم متافزیک نیز عاجز بودند !
نتیجه چه شد ؟
چند حزب وتنظیم در اسلام اباد وپشاور ایجاد شد و چند حزب وتنظیم در تهران وقم ؟
سرنوشت « حزب دیموکراتیک خلق » چه شد ؟
من با یک جوزجانی دیګری بنام شرعی جوزجانی در شهر بشکیک - قرغزستان صحبت های داشتم واو از شکنجه های که بروی روا داشته بودند واز زندان پلچرخی یاد میکرد که موهای جان انسان راست میشد .
یکبار ګزارشی سلطان علی کشتمند را در زندان صدارت و پلچرخی بخوانید - بعد خواهید دریافت که در انجا چه خبر بوده است ؟
ګزارش ده ها زندانی را که از جریانهای دګر اندیش سیاسی ومذهبی بوده اند و سالها در پشت میله های زندانها ګذشتانده اند - بخوانش بګیرید تا دریابید که زیرنام « روشنګری »و« ترقی و پیشرفت و حزب » چه روزګاری رامردم دیده اند ؟
یکبار ګزارش محمد شاه فرهود را بخوانش بګیرید ؟
یکبار درمورد کشتن محمد طاهر بدخشی بیاندیشید !
یک بار درمورد کشتن شهرالله شهپر بیاندیشید !
یکبار درمورد کشتن اکرم یاری - صادق یاری - مجید - خروش - لهیب - رستاخیز وصدها جوان دګر اندیش بیاندیشید ودراین موارد روشنګری کنید وعلل کشتارها و انګیزه هایش را نشان دهید
یکبار درمورد ګرفتاری ده ها تن از اعضای خانواده مجددی بنویسید یا درموردقاتلو وفقاتلوها در پولیګون پلچرخی بنویسید تا چهره اصلی باستیل را نمایان ګردانید وروشن ګری نمایید تا ذهن من و بسا انسانهایی که دشمن مسلمانان نیستند - روشن ګردد وباور نماییم که موری را بنام دین ستیزی آزار نمی رسانند !
یکبارګزارش های جنګ هارا از سال ۱۹۷۸ تا سقوط حکومت نجیب الله و «حزب وطن » بخوانش بګیرید و ببینید که زیر نام« روشنګری » چه جنایات دلخراشی صورت ګرفته است وچند هزار انسان کشته شده اند ؟
این را به مثابه یک روی سکه بنګرید !
روی دیګر سکه را هم ببینید !
بنام دین اسلام و تفسیر سنی یا شیعه از دین اسلام بوسیله پانزده حزب وتنظیم اسلامی وچند ګروه خرد وریزه اسلامی چند هزار انسان در افغانستان کشته شده اند ؟
درمورد جنګ های کابل روشنګری نمایید وعلل وانګیزه های جنګ و تیکه داران اسلام را از یکسو کشته شدن مسلمانان وهندوهاوسیکهه ها از سوی دیګربنویسید وروشنګری نمایید وفرق فقاتلو وقاتلو را درکابل نشان بدهید !
من وقتی در تپه مرنجان درکابل میرفتم و قبور اعضا وهواداران حزب « دموکراتیک خلق » و« حزب وطن » را میدیدم - به جوانانی که برضد اخوان المسلمین و اشرار به ګفته شان جنګیدند و کشته شدند - فکر میکردم ووقتی در شهدای صالحین و دامنه های کوه شیردروازه یا قول آبچکان و یا خیر خانه میرفتم و قبرهایی انسانهایی رامیددیم که بنام اخوانی و اشرار کشته شده اند - درمورد قاتلو وفقلوها ی حزبی می اندیشیدم ومی اندیشم که راستی مورچه راازار نداده اند اما سر انسانها را ازتن شان جدا کرده اند منهتی این قاتلو هاوفقاتلو ها زیررهبری حزب صورت ګرفته است !
بخاطر می آوردم که در همین روز بیست وپنجم دسامبر ارتش هشتم شوروی افغانستان را رسمن اشغال کرد تا انسان « افغان - شوروی » را بسازند و در ماه فروری بعد از ده سال قاتلو وفقاتلو ها از افغانستان خارج شدند !
بخاطر دارم که برژینسکی هم با تفنګ در دره خیبر ظاهر شد وبه کمک آی اس آی - به تسلیح احزاب و تنظیم هاي پشاوری پرداخت و جنګ درافغانستان از یکسو توسط پاکت وارسا ومتحدینش با برنامه ګویا ماتریالیستی و« ضد امپریالیستی » ادامه یافت واز طرف دیګربا حمایت ناتو و ګویا جهان آزاد وګشورهای اسلامی نظیر مصر وسعودی وایران وپاکستان برضد « کمونیسم » و« الحاد » و درنتیجه کی ها کشته شدند ؟ قاتلوها وفقاتلوهارا درک نموده میتوانید ! مورچه ها ازار ندیدند اما ازکشته ای انسانها پشته هاساختند!

