No Censorship!

اشاره: اين نامه را هموطنان عزيزمان در روستای مياخيل ولسوالی موسهی ولايت کابل برای نشر در سايت کابل پرس ارسال کرده اند. اميدواريم کارکنان دفتر رييس جمهور و يا شص ايشان که کابل پرس را مطالعه می کنند، برای باشندگان مياخيل، پاسخ های قانع کننده داشته باشند.

  کابل پرس

بنام خداوند دادگر و توانا

نامه سرگشاده حاوی ندای دادخواهانه اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی

عنوانی رئیس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان

جلالتمآب رئیس جمهور!                                        

به نمایندگی از اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی ولایت کابل سلام و احتراماتم را بپذیرید.

طی این نامه توجه تانرا به حادثه اسفبار و اهانت آمیزی معطوف میدارم که احساسات مردم منطقه را شدیدا جریحه دار ساخته است. امیدوارم تا در زمینه اقدام عاجل و جدی نمایید.

حوالی ساعت دو بجه شب چهارشنبه 24/25 عقرب سال جاری در حالیکه باران بشدت میبارید، سروصدا در بیرون خانه مرا از خواب بیدار کرد. هنگامیکه من سراسیمه و خواب آلود به حویلی برآمدم ناگهان عساکر خارجی و داخلی با مشت و لگد و قنداق تفنگ هایشان به سر و بدنم فرو ریختند. تا خواستم واقف احوال گردم، آنها در حالیکه با خریطه سیاهی سر و رویم را پوشانیده و دستانم را محکم از پشت بستند، سرم را بزمین و دیوار کوفته و پیهم از من میپرسیدند تا محل اخفای گلبدین، حقانی و سلاحها را برایشان نشان بدهم. وقتی من اظهار بی اطلاعی کردم آنان وحشیانه تر از پیش مرا مورد لت و کوب قرار دادند.

مدتی نگذشته بود که همه مردان و زنان را از خانه ها بیرون آورده و در حالیکه 15 تن از مردان را همانند من مورد بازپرس و شکنجه قرار دادند، با سگهای هولناکتر از خود شان به تلاشی خانه ها پرداختند. آنها بعد از آنکه آرد و روغن و شیر و ماست را بهم ریخته، دروازه و کلکینهای چند را شکستند، حتی یک طفل شیرخواره را نیز زیر باران و در بین گل و لای از قنداق کشیده تلاشی کردند. هنگام تلاشی آنها تیلیفونهای موبایل، پول نقد و جواهرات را با خود برده و شیشه موتر ها را در جستجوی اسناد درهم شکستند.

در جریان بازپرسی و شکنجه محمد عزیز فرزند جمعه گل (مشهور به ملک) را حلقه آویز نموده و بعدا با شلیک دو مرمی به سرش به شهادت رسانیدند. در جریان شکنجه دست و پای این دهقان 27 ساله را که از نعمت شنوایی عاجز بود، شکستانده و بدنش را با سر برچه زخمی ساخته بودند. این مبارزین ضد تروریزم و مدافعین آزادی قبل از روشنایی صبح در حالیکه دروازه های دخولی منازل ما را ماین فرش نموده، فضا را با چراغ های مخصوص روشن ساخته بودند، سایر مردان را چشم و روی بسته رها کرده و چهارتن هریک امان الله و سید آقا فرزندان محمد اکبر، عزت الله فرزند محمد اکرم و امرالله مشهور به قند فرزند محمد شریف را با خود بردند که شخص اخیر تکلیف عصبی داشته و همه تا هنوز لادرک اند. نکته دردناک اینست که آنها بخاطر شهادت محمد عزیز معذرت خواستند زیرا "او بیگناه بود".

روز بعد وقتی به ولسوالی موسهی عارض و شاکی شدیم، ایشان اظهار بی اطلاعی نمودند، در حالیکه مدیر امنیت ولسوالی به جمع آوری روپوشها، دستبند ها و چراغها پرداخته و یک گروپ ماین پاکی ماین ها را دور کردند. همان روز جهت شرح حال بمقام ولایت کابل شتافتیم. والی کابل بخاطر کشف واقعیت قوماندان فرانسوی، ایتالوی و جرمنی آیساف را احضار نمود که آنها نیز از وقوع چنین حادثه اظهار بی اطلاعی نموده و این عمل را احتمالا کار امریکائیان دانستند. والی کابل تعهد هر نوع همکاری و جبران خساره را نمود که تا حال از آن خبری نیست.

ما که پیوسته و تحت هرگونه شرایطی متعهد به خدمت صادقانه به مردم و میهن عزیز خویش بوده و از پالیسی های مردمی و صلحجویانه دولت اسلامی افغانستان پشتیبانی و حمایت نموده ایم از شما احترامانه تقاضا مینماییم تا:

·                     در صورت اثبات ادعا، دریافت مدرکی و یا حتی پیدا نمودن یک پوچک مرمی حاضر به پذیرش هر نوع مجازات هستیم.

·                     در صورت عدم اثبات ادعا خواهان اعاده حیثیت و جبران خساره میباشیم.

·                     در صورت بی التفاتی از عواقب وخیم این حادثه جنایتبار، غیر انسانی و  منافی با ارزشهای افغانی هشدار میدهیم.

از توجه و اقدام عاجل تان در زمینه قبلا و قلبا سپاسگذارم.

با عرض احترام،

محمد ابراهیم میاخیل

(بنمایندگی از اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی ولایت کابل)

نقلی از این نامه به کمیسیون های سمع شکایات مشرانو جرگه و ولسی جرگه، کمیسیون مستقل حقوق بشر، کمیسیون تحکیم صلح و رسانه های اطلاعات جمعی فرستاده شده است.