صفحه نخست > دیدگاه > رواج اتهام بجای انتقاد سالم در فضای سیاسی کشور

رواج اتهام بجای انتقاد سالم در فضای سیاسی کشور

محمد اسحاق فياض
يكشنبه 22 جنوری 2012

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

مدتی است که نشست ها، موضع گیریها و طرح های اپوزیسیون یا مخالفان حکومت اقای کرزی به بحث های داغ رسانه ای تبدیل گردیده و واکنش تند حکومت را نیز به دنبال داشته است، هرچند تا پیش از این وزارت خارجه و برخی دیگر از نهادهای حکومتی در برابر نشست ها و موضع گیری های اپوزیسیون واکنش نشان داده اند،اما شدید ترین واکنش از سوی اقای کرزی به عنوان رئیس حکومت در برابر مخالفان سیاسی وی بود. جالب این است که او در جایی در برابر مخالفان خود واکنش نشان داد که مخالفان او در برابر چشمانش برکرسی پارلمان تکیه زده بودند.

آقای کرزی در سخنرانی خود در افتتاحیه دومین دور تقنینی پارلمان طرح نظام ریاستی اپوزیسیون را به شدت رد کرد و در برابر طرح مخالفان خود واکنش شدیدی نشان داد. او گفت:" می خواهم تاکید کنم که افغانستان آزمایشگاه سیاسی بیگانگان نیست. در ۴۰ سال گذشته کشور ما چندین نوع نظام سیاسی را تجربه کرد. ما اجازه نمی دهیم که در کشور ما یک تجربه جدید سیاسی آزمایش شود". او تاکید کرد که نظام کنونی افغانستان براساس اراده مردم تشکیل شده و "تا پای جان" از آن پاسداری خواهد کرد.

البته در دنیای دموکراسی معمول است که هرکسی و هرنهاد سیاسی حرف ها و سخنان خود را آزادانه بیان می کنند

و طرف مقابل نیز عملکردها و موضع گیریهای مخالفان خود را رد و نقد می کنند، اما در اینجا سخنان آقای کرزی برای اپوزیسیون نوعی ادبیات اتهام آمیزی بود که او در سخنرانی خود بکار برد. او گفت:" افغانستان آزمایشگاه سیاسی بیکانگان نیست" متاسفانه در افغانستان تقریبا رسم شده است که وقتی موضع گیری ها و خواسته های طرف مقابل را رد می کنند فورا اتهام زنی به بیگانگان و وابستگی به خارج را نیز ضمیمه آن می کنند و در این میان آقای کرزی نیز در سخنرانی خود در پارلمان از این رسم و سنت پیروی کرد و بکارگیری این گونه اتهام ممکن است، سبب واکنش شدید اپوزیسیون شود و بجای اصلاحات سیاسی تنش های سیاسی را در سطح کشور افزایش بدهد.

به هرحال اکنون تردید وجود ندارد که جریان اپوزیسیون حکومت مدتی است که جان تازه ای گرفته است، هرچند این مخالفان سیاسی تا کنون حرف تازه ای نگفته اند، طرح فدرالی و نظام ریاستی بارها از سوی مخالفان سیاسی حکومت تکرار گردیده بود،اما سئوال اینجا است که حالا چرا این موضع گیریها سبب نارحتی و واکنش شدید حکومت شده است؟.

در این که آیا نظام ریاستی خوب است یا نظام متمرکز ریاست جمهوری، بحث دیگری را لازم دارد، آنچه در این نوشته تلاش می شود بدان پرداخته شود این است که چرا یک موضوعی که تازه نیست موجب تشویش حکومت مداران شده است؟.