ادامه دارد !

از خوانندگان نه چندان شایق سایتم، گاه گاهی تصادفی سر میزنم. اینبار عنوان متن برایم جالب بود، بازش کرده و خواندم ولی دیر شده بود. ابتدا نمی خواستم قاطی یاوه سرایی آقایان شوم که شدم. فقط چند نکته را داشته باشید:

اول؛ با دو کلمه انگلیسی یا عربی، یک پسوند ایسم و یک کلمه الحاد؛ نمی شود دین، دینداری و دین ستیزی را فهمید و یا کسی را به دینداری و دین ستیزی متهم کرد، فراتر از این؛ تفسیر آدم ها بیان ذهن آدم هاست نه بیان حقیقت بی زبان وخنثی، کی میداند که کی حقیقت را می داند؟ من؟ شما؟ یا هیچ؟ پس زندگی کن و بگزار زندگی کنند.

دوم؛ راکالیسم انگ است که هر انسانی می تواند از آن دستاویزی بسازد و رقیبش را خرد کند. پس اگر آن یکی "راست افراطی" است لابد این یکی هم "چپ افراطی" خواهد بود؟

سوم؛ رضایی عزیز؛ شما که این همه از طلبه ها نفرت دارید، حتا از بابه ی شهید، انگار شما طلبه نبودید؟ شما هم محصول همان حوزه و همان شهریه ای هستید که به آن لگد می زنید.

چهارم؛ این را بدانید کسانیکه تعطیلات آخر هفته اش را در کاباره ها و دیسکو ها می گزرانند با کسانیکه در متن مردم و با درد و فقر مردم زندگی می کنند و در "بازی جمع جبری صفر" سر می شکنند یکی نیستند. کدام یکی به واقعیت ها نزدیک تر است؟ خودتان قضاوت کنید که کی مستحق سر زنش اند؟

آواز دهل شنیدن از دور خوش است.

این نوشته ها نماد از روان پریشان اقلیتهای قومی است که به نحو گرفتار از خود بیگانگی شده اند این نشان میدهد درهر جامعه ایی اگر یک اقلیت قومی یا مذهبی ویادینی بقدرت برسد به قول معروف سگ را نعل میکند شما برای یک لحظه تصور کنید که اگر بجای حفیظ الله امین جعفررضایی قدرت را بدست بگیرد افغانستان را بکدام سرنوشت مواجه میسازد.
سرنوشت دین مردم بکجا خواهد کشید. در طول تاریخ اسلام اقلیتهای دینی با استفاده ازهمین مظلوم نمایی ها زمانیکه با توطیه وموامره به رده های قدرت رسیده اند آنوقت علیه ا‍کثریت مسلمان وحشت وبربریت را آفریده اند. یک نمونه ای کوچک آن حا‍کمیت نصیری ها وعلوی ها درسوریه است که تاثیرات آن را امروز به چشم خویش می بینیم که علیه ا‍کثریت سنی مذهب سوریه از هیچ بی رحمی وقساوتی دریغ نمی ورزد.

اما به آقایان طلبه های و‍حدتی ونوکران زر خرید ایران آخوندی چه از مسلمان نماهای آن وچه هم بی دین های آن پیام شبیر کاکر این است تایک نفرافغان است زنده افغان است شما مطمین نباشید درموجودیت ‍ ملت زنده وپویا چون ملت بزرگ پشتون هیچ غلطی کرده نمیتوانید چنانچه آبا واجداد تان چنگیز درین سرزمین به شکست مفتضحانه مواجه گشت