تلاش های پنهانی بخاطرتخریب و بدنامی انتخابات افغانستان

انتخابات در کشورهای جنگزده مانند افغانستان یک آزمون مهم تاریخی دانسته میشوداز انجائی که انتقال قدرت سیاسی در افغانستان به استثنای چند مورد همواره با خشونت همراه بوده است. در جامعه جنگزده ی افغانستان عوامل خارجی و نظامی در انتقال قدرت تاثیر بیشتر داشته که در شطرنج بازی های سیاسی افغانستان بازیکنان منطقه وبین الملل، به شکل نامرئی صحنه را نظارت می کنند. سیاست‌های دیگر کشورها بر وضعیت سیاسی کشور ما حاکم است بی‌گمان بر زندگی فردی و اجتماعی مردم ما نیز تاثیر گذار بوده و این باور در ما تقویت می‌شود که بدون حضور ویاری بین المللی، پیش بردن امورحکومت آن هم حکومتی که درجنگ قرار دارد؛ یک خیال باطل است چنانچه در گذشته رهبران تنظیم های اسلامی نخواستند با رژیم دکتور نجیب الله مصالحه نمایند و به برنامه ملل متحد نیز احترام نگذاشتند و راه حل نظامی ( انتقال قدرت با زور ) را بر راه حل مسالمت آمیز ترجیح دادند.
فتح کابل از طرف تنظیم های جهادی ,حوادث خونین را به دنبال داشت زیرا آنها نتوانستند اختلافات شان را بصورت مسالمت آمیز حل نمایند. تحریک طالبان و حلقات حاکم در پاکستان نیز در مورد رژیم کنونی چنین میاندیشند.تا زمانی که در افغانستان به حل اختلافات از راه خشونت به شیوه ی مسالمت آمیز گذار صورت نگیرد ، راه و روش سیاسیون امروز از دیروز متمایز نمیگردد. انتخابات این امکان را فراهم میسازد تا قدرت سیاسی از راه مشارکت سیاسی رایدهنگان بصورت مسالمت آمیز انتقال یابد.انارشی و بی نظمی همان چیزی است که دولتها از آن میسازند وتیم حاکم میتواند انتخابات سوم را عمومی، عادلانه و آزاد بسازد و یا میتواند آن را به انتصابات تبدیل نماید.انتخابات سوم، انتخاباتی سرنوشت‌ساز و پُر از بیم و امید برای مردم افغانستان است؛ زیرا این انتخابات اگر نتیجۀ واقعی داشته باشد، افغانستان را به سمت ثبات و تغییراتِ بزرگ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خواهد برد و در غیر ان ، در یک گردابِ سیاه سقوط خواهدنمود.
تجربیاتی که از دور اول انتخابات به دست آمد، نشان می‌دهد که مردم افغانستان بیش از همه، با یک دید ملی به پای صندوق‌های رای شتافتند و از حق رای‌شان به این امید کار گرفت که یک تغییر بنیادی در فرهنگ سیاسی افغانستان رونما گردد. اما.آنچه پیرامون مسایل انتخابات در دور دوم می‌توان نگاشت، ارزیابی و سنجش وزنه‌ی سیاسی دو نامزد پیشتاز هستند که بیشتر می‌َتواند انگیزه اصلی رای دهندگان باشد و این می‌تواند آغاز یک حرکت گسترده باشد. تلاش برخی از حلقات سیاسی برای حفظ نسخه ی حکومت «بن اول» درحکومت جدید، ، یک قطب کامل جنگ خواهد بودو شاید تشکیلات حکومت «بن اول» با اندک دستکاری به حیات خود ادامه داده که موازی با آن، بحران وبن بست ادامه خواهد یافت .در حالیکه آقای کرزی در دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری، با کارت‌های مختلف بازی کرد که اقایون دوستم و خلیلی را در کنار آقای اشزف غنی احمد زی قرار داد و مشوره داد تااقایون عطامحمد نور , استادمحقق و عبدالهادی ارغندیوال که در کنار داکتر عبدالله قرار گیرند.

