حکومت رئیس جمهور کرزی و شاهراه سالنگ
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
شاهراه سالنگ به عنوان شاهراه اتصال شمال افغانستان به پایتخت و سایر ولایات جنوبی، شرقی و غربی اهمیت حیاتی دارد. هر روز بیش از پانزده هزار عراده موتر (ماشین)از این شاهراه در رفت و آمد اند. باز سازی شاهراه، نگهداری یا حفظ و مراقبت شاهراه و تنظیم تردد این هزاران عراده جات یکی از نشانه های مدیریت مؤفقانه و حکومت داری خوب جناب رئیس جمهورکرزی و اعضای حکومت ایشان به ویژه نهادهای مربوط به سرک سازی و خدمات عامه است. نقش شورای ملی یا پارلمان افغانستان در نظارت از کارکرد حکومت بر باز سازی و نوسازی شاهراه سالنگ، به خصوص نمایندگان ولایات شمال افغانستان در هردو مجلس، کارآیی و شایستگی پارلمان و نمایندگان ولایات شمال را منعکس میسازد.
یکی از مؤلفه های عنایت و مؤفقیت دولت افغانستان بریاست رئیس جمهورکرزی در بازسازی، نوسازی، مراقبت و تنظیم تردد در شاهراه سالنگ به امنیت این شاهراه برمیگردد. شاهراه سالنگ از کابل تا شهر مزارشریف درطول سالهای حکومت رئیس جمهورکرزی یکی از امن ترین شاهراه های افغانستان شمرده می شود. نیروهای امنیتی و انتظامی دولت بر این شاهراه نظارت و تسلط دارند و تمام ارگانهای حکومتی و دولتی درسایه ی این امنیت وحاکمیت به گونه ی شگفت آور و تحسین برانگیزی شایستگی، وظایف قانونی ومکلفیت ایمانی و وطنی خود را در بازسازی و نگهداری شاهراه سالنگ و نظم ترافیکی شاهراه متبلور ساخته اند.
بازسازی و نوسازی شاهراه سالنگ درسایه ی رهبری و مدیریت سالم حکومت و نهادهای مربوط چنان مؤفقانه انجام یافته است که در این ده سال، اسفالت این شاهراه همچنان پا برجا و سالم است. این امر ناشی از نظارت جناب رئیس جمهور به کارهای بازسازی و نوسازی زیربناهای حیاتی در پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی ارزیابی می شود که شاهراه ها به خصوص شاهراه سالنگ یکی از آن زیربناهای رشد و ترقی درحیات اقتصادی و اجتماعی افغانستان است.
رئیس جمهور پیوسته از وزارت فوایدعامه و نهادهای مربوط به بازسازی شاهراه سالنگ گزارش بدست می آورد و وزارت مذکور کار شرکت های خارجی و داخلی را در مورد بازسازی و نوسازی سالنگ پیوسته ازنظر کیفی و کمی ارزیابی و نظارت میکند. بسیاری از شاهدان عینی و مسافرانی که از شاهراه سالنگ در این ده سال رفت و آمد داشته اند از این کیفیت بلند بازسازی شاهراه و نظارت بسیار دلسوزانه و صادقانه ی متخصصین وزارت فواید عامه و حتا نظارت نمایندگان پارلمان افغانستان سخن می گویند. برخی از افرادی که شاهد اعمار شاهراه سالنگ در دهه چهل خورشیدی توسط دولت شوروی بودند از شستشوی جغل و سنگ ریزه های مورد استفاده در سرک حکایت می کنند. اما بسیاری از شاهدان و مسافران عبور از سالنگ با تعجب مشاهده کرده اند که شرکت های بازسازی و نوسازی شاهراه سالنگ بیشتر از آن زمان به کیفیت کار و مواد مورد استفاده توجه نشان میدهند، جغل ها را بیشتر از آن وقت با آب می شویند و مسئولین نهادهای دولتی با دقت کامل و احساس وطندوستی شگفت آوری بر کار آنها نظارت می کنند. گفته می شود که یکی از عوامل بسیار اساسی در عنایت و نظارت مسئولین حکومت بر بازسازی شاهراه سالنگ، اجتناب از اخذ رشوت است. آنها هیچ رشوتی از سوی شرکت و یا شرکت های برنده در رقابت بر سر بازسازی شاهراه دریافت نکردند و فقط درجهت بازسازی و نوسازی بزرگترین شاهراه وطن چشم خود را بر تمام سفارشها، قوم و خویش بازیها بستند و بروی تمام رابطه ها پا ماندند. افزون بر احساس وطندوستی وضمیر بیدار و سرشار از محبت و علاقه آن مسئولان دولتی به وطن و مردم، رهبری و مدیریتِ استوار برقانون و مبتنی بر نظام مکافات و مجازات رئیس دولت و رئیس حکومت کشور عامل بسیار تأثیر گزار درتوجه نهادها و افراد مسئول حکومتی و دولتی به باز سازی شاهراه سالنگ شمرده می شود. در واقع مدیریت شایسته و نظارت دلسوزانه ی مسئولین دولتی و رهبری بازخواستگرانه ی جناب رئیس جمهور کرزی بر اعضای حکومت و نهادهای آن، شاهراه سالنگ را در این بیش ازدوازده سال حکومت مذکور به بهترین مثال بازسازی و نوسازی یک شاهراه بزرگ افغانستان مبدل کرده است. بنا براین هزاران مسافری که روزانه از شاهراه سالنگ عبور می کنند از سهولت و آرامش باورنکردنی در سفر برخوردار می شوند. سهولت سفر به شاهراه سالنگ و عبور راحت از این شاهراه هزاران نفر را وسوسه می کند تاجهت تفریح و تنفس از هوای پاک و زیبای سالنگ رخت سفر بربندند و از شمال و جنوب بسوی سالنگ روی بیاورند.
