کشتار غیر نظامیان افغان در سال 2008 چهل در صد افزایش داشته اشت

قرار گزارش منتشر شده از طرف سازمان ملل متحد در روز سه شنبه، آخرین اندازه گیری های که چگونه خشونت شدید میان طالبان و قوای تحت رهبری ایالات متحده این کشور را ویران میکند، نشان میدهد که رقم کشتار غیر نظامیان افغان در سال قبل حدود 40% افزایش یافت است.

رقم تفات- 2118 نفر ملکی کشته شده در 2008 در مقایسه به 123 کشته در سال 2007، بلند ترین رقم اززمان برکناری حکومت طالبان در نوامبر سال 2001 در ابتدای یک جنگ که به زودی تمام نشد، می باشد. کشتار غیرنظامیان به یک نقطه اشتعال سیاسی در افغانستان مبدل شده و حمایت عامه را نسبت به جنگ از بین برده وهم تنش با حامد کرزی که شدیدا ائتلاف به رهبری ایلات متحده را به علت این افزایش محکوم کرده است، شعله ور ساخته است. تصمیم رئیس جمهور اوباما مبنی بر اعزام سربازان بیشتر به افغانستان دور نمای افزایش دیگر در میزان تلفات می باشد. گزارش سازمان ملل متحد دریافته است که طالبان و سایر شورشیان قسمت اعظم تلفات ملکی را عمدتا از طریق حملا ت انتحاری و بمب گزاری کنار جاده که اکثرا برای کشتا ر هر چه بیشتر افرا د ملکی می باشد باعث گردیده اند.

Lynsey Addario for The New York Times

مسعود 20 ساله پاهای مصنوعی را همرای مادر و یک داکتر در کابل امتحان می کنند. مسعود که، این افسر پولیس در یک حمله طالبان زخمی شد.

گزارش می نویسد، جنگجویان طالب روزانه بالای نیروی های امریکایی و دولتی در محلات پر نفوس حمله کرده اند، ظاهرا به مقصد تحریک کردن برای واکنش که ممکن غیر نظامیان بیشتر را به قتل برساند باشد. مگر گزارش همچنان نشان می دهد که نیرو های دولتی افغان و ائتلاف به رهبری ایالات متحده سال قبل 828 نفر را به قتل رسانیده اند، این یک افزایش سریع نسبت به سال قبل از آن می باشد. اکثریت آنها از طریق حملا ت هوایی وتهاجم در قریه ها که معمولا در شب انجام می شود به قتل رسیده اند.

یک روز دراین ماه، یک پیر مرد که در بام خانه گلی خود در حوالی هود خیل در شرق کابل نشسته بود و خود را سید محمد نامید تعریف کرد که چگونه خانواده پسر او در یک حمله نیروهای امریکایی در سپتامبر گذشته کشته شدند. آقای محمد گفت که او صبح وقت به صدای تفنگ و انفجارات از خواب بلند شد. چنین صداها غیر معمول نبود زیرا هودخیل یک منطقه پشتون نشین است، جائیکه همدردی با طالبان قویا وجود دارد.

آقای محمد گفت در یک پلک به هم زدن چندین نیرو های افغان و امریکا در خانه او را با لگد باز کردند. امریکایی ها ریش داشتند که نشانه کامل وابستگی آنها به واحد های نیرو های ویژه special force بود. این نیروها به عساکر اجازه ماندن روی صورت را می دهد.

آقای محمد از اشخاصیکه سرزده به خانه او وارد شده بودند پرسید شما کی هستید؟از یک عسکر افغانی جواب شنید: "خاموش باش، ما از افراد حکومتی هستیم". به گفته آقای محمد آنها او را به قرارگاه در نزدیکی آنجا بردند، بعد از ساعت ها بازجویی نزدیکی های طلوع آفتاب اورا رها کردند.

آقای محمد گفت وقتیکه او به خانه برگشت او خانه پسر خود رفت، چیزیکه یافت این بود که اکثریت خانواده او به قتل رسیده بودند. پسر او نورالله همرای خانم حامله و دو فرزندش، باسط یکساله و محمد دوساله. تنها نواسه کلان محمد بنام زرقاوی که چهارسال داشت، زنده مانده بود.

محمد گفت "عساکر حق تلاشی منزل او را داشتند، مگر آنها حق اینکار (کشتار) را نداشتند".

پوچک های مرمی که خانه نورالله را سوراخ سوراخ کرده هنوز هم بعد چهار ماه از گذشت آن حمله [وجود دارد] و گهواره طفلک هنوز هم در سقف آویزان است. روز بعد از تجاوز، یک مقام عالی رتبه افغان به دروازه خانه محمد آمد و برایش 800 دالر پرداخت.

محمد گفت اگر شما چندی در اینجا سپری کنید خواهید دید که ما از جمله کسانی نیستیم که با طالبان روابط داشته باشیم. به هر صورت، تقصیر آن اطفال در چه بود؟

سخنگوی نیرو نظامی امریکا در کابل، واشنگتن و تامپا، فلا.، مرکز فرماندهی، به تقاضاها د رمورد اظهار نظرکردن در مورد این کشتار افراد ملکی پاسخی نداد.