حامد کرزی می‌خواهد، به‌گونه‌ای بازی کند که در صورت پیروزی هر یک از نامزدان دور دوم، ضرر نکند. اگردر دور دوم، محمود کرزی وریش‌سفیدان سران قبایل درانی قندهار، به‌عنوان کارت های بازی مهم حامد کرزی در کنار داکتر عبدالله ، به‌معنای حمایت از اوتلقی شود ؛اما یک چیز روشن است و آن این‌که رییس‌جمهور کنونی، در هر دو ستاد نفوذ گذاری کرده است. درمرحله دوم انتخابات تنها دو نامزد پیشتاز باهم رقابت مینمایندکه داکتر عبدالله عبدالله: ازنیروهای جهاد ی واز دسته بندی سیاسی به راست ازتنظیم های بنیاد گرا نمایندگی ومتحدین وی را اکثرا رهبران تنظیم های فراطی جهادی تشکیل میدهندو داکتر اشرف غنی احمدزی: از یک جامعه علمی و فرهنگ مدنی وقانون پذیری، همزیستی و حل مسالمت آمیز اختلافات رامطرح واز نظر دسته بندی سیاسی متمایل به راست نمایندگی ومتحدین اورا غالبا گروه های از روشنفکرلیبرال و چپ اندیش وبرخی از رهبران تنظیمهای جهادی معتدل و لیبرال متمایل به راست تشکیل میدهند که از حکمروایی رهبران جهاد و مقاومت آنان نا رضایتی دارند.
در ین مرحله انتخابات رقابت اساسی میان دو موضعگیری فکری یعنی تداوم قدرت و سلطه رهبران جهاد و مقاومت و طرفداران انتقال قدرت از آنها صورت میگیرد در حالیکه تیم داکتر اشرف غنی اولین تیمی است که بر نامه عمل خودرا بنام منشور تحول و تداوم در کتابی منتشر کرده و در اختیار مردم قرار داده است و اشرف غنی شخص طراح بابرنامه وبا علم وبا مدیریت است .در صورتیکه تیم اصلاحات٬ غیر متمرکز سازی اداره٬ همگرایی و تقویت نقش مجاهدین در دولت از بر نامه های اصلیش بوده وتحقق مسایل یاد شده را دراولویتهای اساسی خود قرار داده است.
قرار معلوم رهبری تیم تحول و تداوم مسایل را بسیار صاف و ساده و بدون فریب مطرح و از وعده‌های دروغین که خارج از حیطه اختیارات ریاست جمهوری است، دوری میکند برمبانی همین تز است که تاکنون به هیچ فرد یا گروهی که در حمایت ایشان به پاخواسته است برای جلب و جذب آرا چک سفید مبنی بر اعطای فلان وزارت و ولایت را امضا نداده است اما رهبری تیم اصلاحات به خاطر جلب آرا به هر گروه و شخصیتی چک سفید امضا داده است، که برآورده کردن همه این خواسته‌ها و تعهدات فردا پر چالش‌ترین موضوع داخلی این تیم را رقم خواهد زد و صداقت آن را زیر سؤال خواهد برد. در حالیکه دو تن از رهبران تیم تحول و تداوم به صورت مستقیم و غیر مستقیم نه در جنگ‌های داخلی و نه در کشتار مردم بی دفاع کابل سهم داشته اند، اما جنرال دوستم با یک حرکت سنجیده شده ی خویش از مردم افغانستان به خاطر اتفاقات گذشته پوزش خواست. لیکن وضعیت رهبران تیم اصلاحات نسبت به گذشته بر همگان هویداست و تاکنون بر کردار ناصواب گذشته خود اصرار دارند .اگر دسته جات بنیاد گرایی جهادی از روزگار نیاموخته باشند که برفرض، تیم تنظیم های باهم دشمن موظف به تشکیل حکومت شوند، و کارزار تقسیمات سهمیه برای هرتنظیم شروع شود، درست مانند جنگ هایی که از نخستین سال ورود دسته جات «تنظیمی» به کابل شروع شد و تا امروز چهره ی کابل را مسخ و به آتش کشید، وبیشتر از هفتادهزارتن را مثل کبوتر کشت ؛ پول بیت المال را ربود، با همین پول ،کاخ و کارخانه بر پاکرد ند.