هوای سفر راحت در شاهراه سالنگ و نسیم ملایم بهاری دره های زیبای سالنگ در سوم ثور1392خورشیدی جناب رئیس جمهور کرزی را با وزیران کابینه اش و نمایندگان مردم در هر دو مجلس پارلمان به سفر سالنگ کشاند. آنها تصمیم گرفتند تا پیروزی و توانایی حکومت خود را در بازسازی و نوسازی شاهراه سالنگ یکجا با هزاران هموطن و"رعیای" خویش که سهولت و آرامش سفر سالنگ را تجربه می کردند، جشن بگیرند. محل برگزاری این جشن با شکوه ساحه زیبای دوشاخ در سالنگ شمالی تعین شده بود. من هم افتخار شرکت در این جشن را داشتم. نکته ی بسیار جالب و شگفت آور این بود که برای اولین بار رئیس جمهور کرزی و وزیرانش را بدون بادیگارد و بدون آنکه خود را در عقب شیشه های سیاه و تاریک موتر های زرهدار زندانی کرده باشند، در میان مردم می دیدم. وکیلان نیز بدون محافظ مسلح در میان مردم دیده می شدند. همه شاد و خندان بودند. رئیس جمهور، وزیر، وکیل و مردم. پس از سخنرانی ها که رئیس جمهور از وزیران به خصوص ا زوزیر فواید عامه تقدیر به عمل آورد، وزیر رئیس جمهور را ستود و وکیل برای هردو مداحی کرد، مراسم تقدیر از باز سازی و نوسازی شاهراه سالنگ با ارائه تقدیر نامه و اعطای جوایز بسیار گرم و داغ شد. یکی به گردن دیگر مدال افتخار می آویختند و بازسازی شاهراه سالنگ را افتخار دوران اقتدار و حاکمیت خویش می خواندند. وزیران و وکیلان کف می زدند و هزاران "رعیتی"که در دره دوشاخ شاهد و ناظر این جشن بودند با هلهله و سوت، اربابان خود را بدرقه میکردند و برای شان مرحبا می گفتند.
هلهله و سوت رعیای رئیس جمهور من را از خواب سنگینی که پس ازشش ساعت سفر پرمشقت و تلخ از جبل السراج تا دره دوشاخ فرو رفته بودم بیدارم کرد. هزاران نفر تا آنجا ساعت های متوالی را با عبور از جهنمی بنام شاهراه سالنگ و با تنفس گاز و دود ماشین ها پشت سر گذاشته بودند. چند ساعتی را هم در راه بندان ناشی از بی نظمی ترافیک شاهراه توقف کردند. اما بسیاری از آن رعیا حرفی در تقصیر حاکمان و وکیلان خود نداشتند.
آری! همین طور بود؛ هرمردم و ملتی، مطابق شایستگی خود زمام داران و نمایندگان خود را انتخاب می کنند.
پيامها
25 آپریل 2013, 09:04, توسط noor
من نفهمیدم ؟؟ حتما این یک طنز است؟ چون من درست 20 روز قبل از همین شاهراه عبور (رفت و برگشت) نمودم. از این چیزها که اندیشمند صاحب گفته اند، اصلا چیزی وجود نداشت و تقریبا از هولنگ سالنگ جنوبی تا شهر پلخمری سرک به بدتری و فلاکتبار ترین وضع قرار داشت و اصلا در تاریخ خود سالنگ چنین بیر و بار و خرابی و مصیبت را نداشت. کاروان lh در راه کابل کندز مدت 3 ساعت در خود سالنگ بند ماند و در راه برگشت به مدت تقریبا 6 ساعت و درست یک و نیم ساعت در داخل تونل ماندیم. از کندز تا کابل در 13 ساعت رسیدیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
25 آپریل 2013, 09:34, توسط مسعود
جناب نور، بندِ آخر این مطلب را دوباره بخوانید بعد خواهید فهمید.
