معرفی تملق نامه ی«کیانی ها و اسماعیلیان افغانستان»

انسان ذاتاً یک موجود مبتکر و خلاق است، تمام پدیده های زندگی بدست بشر برای وضع زنده گی بهتر اختراع، کشف و در دسترس مردم گذاشته شده است که ازان استفاده درست بعمل اورند. حالا با دو چهره شیطانی اشنا میشوید که با چه ابتکار دست زده است موجب تعجب و حیرت شما خواهد شد.

کتاب قطوری بدستم افتاد تحت عنوان «کیانی ها و اسماعیلیان افغانستان» دفعته اسم نویسنده توجه مرا بخود معطوف نمود:« پوهنمل محمد ابراهیم بامیانی» من چون آدم باریک بین و وسواسی هستم غایب بودن کلمه سید، مرا متعجب و به تشویش انداخت. سالهای دور به یادم امد، که سیدبامیانی درس خوانده غرب تب و تلاش داشت تا اختیار توزیع مواد کمکی ملل متحد را به دست آورد . سید بامیانی..تب و تلاش خود را شدت بخشید تا امتیاز توزیع کمکی ملل متحد را بدست بیاورد. بامیانی کمک کننده چاق را زیر نظر گرفته بود،، بدون کمک او سید منصور نادری که دران وقت خود را رهبر بلا منازع و رهبر اسماعیلیان قلمداد کرده بود و تلاش داشت که از هرج و مرج و آب گل الود استفاده نموده ماهی دلخواه خودرا در همین گیرو دار صید کند.

سید ابرا هیم بامیانی با یک هزار و یک، تملق، چاپلوسی، و بوت پاکی خود را مسوول توزیع اموال امدادی ملل متحد در ولایت بدخشان و نواحی آن توظیف کرد. وقتی این امتیاز را تصاحب کرد ، پول فراوان بدست اورد. بامیانی با زرنگی و نیر نگ بازی به مطالعه کتب وآثار اسماعیلی دست زد. او شروع کرد به مطالعه اثار ناصر خسرو بلخی که از لحاظ مراتب و مقام مذهبی مقام حجت خراسان به او تعلق داشت ناصر خسروبلخی و آثار گرانبهای او به تعریف و تو صیف نیاز ندارد. از عجائب روز گار اینست که ابراهیم بامیانی چطور به رازهای عمق زندگی سید منصور پی برده که شخص خنده رو خوش برخورد و اهریمن صفتی است. که دستان سفید و اسپینجی اش به خون نه تنها ده ها غیر اسماعییلی بلکه اسماعیلی ها تا آرنج اغشته است، فکر میکنم در ظالمی و درنده خویی و سنگدلی، قسی القلب ترین انسانیست که کمتر، نظیر و همتا دارد. کتابی را که سید ابراهبم بامیانی، به ریش مردم بی همت خندیده و برای آینده خود سرچشمه که چشم انداز دور و دراز همانند گاو شیری در یک چمن سرسبز، برای دوشیدن دوامدار،آماده شده است. او با در شروع کتاب مداحی نامه اش 20 فیصد از فروش کتاب حق التالیف کتاب را محفوظ برای خود نگاه داشته و ذخیره ساخته است. مولف با تِرِک نو آینده متزلزل خود را تضمین کرده و به این عمل نو میگویند دور اندیشی. درنوشته های اینده نمونه های کرنش و بوت پاکی شخصیت های را ملاحظه خواهید کرد که ازتعجب حیران خواهید ماند.

