چشم انداز افغانستان نو

 فارسی: افغانستان/ ايران/ تاجيکستان

پنجشنبه 83/3/21

گزارش های روزانه  از کابل

 نجلا باختر

قاچاق انسان همچنان ادامه دارد

خبرگزاری کابل: پس از سال ها قاچاق کودکان افغانستان به کشور های ديگر و سکوت معنادار آن در دوران طالبان و دوران تاريک مجاهدان اکنون اين ماجرا به محافل خبری  کشيده شده و مقامات گوناگون افغانستان يکی از ديگری شتاب گرفته و آن را محکوم می کنند. در آخرين اظهار نظر هايی که صورت گرفت وزير کشور از تحقيقات گسترده ، همراه با دستگيری عده ای در ولايت قندهار خبر داد. با اين وجود به نظر نمی رسد که جلوگيری از  کودک ربايی و قاچاق آن ها  در حدود توانايی دولت باشد . چرا که قاچاق کودکان موضوعی نيست که در همين چند روز بوجود آمده باشد و ما می توانيم ردپای آن را به وضوح از دوران رژيم طالبان پی بگيريم. در کنار اين دولت، قدرت و حوزه ی اختياری محدود دارد که صرفا در برخی از شهر های افغانستان  و نه همه ی آن هاست. از سويی به نظر می رسد که در برخی از ولايات جنوبی افغانستان نيز پدران و مادران متاسفانه از قاچاق فرزندانشان و استفاده از آن ها برای حمل مواد مخدر  اطلاع دارند و به دلايل گوناگونی به قاچاق کودکانشان تن داده اند.  نمونه هايی را می توان يافت که عده ای کودکان را از پدر خانواده خريداری می کردند تا مورد استفاده برای قاچاق مواد مخدر در مسير افغانستان- پاکستان و يا کشور های عربی قرار گيرند. اين موضوع بيشتر در ولايات جنوبی افغانستان مشاهده می شود و متاسفانه همانگونه که ذکر شد، دولت توان تحقيقات گسترده را نخواهد داشت و دلايل آن هم به محدوديت قدرت و هم نداشتن کادر های مجرب باز می گردد.  در طی سال ها جنگ و خشونت در افغانستان کودکان زيادی بی سرپرست شده اند و  متاسفانه کودکان بی سرپرست در شرايط بهم ريخته ی افغانستان، اولين طعمه های قاچاقچيان انسان محسوب می شوند. چنانچه بررسی همه جانبه ای از معضلات زندگی جمعی در افغانستان انجام شود، حقايق زيادی از قاچاق انسان در افغانستان آشکار می شود. از سويی دفتر نمايندگی سازمان يونيسف با صدور بيانيه ای خواستار پيگيری جمعی عاملان ربايندگان کودکان شده اند. البته موضوع قاچاق انسان تنها به کودکان افغانستان محدود نمی شود و قطعا با تحقيقات گسترده، قربانيان زن و مرد را نيز می توان يافت. در دوران رژيم طالبان، رژيم ، خود نقش عمده ای را در ربودن کودکان بر عهده داشت. ماجرای کودکانی که به اجبار  به مکتب خانه های طالبان برای فراگيری دروس دينی آن ها و آموزش نبرد برده می شدند تا به صفوف اصلی طالبان بپيوندند نيز، از مصداق های بارز ربودن انسان می باشد. بديهی ست که نمی توان ساده انگارانه موضوع قاچاق انسان را به روزهای اخير محدود کرد. طالبان نقش عمده ای را در مناطق جنوبی برای توليد يا خريد و ترانزيت مواد مخدر بر عهده داشته و قاچاقچيان مواد مخدر را همکاران و همقطاران خود بشمار می آوردند. قاچاقچيانی که در استفاده از کودکان و بهره کشی از آن ها چشم پوشی نمی کرده و نمی کنند. دوران حکومت مجاهدين و نبرد آن ها برای کسب قدرت نيز از دوران های تاريک افغانستان محسوب می شود . کسب قدرت و برادر کشی در افغانستان به آن ها مجالی برای انديشيدن به اوضاع کودکان و زنان نداده است. نهايت دورنديشی آن ها استفاده از زن برای برآوردن اميال جنسی ست که با خواندن يا نخواندن جملاتی به عقد آن ها در می آمدند و همچنان می آيند. نتيجه ی اينگونه رفتار همان بهره کشی از زنان می باشد که اوضاع نامعلوم کودکان نيز به دنبال آن است. در شرايطی که اکنون داريم، بايد ديد که دولت افغانستان و نيز رييس آن عاليجناب زلمی خليل زاد تنها به فکر آرايش جديد قدرت می باشد و به تاسف خوردن ها بسنده می کنند، يا....

اگر نگاه جامعه شناسيک دقيقتری داشته باشيم می توانيم مصداق های گوناگونی از بهره کشی و قاچاق انسان را بيابيم. به نظر می رسد که افغانستان نياز به بيداری جمعی دارد که روند سالمی از زيستن را پی بگيريم

کابل

فرستادن نظرات

najla@kabulpress.org

Your Comment

 جهان - افغانستان - فرهنگی - اجتماعی - اقتصادی - سياسی - حقوق بشر - انتشار کتاب - درباره ی ما - کار با ما  

روزنامه های برتر دنيا: آسيا   آمريکای لاتين   آفريقا   اروپا   ايالات متحده   کانادا   استراليا   پيوندها   صفحه ی نخست

کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت  محفوظ و متعلق به خبرگزاری کابل می باشد    ( شرايط استفاده)