در ضمن پیوستن عبدالرب رسول سیاف و امیر اسمعیل خان به تیم اصلاحات و همگرایی ، ماهیت این تیم را به حیث مسببین عصیبت های قومی وچالش های مذهبی بدل کرده وسال‌های سیاه جنگ‌های کابل،در دهه نود میلادی را بیاد مردم میاورد که هزاران شهروند بی‌گناه کابلی و بخصوص مردم هزاره به دستور مستقیم آقای سیاف به کام مرگ فرستاده شدند که خاطرات تلخ قتل و غارت نیروهای تحت امر اوهنوز هم بر شهریان کابل سنگینی واقای سیاف در کنار جمعیت اسلامی و شورای نظار همواره یکی از تیوری پردازان حکومت اقای ربانی بوده است.امیر اسمعیل، روزگاری هرات را ملکیت میراثی اش تصور ودر برابر هزاره های ساکن هرات چنان پر تعصب رفتار میکرد که خاطرات آن روزگاران تلخ، همچون زخم خون چکان در نزد هزاره ها باقی مانده است . چنانچه که این امیرجلاد در اوئیل دهه نود میلادی در طی مدت شش ماه بیش از سه هزارتن از مهاجرین مردم هزاره را بجرم هزاره بودن در هنگام عبور از مسیر ادرسکن الی هرات قتل عام و بیش از دوصد خا نواده ازهزاره های ساکن در قریه پشمکه ی ولایت نیمروز رانیز بجرم هزاره بودن درین ولایت نسل کشی جمعی کرد ودر زمان حکومت خود کامه اودر هرات هزاره های باشنده دران ولایت حق نداشتند که تذکره ی شهر وندی وقباله ی شرعی را از ادارات و محاکم هرات اخذ نمایند.

معلم عطا محمد نور نیز یکی از چهره های بنیادگرا و قوم پرست در بلخ و یکی از حامیان و تمویل کنندگان اصلی داکتر عبدالله است که بیش ازیک دهه در ولایت بلخ حکومت مطلق العنانی را ایجاد ودر طی این مدت صدها خانواده ی مردم هزاره را بجرم هزاره بودن در اثر فشارهای گوناگون مجبور به ترک شهر مزار شریف نموده است .قوماندان عطا ولایت بلخ را مانند ملکیت شخصی خود تصور و برسایر اقوام غیر خودی ظلم وتعدی های فراوان را انجام میدهد اگر در اینده پیروز شود همان برخورد تبعیض امیز او برضد اقوام دیگر و بخصوص هزاره ها با شدت بیشتر تداوم پیدا و رفتار او شدیدتر و ظالمانه تر از گذشته خواهد شد.قرائت اقای سیاف, اسمعیل خان و قوماندان عطا محمد نور از دین و از حکومت‌داری اسلامی فرقی با قرائت طالبان وملاعمر ندارد. در صورت پیروزی این تیم، قانون اساسی با رویکرد نگرش اسلامی به قانون، تعدیل و آقای سیاف بر کرسی دادگاه عالی افغانستان نزول واسمعیل خان نیز بر مسند امارت هرات و تکیه خواهند زد و حکومت استبدادی فردی قوماندان عطا محمد نوربا قوت بیشتر از گذشته در بلخ تداوم خواهد یافت، پیروزی این تیم آغاز یک بحران دیگر، مرگ جامعه ی مدنی و دشمنی با ارزش های انسانی خواهد بود.

و بدین ترتیب حلقه ی کامل گروه های متعصب و بنیادگرای جهادی بر ضد ارزشهای دموکراسی در افغانستان تکمیل خواهند شد وتمامی دستاورد های بیش از یک دهه با وضع قوانین سختگیرانه وافراطی نابود خواهندشد.چهره های نا متجانس بحران ساز، آشوب‌گستر، آیدیولوژی‌پرور، بی رحم و سنگدل، خردستیز، بیگانه پرور و ویرانگر با صواب دید بازیگران خارجی ،به منظور کسب قدرت در یک ائتلاف سیاسی دورهم در تیم انتخاباتی داکتر عبدالله جمع شده اند که بر کرده‌های نابخشودنی شان پرده می‌‌آویزند.تاریخ گواه است که برای مردم هزاره حکومت های دینی متعصب وهابی بیشتر تهدید کننده بوده و مناسب ترین حکومت برای تامین حقوق برابر هزاره ها با دیگران حکومتهای طرفدار عدالت اجتماعی وپیرو ارزش های دموکراسی و دولت سکولار برای اینده سیاسی بهترشان میباشد.