با تغییرات در شرایط بین المللی، سراسیمه گی و زمین لرزه در ارکان مریدان سید منصور نادری ازیک طرف و از سوی دیگر، دست و پاچه و غافلگیر شدن او به خاطر از دست دادن تمام القاب از خود ساخته به خاطر فریب دادن مریدان و پروپا گند و تبلیغات توسط برخی از شخصیت های خریداری شده غیر اسماعیلی و تاسیس گروپ های مریدان وفادارو فروخته شده، برای عملیات ترورستی و ترسانیدن مخالفان از پروپاگند برضد او و قلمداد گروپهای ترورستی سید منصور نادری به حیث محافظین اشخاص بانفوذ و بلند بردن روحیه خود و طرفدارانش که حتی شبانه در خانه نی، در گراج با ترس و لرز شب را سپری میکردند. انا نیکه در گروپ سرکوب مخالفین و اعمال تروریستی استخدام شده به یک لقمه نان محتاج و احتیاج هستند ولی از ترس صدای خود را بلند کرده نمیتوانند و فامیل شان به امید نان از صبح تاشب انتظار بسر میبرند.

سیدپوهنمل بامیانی که دران زمان از روی رذالت و خباثت به مثابه یک طرار، خطر را درک کرده بود. در مرحله اول به عمق فاجعه به حیث مشاور فرهنگی به بادار خود که «مشهور به خان آقا» است بعضی مشوره ایکه سبب استحکام موقعیت متزلزل و از دست دادن اختیارات و دریای پول بی شمار از چنگال او گرفته میشد واو را در سراسیمه گی و وار خطایی قرار داده بود.او احساس کرده بود که روزهای سخت مفلسی در پی امدنی است. او چنان حریص است با مغز بیمار، از پول بیت المال در سراسر جهان ملکیت غیر منقول خریداری کرده که اگرروزی با او محاسبه صورت گیرد، باید از خجالت خود را در دریا غرق کند. برخی قصرهای فرعونی او به حیث مشت نمونه خر وار.. بیشتر از ده کاخ که به مود روز در کابل، پغمان، مزار شریف ،پلخمری چند باب، جلال آباد. بی حساب در تاجکستان، به خود و حمایت گرانش. در لندن و...طی یکصدو پنجا سالی که ان جسم نکبت مهاجر شده به افغانستان امده وطی در حدود شصت یا هفتاد سال اخیر عوض انکه مال بیت المال اسماعیلیان را برای بهبود وضع زندگی نکبت بارمردم اعم از آموزش و پرورش و حفظ الصحه به مصرف برساند.بعد از غصب دره کیان و اعمارچند سر پناه همه رخ بسوی زن باره گی وفحاشی دور داده، و بدعت مشروب نوشی و یا شراب نوشی وتولید آن از ابتکارات و افتخارات این خانواده است که نسل بیست پنج تا هشتاد ساله ان به هیولای خطرناک شراب گرفتار و آغشته است.برخی از فامیل وی چنان در نشه شراب غرق بوده که بارتنه نشه او را از روی سرک جمع و به ماموریت پولیس انتقال داده تا از فامیلش پول بگیرند. مردم اسماعلیلیه درین موارد چندان قصور ندارند، به ویژه فرزندان بد اخلاقی وی به حدی جسور است که هنگامی که پدرانشان به مسافرت میروند، پسران را به کارمندان امنیت می سپردند و هنگام برگشتش در امنیت تحت نظارت گرفته میشد. کسی که شخص تحت نظارت به او سپرده میشد. البته خانواده سید منصور نادری احساس آرامش مینمودند. درحالیکه خانه به این شلوغی که سک صاحب خود را نمی شناختب برای سید ابراهیم بامیانی با ان سابقه مشکوک و مرموز و شخصیت جعل کارو دزد و سرقت ادبی، با ان سابقه و افکار بیمار، به خرمن سید منصور نادری در فرجام آتش خواهد افروخت.او سالها در همین راستا به پیش رفته، یعنی او چون:« گاو پیر خواب بیند پنبه دانه » دنبال شخصی در تکاپو بود که امیال و ارزوهای کثیف او را بر اورده ساخته بتواند. در همیجاست که سید بامیانی به مدد سید کیانی میر سد و پروژه دراز مدد و پر مصرفی را به دست دلقک نو ظهور، مشهور به پوهنمل سیاه یا دلقک تاریخی و با موقعیتی که «ایاز»نزد «سلطان محمود» غزنوی داشت...شروع به کار میکند.

