حمله طالبان به مراسم هشتم ثور

اګر چه من جدا مخالف هرنوع حمله مسلحانه در هرجا و خلاف هرکسی هستم، ولی این نکته قابل تآمل است که بدانیم امروز در مراسم تجلیل از ۸ ثور، چه ګذشت. اګر رییس جمهور کرزی، با وجود شدید ترین تدابیر امنیتی، و مجهز ترین تیم محافظان از حمله طالبان در امان نیست، پس بودن موصوف بر سرقدرت بیهوده و یکنوع خندیدن به ریش خود و مردم افغانستان است. اولا کرزی باید جواب بدهد که با کدام منطق این روز را تجلیل مینماید؟ تجلیل از کی؟ آیا این نوع مراسم تجلیل از ۸ ثور، سیلی محکم به روی ویرانی این وطن نیست؟ بیایید کمی منطقی تر فکر کنیم که افغانستان بعد از ۷ ثور ویران ګشت یا بعد از ۸ ثور! من در حقیقت منشا همه بدبختی ها را چکیده از هفت ثور میدانم ولی هشت ثور نیز دست کمی ازآن ندارد. این روز را چه باید نامید؟ آیا افغانستان هیچ روز افتخار آفرین دیګری ندارد که باید به هرصورتی که است از ۸ ثور تجلیل به عمل آید؟ بهتر نیست که ۲۸ اسد را روز جشن بنامیم؟ روزی را که افغانستان افتخار استقلال را بدست آورد؟ آیا همین هشت ثور مقدمه ای نبود برای ظهور طالبان جانی و نوکر پنجابی ها و عربها! لعنت به این نوع منطق!!

عجیب صحنه های تماشائی بود وقتی می دیدی عساکر و نیرو های امنیتی گارد کرزی همه در گریز و ترک نمودن ساحه بودند شمار انگشت شمار تروریست های طالبی توانست لشکر عظیم دولتی را با همه ساز وبرگ آن مجبور به ترک صحنه نماید وقتی اینها نتوانند در مقابل چند تروریست مقاومت نمایند اگر فردا کدام کشور همسایه بر کشور ما حمله نماید چگونه از کشور دفاع خواهند نمود.

shame on you , you con not keepe save your self. how con you bring peace to the poor afghan people?

های هموطن من

چرا تعجب ميکنی ، اخر همين نوع تجليل به شيوه "جهادی"و "اسلاميست". تو به خاطر نداری که اين روز شانزده سال قبل در اين روز شاديانه تجليل پيروزی پاکستان، احزاب اسلامی و مجاهد در کابل چگونه بود. آيا بخاطر نداريد که تنها در شاديانه های تجليل اولين روز در کابل به ده نفر کشته و زخمی شدند. و اين شانزده سال است که اين تربيه شده گان دست پاکستان بر سر ملت و برادران "مسلمان " و "مجاهد " خود سبد سبد گلوله و خمپاره ميبارند.

برادر همين راه رسم است ، خداوند اجرش را در اخرت ميدهد، اگر قبول نداری دستت تا لندن خلاص.

تو هم ميدانی منم ميدانم همه دنيا مسلم و غير مسلم ميدانند که اين حمله کار سه برادر عليه يک برادر بود. پاکستان بردار بزرگ ، حزب اسلامی و طالب برادران کوچک بر برادر ديگر در قدرت است ، در روز جشن گل نه گلوله باريدند.

تو ميگويی روز جشن بايد به شيوه غير "اسلامی" باشد، آهنگ باشد ، سرود باشد، سرور باشد، اردو باشد ، نظم باشد ، تو ميخواهی چشم برادر بزرگ پاکستان بسوزد؟

نه ، در اين روز بايد خون بريزد، وحشت باشد، غم باشد، گلوله و خمپاره ببارد، برادر بزرگم پاکستان خوش باشد ، در انجا زلت من و تورا جشن بگيرند، اونا بايدببينند که ريس دولت ، وزير کابينه و نماينده پارلمان هم در جمع مهاجمين هستيم و هم در جمع پروت کننده های سر ستيج .

اينست شيوه " اسلامی "و "جهادی".