No Censorship!

احمد پدرام

حرفهای متفاوت در مورد چگونگی برکناری جاوید لودین رییس پیشین دفتر ریاست جمهوری افغانستان، از این جنگ خانمان سوز خانوادگی صاحبان ارگ ریاست جمهوری حکایت دارد.
روحیه باخته شده ای جاوید لودین در مقابل لینز کمره فلم برداری تلویزیون طلوع بیانگر این موضوع بود. او از این شکست بزرگش نهایت رنج می برد. حکایت ها و داستان برکناری جاوید لودین از ارگ ریاست جمهوری یک طرف قضیه است و عمق اختلاف این دو سیاست گذار در کابینه دولت افغانستان طرف دیگر قضیه.
زمزمه های اختلاف بین کرزی و تیم کاری کوچکش که در هر مورد باید تصمیم نهایی را می گرفت، از روز نامه های غربی شروع شده در روزنامه ها و رسانه های دیداری و شنیداری که در افغانستان فعالیت دارند و تا آشکار شدن بعضی نشانه های این جدل خانوادگی در داخل ارگ می انجامد.
کرزی و جاوید لودین دو برادر خوانده ای که همواره از یک آدرس صحبت می کرد، نتوانست با هم سازگاری داشته باشد. کرزی در کمتر از یک سال اخیر جذابیت جوانی اش را از دست داده و در پرده های تلویزیون کاملاًً شبه یک آدم محاسن سفید آشکار می شود. گفته می شود که در این مدت جاوید لودین با او همکاری نزدیک نداشته، همواره در صدد تخریب او و سیاست هایش بوده است. و برای همین نیز کار به این جا کشید که باید جاوید لودین به قول خودش برود دنبال مدرک دکترایش.
در این روزها باز هم این گفته ها که احتمال سقوط کرزی بیشتر است، اوج گرفته است. کرزی نتوانست مهره ای خوبی برای استفاده غرب باشد، غربی ها در صدد یافتن مهره ای هستند که بتواند خواسته های آنها را بر آورده سازد.
از طرفی دیگر گفته می شود که تیم مخالف کرزی نیز در این روز ها نهایت تلاش شان را برای براندازی کرزی دارند. بسیاری برکناری جاوید لودین در این اواخر از پست ریاست دفتر رییس جمهور کرزی را اولین علایم آشکار سیر نزولی سیاست کرزی و تیم کوچک باقی مانده اش عنوان می کنند.
جاوید لودین نیز در کنار این که یکی از طراحان اصلی سیاست داخلی و خارجی آقای کرزی بود، برعلاوه همکاری نزدیک با کرزی، روابط اختصاصی خود را نیز حفظ نموده است، و آن این که او با اطلاعی که از ضعف مدیریت کرزی دارد و یا در مدت همکاری از ضعف کرزی آگاهی پیدا کرده و نمی خواهد در جوانی از صحنه سیاست افغانستان رانده شود، در صدد محکم ساختن زیر بنا های روابطش برای دور جدیدی از سیاست در افغانستان بوده است. گفته می شود او چون از یک تغیرات جدی در کابینه و در سیاست افغانستان که بیشتر از سوی طراحان غربی اساس گذاری می شود با خبر بوده، در این اواخر در تضاد با سیاست های کرزی قرا گرفته بود. اما حرفها فقط در این سطح خلاصه نمی شود.
بسیاری بر این باور اند که کرزی وقتی ضعف خود را اساس گزاری کرد که مهره های اساسی انتخاب شدهء غرب در افغانستان را به نحوی از کنارش دور ساخت، و به نظر می رسد این برکناری های هوسی، پایه های خانه سیاست کرزی را سُست کرد.
در همین حال خبر استعفای حنیف اتمر وزیر معارف کابینه نیز بر سر زبان ها است و این موضوع اگر مثل خبر برکناری لودین به واقعیت بپیوندد، می تواند دلیل خوبی برای کودتايی باشد که بعضی از روزنامه نگاران از آن یاد می کنند.
از طرفی دیگر قرار است که در کابینه به اساس ضعف زیاد و ناکارآیی سیاست های دولت تغیرات قابل ملاحظه ای بوجود بیاید. گفته می شود که در این تغیرات یکی هم وزارت داخله است که به دلیل ضعف آشکارش باید وزیر دیگری شبه علی احمد جلالی در رأس آن قرار گیرد. هر چند او هم موثر واقع نشد اما تاحدی از مسایل نظامی و پولیسی آگاهی داشت.
گزارش های که دراین اواخر در بعضی از سایت های انترنتی به نشر می رسد، بیان گر این است که وزیر داخله افغانستان به دلیل ضعف که در مسایل امنیتی دارد، برکنار می شود. ضرار احمد مقبل نه تنها اعتبار سیاسی برای بقایش پیش سیاست گذاران غربی ندارد که در مدت کمتراز یک سال وظیفه اش در پست وزارت داخله افغانستان نتوانست ثابت کند که او یک پولیس موفق است.
او در کنار این که نتوانست موثریت خود را ثابت سازد، کار کردش به این مساله مهر تأیید گذاشت که در شرایط فعلی جای او در پست وزارت مهم که کاملاً امینت زیر نظرش است، نمی باشد.
به اساس یک خبر دیگر در هفته ای جاری اشرف غنی احمد زی هم وارد کابل می شود. حرفها در این مورد این است که قرار است اشرف غنی احمد زی در یکی از پست های مهم دولتی در کنار کرزی به کار شروع نماید. او که بیشتر علاقه به سیاست بیرونی دارد امکان این می رود که در پست وزارت خارجه به کار شروع نماید و داکتر سپنتا به دلیل نزدیکی اش با تیم مخالف دولت باید از صحنه سیاست به سرپرستی کرزی خارج شود.
و اما اشرف غنی و تیمی که او خواهد داشت، بشتر باورها بر این است که او در مدت کوتاهی که از افغانستان بدون کدام دلیل ریاست دانشگاه کابل را ترک کرده و به غرب رفته است، کارهای را انجام داده که می تواند با نفوذ تر در کابینه آقای کرزی عمل نماید. از طرف دیگر هم خبر استعفای وزیر معارف از شکل گیری سریع جریان دیگری در داخل کابینه برضد کرزی حکایت دارد که گمان می رود تا اواخر سال 1385 اطراف کرزی را خالی سازد.
اگر قرار باشد که این حرفها به واقعیت بپیوندد، در واقع طرحی است که غرب برای بیرون راندن مجاهدین و کسانی که بیشتر در ردیف جنگ سالاران قرار دارند، آهسته آهسته دارد عملی می سازد. زیرا این بار مجاهدین نمی تواند ادعا بکنند که باز هم به دلایل گوناگون در قدرت سهیم باشد. چون آنها نتوانستند در همکاری با کرزی و تیم کاری از غرب آمده اش وضعیت حکومتی در افغانستان را بهبود بخشند و یا در بهبودی این جریان کاری مفید تری انجام دهند.
پس دراین صورت نتیجه ای که می توان از این گردش های بی وقت گرفت، این است که غرب برای عملی ساختن سیاست های اصلی و تأثیر گزارش بار دیگر در افغانستان زمینه سازی می نماید و ورق جدیدی در صفحه ای سیاسی افغانستان باز می نماید.
 

 بازگشت به بالای صفحه