ما انتخاب می کنیم!

چشم انداز

انتخاب، مفهوم است پیچیده و توام با مسؤلیت فردی و اجتماعی. انسان زمانی در آستانه ی انتخاب و انتخاب شدن قرار می گیرد که محیط و جغرافیای آن برای آزمون جدید خود را آماده می سازد. به همین دلیل انتخابات ریاست جمهوری سال روان دومین آزمون و تجربه دموکراسی و پلورالیزم سیاسی و کثرت سرمشق ها و برنامه های کارامدی برای جغرافیای بنام افغانستان می باشد. شهروندان این کشور می توانند در روند مشارکت سیاسی و فراکسیون های میان گروهی و فردی حضور یابند، بنابر حق که قانون اساسی افغانستان برای شهروندان برسمیت شناخته است. اتباع افغانستان حق انتخاب کردن و انتخاب شدن را دارا می باشند. شرایط وطرز استفاده از این حق توسط قانون تنظیم می گردد. ماده 33 قانون اساسی.

پس شهروندان افغانستان می توانند به کاندیدای های مورد پسند خود رای دهد و یا هم کاندیداتوری خود را اعلام دارد. بنابرین وجیبه انسانی ما ایجاب می نماید که در این مرحله ی بغرنج تاریخی و نهایت حساس به پروسه مشارکت عمومی سیاسی لبیک گویم وبطور آزاد وشفاف به برنامه ها، کارنامه وشخصیت های حقوقی رای دهیم که برنامه دموکراتیک و بدور از تعصب و جزم گرایی داشته باشد. پس برما است که چگونه انتخاب نمایم؟ قطعاً ما به عنوان شهروندان افغانستان به یکی از برنامه رای خواهیم داد که دموکراتیک باشد و از خواست ها و مطالبات مردم اساس گرفته باشد، نه بنابر جبر زمانی و آرمان های میان تهی ایدیولوژیک و معاملات میان گروهی حزبی و حلقات بازگرکه هیچ گونه درایت و بسنده گی وعقلانیت سیاسی را با توجه به منافع ملی افغانستان ندارد. زیرا افغانستان نسبت به چند سال قبل خود تفاوت نموده است بعضی از ارزش ها و قواعد مجاملاتی میان مردم وصنف بندی های گروهی نیز بوجود آمده است. پس می توان گفت که افغانستان نیز به یک برنامه تامل گرایانه و نو نیاز دارد که با شرایط زمانی و مکانی این جغرافیا و خواست های مشروع مردم منطبق باشد، و به روند رشد اجتماعی و انسانی آن مطابقت نماید و بتواند افغانستان را در یک مسیر بدور از خشونت، نا امنی و بسوی آبادانی و توسعه بشری سوق دهد. من به عنوان شهروند افغانستانی نیز از این برنامه ها حمایت خواهیم کرد و با این برنامه ها و شخصیت های حقوقی همکار و همگام خواهم بود.

ضرورتی برای یک انتخاب دموکراتیک

افغانستان در چین برحه ای زمانی که از هر سوی آن چنگال های بنام دوست استراتیژیک و دشمن های قلاده بدست و همسایه گان مغرض و دوست های بین المللی مشکوک، عربده می کشد، نیازمند چرخش نوومستلزم حمایت ملی برای ابقاء افغانستان نوین می باشد. ضرورت این تشنگی را تنها می توان با به کار گیری ابزارهای سیاست، یعنی دپلوماسی پراگماتیک در بعد خارجی و انتخابات دموکراتیک که عموم شهروندان این جغرافیا بدون هیچ گونه ملاحظه ی اتنوسنتریسم و راسیسم تباری به پروسه انتخابات مشارکت نموده و زعیم ملی را برای افغانستان دموکراتیک انتخاب نمایند. ضرورت برای یک انتخابات دموکراتیک این است که شهروندان در یک فضای کاملاً افغانستانی و ملی برای دست یابی قدرت و افزایش آن به رقابت های میان گروهی و صنفی خود بپردازند. دراین میان ضرورت اساسی این است که رقابت کننده گان بازار قدرت و سیاست باید از توانایی های دموکراتیک و عقلانیت سیاسی برخوردار باشند، یعنی عقلانیت سیاسی و بردباری سیاسی را منش ورویکرد اصلی خود سازند تا فضایی دموکراتیک و انتخابات دموکراتیک را بوجود آید.

