«همایون هنر» آسمانی شد

«همایون
هنر» آسمانی شد، ولی نغمه و نگاه آسمانی­اش پیش ما جا ماند.

ای کاش می­شد بدانیم

ناگه غروب کدامین ستاره

ژرفای شب را چنین بیش کرده است؟

«همایون هنر»، فرزند هنرمند و فرهنگ­دوست استاد «حسین فخری» پس از جدالی سخت با بیماری،
در جوانی رخت به دیاری دیگر کشید و دوست­داران ادب، فرهنگ و هنر وطن را در سوگ
نشاند. پیکر این جوان هنرمند پس از انتقال از هندوستان در کابل به خاک سپرده خواهد
شد.

در زمان حضور در کابل، زمانی که با استاد فخری
دیدار داشتیم، همایون عزیز نیز کنار پدر بزرگوارش هم میزبانی می­کرد و هم از هر
دری سخنی می­رفت. بسیار آداب­دان، آرام و فروتن بود. در شب دوم شب­های کابل (1387)
نیز که هماهنگی موسیقایی شب استاد حیدری وجودیبا همایون جان و دوستان
انجمن قلم افغانستان بود، از هیچ کمکی دریغ نکرد. هرگاه نیز به انجمن قلم
افغانستان می­رفتیم، با روی گشاده روبه­رو می­شد. یاد و خاطره­ هنرمندی و نغمه هایش برای همه اهالی
فرهنگ، ادب و هنر کشور ما جاودانه است. این مصیبت را به استاد فخری، نویسنده خوب
میهن و همه اهالی فرهنگ، هنر و ادب افغانستان و دیگر هم­زبانان خود تسلیت می­گوییم.

همایون هنر در کابل متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود
را در لیسه حدیبیه در پیشاور انجام داد و گواهی­نامه کارشناسی خود را در رشته زبان
و ادبیات انگلیسی از دانشگاه کابل گرفت. همایون، آموزش موسیقی را در نوجوانی و در مهاجرت
تجربه کرد و در سال 1375، تخصص­های ویژه را در نواختن اکاردیون به پایان رساند. آهنگ­های
پیکرتراش، پیر باز کن دروازه را، به آن بی­خون­بها ماتم و یک آلبوم اکاردیون به نام
«سخن عشق» از وی پخش شده است. او عضو ارکستر رادیو و تلویزیون ملی افغانستان بود.

گویا باد خزان بر سرزمین هنر وزیده است که همین دو
ماه پیش، پیکر «قیس عصیان»، عکاس و هنرمند جوان دیگرمان را در بلخ به خاک امانت دادیم. یاد
«قیس» عزیز نیز گرامی باد.

پیش از آن­که باخبر شوی

لحظه­ی عزیمت تو ناگزیر می­شود

آی... ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان

چه قدر زود، دیر می­شود.

لینک به «از دست عشقت» اثر جاویدان «همایون»

http://www.facebook.com/photo....