یکی ازعواملی که حکومت را از عملکرد اپوزیسیون نگران کرده، گرایش روز افزون نهادهای مدنی، روشنفکران، احزاب و شخصیت های سیاسی به جریان اوپوزیسیون است، عملکرد حکومت در دو سال اخیر و نوع مدیریت کشور که به سوی تمرکز گرایی یک طرفه پیشرفته است و نشنیدن حرف شخصیت های سیاسی و احزاب و عدم توجه به توسعه سیاسی، عدم توجه به توسعه متوازن کشور در ولایت های مختلف، زیرپا گذاشتن وعده هایی که آقای کرزی به حامیان خود در دوره رقابت های انتخاباتی داده بود و تلاش های یک طرفه برای صلح با طالبان، بدون مشوره بااحزاب سیاسی را که روزی با طالبان چالش های زیادی داشتند؛ همه این عوامل سبب گردید که جریان اپوزیسیون روز به روز قوی ترگردد و ائتلاف های گسترده تری را سبب گردد، اکنون اگر یک نظر سنجی صورت گیرد، اکثریت نخبگان جامعه از اقوام مختلف و شخصیت های متعدد از موضع گیریها وعملکردهای حکومت راضی نیستند و از جریان اپوزیسیون حمایت می کنند. اکنون با توجه به این پسمنظر است که موضع گیری مخالفان سیاسی که امروز به یک قطب قدرتمند تبدیل شده، حکومت نمی تواند این موضع گیری ها را نادیده بگیرد و گرنه شخصیت های اپوزیسیون تا پیش از این نشست هایی متعددی با شخصیت ها و مقامات خارجی داشتند، اما هیچ گاه به واکنش گسترده از سوی حکومت مواجه نگردید، طرح فدرالی و نظام ریاستی در طول ده سال است که بارها در محافل مختلفی از سوی مخالفان سیاسی مطرح می گردد و نویسندگان و روشنفکران بارها در باره آن قلم زده اند، اما هیچگاه تا این اندازه با واکنش تند حکومت مواجه نگردیده است.

عامل دومی که در این میان متصور است، این است که مردم طی دو سال اخیر روز به روز نسبت به توانایی های مدیریتی حکومت نا امید شده اند، گسترش فساد، نفوذ عوامل طالبان و القاعده در داخل نیروهای مسلح و امنیتی، افزایش روز افزون بیکاری و فقر، عدم توسعه و تبعیض نسبت به برنامه های توسعوی در ولایت های مختلف کشور، گسترش نا امنی ها، انتحارها و مواد مخدر و... سبب گردیده است که مردم بیشتر از گذشته از وضعیت موجود در کشور نا راضی باشند، این نارضایتی سبب گردیده است که مردم به دنبال حرف ها وطرح ها جدیدی باشند که از سوی مخالفان شنیده می شود.

تا پیش از این موضع گیری های مخالفان سیاسی حکومت از اقبال توده ای چندانی برخوردار نبود، اما اکنون با توجه به وضعیت و ناهنجاری های موجود، توده های مردم بیشتر به موضع گیریها و سخنان مخالفان سیاسی حکومت بها می دهند، استقبالی که از نشست برلین مخالفان سیاسی حکومت میان نخبگان جامعه افغانی صورت گرفت، غیر قابل باور بود، امروز سایت ها و ویب لاگها و فیسبوک ها مملوی از نظرات و مقالاتی است که از طرح ها و موضع گیری مخالفان سیاسی حکومت، حمایت کرده اند. این نشان می دهد که اکثریت نخبگان جامعه افغانی اعم از شخصیت های سیاسی، حقوقی، اجتماعی و علمی، نمایندگان پارلمان، دانشجویان و نویسندگان و روزنامه نگاران و اهل رسانه و توده های مردم از اپوزیسیون حمایت می کنند و این حمایت ها است که حکومت چاره ای جز واکنش در برابر مخالفان سیاسی خود ندارد.

