|
|
No Censorship! |
| ||||||
| ||||||||
خبری، تحليلی و انتقادی
نوت: لطفاً این نامه را نشر کنید، درغیر آن، ژورنالیزم در افغانستان تحول نخواهد کرد جناب آقای میرهزار! خدا کند حال تان خوب باشد. "راوا اپوزیسیون نه چندان نیرومند" و نیز جواب(فحش نامه ایشان) آنها را خواندم. به عنوان یک زن افغان، میخواهم در این رابطه چند کلمه یی بنویسم. قبلاً پیشنهاد کرده بودم که لطفاً تصاویر خلاف فرهنگ اسلامی و ملی مردم افغانستان را در سایت(کابل پریس) نشر ننمایید و شما هم دلیل آوردید که میخواهید در ژورنالیزم افغانستان تحولی ایجاد شود. درست است که تحول باید ایجاد شود اما نه به قیمت تمام"ارزش" های یک ملت. از آن به بعد هم قول داده بودم که دیگر هیچگاهی به این سایت مطلبی نفرستم، ولی دهن پاره گی های راوا ناچارم کرد. اولاً از شما می پرسم که چرا در مورد چیزی که اصلاً برای مردم افغانستان، بشمول نویسندگان و شاعران، ارزشی ندارد، مطلب می نویسد؟ با کدام سند می توانید مدعی شوید که این باند پنجاه شصت نفری" دشنام سالار" (خدمه های جنرالان آی ایس آی) حیثیت یک حزب سیاسی در افغانستان را دارد؟! از نظر من، و تقریباً تمامی زنان افغانستان، راوا چیزی نیست، جز "طالبان ماده"، که از پشت جنرال بابر و بی نظیر بوتو، درکویته پاکستان به دنیا آمده است. اگر باور ندارید، بروید پاسخ شان را دوباره بخوانید، اگر در کنار ده ها بار تکرار نام "ایران"، جنگ سالار، روس ، خادیست ، جهادی امریکا وغیره، اگر یک بار نام "پاکستان" و" آی ایس آی" و "پرویز مشرف" و" نواز شریف" را دیدید، در آن صورت ادعا کنید این گروهک مونث، حلال زاده نسل افغانیست! آیا شما خود قبلاً نمی دانستید، اگر سازمانی، حزبی یا گروهی واقعاً اساس و پایه مردمی داشته باشد هیچگاهی به خوب ترین زنان و مردان این سرزمین؛ مانند، استاد واصف باختری، اکرم عثمان وغیره دشنام نم یدهد. این گروهک ظاهراً انقلابی که از تمام مزایای انقلاب فقط دشنام دادن و تخریب شخصیت ها و بی حرمتی به هموطنان مان را بلد اند، به جز چند خدمه پاکستانی از قماش خودشان( که حالا تقریباً استعداد زاییدن شعار سیاسی را هم از دست داده است) دیگر به هیچ انسان و باشنده این مملکت احترام ندارد؟ ارزش انسان ها در انقلابی بودن و شعاردادن محض نیست، بلکه آدم باید به همنوعان و هموطن خویش ( حداقل به یک نفر) احترام داشته باشد و ارزش انسانی او را در نظر داشته باشد. به نظر میرسد در این سرزمین پهناور انسانی جز مینا، و سازمانی جز رااو وجود ندارد! آقای میرهزار، شما باید در نوشتن مطالب محتاط و هشیار باشید، آخر چرا بجای پرداختن به موضوعی که اصلاً نیم فیصد به مردم و ملت افغانستان ارتباط ندارد، وقت تان را ضایع می سازید؟ چرا بجای این همه، راه های بیرون رفت از وضعیت فعلی اقتصادی و اجتماعی کشور را روی صفحه کابل پریس رقم نمی زنید تا مقامات و مردم را بخاطر داشتن آینده بهتر کمک نمایید؟ ما سیاست را خود بلد شده ایم، و بعد از این هرگز پی این و آن نخواهیم رفت. بگذار آنها آنچه را که حلقوم شان خواست به هوا پرتاب نمایند، نشنیده اید که دریا به لق لق سگ حرام نمی شود؟ راوای بقول خودشان ٢٨ ساله، طی این همه مدت همین کار را انجام میدهد. اینها کارشان روشنگری ذهن زن افغانستان نیست، اجیران خودفروشی مانند راوا بعد از این همه جنگ و ویرانی و بی داد باز چه ارمغانی خواهد داشت؟ آیا همین ملالی جویا، که با استفاده از فضای دیموکراسی و با بهره گیری از واژه حقوق بشر به نمایند های یک ملت بزرگ هر روز توهین می کند، مثال زنده برای شناخت چهره واقعی این گروهگ یاوه گو نیست؟ اگر از ملالی جویا بپرسید که از ٢٤٩ نفر عضو پارلمان چند نفر به عقیده وی آدم خوب است، پاسخ وی "یک" خواهد بود. او راست می گویید، از نظر روا خوب یعنی آدمی که در سراسر حیات سیاسی اش، فقط یک بار هم دشنام دادن به ملت و مردم و افراد را فراموش نکند. آقای میرهزار! هرگز توقع نداشته باشید که ارزش شما و امثال شما را، که عمری بخاطر ادبیات و فرهنگ این کشور زحمت کشیدید؛ این چند آدم بی مایه درک کنند، به این جمله توجه کنید: "اگرچه تنها «فوريه» (به جاي فبروري)، «كرزاي» (به جاي كرزي)، «آمريكا» (به جاي امريكا) و ازين گونه تقليدهاي بوزينه‌وار در نشريه كافي بود كه با وصف حمله‌اش به «راوا»، ارزشي به آن ننهيم چون شنيع‌تر از برخي نشريات ديگر چتلي رژيم ايران را مي‌بلعد و بناً خود را نزد مردم به يك پيسه مي‌سازد كه پرداختن به آن لگد زدن به اسب مرده خواهد بود." | ||||||||