در همین گیرو داراست که پلان جعل تاریخ با وصلت نا میمون دو سید چون دو کفتارپیرو کهنه کار است. هر دو به رذیلت اشخاص بی سواد پی میبرند و پول را با پارو جمع میکند. عیاشی و فحاشی هر وقت برایش میسر میشود. کارهای سید ابراهیم بامیانی که عرصه بزرگی را احتوا میکند، به پلان کوتاه مدت و دراز مدت تقسیم شده اند. جعلکاری را بامیانی آنطوریکه رفقایش تذکر میدهند، با زیرکی کارهای سپرده شده را انجام میدهد. هوشپرک بود، نمیدانست از کجا آغاز کند پلان خیلی بزرگی توأم با حساسیت های دینی و مذهبی پیشروی اش گذاشته شده، پول فراوان با پشتوانه معادن طلای قره زغن، سالها بود، ازین سر چشمه زر خیز نیز به نفع خود استفاده میکرد، البته رابطه مخفی با مامورین دولت نیز بر قرار کرده بود و تحایف شان را به موقع پشت دروازه های شان میرساند.«خان آغا» با تمام حرام زاده گیها یش و کودن بودن، با دیگران با تحکم و جدی صحبت میکرد.ولی سید منصور نادری، برای بامیانی القاب پرطمطراق: عالم، فاضل، دانشمند و غیره را به کار میبرد. سید های تشیع که دشمنی دوام دار با اسماعیلیه داشته، سخت ترین تهمت ها وافترإت ها را نثار مردم ما کرده است، لهذ ا این نکته حساس نباید از حد فزون دامن زده شود.

بامیانی چون دلقک کار کشته، نخست از مردم اسماعیلیه سخت نفرت و انزجار داشت، مگر چاره نداشت ، نقش خود را چون یک هنرمند کارکشته سنجیده تمثیل مینمود. تمام پیش آمد ها را با حوصله مندی و زرنگی انجام میداد اما گاهی از ترس میلرزید، گاهی هم در جریان خواب کابوس وحشتناکی گلوی او را میفشرد، وقتی از خواب بیدار میشد، از کابوس عرقریزان میلرزید. چهره بامیانی مثل کسی که از کرده اش ندامت بکشد، به نظر میرسید.بادار ابراهیم بامیانی از قهر وغضب در حالیکه رنگش سیا به تیره گی گرائیده بود، تلاش مینمود خود را خونسرد نشان دهد. بازی سرنوشت چطور این دو زخ بلوط را سر راه همدیگر قرار داده، چطور به همدیگر اطمینان و اعتماد حاصل کرده بودند. تا با مصرف میلیون ها دالر بزرگترین دروغ تاریخی دنیا را با استخدام شعرا، نویسندگان، مداحان، سادوها، وغیره دنیا را به تعجب واداشته اند. این دو با رشته چرمی تباری هر دو را باهم چون ریسمان سیمی محکم بسته کرده،. آغای یکاولنگی با آن چهره غضب الود وجلاد گونه، تیره خود چی خاکی به سر خود و بادار خود خواهد ریخت، طی صفحات آینده به :« تدریج تحلیل و تجزیه شده، برای عبرت سایر جعلکاران سترگ که از موره وخرموره و خزف صدف و مروارید نسازند و نه شخصیت های حقیر و بی مایه خویش را رسوای خاص و عام نسازند ـ لسا ن وزبان را که سرمایه معنوی و میراث بزرگ و دیرینه مردم ماست. لازم است که ازان چنان گنجینه طلایی بسازند که مردم غیورما سزا واران باشند، باسربلندی و سرافرازی بدان ارج بگذراند و بدان افتخار کنند. (ادامه دارد)