صفحه نخست > حقوق بشر > آزادی بيان > آمریکا و مسلمانان: آنچه در پس «آزادی بیان» نهفته است

آمریکا و مسلمانان: آنچه در پس «آزادی بیان» نهفته است

حمید بهشتی
پنج شنبه 27 سپتامبر 2012

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

نوشته عصام الامین
در تلاکسکالا- 21 سپتامبر 2012
بفارسی از حمید بهشتی

هزاران مسلمان خشمناک در مقابل کنسولگری های آمریکا در مصر و لیبی علیه ویدیوئی که اخیراً نشان داده شده است، (از دو ماه پیش در اینترنت بوده) و به عمد به پیامبر اسلام توهین نموده و تصویر نادرستی از وی نشان می دهد اعتراض نمودند. اعتراضات مزبور به سرعت به یمن، تونس، سودان، مراکش، سرزمین های فلسطینی، عراق، بنگلادش، پاکستان، ایران و سایر کشورها گسترش یافتند. به ظاهر عوامل القاعده از آشوب مقابل کنسولگری در بنغازی سوء استفاده کرده، به تظاهر کنندگان نفوذ و به ساختمان آن، بمب های آتش زائی پرتاب نمودند. روشن است که اینگونه کارها به هیچوجه قابل توجیه نمی باشند.

متاسفانه چندین کارمند بی گناه، از جمله سفیر آمریکا در لیبی، در ضمن عملیات خشونت آمیز مزبور جان باختند. به نظر کارشناسان این تهاجمات می تواند پاسخی به دعوت سرکرده القاعده به انتقامجوئی بخاطر قتل معاون وی باشد که دو ماه پیش توسط یک هواپیمای فاقد سرنشین آمریکائی به انجام رسید.

اما جهان، دیگر این آتش افروزی های دائمی را نمی تواند تحمل کند، از آیات شیطانی سلمان رشدی که در 1989 منتشر شد گرفته، تا کاریکاتورهای دانمارکی در 2005، تا پدر روحانی دیوانه ای که در 2010 در فلوریدا یک جلد قرآن را سوزاند و تا این فیلم بی نهایت وحشت انگیز که چند روز پیش به نمایش گذاشته شد. بر طبق اطلاعات موثق فیلم تهوع آور مزبور کار یک افراطی گر فبطی ضد مسلمان آمریکائی – مصری است، جنایتکاری بنام ناکولا که بخاطر کلاه برداری بانکی در کالیفرنیا به 21 ماه حبس قابل تعویق و پرداخت 790 هزار دلار جریمه محکوم شده بود. بر طبق گزارشات مطبوعاتی فیلم مزبور با سرمایه اندکی در سال گذشته، با شرکت 60 نفر هنرپیشه تهیه گشت که تازگی اظهار نموده اند هرگز به آنها گفته نشده بوده که این فیلم مربوط به پیامبر اسلام می باشد. بعلاوه آنها مدعی هستند که اکثر گفتگوهای توهین آمیز مزبور بدون آگاهی آنان و پس از فیلم برداری بدان افزوده گشته است. این فیلم در ژوئن گذشته در یکی از سالن های سینمای هالیوود به نمایش گذاشته، با عدم موفقیت روبرو گشت و کسی بدان توجهی ننمود. سپس تهیه کننده آن با موریس صادق 70 ساله که او نیز یکی از افراطیون قبطی مصری- آمریکائی می باشد و از چندین دهه پیش علیه مسلمانان تبلیغ می کند تماس گرفت. ناکولا از وی می خواهد که به لحاظ مالی و انتشاراتی از فیلم مزبور حمایت نماید.

بر طبق اطلاعات اسوشیتد پرس سپس صادق با یکی از دوستانش بنام تری جونز تماس می گیرد که همان پدر روحانی اهل فلوریداست که بخاطر دعوت از عموم برای سوزاندن قرآن زبانرد گشته است. با اینکه جونز در وبسایت خویش برای این فیلم تبلیغ نمود که قصد دارد در سالروز 11 سپتامبر آن را به نمایش گذارد و علیه پیامبر اسلام محمد (ص) دادگاهی نمایشی بر پا خواهد نمود، با همه تبلیغاتی که وی کرد، بسیار اندک توانست موفق به جلب نظر رسانه ها و افکار عمومی گردد. بطوری که تا اوائل سپتامبر حتّا 50 تن نیز به تماشای این فیلم 14 دقیقه ای در یوتیوپ نرفته بودند.

آنگاه صادق که لیست بلند بالائی از نشانی پست الکترونیکی در اختیار دارد، در وبسایت های متعددی که داشته است و در فیس بوک خویش آغاز به تبلیغ میان رسانه ها و خبرنگاران مصری برای نسخه ی عربی فیلم مزبور می نماید. کوشش های وی جلب توجه برخی از روزنامه نگاران مصری را می کند و آنها نیز اقدام به اطلاع رسانی وسیعی می نمایند. چند روز بعد شبکه ماهواره ای سلفیستی «الناس» دعوت به تظاهراتی در 11 سپتامبر در مقابل سفارت آمریکا در قاهره بعمل می آورد. هنگامیکه خبر آن پخش می شود، گروه های مشابه الناس در لیبی از عموم دعوت می کنند که در همانروز در بنغازی تظاهرات وسیعی صورت گیرد. در این فاصله الازهر که پایگاه اصلی حاکمیت مذهبی سنّی است، با اینکه فیلم مزبور را محکوم نموده، با اینحال به پاسخگوئی مناسب و متین بدان نیز توصیه کرده است.

