رشد متوازن در افغانستان مضحکه آمیز است

در افغانستان از قرن ها بدینسو رشد متوازن از جانب حکام وقت به اجرا گذاشته شده است. از زمان عبدالرحمن و امان اله چنین قضاوت صادقانه صورت گرفته است و به شکل استمراری تا به حال این رشد متوازن ادامه دارد اما از آن زمان تا به حال کمی تغیر شکل داده است .

در آن زمان رشد متوازن طوری بود که اگر به مردم جنوب فرصت های درس و تعلم و تحصیل وجود داشت به مردم شمال هم فرصت های زیادی داده شده بود مثلاً آنها میتوانستند که در خانه بزرگان خانه سامان باشند و یا به هرشهر افغانستان که دلشان میخواست به آزادی میتوانستند که به حمالی بپردازند هیچ مانعی به کار آنها نبود.

اما حالا وضعیت تغیر کرده از این سبب شکل رشد متوزد در افغانستان نیز تغیر کرده است ش، طوریکه اگر در جنوب بی امنیتی هست باید به شمال هم باشد ، اگر در جنوب حملات انتحاری هست باید در شمال هم باشد،اگر مردم جنوب دست به تشنج میزند باید به مردم شمال هم دکته شود که دست به تشنجات بزنند . شاید همین به نفع افغانستان باشد کس چی میدان دولت خوب میداند که چی به نفع است و چی ضرر است .

دولت از اینکه میخواهد شمال در بی امنی از جنوب پس نماند خیلی متوجه مردم شمال است این خدمت بزرگشان را تاریخ فراموش نمیکند اینچنین خدمت را تا هنوز هیچ دولتی نکرده . ما دولت را بخاطر این کارنیکش خیلی هم تحسین نمیکنم چون وظیفه شان هست که متوجه رشد متوازن افغانستان باشد .

اگر در بی امنیتی و بدامنی شما از جنوب پس بماند این به ضرر خود دولت خواهد بود ، دولت مجبور است بخاطر حفظ بقای خود رشد متوازن را در افغانستان پیشه کند چنانچه تا حال کرده است.

به عنوان مثال میتوانیم از تشنج در جوزجان یاد آوری کنیم در اینجا مادیدیم که دولت بخاطر اینکه به رشد متوازن افغانستان توجه کرده باشد بجای اینکه در فرونشاندن آتش از آب کار بگیرد از نفت کار گرفت و آتش خشم مردم را ده چند کرد تا دامنه های این تشنج تا آینده های دور امتداد پیدا کند.

بهرصورت دولتی دلسوزی داریم خداوند سایه اش را از سر آشوبگران کم نکند و گرنه از گرسنگی میمرند.