بامیان، هزارستان: از فریادهای خیابانی تا مقبره های خیابانی

روز27 جنوری که مطابق بود با 7 دلو، دهها تن از فعالین مدنی، فعالین حقوق بشری و حقوق زن در بامیان در یک گردهمایی و حرکت نمادین بی سابقه به تروریزم و افراطیت نه گفتند.

این گردهمایی که ساعت 03:30 بعد از ظهر آغاز و تا ساعت 05:30 در چوک الیکین یا چوک اعتراضات مدنی مردم بامیان ادامه یافت ، بنا به رسم همدردی با انسانهای که هرروز بنام قوم و عقیده شان قربانی تروریزم و افراطیت می شوند سررشته شده بود.

اسماعیل ذکی هماهنگ کننده شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر زون مرکز اولین سخنران این گردهمای کشتار هزاره ها را در پاکستان و مخصوصا در حادثه اخیر شهر کویته و در ضمن کشتار انسانهای بی گناه ی که در گوشه گوشه زمین و افغانستان را به شدید ترین الفاظ محکوم نمود و از نهادهای مدافع حقوق بشری خواست تا جلو این خشونت ها، کشتار و بی عدالتی ها را بگیرند.

دومین سخنران جواد صادع فعال جامعه مدنی بامیان بود. جواد صادع سخنانش را با طرح این موضوع شروع کرد که: آیا ما به عنوان یک شهروند مسول نباید به پا بخیزیم؟ برای بیداری یک ملت چقدر عوامل مهم است و آیا این کشتار حلقوی و سیستماتیک برای ما کفایت نمی کند، آیا خانواده هایی که تمام دار ندار شان را از دست می دهند جزیی از ما نیستند؟ او در ادامه صحبت هایش گفت که جامعه بشری دیگر نه در کام اژدهای بزرگ بنام سرمایه داری است و نه در تور نظام کمونیسم، بلکه پدیده ای که امروز خانواده ها را در سوگ دلبندان شان می نشاند تروریزم و افراطیت است. جامعه بشری اگر بیشتر از این منتظر معجزه باشند شاید فردا خودشان قربانی این پدیده باشند. پس تا دیر نشده بیایید به پا بخیزیم و با ریختن در خیابانها و روبروی اماکن مهم حقوق بشری، دولتها و سازمانهای جهانی را مجبور به مهار کردن این پدیده کنیم. وی گفت کشتار هزاره ها در کویته ادامه نسل کشی هزاره های افغانستان است و هر روز مردم ما در آنسوی مرز با جنازه های شان روی سرک ها می نشینند و فقط با وعده های تهی دولت پاکستان باز مجبور به دفن عزیزان شان می شوند. اما ما امروز از جایی که سرک را فعالین مدنی کاهگل نموده بود و با جهان نشان داد که ما دست به خشونت نمی زنیم و با کاهگل کردن سرک بی توجهی دولت را نسبت به بامیان نزد جهان رسوا نمود و امروز ما همین سرک را مقبره ساختیم تا به جهانیان نشان بدهیم به هیچ قیمتی حضور مدنی ما از سرکها کاسته نمی شود. ما این بار اگر عزیزان مان را در مقبره ها دفن کردیم اما دیگر خیابانها مقبره ما خواهد بود که هر لحظه فریاد عدالتخواهی ما از همین جا بلند خواهد شد، گاهگل و مقبره در خیابانها فریاد ما را تا آنسوی تاریخ، نژادها، عقیده ها، جغرافیا و نسل ها انتقال باز تاب خواهد داد.

در ادامه، همه اشتراک کنندگان با هم به طرف چوک صلح رفتند و بالای مقبره های نمادین شمع افروختن و شاخه گلی را بنا به رسم احترام تقدیم ارواح شهدا اخیر کویته نمودند و مراسم با خواندن فاتحه ی به پایان رسید.