نیرو های ویژه special force مثل نیرو های دریایی و واحد های فرانظامی اند که توسط CIA معمولا چنین حملات را در افغانستان انجام می دهند. چنین گروه ها معمولا خارج از سلسله مراتب متداول عمل می کنند. بدین معنی که وجود و حرکت (عملیات) آنها همیشه توسط قومندان های منظم محلی فهمیده نمی شود.

گزارش همچنان گفته که حملات هوایی که منحرف شده معمولا توسط نیروهای صورت گرفته که خود مورد حمله قرار گرفته اند. تحت چنین شرایطی، بعضی از قواعد معمول مراعات نمی گردد. رئیس جمهور کرزی مخصوصا حملات هوایی را مورد انتقاد قرارداده است وگفته که این حملات حمایت مردمی را نسبت به حکومت و تلاش ها برای شکست طالبان را از بین می برد.

یک حمله امریکائیان در غرب افغانستان در قریه عزیز آباد، ماه آگست قبلی این تنش ها را بر جسته ساخته است. یک طیارهً امریکایی مدل AC-130 به یک مجتمع مشکوک طالبان حمله ور شد و بیش از 90 نفر را به قتل رسانید. قومندان های امریکایی در ابتدا پافشاری می کردند که صرف 5-7 ملکی به قتل رسیده بود. مگر گزارشگرانیکه صحنه را از نزدیک دیدند اسناد کشتار رقم بیشتر افراد ملکی را به دست آوردند. یک تحقیق سازمان ملل متحد نتیجه گرفت که در حدود 90 نفر ملکی به قتل رسیده که 75 نفر آنان را زنان و کودکان تشکیل میداد.
نظامیان امریکایی یک جنرال مقیم پنتاگون را موظف به ارزیابی مجدد این حادثه کردند، نتیجه آن شد که بیش تر از 30 ملکی کشته شده بود.

در پیامد حادثه عزیز آباد، امریکایی ها و نیروهای ائتلاف قواعد اجرای عملیات هوایی را تنگ تر ساختند. بر طبق سروی سازمان ملل متحد، هنوز معلوم نیست که آیا این قواعد جدید یک تاثیر ثابت بالای کاهش کشتار اشخاص ملکی گذاشته باشد.

گزارش شاره می کند که برای قتل تمام اشخاص ملکی که بدست حکومت افغانستان و نیروهای تحت رهبری ایالات متحده، مردم افغانستان هراس بیشتر از شورشیان دارند. نه تنها جنگجویان طالب اشخاص ملکی بیشتر را می کشند بلکه آنها بارها تلاش ورزیده اند تا هر چه بیشتر که ممکن باشد کشتار کنند.

محمد امین خادمی یک کارگر 45 ساله در کابل از یک چنین حمله طالبان زنده ماند. یک روز در اواخر 2006، آقای خادمی کراچی خود را در یکی از سرک های شهر کابل تیله می داد و در جستجوی شخصی بود که اورا به کار بگیرد (استخدام کند). مردی با اطمینان کافی به او رسید و به او یک بسته کلان را سپرد. به گفته آقای خادمی وزن ان بسته در حدود ده پوند بود.مرد جوان از خادمی خواست که آن بسته را به پل خشتی که چند آپارتمان آنطرف تر بود، انتقال بدهد و مرد جوان به اوگفت که او از عقبش خواهد آمد. لذا آقای محمد کراچی خود را به راه انداخت، بعد از چندی او متوجه شد که آن مرد دیگر در پشت سر او نیست و همان بود که بمب [بسته] منفجر شد. آقای خادمی گفت: "من به گوشهً پرتاب شدم".

او پای چپ خود را از دست داد و پای راستش بطرز وحشتناکی پاره شده بود، طوریکه جای تعجب است که او آنرا هنوز هم دارد. در این روز ها آقای خادمی بالای یک چوکی چوبی در کارته چهار می نیشند و کارت موبایل می فروشد. او پدر شش طفل است. گاهگاهی او به این می اندیشد که چرا آن مرد او را انتخاب کرد و هدف او چه بود؟ او می گوید "این کاملا یک انارشی است".

گزارش سازمان ملل متحد همچنان در مورد تلاش طالبان برای ترور و ترعیب هر کسیکه همرای حکومت افغانستان همکاری می نماید را توضیح نموده است. یک مثال وحشتناک از جنوب شهر قندهار می آید، جایکه 24 روحانی در یک شورای حمایت از حکومت شرکت جسته بودند، در ماه های اخیر همه کشته شدند، اکثریت آنها در مرکز شهر!

گزارش می نویسد: در حدود 271 مقامات افغانی و سایر کسانیکه با حکومت همکاری داشتند درطی سال گذشته ترور شده اند. سروی مذکور همچنان اشاره به مبارزه طالبان برای ترساندن اطفال، مخصوصا دختران، از رفتن به مکتب اشاره دارد. قرار این سروی، بیش از 640 مکتب از فعالیت باز داشته شده که این امر 23000 طفل را از تعلیم محروم ساخته است.