آیا داکتر رمضان بشردوست، گاندی افغانستان، پای به رقابت های ریاست جمهوری خواهد گذاشت؟

کابل پرس^?: در سال 2009 میلادی، وقتی داکتر رمضان بشردوست با 24 هزار و 450 رای مقدماتی و کبوتر سپید پای به عرصه ی رقابت های انتخابات ریاست جمهوری گذاشت، کمتر کس تصور می کرد که او بتواند جزو کسانی باشد که بیشترین آرا را در سطح کشور به خود اختصاص می دهد. اگر تقلب و تخلفات برنامه ریزی شده ی حامد کرزی و تیم همراه او نبود، نتایج نهایی انتخابات قطعا تغییر می کرد و ممکن چهره ی افغانستان فعلی نیز به همان شکل جعت تغییر را بخود می گرفت.

در انتخابات ریاست جمهوری قبل، سه رقیب عمده ی داکتر رمضان بشردوست حامد کرزی، عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی بودند. طبق آنچه رقبای داکتر بشردوست بصورت رسمی اعلام کرده بودند، هر کدام بصورت میانگین حدود دو میلیون دالر آمریکایی برای کمپاین ریاست جمهوری هزینه کرده بودند. گرچه بعدا گزارش هایی منتشر شد که این افراد بسیار بیشتر از آنچه اعلام کرده بودند، بصورت غیر رسمی که طبق قانون ممنوع است، به مصرف رسانده اند. از آن جمله حامد کرزی تمام امکانات دولتی را در اختیار گرفته بود که برای ریاست جمهوری او کمپاین شود. جابجا شدن رای ها و ساختن برگه های جعلی رای دهی برای کرزی؛ مسدود شدن تعداد زیاد مراکز رای دهی که بصورت بالقوه رای به داکتر بشردوست در آن اکثریت را داشت؛ دادن صدها هزار دالر به زورمندان محلی، والیان و فرماندهان پولیس و تقلب در مراکز رای دهی هنگام رای دادن، تنها بخش هایی از تقلب و تخلف برنامه ریزی شدن کرزی بود تا او یکبار دیگر، اینبار بصورت غیر قانونی و با دسیسه های کمیسیون انتخابات وقت و همراهی دادگاه عالی، بر کرسی ریاست جمهوری باقی بماند.

در مقابل میلیون ها دالر هزینه ی تبلیغاتی و رو و بدل شدن میان زورمندان، داکتر رمضان بشردوست کمپاین انتخاباتی خود را با حدود 30 هزار دالر آمریکایی به پیش برد. سی هزار دالر آمریکایی داکتر بشردوست، پولی بود که مردم افغانستان به او کمک کرده بودند. داکتر بشردوست بعدا تمام جزییات مالی کمپاین انتخاباتی خود را از طریق رسانه های همگانی به نشر رساند.

داکتر رمضان بشردوست بدون بادیگارد، تنها با سه چهار تن از تیم انتخاباتی خود به بیش از 25 ولایت افغانستان سفر کرد. او پای به مناطقی گذاشت که رقبای انتخاباتی اش از ترس خواب پای گذاشتن به آن مناطق را نمی دیدند. کابل، ننگرهار، لغمان، کنر، لوگر، پکتیا، غزنی، پکتیکا، پروان، کاپیسا، بامیان، بغلان، قندوز، بدخشان، دایکندی، تخار، خوشت، ارزگان، غور، فراه، سمنگان، بلخ، جوزجان، سرپل، فاریاب و هرات از جمله ولایاتی بود که داکتر بشردوست سفر کرده بود و با مردم دیدار داشت.

تقریبا هیچکدام از رقبای انتخاباتی داکتر بشردوست نتوانستند و نخواستند به میان مردم بروند. آنان در جریان کمپاین انتخاباتی خود، با ده ها بادیگارد کاملا مسلح به مناطق مختلف می رفتند اما با این هم نتوانستند آنگونه که بشردوست به میان مردم رفته بود، به میان مردم بروند. اشرف غنی احمدزی یکی از رقبای انتخاباتی داکتر بشردوست که از پایه گذاران سیستم فاسد کرزی می باشد، چند روزی را به دروغ های انتخاباتی روی آورد. او که به یک طالب نکتایی پوش معروف است، پیراهن و تنبان به تن کرد و به چند عکس تبلیغاتی در شهر کابل بسنده نمود. همین نامزد انتخابات، دوباره به عنوان بازوی اصلی سیستم فاسد کرزی، به تیم کرزی بازگشت.

اکنون انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 در راه است. گرچه حامد کرزی یکبار از احتمال برگزاری انتخابات در سال 2013 سخن گفت اما با این هم، 2013 یا 2014، احتمال این هم وجود دارد که اوضاع سیاسی افغانستان طوری پیش برود که هیچ انتخاباتی برگزار نشود. با این حال کم کم چهره هایی که می خواهند در رقابت های احتمالی شرکت کنند مشخص می شود. بیشتر این چهره های تکراری و از اجزای سیستم فاسد موجود می باشند و یا در مقطعی در تداوم این سیستم همراه بودند.

باید دید که داکتر رمضان بشردوست، معروف به گاندی افغانستان، مردی که در سال 2004، چند ماهی را به عنوان وزیر پلان دولت وقت کار کرد و در اعتراض به همراهی و همکاری کرزی و سایر اعضای دولت با صدها ان. جی. او که در فساد و اختلاس دست داشتند، از مقام خود به اعتراض کناره گیری کرد؛ با برپایی یک خیمه بنام "خیمه ملت" در پارک شهر نو، مسیر مردم را پیمود؛ در چند سال اخیر به جدی ترین منتقد سیستم فاسد تبدیل شد و مردمی ترین حرکت ها را پیمود، پای به رقایت های انتخابات ریاست جمهوری افغانستان خواهد گذاشت.