جالب اینجاست که اخوان المسلمین مصر و لیبی که بزرگترین حرکت اسلامی در این کشورهاست در هیچکدام از این دو کشور کوچکترین اعلانی در قبال آن ننموده است. بجای آن جنبش مزبور روز بعد دعوت به راهپیمائی میلیونی در 14 سپتامبر می نماید. بدنبال آن علما و گروه های اسلامی جهان اسلام به شدت فیلم مزبور را محکوم نموده و به انجام تظاهرات دیگری دعوت کردند. سازمان کلیسای قبطی در قاهره و نیز شخصیت های برجسته و سازمان های قبطی در مصر و آمریکا فیلم مزبور را به صراحت محکوم نموده و بیم خویش را از تأثیرات آن بر روابط میان مسلمانان و مسیحیات اعلام نموده اند. تهیه کننده این فیلم موهن، ناکولا، به امید اینکه قادر گردد به آتش مزبور دامن زند در دو مصاحبه جداگانه واشنگتن پست و وال استریت ژورنال را گول زده و مدعی می شود که از یهودی تباران آمریکائی- اسرائیلی بوده و با جمع آوری سرمایه یهودی فیلم مزبور را تولید نموده است. اما وی به مقصود خویش که جریحه دار ساختن احساسات مسلمانان باشد رسیده بود. از آنجائی که گروه ها و علمای اسلامی و پیروانشان چارچوب های مربوطه را نشناخته و درک نمی کنند، به سادگی در جریان این جدال، تحریک گشته و دولت آمریکا را محکوم می کنند که هجوم شدید علیه دین آنها را تأیید نموده است، بویژه بخاطر اسلام ستیزی وسیع و اقدامات ضد اسلامی که در آن کشور شایع و در دهه های اخیر مورد حمایت بوده و از جانب دولت نیز تأیید گشته است.
تصویر1:

«آزادی بیان ... به شرط»

البته مأموران مسلمان، علمای زعیم و رهبران فکری مسلمانان می باید محدودیت های جوامع فرنگی لائیسیته (قائل به جدائی دین از حکومت) و سنت های دموکراتیک آن را درک نمایند. اما با توجه به فقدان گفتگوی جدّی میان سیاستمداران و رهبران فکری آمریکا از یکسو و علما و فعالان اسلامی از سوی دیگر و نیز با توجه به تأثیرات تاریخی سیاست اسلام ستیزانه آمریکا در دهه های اخیر، به سختی می توان اظهار داشت که دولت آمریکا هیچ دخالتی در فیلمبرداری و انتشار این ویدیو نداشته است، با اینکه اینگونه اتفاقات، پرنسیپ ها و منافع آمریکا را نقض می کنند.

بی اعتمادی ها و سوء تفاهمات موجود میان طرفین عمدتاً با دو دلیل قابل توجیه می باشند.
اولا از جانب ایالات متحده آمریکا به لحاظ سیاسی و فرهنگی واقعاً نه روی جامعه مسلمانان آمریکا و نه روی حرکت های اسلامی در سراسر جهان حساب می شود. درست بر عکس با آنها به ویژه در سطح ملی فقط از دیدگاه امنیتی برخورد می گردد. این است که در بسیاری از موارد جامعه مسلمانان آمریکا از جانب سیاستمداران و بنیادهای جامعه مدنی مورد بی اعتنائی قرار دارد.

ثانیا تا کنون بسیاری از دشمنان مسلمانان آنچنان عرصه عمومی و رسانه ها را در کنترل خویش گرفته اند که ورود هر شخصیت مسلمان در دولت و سازمان های کشوری تبدیل به یک مبارزه واقعی گشته است که گاهی نیز عواقب پرهزینه ای برای آنها دارد. چنین است که از حزب جمهوریخواه اصولا به دشمنان و قاتلان مسلمانان تعبیر می گردد، در حالیکه از پذیرش آنها در حزب دموکرات نیز جز در سطح آرزو نمی توان سخن گفت، و این بخاطر ترسی است که آنها از متهم شدن به حمایت از تروریست ها دارند. در این میان جامعه مسلمانان آمریکا همچنان رانده شده و این برداشت غالبی که آمریکا دشمن مسلمانان است در سراسر گیتی در اذهان و دلهای مسلمانان جا افتاده است.
این است که مسلمانان آمریکائی در نقش برگ حکمی درآمده اند. آنها احتمالا بیش از اغلب افراد به ارزش آزادی عقیده پی برده و می توانند نقش تعیین کننده ای را میان آمریکا و سایر نقاط جهان ایفا نمایند، البته در صورتیکه به آنها در گفتمان سیاسی واقعا جائی داده می شد و احساس می کردند که حرمتشان نگاهداشته می شود. پس از هر واقعه ای که پیش می آید بسیاری از مأموران و کارشناسان آمریکائی مدعی می شوند که عکس العمل «احساساتی» هزاران مسلمان در سراسر گیتی نشاندهنده فقدان تحمل آزادی بیان از جانب دین آنهاست. استدلال اصلی آنها همواره مبتنی بر ناهمسازی اسلام با ارزش های دموکراتیک بوده است. زیرا گرانیگاه این ارزشها بر آزادی عقیده و بیان استوار می باشد. مسلم است که هدف آنها جا انداختن «برخورد تمدن ها» و قرار دادن مسلمانان در موضعی است که همواره در تنش با غرب بوده و محکوم به تحجّر گردند.

مسلمانان به حمایت از آزادی بیان

از پایان جنگ سرد بدین سو برای جایگزینی اسلام بجای کمونیستها فعالیت شده است و اگرچه اینکار در آغاز موفقیت آمیز نبود، اما متاسفانه ضربات 11 سپتامبر توجیه و زمینه مناسبی در اختیار جنگجویان حامی نظریه تخاصم آمیز مزکور قرار داده است. بطوری که آنها از آن زمان، نفوذ قابل توجهی در آژانس های دولتی و مسئولان درجه بالا داشته و توانسته اند بر اقدامات سیاسی، راهکارها و چگونگی پیاده کردن آنها مؤثر و در جهت گسترش این بینش جهانی تبلیغ نمایند. در نتیجه ی این سیاست در سراسر گیتی سازمان های اسلامی و فعالانشان (و حتّا در بسیاری از موارد افراد معمولی نیز) تحت نظر قرار داشته و بعنوان مستعدِ تهدید، مشکوک و دشمن حاکمیت، با آنها رفتار شده است، مگر اینک مخالف آن برایشان به اثبات رسیده باشد.

