مصاحبه سایت فیفا با سانتاکروز

پس از اینکه بایرن مونیخ نتوانست در رقابتهای فصل گذشته جواز حضور در بازیهای لیگ قهرمانان این فصل را بیابد دست به خانه تکانی زد و بازیکنان بسیاری از جمع این تیم جدا شدند، از جمله روکه سانتاکروز.

روکه سانتاکروز مهاجم پاراگوئه ای بایرن مونیخ به همراه این تیم 5 بار قهرمان بوندسلیگا شده بود و قهرمانی لیگ قهرمانان و جام بین قاره ای را نیز تجربه کرده بود. روکه بعد از خروج از بایرن مونیخ راهی بلکبرن انگلیس شد و در حالی که انتظار زیادی از او نمی رفت دوباره اوج گرفت و توانست چهارده گل در 31 بازی اولین فصلش به ثمر برساند، مارک هیوز مربی روکه در مورد او اینگونه سخن گفته است: او سریعتر، بزرگتر، قویتر و بهتر از آن چیزی است که من دیده بودم.
روکه اکنون در سن 26 سالگی قرار دارد و تا پایان عمر حرفه ای خود سالهای بسیاری را در اختیار دارد.

روکه، از نظر شما مهمترین تفاوتها میان زندگی کردن در اروپا و آمریکای جنوبی چه چیزهایی است؟
نوع قدردانی کردن مردم در مسابقه در اروپا خیلی با آمریکای جنوبی فرق دارد. برای یک فوتبالیست، بهتر است که اجازه داده شود تا یک زندگی بهتر با خانواده داشته باشید. در پاراگوئه، بخاطر اینکه فوتبالیستها خیلی شناخته شده هستند برخی اوقات رفتن به شهر یا گذراندن اوقاتمان در مناظر عمومی با بچه ها آسان نیست. اما انجام این کار در اینجا بیشتر است. این مربوط به زندگی خصوصی است اما شور و اشتیاق به فوتبال همانند هم است.

تعداد زیادی از فوتبالیستهای جوان از آمریکای جنوبی در سن جوانی در اروپا زندگی می کنند. آیا شما فکر می کنید این کار خوبی است؟
در موارد زیادی من مطمئن نیستم که آیا انجام دادن این کار درست است اما بازیکنان جوان می فهمند که وضعیت در آمریکای جنوبی از نظر اقتصادی بصرفه نیست بنابراین آنها به خارج مسافرت می کنند تا به خانواده هایشان کمک کنند. اما برخی دیگر فقط به خاطر دلایل فوتبالی مسافرت می کنند. آنها درک می کنند که بهترین فوتبالیست های جهان در اروپا بازی می کنند.

شما هشت سال حضورتان را در بایرن مونیخ چگونه ارزیابی می کنید؟
من هرگز نخواهم گفت که دوران حضور من در بایرن مونیخ تلف شده بود برای اینکه من وقتی که در آنجا بودم ما در بوندسلیگا، لیگ قهرمانان و جام باشگاه های جهان قهرمان شده بودیم و دوران لذت بخشی بود که در یک باشگاهی باشی که همه چیز را می برد. اما با وجود اینها یک فشار به وجود می آمد. یک فشار که هر بازی را باید پیروز شد. بعد از هفت سال من فهمیدم که زمان رفتن فرارسیده است. با این وجود من به بایرن مونیخ خیلی زیاد مدیون هستم. آنها به من کمک کردند تا بازیکنی باشم که اکنون هستم و آنها همچنین در تمام دوران مصدومیتم به من توجه داشتند.

آیا واقعیت دارد که اوون هارگریوز به شما انگلیسی صحبت کردن را یاد داده است؟
من یک مقدار در مدرسه آموخته بودم اما من فکر نمی کنم که خیلی خوب بود. هنگامی که من به آلمان رسیدم من او را ملاقات کردم و دوست داشتم با او انگلیسی صحبت کنم برای اینکه من نمی توانستم آلمانی صحبت کنم. در حقیقت بخاطر اوون بود که من انگلیسی آموختم آن هم قبل از اینکه آلمانی بیاموزم. ما دوستان خوبی شدیم و او به من کمک زیادی کرد.

