انتخابات بدون سرشماری ممکن نیست!

نتائج انتخابات در یک کشور از آراء مستقیم مردم مشروعیت وأعتبار کسب میکند.یعنی یک کشور باید بداند چقدر نفوس دارد ،چه تعداد واجدین حق رأئی در کشور ثبت نام کرده اند وبه چه پیمانه مردم در انتخابات شر کت میکنند وسهم چند فیصدی مردم در پروسه انتخابات به نتیجه این پروسه مشروعیت می بخشد.وتا چه پیمانه ناظرین بی طرف از جریان این پروسه راضی اند.این ها معیار های اند که درسطح جهان پذیرفته شده اند.إعتبار ارگانیک وتشکیلاتی یک دولت مربوط ومنوط به تعداد نفوس آن است وما بملاحظه تعداد نفوس بر تشکیلات وخدمات اداری هزینه قائل میشویم کاری که تا هنوز بر اساس حدس وگمان وتخمین دلخواه اولیای امور انجام میگیرد که جز بی عدالتی وحق تلفی چیزی دیگری در پی ندارد..

در حالیکه ریاست أحصائیه مرکزی اصرار داشت ودارد تا پروسه سر شماری وثبت نفوس بخاطر إعتبار دولت وانتخابات آینده آغاز شود، هیئت رهبری دولت ویا حلقات خاص دردرون نظام نسبت مشکلات امنیتی سر شماری را در کشور نا ممکن دانسته .این در حالییست که همین حلقه در تلاش اند برای انتخابات سال آینده تمهیدات را روی دست گیرند که خیلی ها سوال بر انگیز است.یعنی انتخابات بدون تثبیت نفوس را قبول دارند.

1 – چرا برخی حلقات وافراد در داخل حکومت از شمارش دقیق نفوس هراس دارند ؟

آیا مشت بسته شان باز میشود و شعار های واهی در مورد کمیت نفوس به حقیقت مبدل میگردد؟بلی عدۀ سالها در مورد کمیت نفوس افغانستان شعار داده اند وهر گز حاضر نیستند این پروسه زیر نظر هیئت بی طرف وناظرین بین المللی عملی شود وحقیقت روشن گردد.حکومتیکه قادر به أحصائیه نفوس خود نباشد ودربرابر نفوس ومردم إحساس مسئولیت نکند حکومت نیست حکومتیکه از مردم تنها رائ مثبت شانرا کار دارد.

2- اگر شرائط بد امنیتی مانع شمارش نفوس است پس در انتخابات کی رأئی میدهد.؟بلی انتخابات فرع نفوس است و نفوس اصل است وانتخابات زاده آرائی همین مردم است که نفوس کشور را تشکیل میدهند.اگر فرد ویا گروهی در شرائط فعلی به شفافیت شمارش آراء عقیده نداشته باشد پس خیلی حیف است که به حقاقیت، شفافیت وسلامت پروسه انتخابات باور مند باشد.این افراد باید بدانند که پروسه انتخابات در چنین شرائط بمراتب مغشوش تر وغیر عملیست.البته این مسئله به استدلال زیاد نیاز ندارد ولازم هم نیست که زور واستبداد را دلیل ویا قانون بشماریم نفوس ومردم سر چشمه ومنبع انتخابات است .اگر سر چشمه مغوش باشد مجاری آن نیز مغشوش خواهد بود.میگویند آب از سر چشمه گل آلود است.وانتخابات افغانستان از سر چشمه های متعدد.نفوذ مجاری قدرت، توزیع پول ،نبود امنیت، ونفوس تخمینی.غیر واقعی...

3- اما چرا انکار از شمارش نفوس واصرار بر انتخابات؟:

اگر بند اول را یک حقیقت بشماریم که إحصائیه وشمارش نفوس نسبت شرائط ناگوار امنیتی ممکن نیست پس باید اذعان کرد که کمیسیون انتخابات در هیاهوی که براه انداخته ریا کارانه عمل میکند ومصروف حیف ومیل یک مقدار پول است که به همین منظور تخصیص داده شده است واحتمالا بعد از مصرف پول پروسه در حساسا ترین شرائط نسبت دلائل که در قسمت شمارش نفوس وجود دارد پروسه انتخابات نیز تعطیل ونا ممکن إعلان شود که باید از همین حال جلوی این بازی پر مصرف را گرفت والا همه مردم ونیروهای دلسوز وحقیقت نگر در یک اقدام آنی دولت مبنی بر توقف ویا تعویق پروسه انتخابات غافل گیر خواهند شد.

4- گرفتن ماهی از آب گل آلود:

اگر قبول کنیم که پروسه انتخابات مطابق به شعار های کمیسیون انتخابات طور نور مال به پیش میرود لذا میتوان این پروسه را گرفتن ماهی از آب گل آلود خواند. به این معنی که حین إجرائی پروسه انتخابات دلالان وقاچاقبران مواد مخدر ومافیای انتخابات صندوق های رأئی را در مناطق انتقال میدهند که نظارت نیرو های بیطرف ممکن نباشد واین صندوق هارا در بدل پول از آرائی مردم پر وتحویل هسته های میکنند که درین ارتباط مؤظف شده اند.لذا درین مورد پیشنهاد این است که باید کارت های توزیع شده در هر ولایت تثبت ونسبت به تعداد نفوس وواجدین شرائط به مقایسه گرفته شود.اگر در یک ولایتیکه نسبت نا امنی شمارش نفوس ممکن نبوده پس چرا کارت رأئی دهی مطابق به تعداد نفوس توزیع گردیده.؟در انتخابات گذشته در تمام ولایاتیکه فعلا امنیت نیست برای هر فرد بیش از پنج کارت رأئی دهی توزیع شد وشما نفوس پکتیکارا با رأئی دهندگان آن وقت به مقایسه بگیرید وبعد قضاوت کنید.که تعداد نفوس چند بوده واجدین شرائط چند بوده وبه چه تعداد ثبت نام کرده بودند وچقدر رأئی به صندوق ها ریخته شده است؟ تا هنوز در دفتر یوناما ثبت است.

5- تسلیمی پول بجای ریاست إحصائیه به ریاست ارگانهای محل چه معنی دارد؟

در خبر ها شنیده شد که رئیس جمهور بخاطر اینکه والی ها ویا مسئولین ارگانهای محلی در اجرای کار های شان دست باز داشته باشند مبلغ 200000000دو صد ملیون دالر را بدسترس ریاست ارگانهای محل قرار داد است که روی دلائل واثرات بد آن بالای انتخابات آینده صحبت میکنیم.

اگر موارد مصرف پول از قبل روشن باشد ودلائل تخصیص این پول به ولایات مطابق نیاز مندی ها ومجاری مصرف شان توضیح گردد دران هیچ اشکال وجود ندارد، اما حقیقت این است که رئیس جمهوردر شرائط حساس زمانی ونزدیک شدن پروسه انتخابات این پول را طور اپراتیفی بدسترس این ارگان های محل قرار داده تا به هر کس که دلش میخواهد به ولایات توزیع نماید.مصرف پول بطور اپراتیفی وقطعی اولین دروازه است است بسوی چور چپاول وخیانت باز شده است.این شیوه نامیمون زمان بوجود امد که پول طور مرموز در جهت بر داشتن مردم مخالف دولت از طریف ارگانهای مخصوص ومحرم توزیع میشد ومن فعلا هم به هر پولیکه به والی ها ویا قوماندانان بنام اپراتیفی داده میشود مخالفم وآنرا خیانت میدانم غیر قابل عفو. باید مراجع ومدارک مصرف پول خیلی شفاف وروشن باشد. واینکه پول بخاطر شمارش نفوس وجود ندارد وبیک قلم مبلغ دوصد ملیون دالر به ریاست ارگانهای محل داده میشود خیلی سوال بر انگیز است.گمان بر این است که رئیس جمهور بر یک ارگان باور ندارد وبر ارگان دیگر روی روابط قومی وگروهی إعتماد میکند. ریاست ارگانهای محل به شعبه کمپاین یک نفر تبدیل شده میرود در حالیکه وزارت مالیه بخاطر پروژه های عمرانی چون تمدید برق وتنظیف شهر وإحداث جاده های عمومی حلقوی پول نمیدهد میگوید بودجه تخصیص نیست، اما به دفتریکه در گذشته دوملیون افغانی داده نمشید حال بپاس هدایت خاص رئیس جمهور دوصد ملیون دالر میدهد تا بالای افراد مورد نظر حاتم بخشی کند.؟؟

6- 200 ملیون دالر بخاطر خفه کردن دموکراسی ونقض حقوق بشر:

حکومت آقای کرزی درین اواخر دوصد ملیون دالر را بدسترس افرادإعتمادی خود در چوکات ریاست ارگانهای محل قرار داده است تا دموکراسی را خفه کند. همه میدانند که این پول که اپراتیفی مصرف میشود برای منفعت عامه نه که بمنافع حلقات خاص مصرف میشود:مردم کشور ما بدانند که اقلام درشت دوصد ملیونی به ارگانهای وابسته به حلقات درون نظام توزیع شده است تا بخاطر بکرسی نشاندن عدۀ محدود در قدرت سیاسی آینده بالای اربابان وسر گروپان محلی تقسیم گردد.با این پول رأئی مردم خریداری ویا مجبور به دادن رأئی بفرد مشخص میشوند.درهر کشوریکه تقدیر مردم باز هم در دست ارباب وقوماندان محلی وسر گروپ مسلح باشد دران کشور نه دموکراسی است ونه هم حقوق بشر ونه آزادی بیان وآزادی انتخاب.بلکه دیگران برای شان راه را انتخاب میکنند. من بخاطر دفاع از دموکراسی وحقوق بشر وعزت وآزادی مردم افغانستان فریاد میکشم که جلو توزیع پول های اپراتیفی را که بخاطر اتلاف حق مردم وسر کوبی دموکراسی وآزادی بیان ونقض حقوق بشر صورت میگیرد بگیرید.چرا دولت در آستانه آغاز انتخابات ریاست جمهوری به ارگانهای مورد إعتماد خود پول اپراتیفی بخشش مینماید تا بالای مردم توزیع کنند خیلی وظاحت دارد وهیچ توجیح نمیخواهد این پول ها بخاطر سر کوبی دموکراسی وخریداری آرائ مردم بالای افراد متنفذ وزور مند توزیع میگردد.

7- کمیسیون انتخابات دست نشاندگان شخصی که خودرا کاندید نموده؟:

کمیسیون انتخابات یک حلقه محدود از طرفداران رئیس جمهور کرزی است که به هیچصورت بی طرف مانده نمیتواند.جالب اینکه وقتی پارلمان میگوید باید هیئت رهبری کمیسیون انتخابات جهت اخذ رأئی إعتماد به پارلمان معرفی شوند. سخنگوئی کمیسیون میگوید اگر پارلمان به أعضای کمیسیون رأی دهد باز این کمیسیون تحت تأثر أحزاب سیاسی میرود وسیاسی میشود چقدر استدلال مضحکی؟.حال چه سیاسی وچه غیر سیاسی شمارا کسی تعین کرده که خودرا کاندید نموده است وشما از طرف یکی از کاندیدان انتخابات ریاست جمهوری نصب شده اید درانصورت زیر تأثر ارباب وولی نعمت خود نمی روید که بشما زمینه مصرف وحیف ومیل دالر را مساعد ساخته.در حالیکه در تعین أعضا باز هم دست رئیس جمهور باز گذاشته شده اما از تدئید نمایندگان ملت هراس دارد.راستی در کشور تا هنوز قانون زور وجنگل حاکم است.بنام نظام ریاستی استبداد در کشور بیداد میکند.اگرر مفهوم نظام ریاستی این است که افراد به نفع رئیس جمهور استخدام شوند وپول به نفع رئیس جمهور مصرف گردد پس به ارکان دیگر نظام هیچ ضرورتی نیست باید منحل إعلان شود چون رئیس جمهور شخص مطلق العنان وغیر مسئول است.خدای نا خواسته جناب کرزی شخص خاکساری معلوم میشود، اما حلقات اطرافش وی را چنان بد معرفی میکنند که نظیرش در تاریخ کشور تکرار نشده باشد.

خلاصه کمیسیون انتخابات مورد تأئید ملت نیست.کمیسیون انتخابات بکار های غیر عملی دست میزند وپول مصرف میکنند بعد از غیر عملی بودن انتخابات خبر میدهد..توزیع پول اپراتیفی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری حتی به والی ها نتائج انتخابات را مغشوش وزیر سئوال میبرد.انتخابات بدون سر شماری بازی به دارائی های عامه، بازی به سر نوشت مردم وادامه درامه های مضحک سالیان دراز است که آینده افغانستان را تاریکتر از گذشته میسازد. جامعه جهانی که در افغانستان حضور دارند بایدوباید بدانند با این شیوه انتخابات و مصرف پول های بدون فصل باب که از طریق ارگانهای محلی به مصرف میرسد بعداز انتخابات ریاست جمهوری انتظار خانه جنگی و اغتشاش و عرج و مرج را در افغانستان انتظار داشته باشند. مردم آگاه اند دیگر اجازه نمیدهند که به سرنوشت شان بازی شود. ماجرا ها و خیانت های دیگر به آینده نزدیک نیز افشا خواهد شد.