بی شک مسلمانان در سراسر جهان نسبت به توهین به عمد و معرفی موهن از پیامبر و قران مجید بی نهایت حساس می باشند. با اینحال از صده های گذشته صدها کتاب، مقاله، خطابه و سایر اسناد وجود دارند که دین اسلام و رسول و کتاب مقدس آن را به شدت مورد انتقاد و حمله قرار داده اند، بدون اینکه موجب خشم یا وحشت و خشونت شده باشند. در نظر نخست این توهین ها نیستند که موجب ایراد می باشند. غالب علمای اسلام خواهان گفتگو و تبادل دلیل در باره حقانیت مبانی عقیدتی، اصول و تفاسیر اسلامی و واقعیات تاریخی مربوطه می باشند. اما آنچه که در اتفاقات مربوط به دو دهه گذشته تفاوت دارد نحوه حملات مزبور می باشد که کوشش شده است زندگی و تاریخ مربوط به بنیانگذار اسلام را تحریف نمایند، بطوری که حیات وی به نحوی تحریف آمیز و شخص وی به شدن موهن به تصویر کشیده شده است. وی را بعنوان دروغگوئی فاقد خرد و ترسو و هوسبازی دیوانه، قاتل، دزد، برده فروش، خانم باز، بچه باز و منحرف به لحاظ جنسی معرفی و زنان وی را انسانهائی نادان، فاحشه یا بردگان جنسی قلمداد نموده اند. کار ساده ای نیست که فرد از این توصیفات برداشت مثبتی بدست آورد. اما نباید اشتباه کرد: مقصود اینها نبوده است. هدف فقط این بوده است که مسلمانان را تحریک کنند و آنها را به دفاع بکشانند، آگاه بر اینکه بسیاری از آنها خشمناک گشته و از خود به شدت و حتّا با خشونت عکس العمل نشان خواهند داد.

اما چرا اکثر مسلمانان چنانکه بنظر می رسد به محض اینکه به نمادهای مذهبی آنها به نحوی شرم آور حمله می شود به این سادگی خشمناک می گردند؟

برای جوامع غربی که دین از حکومت جداست، بالاترین ارزش ها دفاع از جان انسانی است و این آئین را بر سایر جهات زندگی مسلط می دانند. در مقابل آن درست است که زندگی انسان در جامعه اسلامی مقدس بشمار می رود، اما نگهبانی از نظام عقیدتی و در درجه اول احترام به پیامبر و کتاب مقدس برای آنها ارجهیت دارد. به سخن دیگر: اکثر مسلمانان بر این عقیده اند که خشونت به عمد و توهین به پیامبر یا به کتاب مقدس بدترین شکل نقض حقوق بشر می باشد. اما به هیچوجه زعمای واقعی اسلام هیچگونه اعمال خشونت آمیزی را که ناشی از خشم بحق در مقابل اینگونه اظهارات باشد نه تأیید و نه توجیه می کنند. مسلم است که انسانها برای حفظ صلح و تفاهم میان جوامع و فرهنگ ها، در جهانی مملو از فرهنگ های گوناگون، می باید نظام های ارزشی سایر فرهنگها را درک نموده و مورد احترام قرار دهند، حتّا در صورتیکه مورد قبولشان نباشند، البته در صورتیکه در تضاد مستقیم با اصول زیربنائی و ارزش های خودشان نباشد.

اگر در یک چنین شرایطی که یکی نسبت به نظام ارزشی دیگری آگاهی داشته و بداند که موج خشم مردم چه بار گرانی را در بر خواهد داشت، می بایست یک چنین اعمال هدفمندی به همانگونه توصیف گردند که در واقع می باشند: بدترین شکل تحریک نفرت و خشم.

اما چگونه آمریکا می تواند آزادی هنر و بیان را در صورتی که موجب تلاشی روابط انسانی گردند با حفظ اصل والای خویش تلفیق نماید؟

در قانون اساسی آمریکا برای حفظ آزادی بیان در اولین بند الحاقی تحت عنوان «تحریک خشونت» یا «اظهارات آتش افروز» („fighting words“) در سال 1942 دادگاه عالی به اتفاق آراء حکم مشهوری را صادر نمود که بر طبق آن «بعنوان اظهارات آتش افروز یا وهن آمیز آن اظهاراتی تلقی می گردند که لحن کلام آنها بخودی خود جراحت بار بوده و دارای این بار باشد که مستقیما صلح را به هم زند». با بکار بردن یک چنین اصلی به سادگی می توان تعادل میان حفظ آزادی بیان و موارد ویژه ی محدودی را که اینگونه سخنان می توانند موجب جراحات فوق العاده گشته، هماهنگی و صلح میان جوامع ، فرهنگ ها و کشورها را متلاشی سازند، برقرار نمود.

اما واقعیت آزادی بیان در فرنگستان چگونه است؟

دولت ها و سازمان های جامعه مدنی در فرنگستان مدعی هستند که آزادی بیان و اجتماعات سنگ زیربنای شخصیت دموکراسی آنهاست. هر بار که کسی به عمد بکوشد احساسات مسلمانان را نسبت به پیامبر یا کتاب مقدس آنها تحریک نماید، به آزادی بیان استناد می کنند تا از علت درگیری دفاع نمایند و تأثیرات آن را بر «عکس العمل های احساساتی مسلمانان» نفی نمایند. با اینحال خشونت از جانب مسلمانان پاسخ قابل پذیرشی در قبال هیج تهاجم بدجنسانه و دشمنانه ای نیست.

