معمای تلخ

اخیراَ در ولایت تخار شماری از افراد خشمگین دراعتراض به عمل پرویز کامبخش که یک متن انترنتی در باره برخی آیه های قرآن مجید در خصوص زنان را چاپ کرده بود، عکس العمل نشان دادند و خواستار اعدام پرویز کامبخش شدند. این که مظاهر کفر وگناه تا چه میزانی درکار کام بخش وجود داشته است، موضوعی است که علمای با صلاحیت امور دین درین باره حق دارند ابراز نظر کنند. حالا وضعی به وجود آمده است که "هرکس" به خود حق می دهد که گوشه یی از برداشت و یا عصبانیت خود را به رخ دیگران بکشد، اما "هرکس" نمی تواند از جایگاه بزرگان امور اسلامی وعلمای بلند ، دربرابر کسی حکم صادر کند. ازین موضوع که بگذریم، در دو هفته پیش خبر تکان دهنده ای را شنیدیم که یک مرد بالای یک دختر چهار ساله در روز روشن تجاوز کرد واز سوی پلیس گرفتار شده است. حال به این کار نداریم که درجه قباحت، شناعت و دنائت میان عمل پرویز کامبخش و آن مردی که بر دختر معصوم چهارساله تجاوز جنسی کرد، چه گونه محاسبه می شود. اما سوال این جاست که آن چند صد نفر که در تخار، گردهم آمده بودند، اکنون کجا هستند؟ این افراد که خود را به آب و آتش می زدند که پرویز کامبخش اعدام شود چرا در برابر عمل وحشت ناک تجاوز بر دختر چهار ساله در مزار شریف سکوت کردند و هیچ کسی از آن آدم ها حتی یک بار حاضر نشد که نسبت به این فعل نابخشودنی، خاص به خاطر تقبیح قباحت ، مظاهرات راه اندازند ؛ اعتراضی کنند و خواستار انداختن حلقه دار بر گردن آن مرد شوند.

گناه وبی عدالتی، از قبیل زور گویی، اختطاف، نکاح به عنف ، سوزاندن زنان بی رحمی و هزاران کار نامشروع که از سوی معاصیان و ظالمان همه روزه در زنده گی مردم ما مشاهده می شود، چرا بر عواطف و وجدان این آقایان تاثیری وارد نمی کند ودر برابر این همه خباثت ها دست به واکنش نمی زنند؟ وقتی در قندهار در نتیجه عمل انتحاری مرگبار زنده گی هشتاد تن از بی گناهان بر باد می رود چرا این آدمها بر ساحل بی غمی نشسته شاد و خندانند؟ اگر این گروه ها خود را مسئول می دانند که در این جا و آن جا در برابر پرویز کامبخش شعار ها آتشین نثار کنند؛ از روی کدام مصلحت و دلیل در برابر این همه مظالم آشکار و اعمال تکان دهنده منجمله تجاوز بر دخترک چهار ساله، گوش خود را به کری می زنند و آن را نادیده می گیرند؟ گویا آب از آب تکان نخورده است. درین کار چه رازی است؟چه دست هایی نامریی ، یک دسته از مردم را تشویق می کنند که در یک موضوع، توفان بر پا کنند اما در برابر یک قضیه دیگر که جنبه لئیمانه آن کمتر از دشمنی با احکام خدا "ج"و ارشادات نبوی "ص" نیست، آگاهانه خاموشی اختیار کنند؟ این مردم در پیشگاه و وجدان خویش چه جوابی دارند؟

به طور قطع می توان نتیجه گرفت که دست هایی در عقب کار می کند تا هر وقتی لازم بدانند مردم را تحریک کنند و یا درموارد دیگر، کاری کنند که آنان را در خواب غفلت فروبرند.
.