البته این نکته را نباید نادیده گرفت که اپوزیسیون نیز در برابر حکومت با ادبیات تندی پیش از این صحبت کرده اند، هرچند طبیعت هر جریان مخالفی که از چوکات قدرت بدور هستند، معمولا ادبیات شان تند و انتقادی است، اما موضع گیری های مخالفان سیاسی حکومت بعد از بازگشت از نشست برلین نیز تند بود و از سرحد انتقاد گذشته بود، اما با آنهم این انتظار وجود داشت حکومت و اعضای آن در برابر مخالفان سیاسی با چنین ادبیات تندی صحبت نکنند، حکومت داران بجای انتقاد از مخالفان خود بیشتر آنان را متهم کرده اند تا نقد عملکردها و دیدگاههای شان. به عنوان مثال رئیس مطالعات منطقه ای آقای لیوال که از سوی حکومت افغانستان حمایت می شود، اپوزیسیون را متهم به تجزیه افغانستان می کند و یا دیگر افراد و رسانه های دولتی همین شعار را مطرح می کنند، آیا به راستی طرح نظام ریاستی و حتی فدرالی به منزله تجزیه افغانستان است؟. چرا طرف داران حکومت بجای این که طرح مخالفان خود را نقد کند به اتهام زنی روی آورده اند؟.

به هرحال به نظر می رسد فضای سیاسی کشور در سایه اتهام زنی ها چندان مناسب نیست و بهتر بود هردو طرف بجای اتهام و وا کنش های تند، از منطق گفتگو کار می گرفتند و راهکارهای طرف های مقابل را بجای اتهام زنی نقد علمی می کردند، تا بجای ایجاد تنش های سیاسی و دلواپسی ها مردم و توده های جوان این سرزمین بیشتر با مفاهیم سیاسی و نظام های سیاسی آشنا می شدند.

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • باقی سمندر
    دلو سال ۱۳۹۰ خورشیدی
    جنوری سال ۲۰۱۲ میلادی
    سلام به خوانندګان ګرامی کابل پرس?
    مقاله جالب هموطن ما محمد اسحاق فیاض را به خوانش ګرفتیم ـ همچنان سخن از رسانه ها درمیان امده است - رسانه خبری پژواک سخنی دارد که در پایان باهم میخوانیم تا اندکی بیشتر از موضوع بدانیم ـ حامد کرزی مسول سخنان خود است و دیګران هم چنان ازخود شان ـ من میخواهم شما را درجریان نظریات دیګران نیز بګزارم .

    جبهه ملى: تغيير در ساختار سياسى کشور راه حل بحران کنونى کشور است
    خبرنگار خواجه بصيراحمد.Jan 22, 2012 - 15:37

    شهرکابل (پژواک،٢ دلو٩٠): جبهۀ ملى افغانستان، با رد سخنان اخير رييس جمهور کرزى، ميگويد که يگانه راه حل بحران کنونى، تغيير در ساختار سياسى کشور ميباشد.

    احمد ضيا مسعود رييس اين جبهه، امروز (دوم دلو) در نشست خبرى گفت: ((از ساختار سياسى کنونى،١٠ سال سپرى شد؛ اما کدام تحول در زنده گى مردم به وجود نيامده است.))

    رييس جمهور حامد کرزى، روز گذشته در مراسم افتتاح سال دوم دورۀ شانزدهم تقنينى شوراى ملى گفته بود که افغانستان، آزمايشگاه سياسى و لابراتوار سياسى بيگانگان نيست که در هرچند سال، يک نظام و ساختارجديد را در آن، به آزمايش بگذارند.

    کرزى همچنان گفته است که طى ٤٠ سال گذشته در افغانستان، چندين نوع نظام جديد سياسى به آزمايش گذاشته شده، که نتيجۀ يى جز ويرانى و شکستن ساختارهاى اجتماعى کشور، چيزى در پى نداشته است.

    رييس جمهور کرزى، درحالى به اين مسئله اشاره نموده بود که شمارى از رهبران سياسى افغانستان و تعدادى از اعضاى کانگرس امريکا، اخيراًً طى نشستى در شهربرلين آلمان ؛ سيستم کنونى دولت افغانستان را باعث بروز مشکلات خوانده، خواهان تلاش براى ايجاد سيستم غيرمتمرکز کثرتگرا شدند.

    در نشست برلين؛ احمدضيا مسعود رهبرجبهۀ ملی، جنرال عبدالرشيد دوستم رهبر حزب جنبش ملى اسلامی افغانستان، حاجی محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و امرالله صالح رييس اسبق امنيت ملی افغانستان و چهار عضو کانگرس امريکا شرکت داشتند.