اما کمی عمیق تر بنگریم: آیا واقعا فرنگستان به آزادی بیان باور دارد یا که آنرا هنگامیکه موضوع به احساسات مسلمانان می رسد بیشتر بصورتی دوگانه مطرح می سازد؟ ببینیم واقعیت چگونه است. هنگامیکه در بخش خصوصی، در گوگل کوشش بعمل آمد، تا ویدیوی آتش افروز مزبور را از یوتیوپ بردارند، شرکت گوگل بلافاصله و به درستی به سیاست دائمی خویش مبنی بر حمایت از آزادی بیان اشاره نمود، حتّا در صورتی نیز که مربوط به گفتمانی باشد که مطلوب آنها نباشد (و از انتشار آن در مصر و لیبی با اکراه جلوگیری نمود). اما بطوری که در اول ماه اوت یِویش پرس Yewish Press گزارش کرده است، گوگل بدون اینکه مشکلی ایجاد شود 1710 ویدیو را حذف نموده و حساب مربوط به گزارنده ی آنها را نیز بسته است. زیرا «بسیاری از این فیلم ها مربوط به تکذیب هولوکاوست و دفاع از تکذیب کنندگانش بوده اند». بنا بر اطلاعات روزنامه مزبور گوگل حساب مربوط به شخصی را 24 ساعت پس از اینکه گروهی از مراقبین سامی ستیزی در استرالیا از او شکایت کردند، بست.
در ژوئن 2011مأموران اسرائیل فیس بوک را مجبور نمودند حساب مربوط به بسیاری از فعالان حامی فلسطین را ببندد. اسرائیل از فعالان مزبور بدین خاطر شکایت کرده بود که مشغول بوده اند برنامه سفر مشترکشان بدان کشور را برای ایجاد اغتشاش در آنجا تنظیم نمایند. اما آنها واقعا کوشش کرده بودند بیانیه ی محکمی را در اینترنت منتشر سازند. البته برای اسرائیل کار ساده ای بوده است که ویزای فعالان مزبور را لغو نماید یا در صورتیکه آنها علی رغم تمام آن آقدامات باز هم بر ورود به اسرائیل پافشاری می کردند از ورود آنها به کشور جلوگیری نماید. اما فعالان مزبور به هیچوجه دعوتی به خشونت نکرده بودند که بستن حساب های آنها را توجیه نماید.

شاید مردم آمریکا از مواردی که سخنرانی های نفرت آمیز و تحقیر کننده سانسور شده اند اطلاعی نداشته باشند. اما در جهان اسلام بسیاری در جریان امور بوده و از اقداماتی که در ضدیت با پرنسیپ های مورد ادعا می باشند آگاهند. شاید شما از خود بپرسید: اگر بر اساس درخواست خارجیانی مانند دادستان کل اسرائیل یا یک گروه مراقب استرالیائی فیس بوک یا گوگل می توانند ویدیوئی را حذف کرده و یا حساب افراد را ببندند، چگونه است که میشود ادعا نمود که رئیس جمهور آمریکا یا یکی از مأموران عالیرتبه این کشور نتوانند یک چنین درخواستی را مطرح نماید؟ مردم دخالت شدید مآمور عالیرتبه وقت آمریکا، خانم کلینتون را از یاد نمی برند که 2009 با تمام نیرو از گوگل و فیس بوک در حمایت از جنبش سبز ایران اقدام نمود. اینها به خاطر مخالفت با حذف فیلم ها یا بستن حساب افراد گفته نمیشود، بلکه بخاطر اعتراض به ریاکاری و معیارهای دوگانه ایست که مأموران و مجموعه های اقتصادی در رابطه با اندوه مسلمانان اعمال می نمایند.

علاوه بر این در سه دهه گذشته در بسیاری از کشورهای اروپائی قوانینی وضع شدند که هر اظهار نظر یا نوشته ای را که روایت رسمی هولوکاوست را به زیر سئوال برد، جرم انگیز می شمارند. 1995 کتابی از فیلسوف فرانسوی روژه گارودی انتشار یافت تحت عنوان «اسطوره های بنیانگذار سیاست اسرائیل». او را به تکذیب هولوکاوست متهم کردند و بدنبال آن دولت فرانسه شکایتی علیه وی مطرح نمود و سپس چاپ حدید کتاب مزبور ممنوع گشت. 1998 گارودی را مقصر اعلام نموده وبه چندین سال حبس تعلیقی و پرداخت 240 هزار فرانک محکوم نمودند. 2005 نویسنده انگلیسی داوید ایروینگ در اطریش بر اساس حکم جلبی که در سال 1989 بخاطر تکذیب هولوکاوست صادر شده بود، مقصر شناخته شد، بدین جرم که گویا «هولوکاوست را ساده انگارانه و فوق العاده کم اهمیت جلوه گر نموده و تکذیب کرده است». وی را به سه سال حبس محکوم ساختند. علاوه بر این ها در دسامبر 2011 یک انگلیسی مسلمان بنام احمد فراز در لندن به سه سال زندانی محکوم گشت، پس از آنکه بخاطر «پخش چندین کتاب که جزو نشریات تروریستی به حساب می آیند» مقصر اعلام شده بود. نشریه ای که وی بخاطر عرضه نمودن آن در کتابفروشی خود مقصر شناخته شد، کتابی بود از نویسنده مصری سید قطب (معالیم فی طریق مایلن اشتاین).