28 آپریل 2013, 14:36, توسط سالنگ
حشمت الله کوهستانی
شنبه ١٠ حمل ١٣٩٢ ساعت ١٤:٢٢
عبدالله امینی، کباب فروش ایالت نبراسکای امریکا، از سال 2002 تاکنون به سمت مشاور نظامی ناتو در افغانستان کار می کند.
آقای امینی که در شهر اوماهای ایالت نبراسکا هوتل داری می کرد، از یازده سال به این سو به بلندپایه ترین مرجع ناتو در افغانستان مشوره می دهد.
او با جنرال جان آلن، جنرال دیوید پتریوس و جنرال ستانلی مک کراستال از قوماندانان سابق نیروهای ناتو در افغانستان کار کرده است.
به گزارش واشنگتن پست، جنرال جان آلن، عبدالله امینی را استاد خود نامیده بود، جنرال دیوید پتریوس او را مشاور با خرد و عاقل نامید و جنرال ستانلی مک کرستال نیز امینی را بهترین دوست خود معرفی کرده است.
عبدالله امینی، کباب فروش ایالت نبراسکای امریکا، از سال 2002 تاکنون به سمت مشاور نظامی ناتو در افغانستان کار می کند.
عبدالله امینی کیست؟
عبدالله امینی، در سن بیست و یک سالگی در جنگ افغانستان با نظامیان شوروی سابق حضور داشته است.
او در سال 1998 در حالی که فقط هفت دالر پول نقد در اختیار داشت به امریکا سفر کرد و در سال 2001 به عنوان پناهنده از سوی حکومت این کشور قبول شد.
امینی در شهر اوماهای امریکا ساکن شد و در همین شهر هوتلی را افتتاح کرد و به کار کباب پزی شروع کرد.
او در سال 2002 پس از این که نیروهای ناتو وارد افغانستان شدند، هوتل خود را بسته کرده و عازم این کشور شد.
این مشاور نظامی افغانی الاصل – امریکایی به این باور است که با آمدن نیروهای ناتو در افغانستان، این کشور از بی ثباتی نجات می یابد.
آقای امینی در ابتدا به سمت ترجمان با نیروهای امریکایی کار می کرد تا خود را به سمت مشاور نظامی قوماندانان ارشد ناتو در افغانستان رساند.
امینی گفته است که صلح و ثبات از دستاوردهای عمده دولت افغانستان است و ما باید به آینده کشورمان امیدوار باشیم.
مشاورینی با کمترین تحصیلات، بلند ترین دستمزد
فعالیت کارگران و شهروندان عادی امریکایی به سمت های مشاور و آموزگار در افغانستان امر تازه ای نیست.
گزارش ها حاکیست که شماری از کارگران، مالکان هوتل ها، شهروندان عادی امریکایی در افغانستان در بلندترین پست ها کار می کنند و بیشترین دستمزد را دریافت می کنند.
جاوید کوهستانی کارشناس مسایل نظامی می گوید که در جریان یازده سال گذشته، استخدام افراد عادی به عنوان مشاور چه در بخش نظامی و ملکی ناتو به گونه فرمایشی صورت گرفته است که به گفته او این افراد بیشتر به منافع استخبارات بیگانه ها کار کرده اند تا منافع افغانستان.!!
آقای کوهستانی به خبرگزاری بخدی گفت: "افرادی که کارایی کمتر داشتند، بیشترین پول مردم افغانستان را به یغما برد اند."!!
او گفت: "زمانی اسحق نادری در کمیسیون استراتیژی افغانستان ماهانه هفتاد هزار دالر امریکایی معاش داشت و یک استراتیژی ملی تدوین کرد که اصلا به درد مردم افغانستان نمی خورد، امروزه این استراتیژی کاربرد ندارد."!!
کوهستانی به این بارو است که یک سیاست منفی بالای مردم افغانستان تحمیل شده است که براساس این سیاست خیلی ها به شمول افغان های پناهنده با دریافت مبالغ هنگفت پول، به منافع دیگران کار می کننند.
مشکل در کجاست؟!!
در جریان یازده سال گذشته، صدها پناهنده افغان و یا اتباع خارجی به افغانستان آمده اند و در پست های بلند دولتی و موسسات خارجی کار می کنند که دستمزدهای هنگفتی نیز بدست می آورند!!