مسوول شبکه نگاه زن از یک اختطاف جان سالم بدر برد
مسوول شبکه نگاه زن در شهر کابل از یک اختطاف سازماندهی شده جان سالم بدر برده است.
حمیرا ثاقب مسوول شبکه نگاه زن عصر روز دو شنبه ساعت سه بعد از ظهر هنگام برگشت از یک بنیاد فرهنگی واقع در کارته پروان شهر کابل مورد یک اختطاف سازماندهی شده قرار گرفت.
خانم ثاقب در حالی که مسیر بین بنیاد فرهنگی تا سرک اصلی را پیاده می پیمود. یک عراده کروزینگ سیاه رنگ به وی نزدیک شده و یکی از سرنشینان واسطۀ متذکره که سر و صورتش را پوشانده بود با خشونت از قسمت شانه کشیده و با تهدید اسلحه؛ وی را به طرف موتر کشاند. با آمدن تصادفی یک عراده موتر رینجر اردوی ملی از روبرو و صدا کردن پولیس توسط خانم ثاقب باعث شد رباینده گان از صحنه بگریزند.
خانم ثاقب که به کمک یکی از مسوولین بنیاد فرهنگی از محل حادثه به منزل انتقال داده شده بود گفت که: “نزدیک به یک ساعت بعد از وقوع حادثه؛ تلیفون تهدید آمیزی از یک فرد ناشناس که خود را مدیر امنیت خوست معرفی نمود دریافت کردم که شماره تلیفون و صدای این شخص نزدم محفوظ است”.
مسوول شبکه نگاه زن در مورد اینکه این اختطاف از سوی چه کسانی برنامه ریزی شده است را مبهم دانسته افزودند: “نمی دانم که این برنامه از سوی چه کسانی ترتیب شده است اما من مکتوبی را بر مبنای این حادثه به شخص وزیر امور داخله تهیه نمودم که به زودترین وقت برایشان می دهم تا باشد این وزارت طراحان و عاملان این قضیه را شناسایی نمایند”.
وی همچنان نقدی بر مصوبۀ شورای علمای افغانستان را که در مورد زنان صورت گرفته بود را نیز عاملی در پیدایش این حادثه می داند: “من بر علیه مصوبۀ شورای علمای افغانستان یک نقد کاملا مشروح با استناد به آیات قرآنی نوشتم که این نوشته غیر از سایت نگاه زن در بسیاری از رسانه ها منتشر گردیده است. حتی بر علیه این نوشته؛ شخصی به نام مولوی محمد عمار نظریۀ تهدید آمیزی علیه من داشته است که اسناد آن موجود است و احتمال می دهم که این نوشته برای بسیاری از زن ستیزان خوشایند نباشد”.
خانم ثاقب ضمن ابراز نگرانی از وضعیت امنیتی خویش نهادهای امنیتی و حکومت افغانستان را ملزم به حفاظت از خود و خانواده اش دانسته و بیان داشتند که هر گونه حادثه ای برای وی بوجود بیاید مسوولیت مستقیم آن را وزارت امور داخله و دیگر نهادهای امنیتی بر عهده دارند که آنان بصورت رسمی در جریان قضیه می باشند.
حمیرا ثاقب در گذشته نیز مورد انواع تهدیدات تلیفونی قرار گرفته بود و چندین بار سایت خبری نگاه زن از سوی حکومت ایران و گروههای زن ستیز در داخل افغانستان به دلیل انتشار بیان واقعیت ها در مورد زنان هک گردیده است.
خانم حمیرا ثاقب مسوول سایت خبری نگاه زن و مجله نگاه زن بوده که در سال ۲۰۱۱ از سوی یک نهاد امریکایی به نام یوتن ریدن جزو متفکرین سال انتخاب شده و در کنفرانس بین المللی بن ۲ در آلمان به نمایندگی از سوی جامعه مدنی افغانستان اشتراک نموده است.
شبکه نگاه زن ضمن محکوم نمودن این حادثه از مقامات امنیتی کشور می خواهد تا جلو این نامنی ها و حملات وحشیانه از سوی دشمنان اندیشه و آزادی بیان را گرفته و به زودترین زمان ممکن عاملین این قضایا را شناساسی و به مردم معرفی نمایند.
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره
این کتاب را بخریدتمام زنهای افغان باید متحد و یگ پارچه بوده و بخاطر ازادی از یوغ اسارت مردان مبازره نمایند محصوصا بر علیه شورای علمای تروریستی و این شورای خونخوار که از جانب کرزی و گلبدین این دو خائین ملی تشکیل و سازماندهی شده است.
من از شنیدن این خبر بسیار متاثر شدم. خانم حمیرا ثاقب را از نوشته هایش می شناسم. نامه ای که عنوانی همسر رییس جمهور کرزی نوشتند تا نقدی بر شورای علمای افغانستان و چهره هایی امثال آقای اشرف غنی احمدزی را در سایت کابل پرس? و سایت نگاه زن مطالعه کردم. من از همان ابتدا حدس میزدم که این خانم آیندۀ خطرناکی پیش روی دارد. اختطاف ایشان هم بی ارتباط به این نوشته هایشان نیست و باید فهمید که بعد از این چه بلایی بر سر این بانوی قلم بدست خواهد آمد. متاسفانه مردم ما به جای اینکه این زنان شجاع را حمایت کنند بیشتر تخریب می نمایند. نظری که برادر و یا خواهری که نامشان را ننوشتند و مدعی هستند که خانم ثاقب برای بیرون رفتن و فرار کردن از این کشور این کارها را می کنند چند موضوع را می خواهم برایشان روشن سازم. اول اینکه شهامت ایستادن و ایجاد یک سایت خبری و مبارزه کردن در این کشوری که کشتن ساده تر از آب خوردن است کار ساده ای نیست. همین نظر دهنده ای که این سخنان را می زند اگر به جای خانم ثاقب بودند آیا می توانستند علیه شورای علمای افغانستان یک کلمه هم بنویسند؟ دوم اینکه من هرگز نشنیده و یا نخوانده ام که وی گفته باشد توسط طالبان تهدید شده ام. من حمیرا ثاقب را از روی نوشته هایش می شناسم او کسی نیست که میدان را خالی کند و فرار را ترجیح دهد اگر وی دلش به پناهنده گی در کشورهای خارج خوش می بود حتما در سفرهای زیادی که به کشورهای اروپایی و امریکایی داشتند بر نمی گشتند. ما دستاوردها و فعالیت های ایشان را در کنفرانس بین المللی بن در آلمان به دیدۀ قدر می نگریم.
بنابراین توصیه من به کسانی که منفی و بدبینانه فکر می کنند این است که ما به جای طرح این موضوعات کمی به فکر زنانی باشیم که در میدان آمده اند و موضوعاتی که من و تو نمی توانیم بگوییم آنان با شجاعت ایستاده گی کردند و خود را تا سرحد کشتن در معرکه نبرد انداخته اند. مجادله با شورای علما کار ساده ای نیست اگر اینها امروز همین خانم ثاقب را تکفیر کنند همین من و تو هم او را ملحد خطاب می کنیم چون شهامت انتقاد را نداریم و ترجیح می دهیم که خاموش باشیم و چند روزی را بدون دردسر زندگی کنیم و نهایت توصیه ما این است که احتیاط کنیم خوبتر است. بنابراین اگر ما شهامت سخن گفتن و نقد کردن نداریم پس بگذاریم که همین زنان غیور افغانستان حرفشان را بزنند و گروههای تندرو مذهبی و علمای درباری حکومت را به باد انتقاد بگیرند.
فاشيستان قبيله كه اعم از طالب , و او غان ملتى هاى اى اس اى ,حكمتيارىهاو او غان ملتى هاى كابينه كرزى و كاسه ليس هاى اطراف ان, همه در قتل و نا بود سازى نخبه كان غير بشتون در همكارى و رابطه تنكا تنك قرار دارند.انها روابط خودرا توسط تبار شان كه بيوند مادر ذاتى دارند بر قرار ميكنند. و حتى بعدا اشك از دها هم ميريزند.
دست وزير داخله بسته است او بر عليه بشتونها هيج كارى اجازه ندارد.اى اس اى در بين قوم بشتون مانند ماهى در اب است. وكرنه جرا طالبى كه ادم كش است اعدام نميشود؟
خانم ثاقب نمیدانم که شما دنبال چه هستید .چندین بار است که ادعا نموده اید که من تهدید میشوم ونمیدانم طالبان دنبالم است خانم محترمه اگر میخواهی از وطن فرار کنی دیگر کیست به پختگی رسیده وبلند شو برو به هند یا پاکستان دیگر فکر نکن که مردم نمیدانند شما پی چه هستید آخر بنده خدا گرو گان گیر ویا مخالفین دولت مگر بیکار استند که دربین این همه آدم فقط بیایند سراغ شما؟