اولین ماده الحاقی به قانون اساسی ایالات متحده آمریکا (Englisch First Amendment) بخشی از اصولی است که تحت عنوان „Bill of Rights“ (مجموعه حقوق اساسی) تلقی می شود. قانون مزبور که در سال 1791 وضع شده است بدین قرار است: «کنگره اجازه ندارد قانونی وضع نماید که دین رسمی موضوع آن باشد یا آزادی انتخاب دین، آزادی بیان و مطبوعات یا حق ملت را مبنی بر اینکه تجمع نموده و از دولت برطرف سازی شرایط نامطلوب را تقاضا نماید، محدود نماید» [تلاکسکالا]

اما تازه ترین عملکرد دولت آمریکا بیش از اینها اخطار کننده می باشد. در واقع از 11 سپتامبر حکم های بسیار شدیدتری بخاطر محدود نمودن فعالیت هائی که تا آن زمان در چتر حمایت اولین ماده الحاقی تلقی می شدند، صادر شده اند.

در سال 2004 دو تن از سهامداران یک شبکه ی ماهواره ای که از 25 سال پیش مقیم نیویورک می باشند، جاوید اقبال و صالح الحوال، از جانب دادستانی متهم شدند بدین که « از یک سازمان تروریستی خارجی حمایت مادی می نمایند» زیرا آنها برای مشتریان آمریکائی خود برنامه های شبکه ماهواره ای المنار را که متعلق به حزب الله می باشد، پخش مینمودند. اِف بی آی نیز خانه و محل کار اقبال را تجسس نمود، زیرا او « بدین دلیل که دیسک هائی را در اختیار داشته است مشکوک بود». اقبال 2008 مجرم شناخته شد و به 69 ماه حبس محکوم گشت.
پس از 11 سپتامبر محاکماتی علیه مسلمانان آغاز گشت و بسیاری مجرم شناخته و حتّا تا به حبس ابد نیز محکوم گشتند. زیرا آنها مطالب سیاسی را مطرح می نمودند، فتاوائی صادر، اغذیه برای کودکان تهیه، مواد درسی را آماده ساخته و در اختیار موسسات آموزشی قرار داده، متونی را ترجمه و ویدیوهائی را از اینترنت پیاده کرده یا با گروهی از نوازندگان آواز خوانده بودند. در باره یکی از مواردی که شخصی متولد آمریکا بنام طارق مهانه در آن سهیم بود، پرفسور آندرو مارس که در دانشگاه یِیل تدریس می کند در نیویورک تایمز چنین نوشت: «اینجانب بعنوان کارشناس امور سیاسی در زمینه حقوق اسلامی و جنگ، متون و فیلم های ویدیوی گروه های جهادی را خوانده، ضبط و به سایرین داده و ترجمه کرده ام. بعنوان مفسر سیاسی در باره مشکل اخلاقی کشتن بحث می کنم، بعنوان یک شهروند، بسیار علاقمند هستم به اینکه نظرات، اندیشه ها و اعمال مربوط به کشتن را به همنوعان خویش توضیح دهم. من بعنوان یک انسان گاهی احساس شرم دارم از اینکه مجبورم از دردهای برخی احساس شادی و از دردهای برخی دیگر احساس رنج نمایم». وی چنین ادامه می دهد: «من در مورد دادرسی آقای مهانه ناظر بودم بر اینکه چطور می توانند اینگونه اعمال را تبدیل به جنایتِ کشوری نمایند. آقای مهانه را بدین خاطر مجرم شناختند که مطالبی را گفته، نوشته و ترجمه کرده بود».

در یک چنین موارد و بسیاری موارد دیگر میتوان تشخیص داد که ضمانت آزادی بیان و اجتماعات در آمریکا بخاطر ارزیابی های سیاسی فقط گزینشی مصداق دارد. شخصیت های بارز، روشنفکران دارای نفود در عرصه ی عمومی و رهبران فکری آمریکا همواره هنگامیکه نمادها مورد حمله قرار می گیرند، به اولین ماده الحاقی اشاره می کنند و آنگاه هنگامیکه مسلمانان از آزادی بیان استفاده ای می کنند که در نظر آنها قابل پذیرش نباشد، همه گونه استدلال های عقلانی و راه های حقوقی را برای مقابله با آن می یابند. اما اینگونه ارزیابی های دوگانه در جوامع اسلامی و سراسر گیتی از انظار پنهان نمی مانند.

اگر بخواهیم قضاوت کنیم که آیا در جامعه ای آزادی بیان ضمانت می شود یا خیر، بهترین معیارها اینست که بنگریم آیا ضعیف ترین اعضاء آن جامعه که به سادگی می توانند هدف حمله ی اکثریت قرار گیرند، می توانند با احساس اطمینان و آزادی و بدون بیم در باره هر موضوعی اظهار نظر نمایند و هیچ احساس تهدید یا ترسی از عواقب آن نیز نداشته باشند؟ به سخن دیگر: اگر بخواهیم بدانیم که آیا آمریکا به آزادی بیان احترام می گذارد، می بایست این پرسش را از صد تن مسلمان فعال آمریکائی که گزینشی انتخاب نشده باشند مطرح سازیم. آنگاه می توان پاسخی نزدیک به حقیقت برای آن یافت.

خلاصه اینکه: آمریکا هنگامی می تواند نقش استاد جهانی نگهبان آزادی بیان را ایفا نماید که افکار، سخنرانی ها، نوشتجات، فتاوی، ترجمه ها، اشعار و جستجوی اطلاعات در اینترنت برای افرادی نظیر مهانه دیگر جرم آمیز تلقی نگردند. فقط در صورتی که آنها را آزاد بگذارند، آمریکا می تواند به عناوین ارزشمند خود دوباره دست یابد.

کلید واژگان: آمریکا – اسلام – مسلمانان – آزادی بیان – اولین ماده الحاقی – معیار دوگانه – اسلام ستیزی – تحریک به نفرت – 11 سپتامبر

در تلاکسکالا- 21 سپتامبر 2012
http://www.tlaxcala-int.org/ar...