آیا تفاوتهای زیادی مابین جو تیم بایرن مونیخ و تیم بلکبرن وجود دارد؟
تفاوتها بین جو دو تیم به هیچ وجه خیلی زیاد نیست. اینجا ما تلاش می کنیم تا ذهنیتی را در تیم ایجاد کنیم که ما هر مسابقه را ببریم. ما نمی خواهیم تا بر باقی ماندن در لیگ یا در ماندن در میانه جدول کارمان را به پایان برسانیم. ما می خواهیم به رقابتهای اروپایی صعود کنیم و یک تیم بزرگ باشیم. برای انجام این کار ما باید نوع فکر کردنمان را تغییر دهیم.

حال که مربی ات مارک هیوز ـ مهاجم افسانه ای ـ است چگونه است؟
خوب است که از یک مهاجم بزرگ یاد بگیرم اما آنچه که مرا تحت تاثیر قرار می دهد روحیه قوی او است. او با شما صحبت می کند، آنچه را که شما بعنوان یک مهاجم باید باشید دقیقا می داند و همچنین موقعیتهایی که شما با آن روبرو می شوید چه در تمرین و چه در مسابقات. برای من این ارزشمند است.

نقش خود را بازی کردن در کنار بنی مک کارتی چگونه پیدا کردی؟
او یک بازیکن عالی است و یک بازیکن گلساز بزرگ برای باشگاه بوده است. این برای من خوب است برای اینکه ما می توانیم با هم در تمرینات و هم در مسابقات گفتگو کنیم. ما درک خوبی از هم در بیرون زمین هم داریم و من فکر می کنم که این مسئله بر روی بازی مان در طول این فصل هم تاثیر گذاشته است.

آیا شما هیچ شباهتی بین سبک فوتبال پاراگوئه و انگلیسی می بینید؟
در گذشته، سبک بازی پاراگوئه و انگلیس کاملا شبیه به هم بودند اما من فکر می کنم هر دویشان تغییر کرده اند. اکنون من فکر می کنم که بازیکنان پاراگوئه ای بیشتر به سبک آمریکای جنوبی بازی می کنند. برای اینکه از نظر تکنیکی قویتر شده اند و شاید آنها بخاطر رشد دادن توانایی هایشان به خارج می روند.

پاراگوئه در حال حاضر در گروه خود در رقابتهای مقدماتی جام جهانی آفریقای جنوبی در صدر هست. آیا فکر می کنید که در همین مکان بمانید؟
در طول چند سال گذشته، ما خیلی قویتر شده ایم. به مانند بلکبرن ما راضی نمی شویم به خوب بازی کردن در خانه. ما می خواهیم تا در بیرون از خانه هم خوب کار کنیم و من فکر می کنم دیگر کشورها نیز این را فهمیده اند. بنابراین بله، من امیدوارم که ما بالاتر از برزیل و آرژانتین و هر تیم دیگری باشیم و من فکر می کنم که ما می توانیم.

در پایان، شما در بازیهای جام جهانی زیر 20 ساله ها در 1999 نیجریه هم بازی کرده اید و هم گل زده اید. از آن تورنمنت چه چیزی را به خاطر دارید؟
من از بازی کردن در نیجریه خاطرات زیادی دارم برای اینکه ما واقعا در آنجا خوب بازی کردیم. ما مقابل اروگوئه باختیم و من پنالتی ام را از دست دادم بنابراین خیلی جالب نبود اما تجربه خوبی برای من بعنوان یک فوتبالیست جوان بود. همچنین اولین تجربه من در آفریقا نیز بود. من هرگز قبلا در آنجا نبوده ام و امیدوارم که بار دیگر من بتوانم در تورنمنت جام جهانی در آفریقای جنوبی که دو سال دیگر برگزار می شود بازی کنم.