    تدوير اين اجلاس و بحث روى نظام سياسى موجود در افغانستان، عکس العمل هاى شديد حکومت، نهادهاى سياسى و جامعۀ مدنى را در پى داشت و اين نوع جلسات، کوششى براى ايجاد نظام فدرالى در کشور خوانده شد.

    اما احمد ضيا مسعود در نشست امروزى گفت: ((در نشست برلين، اوضاع افغانستان به بررسى گرفته شد و در اخير به اين نتيجه رسيديم که بجز از نظام غيرمتمرکز، کارى ديگر نميتواند براى ملت مفيد واقع شود.))

    مسعود خاطرنشان کرد: به هر اندازه اى که قدرت تقسيم شود و مردم در تصميم گيرى ها دخيل شوند، به همان اندازه مشکلات رفع ميگردد.

    وى رييس جمهور کشور را به عدم احساس مسووليت در قبال مردم متهم کرده گفت: ((در طول تاريخ، حکومت هاى متمرکز عامل فساد و بيکارى شده است.))

    مسعود افزود: ((در ده سال گذشته، کسى نتوانسته از رييس جمهور پرسان کند که تو چه کردى؟))

    احمد ضيا مسعود که در دور اول رياست جمهورى حامد کزرى، سمت معاونيت اول رياست جمهورى را به عهده داشت، حکومت کنونى را فاسد خوانده علاوه کرد که ساختار سياسى کنونى، براى آنها قابل قبول نبوده و بايد غيرمتمرکز شود تا مردم بتوانند سرنوشت شان راتعيين کنند.

    بنابراظهارات مسعود؛ در صورتيکه حکومت غيرمتمرکز به وجود آيد، وکلا ميتوانند در هر مقطع زمانى، در مورد کارکرد صدراعظم معلومات داشته باشند.

    وى خاطرنشان کرد که بخاطر سهمگيرى در عرصۀ سياست،کدام دعوايى ندارند؛ تنها ميخواهند با ايجاد ساختار سياسى متمرکز، به مامورين دولتى صلاحيت هاى ادارى داده شود تا در زنده گى مردم، تغييرات مثبت به وجود آيد.

    وى گفت: ((در ده سال گذشته، با ساختار سياسى کنونى، در زنده گى مردم کدام تغييرات به وجود نيامده، تنها تعدادى انگشت شمار مردم سرمايه دار؛ بقيه ملت روز به روز فقير شده اند.))

    وى درحاليکه خواستار انتخابى شدن کرسى هاى واليان و ولسوالان گرديد،افزود: ((همين حالا رييس جمهور نميداند که در روستاهاى ولايت بدخشان چه ميگذرد، و يا هم کسانيکه به حيث والى تقرر مى يابند، از منطقه آگاهى ندارند که مردم چه ميخواهند.))

    رييس جبهۀ ملى افغانستان، ساختار سياسى کنونى را کهنه خوانده گفت: ((جبهۀ ملى و نهادهاى دموکراتيک ديگر در افغانستان، حاضراند تا با حاکميت فعلى داخل مذاکره شوند.))

    وى اظهار اميدوارى کرد: در صورتيکه زمينۀ بحث ها فراهم گردد، طرفين ميتوانند وضعيت ساختار سياسى کنونى را مورد تحليل قرار بدهند و هرکدام که به نفع ملت باشد، بايد مورد اجرا قرا بگيرد.

    جبهۀ ملى افغانستان، بتاريخ ٢٠ عقرب سال روان، اعلام موجوديت کرد؛ در اين جبهه برعلاوۀ عبدالرشيد دوستم رهبر جنبش ملى اسلامى افغانستان، احمد ضيا مسعود معاون اسبق رياست جمهورى و محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامى مردم افغانستان؛ تعدادى از اعضاى ولسى جرگه نيزعضويت دارند.

    آنلاین : رواج اتهام بجای انتقاد سالم در فضای سیاسی کشور

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس