دین، مذهب و فقه؛ خیانت به اقوام سرکوب‌شده

پیش از اینکه وارد بحث شوم، بد نیست بگویم اینکه دین اسلام شبیه به گندابی است که در درون و پیرامونی آن حشرات زیان‌رسان و موذی‌ای پیدا می‌شوند که محیط زیست را ویران می‌کنند؛ بنابراین در گندابی به نام «دین اسلام» چرندیاتی به نام مذهب، فقه، ملا، مولوی، تقلید، افسانۀ قیامت و بهشت، احکام شرع، شریعت، دروغی به نام کتاب مقدس، تقدس، امامان، مجتهد، مفتی، و... پدید می‌آیند که هریکشان راهی است برای تجارت بالای توده‌ها و چاپیدن آنان و مالکیت بر روح و روان و دارایی‌های مردم.
در این بدنۀ فاسد دستوری به نام «امر به معروف و نهی از منکر» درست می‌شود تا آزادی‌های مدنی مردم به دست ملا، فقیه، مجتهد، عالم دین، شیخ، مولوی، مفتی و دیگر مزخرفات باید رقم بخورد. این را باید بدانیم که هرگاه دین در متن سیاست و زندگی همگانی قرار بگیرد، تبدیل به مزبله یا زباله‌دانی خواهد شد که در آن موش‌هایی به نام «نمایندۀ خدا در زمین»، «ولی امر مسلمین»، «حاکم شرع»، «عالم دین»، «امیرالمؤمنین»، و... پیدا می‌شوند و اختیار اندیشیدن، زندگی کردن، مال و روان و همه‌چیز مردم را به دست می‌گیرند که توده‌ها حتی اجازۀ کوچک‌ترین کارکرد را نباید داشته باشند.
در این مزبله فقه اسلامی رشد می‌کنند که این دستورهای مزخرف به دست ملا، مولوی، مفتی، وارث انبیا، علمای کرام دین و... هستند. به بیان دیگر فقه اسلامی چه فقه شیعه چه سنی آن‌قدر مسخره و ابلهانه است که اگر از روی انصاف و بدون حس دوستی و دشمنی نگاه کنیم، خنده هر آدم باهوشی خواهد آمد. مثلاً در کتاب «لمعۀ دمشقیه» یکی از مهم‌ترین و معتبرترین کتاب فقهی اسلامی که در تمام مدارس دینی و حوزه‌های علمیه تدریس می‌شوند و یکی از مبانی فقهی اسلامی و شیعۀ دوازده‌امامی است، آمده است که «اکراد یا کوردها از طایفۀ جن هستند». بنابراین اگر مردم کرد/ کورد بهوش باشند، تمام جل و پلاس فقه و اسلام و ملا و قوانین فقهی را از آبادی و دیار خودشان بیرون می‌اندازند. به‌خوبی روشن است که این گنداب و زباله‌دان همواره در خدمت قدرت‌ها بوده و اقوام مغلوب همانند هزاره، کورد و غیره.
علاوه بر لحن آشکار کتاب فقهی لمعه دمشقیه، روایتی بسی مسخره و ابلهانه آمده است: «ابی ربیع شامی از امام صادق پرسید: گروهی از کُردها در منطقه ما زندگی می‌کنند. همیشه برای خرید و فروش می‌آیند و ما با آن‌ها هم‌نشین شده و باهم خرید و فروش داریم. [تکلیف چیست؟] آن حضرت فرمود: «ای ابا ربیع! با کُردها هم‌نشین مشو؛ زیرا ایشان گروهی از جن هستند که خداوند از روی آن‌ها پرده‌برداری کرده پس با آن‌ها هم‌نشین نشو».
روایت دیگری از امام صادق یکی از پیشوایان فرقۀ دوازده‌امامی مسلمانان هست که امام صادق به ابوربیع شامی گفت: با کردها آمیزش مکن؛ زیرا که کردها طایفه‌ای از جن هستند که خداوند عزوجل پرده از آن‌ها برداشته است. همین حدیث مذکور را کلینی در کتاب معروف خود به نام اصول کافی نیز آورده است.
در این زباله‌دان علاوه بر فقیه، پیشوای مذهبی و دینی، ملا، مولوی، عالم دین، تاریخ‌دانانی ابله و خرفتی نیز پیدا می‌شوند و چرندیاتی را به خورد مردم می‌دهند که خنده‌دار است. از این جملۀ این چرندیات کتاب «مروج الذهب» مسعودی است که نوشته: «مردمانی نسب آن‌ها را به کنیزان سلیمان بن داود می‌رسانند؛ هنگامی که ملک از سلیمان گرفته شد، شیطانی معروف به جسد با کنیزان منافق وی درآمیخت، لکن خداوند کنیزان مؤمن را از تجاوز وی در امان داشت و چون خداوند ملک سلیمان را به او بازگرداند، کنیزانی که از شیطان آبستن بودند بزادند، سلیمان فرمود: آن‌ها را سوی کوه‌ها و دره‌ها برانند و آن کودکان تحت نظر مادرانشان بزرگ شدند، ازدواج کردند، فرزند آوردند و آغاز نسب کُردان از آنجا بود.»
آنچه در بالا گفته شد همانندی سرنوشت قوم کورد با هزاره‌هاست. در بخش دیگر دربارۀ خیانت قوانین فقهی، ملاها، قواعد اسلامی و دین اسلام در حق مردم هزاره باهم بحث خواهیم کرد.
ادامه دارد
• این بحث را به اشتراک بگذارید و به این بحث بپیوندید.