دستبرد فرهنگی وزیر معارف و خاموشی نمایندگان در شورای ملی

اگرپسمنظراین دستبردهارا بیاد بیاوریم وحافظه خویش را بکار اندازیم ، دیده میشود که ، چنین جفاهای فرهنگی در حریم این سرزمین با تاسف از ایام نامگزاری این سرزمین که نخستین دستبرد شاید باشد، تا امروز ادامه داشته وکوشش گردیده است که دراین راستا حاکمان قبیله سالار، یکی از دیگری پیشی بگیرد.

اگر ما پیرامون این دستبردها ونابود سازی ریشه های فرهنگی وداشته های معنوی هزاراران ساله مردمان خراسان بزرگ ، دقت نماییم ، سخن بدرازا میکشد وجسته وگریخته دراین مورد چیزیهای گفته ونوشته شده است ولی لازم است که بیشتر گفته شود وبیشتر نگارش یابد تا نسل امروز وفردای ما بداند که چه بلای بر سرگذشتگانش از سوی حاکمان قبیله گذشته است ؛از همه دانشمندان وآنهای که با فرهنگ انسانگرایی ومدنیت پذیری مهر دارند واندیشمند این راه هستند ، خواهشمندم که پیش از اینکه از بدنه این فرهنگ جدا شوند ، خاطرات راستین خویش را با جفاهای که صورت گرفته است ، جهت روشنگری نسل حال واینده یادگار بگذارند ، تا خدا نا خواسته مورد لعنت نسلهای بعدی قرار نگیرند!

اگر ان روزگارشوربختانه حاکمان مطلق العنان سایه بر سرنوشت مردم دوانده بودند وبا زور وستم این همه نا هنجاری را بار آوردند، امروزبطور نسبی مردم در صحنه قرار دارند وشرایط زمانی دیگرگون شده است وسدای مردم بگوش دنیا زودتر میرسد ورسانه های دیداری وشنیداری فراوان دربر وبن دیده میشود،چگونه قبیله اندیشان به خود جرات میدهند که درچنین شرایط بازهم دستبرد فرهنگی نمایند وخود را در پیشروی چشمهای دنیا« دزد» معرفی بدارند ؟

اگر خراسان را، اوغانستان ساختند، اگرسبزوارتاریخی را، به شیندندمبدل ساختند،اگرفوشنگ را پشتون زرغون نام نهادند، اگرمنطقه مرکزی کابل را گذر اوغانی ساختند واگرمیدان پهلوی ارگ وکابل سرینا را پشتونستان وات به مردم معرفی کردند واگردهها دبیرستان ومکتب ودانشگاه را بنامهای ختک ومینه وزرغونه وملالی نامگزاری کردند واز ولایات بگذریم ، آب از آب تکان نخورد وامروز باشندگان آنروزی را ما نمی بخشیم که در برابر این همه جنایات فرهنگی سدایشان شنیده نشد ، ایستادگی نکردند واز خود گذری ننمودند ، حال واحوال ما چنین شد؛حالا که امروز این سرزمین شورای ملی دارد ومردم در تعیین سرنوشت خویش تا جای نسبت به گذشته دسترسی دارند ، هرگونه تغیر ونامگزاری لازم است عاقلانه وخردمندانه با مشوره نمایندگان مردم ، در صورت ضرورت وکارا بودن وارزش داشتن تحقق پذیرد ، نه اینکه وزیر ویا فرد معلوم الحال که ریشه درایدیولوژی ویرانگری دارد وازجوی گل الود آی ایس آی آب نوش میکند ونیشش را بر این فرهنگ واین سرزمین پاش میدهد، هر جای را وهر نام را بدلخواه خویش تغییر دهد ومانند طالبان جنایتکار داشته های تاریخی مارا با نیرنگهای شیطانی به نیستی بکشاند واین سرزمین را با نامهای بی ارزش وبی تاریخ وگنگ وکوچک بسوی خورد سازی وبی تاریخی وبی اساسی رهبری کنند!

چرا تندیسه های بودا را نابود کردند؟ زیراکه نشانیهای تاریخی را از بیخ وبن این سرزمین محو کنند وآنهای که ریشه ونشانه در دل این خاک ندارند، با نامهای جعلی خود را پینه کنند وروزی بگویند که نامهای ما دراین گوشه وکنار دیده میشود واین سرزمین را وارثش ما هستیم ودیگرا ن را نشان ونامی نیست ؛
بندرگاه قیزل قلعه را روی کدام خواست وشیوه بنام یک ناقل که سواد نداشت وخرد را نمی شناخت واز هیچ ارزش علمی وتاریخی بهره مند نبود ، بنام شیرخان تغییر دادند؟ این شیرخان که بود؟ ایا ارزش این را داشت که این بندر با ارزش را بنام وی میگذاشتند؟ این شخص غاصب زمینهای مردمان بومی کهندژ بود وهزاران انسان صاحب زمین را به زور به مزدور خویش تبدیل کرد وزمینهای آنهارا غصب کرد وبندر تاریخی را هم بنام خودش مانند همین فاروق وردک چوچه گلبدین وگماشته ای ایس آی نامگذاری کرد!

برای فاروق وردک اذهان میداریم که ، در ولایت وردک ایا مدرسه ومکتب وجود نداشت که بنام این مردک میگذاشتید؟ یا اینکه همه مکتبها را در وردک آتش زده اند وبرادران فرهنگ دوست طالبتان شهکاری را در ویرانکاری وسوختن دانش سراها دارند با مشوره شما ورهبرتان گلبدین خان ادامه میدهند وهیچ مکتب نیست که بنام دوستانت نامگزاری کنید وبا تقلب ودستبرد نامهای تاریخی را باید بزداید ونام کسی را بگذارید که اشنایی واز شناخت مردم بی بهره است.

این وزیر اقای کرزی از بیخردی دست به شستشوی کتابهای علمی زده بود ودرتدوین کتابهای درسی نیز حماقت خویش را اشکارا ساخته است ومردم وفرزندان این مرزوبوم را میخواهند آگاهانه در یک گمراهی قرار دهند وزبان پارسی دری را به خواست نادرست خویش درکتابهای درسی با سبکسری تام مغلطه سازی کرده اند وهمه کتابهای درسی را بی کیفیت واز نظر زبان شناختی قصدن به چنین سرنوشت دچار ساخته اند ، تا نسل دانشجوی این سرزمین در یک سرگیجی درهم وبرهم بسر برند . جنایات این وزیران فساد آفرین را هر قدر بگوییم وبنویسیم کم است واز اینکه موضوع تغییرنام مکتب بی بی مهرواست وفاروق وردک با بی شرمی وسفید چشمی مانند دیگر جنایتکاران همتبارش در روز روشن در سرزمین کابل دست به چنین کارنا شایست زده است ، قابل محاکمه وسرزنش است واین بر شورای ملی ونمایندگان مردم است که چنین وزیران دزد را هرچه عاجلتر مورد بازخواست قرار دهند وبعداز پرسشهای لازم دستش را از تعلیم وتربیه کوتاه گردانند. واز همه شهروندان راستین کابل خواهشمندیم که بی تفاوت نباشند واز این وزیر بپرسند که بنام استاد دانشمند جاوید که باشنده اصلی کابل است ، کدام مکتب نامگزاری شده ، که بنام فلان وردک درکابل وآنهم با تغیر نام مکتب که سالهای سال با نام بی بی مهرو بوده ، چنین کار نا پسند از سوی فاروق وردک صورت میگیرد؟