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • کدام اسلام ستیزی؟
    در صربستان اگر نیروهای ناتو نمی بود، صربها به کمک روسیه ، ریشه ای مسلمانها را خشک می کردند. چرا کسی از قتل عامهای چچین نمی گوید؟
    در ضمن، مثلا انگلیس دولت چه قسم می توانست جلوی نشر کتاب سلمان رشدی را بگیرد؟ او یک شهروند انگلیس است و حق انتشار کتاب را دارد و دولت انگلیس نمی تواند جلوی او را بگیرد. از طرف دیگر او یک مسلمان زاده است.
    این اسلام به جان بشریت یک بلا شده است. این چه قسم دین است که در ان یک سره از قتل، ادمکشی، تجاوز، غارت، قطع دست و پا ، بردگی زن و حقارت انسان سخن گفته می شود؟
    اتفاقا امریکا در گسترش اسلام و حمایت از مسلمانان و دین شان یک تاز است. تمام دولت های سکولار را از بین برد و به جایش القاعده و خمینی را اورد. مگر همین امریکا نبود و اروپا نبود که خمینی را از پاریس اورد و شاه را مجبور به ترک ایران کردند؟ مگر همین امریکا و اروپا نبود که مجاهدین را پول و سلاح و اموزش دادند و دولت سکولار نجیب را سقوط دادند؟ مگر همین امریکا و ناتو نبود که حکومت سکولار قذافی، بن علی، حسنی مبارک و صدام را سرنگون کردند و به جایش اخوان المسلمین و القاعده را اوردند؟
    اگر امریکا و اروپا نباشد باور کنید که چین و روسیه ریشه ای این قتنه به نام اسلام را با بمب اتم می خشکانند. در امریکا و اروپا دولت ها پول می دهند که مسلمانان خر ریش مسجد بسازند. در خود همین امریکا صدها مسجد وجود دارد.
    شاید در پنجاه سال اینده مسلمانان با چین و روسیه رو به رو شوند و ان وقت خواهیم دید که چه قسم در مقابل قدرت اتمی این کشورها می توانند فتنه کنند.

  • مشکل در اسلام نه بل در برداشت های ما از ان است. وقتی خمینی مثل هیتلر میکشدو بی احترامی به انسان مینماید پس باید برای بدنام سازی اسلام و مسلمانان از جانب امریکا و غربی ها به قدرت برسد.
    مشکل از جای نشات میگیرد که در کتاب های ما مثل بهار الانوار به توهین به پیامبر امده است که
    1. اولاد های محمد به جز فاطمه از او نیست.(با انکه خدیجه را حضرت میگوییم ولی پر کردن شکمش از غیر محمد است)
    2. عایشه بد ترین زن دنیاست (بد تر از فاحشه و خمینی هم در جای این را بیان نموده است)
    3. محمد از برای علی و هردو از برای فاطمه خلق شده اند.
    4. محمد نمی خوابید مگر اینکه چهره اش را در میان سینه های عایشه نمی گذاشت و ...
    5. و صد ها مسله دیگر که اگر نظر به ان فلمنامه بسازند بعید میدانم ما به سرک برایم و بگویم باز توهین شد.
    مشکل را کتاب های ما بوجود اورده مسلمانان از این کتاب ها به بیراهه میروند. همه به عوض مسلمان بودن صوفی، زندیق، معتضله، شیعه و سنی نه به شکل واقعی بل تحت تاثیر قرار گرفته از کتاب های اند که گفتار در انها نه از پیامبر است بل به او نسبت داده شده است. این مشکل در حال حاضر حل است مسلمانان دیگر نیازی به رجوع به کتاب های منحرف ندارند و میتوانند گفتار ها را از سایت های که در خدمت ایشان است بگیرند و تبلیغ نمایند تا دیگر خود و دیگران را گمراه ننمایند.