1- استراتیژی مبارزاتی

در عرصه کاروزار های انتخاباتی که رقابت میان چند نهاد و احزاب سیاسی و یا هم میان شخصیت های مستقل حقوقی که جریان دارد برنده کسانی خواهد بود که ازیک منش واقعی دموکراتیک پیروی می کنند ودر برنامه ها و طرح های خویش از آن استفاده کنند، نه به شکل دماگوژیک آن.

معمولاً میدان کاروزارهای قدرت و سیاست خالی از این واقعیت ها نخواهد بود ولی آرمان های دموکراتیک و متکثر که از تنوع قشر های مردمی دریک جامعه سیاسی حمایت می کند و برخاسته از ضرورت اجتماع است ارزنده تلقی می شود. استراتیژی موفق در روند انتخابات درحقیقت استراتیژی می باشد که از منافع عمومی جامعه در چشم انداز آینده نگری مثبت ناشی گردد. یعنی اینکه درونمای سیاست داخلی و خارجی حکومتی آن به تاسی از حقایق های مثبت جامعه برای بهکرد امور سیاسی اتخاذ گردیده باشد. در حقیقت برنامه عملی و کارا در مبارزاتی انتخاباتی آن برنامه است که به هنجارهای اجتماعی جامعه و ذهنیت جامعه دست مانده باشد وتوانسته باشد در برنامه های خود از تمام اشکالات و ناملایات آن بشکل اصلاح گونه و برنامه ریزی شده یاد نماید وبرای اصلاح و بهکرد آن طرح و استراتیژی عملی را تدوین نماید. معمولاً زمانی که اریکه قدرت به یک طرف پهلو می زند و برنده جانب می گردد که در قبل از طرح های بلند مدت و زیبا در کاروزار انتخاباتی خود یاد می کرده است، اندک سرخوش و به رای مردم نگاه نمی کنند که چگونه ایشان را برنده ساخته است. بلکه متمرکز روی افزایش قدرت خویش می باشد. این حرف حقیقت است که قدرت قدرت را افزایش می دهد و درضمن فساد را نیز باعث می گردد. در صورت اگر قدرت مانع فساد نگردد جامعه بسوی تباهی سوق داده می شود که پیامد های آن قابل جبران با خسارت ناشی از عملکرد آن نمی باشد. پس برای تدوین یک برنامه کارا و عملی باید نهایت تلاش های اساسی را انجام داد.

2- چالش ها و موانع

عموماً کارشناسان سیاسی، چالش های اساسی راکه در روند انتخابات آینده ریاست جمهوری پیش بینی می کنند نبود امنیت می باشد. اما چالش اساسی دیگر که روند دموکراتیک بودن انتخابات را کند و با لغزش ها مواجه می کند، قومی شدن رای و ترفند های سیاسی می باشد که بنام های مختلف سیاسی می تواند پروسه انتخابات را صدمه بزند و دموکراتیک بودن آن را زیر سوال ببرد. موانع دیگر که دست کم می تواند مخیل برای شفافیت انتخابات باشد تقلب و خرید و فروش رای از مردم باشد. آنچه می تواند این حرکت را خدشه دار سازد. فریب مردم و خرید رای شان از طریق پول و یا عنوان های دیگر می باشد که بعداً می تواند پروسه توسعه انسانی و فرهنگ دموکراتیک را مانع شود. پس راه حل در این روند تدابیر می باشد که باید هر یک از کاندیداتورها با برنامه های خود به مردم نزدیک تر شود و اعتماد مردم را نسبت به روند انتخابات قوی سازد. یعنی باید کرکتر های اجتماعی و سایر هنجارهای اجتماعی را که در جامعه ما مروج است، قطعاً در برنامه ها ی خود بشکل اساسی تضمین نماید تا باشد از روند قومی شدن که بر اساس ملیت رای پراکنده شود جلو گیری شود.

3- چرا انتخاب کرد؟

ما مجبور و مکلف نیستیم زمانی که نخواهیم عمل بالای ما تحمیل گردد. بل ما حق داریم بنیشینیم و برخیزیم واعتراض کنیم. یعنی اینکه ما زمانی در یک اجتماع زندگی می کنیم، این اجتماع از یک نظم اجتماعی و حقوقی برخوردار است که اعضای این جامعه ناچارند این نظم را رعایت کنند در صورت اگر تخطی می نمایند مؤیده جزایی و مدنی سراغ آن را خواهد گرفت. رای در یک جامعه مدنی و دموکراتیک یک حق است تا تکلیف پس ما مکلف نیستم رای دهیم. ما می خواهیم انتخاب کنیم و از حق سیاسی خود بطور دموکراتیک استفاده نمایم. تا بعداً مسولیت شهروندی و انسانی که در قبال جغرافیای بنام افغانستان داریم برحق ادا گردد. ما تلاش خواهیم نمود تا همکاری های دموکراتیک را ادامه دهیم جهت رشد آزادی بیان و آزادی اندیشه و کثرت سرمشق ها، حتی با هریک از شهروند حقیقی این جغرافیا باشد. ما حمایت از برنامه های ملی و دموکراتیک می کنیم برای ابقاء فرهنگ مدنی و تجربه نوین دموکراسی و کثرت گرایی فکری و دگری اندیشی و خرافه زدایی در افغانستان،برای پاسداری از حقوق بشری و به محاکمه کشانیدن جنایت کاران و حاکمیت قانون، این حمایت و همکاری ها دست کم می تواند دستیار باشد برای انتخاب درست و برای برنامه کارا وافراد درست. این همکاری مشروط به توان و امکانات معنوی و موقف اجتماعی هر فرد تعلق دارد. که چگونه و با چه امکانات خواهند توانست برای توسعه برنامه های ملی و نشر و تبلیغ آن کار کرد. آنچه مسلم است اینکه نیروی تاثیرگذاری پاراپاگندایز مستقیم برافکارعمومی شهروندان و دولت می باشد. از این مجرا اکثراً افراد که می خواهد برنامه و آرمان های مبارزاتی خویش را به مردم در میان باند رسانه ها می باشد و افراد که در موقف و تصدی های مختلف صنفی کار می کنند ماثر تمام می گردد. باید از حق سیاسی خویش درست بطور مدنی و عقلایی استفاده نماینم و از امکانات بصری و سمعی و موقف سیاسی و اجتماعی خویش بطور آگاهانه و تامل گرایانه استفاده کرد نه اینکه تربیون شخصیت های اعوام فریب وجنایت کار در این کشور شویم. قطعاً ما آرمان ها دموکراتیک را حمایت می کنم این عملکرد ممکن نیست مگر با داشتن موقف اجتماعی و فرهنگی و شغلی دراجتماع وداشتن مهارت های علمی و برخورداری از قدرت نو و فکر نو برای افغانستان نو. بخصوص ما نسل جوان مسولیت داریم بطور آگاهانه اندیشه نمایم نگزاریم بار مانند دهه های پیشن ابزار سیاست های تمامیت خواهانه سیاسیون و قدرت طلبان شویم. زیرا ما جوان هستیم و می توانیم انتخاب جوان و تازه داشته باشیم که با هیچ گونه ترفند های سیاسی تعلق نداشته باشد. ما باید متفاوت باشیم برای متفاوت ساختن افغانستان از شرایط ناهجناری سیاسی و اجتماعی که برکشور ما تحمیل گردیده است. پس ما مسولیت سنگین تر نسبت به نسل گذشته داریم و باید بطور محتاطانه و دوراندیشی در روند انتخابات شرکت نمایم.
بنابرین انتخاب کردن از این جهت مشکل است چرا که توام با مسؤلیت آغاز می گردد، اگر انتخاب دقیق و برحق باشد مسؤلیت انسان نه تنها رفع نمی گردد، بل همگام و در موازی با کاروان خواسته های دموکراتیک به شتاب می افتد و مسیر پر اصطحکاک زمان را گذر خواهد کرد و اگر انتخاب دقیق نباشد قطعاً انسان دلهره دارد تا مبادا خواست های دموکراتیک غلط از آب در آید. پس آنتخاب کردن نهایت مسئله حساس در زنده کی می باشد که هرازگاهی انسان به آن مواجه بوده و خواهد بود. پس ما بنابر وجیبه ی انسانی و ملی خود و بنابر حقوق شهروندی خود، تلاش خواهیم نمود بهترین ها را انتخاب نمایم، یعنی همگام با برنامه های کارامدی و تجربه های نوین دموکراسی خواهیم بود. پس ما همکار شما برای نجات افغانستان از بحران سیاسی و نا امنی، بسوی افغانستان آباد و دموکراتیک خواهیم بود.

منابع:

جریده رسمی وزارت عدلیه، قانون اساسی منتشره شماره 103 سال 1382/11/6 خورشیدی.