  • آقای بینام!
    مشکل واقعی در خود اسلام نهفته است. سناریوی فلم " بیگناهی مسلمانان " برگرفته از خود قرآن است. سورۀ تحریم را بخوانید آنگاه پی خواهید برد که معرفی 14 دقیقۀ فلم تفسیر آیۀ اول تا چهار سورۀ تحریم را شامل می شود. قضیه ازین قرار بود که "روزی حفصه زن رسول خدا به خانۀ پدر رفت و پیامبر با کنیز خود بنام ماریه قبطیه در بستر مخصوص حفصه هم بستر شد ودرین اثنا حفصه رسید وغوغا انگیخت که تو در بستر من با کنیز هم بستر شدی وآبروی مرا نزد زنانت بردی و پیغمبر برای خوشنودی او گفت من ماریه را بر خود حرام کردم این سر نزد تو است با هیچ کس مگوی، ولی او عایشه را آگاه ساخت او هم با پیامبر راجع به ماریه گفتگو کرد، پیامبر سوگند خورد که ماریه را ترک گوید وآن دو زن شاد شدند." ( تفسیر سورۀ تحریم از الهی قمشه ای). بعداً این آیت نازل شد:" ای پیغمبر برای چه آن را که خدا بر تو حلال کرده تو بر خود حرام کردی تا زنانت را از خود خوشنود سازی در صورتی که خدا آمرزنده ومهربان است." ( سورۀ تحریم آیه 1) آیه سوم وچهارم که دنبالۀ همین قضیه است انسان عاقل را به تعجب می اندازد که یک امر شخصی و خانوادگی ومربوط به گفتگوی زن و شوهر در قرآن که شریعت ابدی وقانون اساسی لا یتغییربرای کلیه نوع انسانی است مطرح می شود شگفت آور نیست؟. آیا این بگو مگوهای زنانگی که هرروزه هزار مانند در هر گوشۀ از جهان دارد، امریست که در متن قرآن آید ومفسرین خداوند بزرگ را تا حد خبر چینی تنزل دهند که گفتۀ حفصه را به عایشه باز گو کند؟ وقتی چنین رویدادهای مضحک وخنده آور در متن قرآن آید ومفسرین، سیره نویسان، محدثین وتاریخ نگاران دوران اولیه اسلام آنرا ثبت وبه امت سر بکف اسلامی همچون سند معتبر و وواثق بازگو کرده باشند، حال که یکی دو مغرض یا مخالف ویا هم ماجراجو آنرا بصورت فلمنامه ساخته و بصورت فلم در آورده باشند چرا هیاهو، دادو بیداد، کشتن وآتش زدن تان جهان را نا امن ساخته است. بروید اول متون قرآنی را اصلاح یا تعدیل کنید و بعداًبه اصلاح سیره ها، کتب حدیث،و تاریخ های معتبر اسلامی که دورۀ 23 سالۀ زندگی ، مبارزات، جهاد غزوه ها و غنیمت های پیامبر را با آّ ب و تاب نقل، بیان، شرح وتفسیر نموده اند دروغ وجعلی ثابت کنید تا کسی به کاریکاتور سازی، فلم نامه نویسی و ساختن فلم مبادرت نورزند. و به جهانیان نشان دهید که روایات این کتابها همه دروغ است و پیغمبر پاک ما چون خوابیدن با کنیز ک بی شخصیت آنهم در زمان پیری که میبایست تمام همّش گذاشتن سر مشق خوب و پسندیده برای امت،حکومت و جانشینان آینده اش بوده باشد، کلاً مبرا بوده است. رو آوردن اغراق آمیز به زن آنهم در هنگام پیری و ازخود به جاگذاشتن حرم سرا وکنیزکان بیشمار، هم بستر شدن با طفل نه ساله، عاشق شدن به زن پسر خوانده و آوردن آیت قرآنی به تصاحب او( سوره احزاب آیه های 36 و37) و موجه ومشروع ساختن تصاحب مال، اولاد وزن مردمان شکست خورده به نام غنیمت اسلامی وصد ها عمل این چنینی که با عدل وانسانیت جور نمی آید. تمام این روایات معبتر اسلامی امروز ترجمه و در دسترس همه قراردارند ووقتی دنیای غیر اسلامی توحش وبربریت مسلمانان را مشاهده میکنند ناگزیر به نحوی از انحا اعمال بزرگان وسر دمداران اسلام را در انظار می کشند تا همه به واقعیت اسلام پی ببرند.

    • آقای جمیل ، مشکل به اسلام نیست ، مشکل به اسلامیت ما است ، گفتارونوشته شما غیرحقبینانه است شما گفتاروتهمت
      های بعضی ملا وآخوندهای شیعه را ازهزارسال بیشتربه این طرف برای تفرقه اندازی بین مسلمانان بی سواد و کم سواد به
      خاطرجمع کردن دارایی مسلمانان به نام عشروخمس ادامه داده ازآن سوی استفاده را میبرند ، کاپی کرده اید شما هم برای
      کشیش جونزخدمت میکنید ، بعضی آخوندهای شیعه آیات قرآن را سرچپه ترجمه کرده ازآن به مقصد خویش استفاده میکنند
      اساس اسلام ایمان داشتن به وحدانیت خداوند است ورسول وبنده او حضرت محمد پیغامبرص ، به قرآن او وبه روزآخرت
      و به ملاییک است وبس ودیگرگپها قصه اش مفت است به اسلام و اسلامیت ارتباط ندارد نمازپنجگانه را به وقت آن ادا
      بسازثروت داشته باشی زکات را به فقرا بدهی روزه وحج را در صورت استطاعت آن ادا کنی اگرمسلمان هستی ، و الا بین
      مسلمانان سیطنت منافقیت خراب کاری کرده روی سیاهی دارین نشوی ومن الله توفیق

  • از شنیدن نام اسلام استفراق می گیره مره.
    اسلام دین شر است و پیروی از ان به غیر از جهنم چیزی برای ادم نمی اوره.
    خداوند به انسان های پست و ذلیل مثل محمد رسول الله لعنت کرده است. او یک شهوت ران و یک جنایت کار و یک زن باره بود. حتی برده ای زن خود ره مورد تجاوز قرار داد که نامش قبطیه بود.
    محمد یک بی سواد شتر سوار بود که تا سن دوازده سالگی تنبان پوشیدن را یاد نداشت و کارش چوپانی و شتر جرانی بود.
    در دوران خودش محمد به مانند ملا عمر یک انسان بسیار جنایت کار بود. در حقیقت در ان زمانها بمب نبود اما طرفداران محمد با شمشیر انتحاری می کردند. محمد ان قدر یک انسان خبیث بود که حتی به زنان و اطفال رحم نمی کرد. او چه قسم رسول و پیغمبر بود که زنان مردم را غنیمت می گرفت و با انها به زور سیکس می کرد. عمر یک شب با یک زن انصار در مدینه به خانه اش می رود. فردا به محمد می گوید که یا رسول الله تباه شدم. می گوید چرا؟ می گوید می خواستم ان زن را از پشت بکنم اما مرا نماند. این در تاریخ چندین بار ذکر شده است که زنان انصار شکایت می کردند که مهاجرین ما را از پشت سر می کنند و محمد بعدا گفت که اشکال ندارد چه از پیش و چه از بس.
    علی با زن محمد که همان عایشه بود جنگ کرد. اخر او اگر رسول می بود چرا نفهمید که علی و عایشه یک روزی نفاق می کنند و باید ان را برای مردم می گفت. او چرا نمی فهمید که پیروانش بر سر میراث و غنیمت که همان مال چور بود با هم دعوا می کنند ؟
    او یک شارلاتان پدرلعنت بود .
    تف بر گورش. ک ی ر م به این اسلام شر و فساد.

  • حضرت آيت الله شهيد عبدالحسين دستغيب ؛ در يکی از کتاب هايش بنام "هزار سئوال " که از طرف سازمان انتشاراتی " ناس " منتشر شده است ؛ در باره حوض کوثر و حوران بهشتی فرمايشاتی ميفرمايند که آدميزاد روی کله مبارکش اسفناج که چه عرض کنم چنار سبز ميشود .
    ايشان ميفرمايند : "طول حوض کوثر از صنعا تا بصره است "(انگار اين بنده خدا طول و عرض حوض کوثر را خودشان متر فرموده اند) و به عدد ستارگان آسمان جام در اطرافش ميباشد که بدست حور العين پر ميشود . جام ها مختلف است . بعضی از نقره بهشتی و برخی از بلور است . اين حوض سه قسمت است که از شراب بهشتی و شير و عسل لبريز است . قدر مسلم اين است که اين حوض از عسل شيرين تر و از برف خنک تر است .
    حوض کوثر سقايی اش با محمد (ص)و علی (ع) است و هر مومنی از آن خواهد نوشيد . "
    روايت است که : خدای تعالی اطراف اين حوض هزار درخت خلق فرموده که هر درختی سيصد و شصت شاخه و برگ دارد و از هر برگی نغمه ای بر ميخيزد که از ديگری شنيده نمی شود . " ( نگاه کنيد به کتاب هزار سئوال -چاپ 1371 -انتشارات ناس - صفحه 47)
    و اما بشنويد از حوران بهشتی تا بدانيد حضرت باريتعالی چگونه از بندگان مومن و ببوی خود در بهشت برين پذيرايی ميفرمايد :
    حضرت آيت الله دستغيب ميفرمايند :
    " حوريان بهشتی بقدری لطيف اند که هفتاد حله می پوشند که هر کدام رنگی ويژه خود دارند . مع الوصف از زير تمام حله ها بدن لطيف اش نمايان است .
    در روايتی ديگر اينطور تعبير ميفرمايند که : حوری بهشتی ؛ مغز استخوان ساق پايش نمايان است و کبدش بمنزله آينه ای است که مومن صورت خودش را در آن می بيند . و خلخال پايش به انواع نغمه ها آواز می خواند !! " ( نگاه کنيد به کتاب هزار سئوال - صفحه 86 -)- حالا آن مومن ببويی که می خواهد با چنين حور العينی همبستر بشود اگر زهره ترک نشود لابد بايد زهره شير داشته باشد - بقول شاعر :
    گفت حاجی تاج با طوبای زشت
    گر تويی طوبا گذشتم از بهشت !
    شهيد محراب حضرت آيت الله دستغيب در کتاب " معاد " از پيغمبر اسلام نقل قول ميکند که : هر مومن که شهيد ميشود ؛ در بهشت ؛ قصری انتظارش را ميکشد که در آن هفتاد حجره است و هر حجره ای دارای هفتاد تخت است و بر هر تختی هفتاد فرش گسترانيده اند و بر هر فرشی هفتاد حوری نشسته و انتظار آن شهيد کشته شده در راه اسلام را ميکشد !! "
    راستش را بخواهيد ؛ گيله مردی که ما باشيم ؛ از ضرب و تقسيم و حساب و کتاب چيزی سرمان نمی شود ؛ اما يک بنده خدای ديگری که سرش توی حساب و کتاب و رياضيات و اينحرفهاست ؛ نشسته است و چرتکه انداخته است و ميگويد : طبق سخنی که حضرت دستغيب از پيامبر اسلام نقل فرموده اند ؛ در خلد برين ؛ بيش از بيست و چهار ميليون حوری بهشتی فقط در انتظار يک شهيد اسلامی است و اگر قرار باشد اين شهيد اسلام روزی فقط يک ساعت با هر يک از اين حوريان معاشقه و مغازله و معانقه و کار های بی ناموسی داشته باشد ؛ دو هزار و هفتصد و چهل سال طول ميکشد تا نوبت به آخرين حوری برسد !! ( طفلکی اين حوری بهشتی بايد چه صبر ايوبی داشته باشد ) .
    همين آقای چرتکه انداز با يک حساب سر انگشتی به اين نتيجه شگفت انگيز رسيده است که : اگر فرمايشات آقای دستغيب درست باشد و مو لای درز آن نرود ؛ مساحت کل فرش هايی که در حجره های بهشتی تنها برای يکی از بندگان مومن و ببوی حضرت باريتعالی گسترده اند ؛ دو ميليون و پنجاه و هشت هزار متر مربع خواهد بود که بايد در کاخی به مساحت دو ميليون و چهار صد و شصت و نه هزار و ششصد متر مربع پهن بشوند و چنين کاخی با يک زير بنای دويست متر در دويست متر ؛ عمارتی ميشود 62 طبقه با ارتفاع 186 متر که پر از حوریان بهشتی برای يک شهيد راه اسلام خواهد بود !!!
    از قديم گفته اند : اندر جهان به از " خرد " آموزگار نيست .

  • چه جالب! پیام من در این اواخر کابل پرس? سانسور میکند! حالا شخص میر هزار برای ما تفاوت روسپی خانه و بهشت را لطقا توضیح دهند.

  • ان بهشت (به فکر شما فاحشه خانه) جاییست که عدالت خدایی معنا پیدا مینماید جای که اصلا چیزی به اسم نکاه در ان وجود ندارد هر کسی ازاد به مفهوم واقعی است.

    • از نوع کلوپ حیوانی مانند بهشت در همین دنیا هم وجود دارد که نکاح هم لازم نیست! تازه نوشیدنی در بهشت اسلامی تنها شیر شتر و عسل است ولی کلوپ این جهانی انواع و اقسام نوشیدنی دارد که محمد در بیابان های سوزان عربستان خواب اش را هم ندیده بود.
      .
      اما از شوخی گزشته این بهشت و جهنم آن هم از نوع اسلامی آن مانند شکلات و سیلی است که تنها انسانهای خرد باخته به چنین مزخرفات باید باورد داشته باشد.

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس