26 + 1 کاندید؟ با رنگ و بوی قومی برآمدند!

از چند ماه به این سو دغدغه های شکل گیری اتحادیه ها واتلاف های انتخاباتی برای رسیدن به قدرت در داخل وخارج افغانستان موج وار محافل سیاسی را رنگ وبوی منافع ملی داده بود.چی شد! که 27 کاندید با رنگ وبوی قومی و مذهبی به میدان انتخابات برآمدند؟

اقدامات اولیه گروه های سیاسی، رهبران و شخصیت های مطرح در افغانستان‚ جو خوشبینانه و امیداوارکننده را تلقین می کرد، که افغانها این بار با چند کاندید انگشت شمارومشخص روانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آینده خواهند شد و قدرت سیاسی برای اولین بار به صورت مشروع آن به یک ریس جمهور دیکر انتقال خواهدکرد،اقدامات که سوالات زیاد را در ذهن افغانها خلق کرد، مبنی براینکه چی اتفاق افتاد! که رهبران و گر وه های سیاسی افغان به یکباره گی خواهان برچیدن نهال های غرس شده دشمنی شدند و بدیل آن را غرس نهال های دوستی بر ترقی افغانستان خواندند.

اما نتایج حاصله از این نشست و بحث ها گروه های سیاسی و رهبران در روز های که باید کاندید واحد معرفی می کردند ، وضعیت را به یکباره گی دیگرگون ساخت و رنگ وبوی تعفون کننده مذهبی وقومی میدان دیموکراتیک ثبت نام انتخابات را آلوده ساخت.

احزاب و اتلاف های که شعار حفظ منافع ملی وبرنامه مشترک وافغانستان شمول سرمیداند، حفظ بقا ومنافع شخصی وگروه هی خود را در بستر یک انتخابات غیر شفاف و با رنک وبوی قومی دیدند و حس خودخواهی شان مسلط بر منافع ملی و بقا افغانستان شد حالانکه این محال است وخیال است وجنون.

بافت و شکل بندی های این گروه ها که در گذشته در آشوفته بازار سیاسی افغانستان تشنه چشیدن خون یک دیگر بودند، چنان تیم های را وارد میدان انتخابات کردند که تصور آن باور نکرده نی بود‚ بافت های که بعضی از چهره سیاسی که گذشته شان در تاریخ به خط زرین حک شده بود و از نفوذ و رسوخ فوق العاده برخوردار بودند و به عنوان اشخاص قابل اعتماد چهره کشیده بودند‚ نیز تحت شعاع این زدو بند های سیاسی قرار گرفتند.

جای تاسف است که این جریانات با آن هم ادعا های بلند پروازآنه شان که خدمت، حصار وقربانی را بر مردم افغانستان شعار میدادند، با بی برنامه گی تمام وارد کارزار انتخابات شدند وبا اعلان چند شعار محدود‚ خدمت بروطن در مسیر انتخابات حرکت کردند.

سوالات لاینحل زیاد باقی است که چرا؟ درجریان یک هفته از زمان آغاز ثبت نام کاندیدان ریاست جمهوری کسی دروازه مرکز ثبت نام را تک تک هم نکرد، ولی شب آخر که کمیسون انتخابات هم آن را توجه قانونی داد، انبوه از افراد ،عوض روز های گرمی خزانی ،نیمه های شب و در تاریگی خود را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری ثبت نام کردند؟

وضعیت و ترکیبی فعلی این تیم ها ،خود جواب این سوالات را در حدی جواب میدهد و اگر تعمق و دقت کمی به خرچ دهیم نتیجه ملموس و روشنی که امیدوارد کننده برمردم افغانستان باشد از چنین ترکیبات در دست نیست.حتا بعضی تحلیل گران سیاسی حرف از انتخابات به دور دوم می زنند.

ارگ هم با صدور فرامین، از برگزاری یک انتخابات شفاف وعادلانه که از امکانات دولتی به نفع و ضرر هیچ کاندیدی استفاده نشود تماش گر این تیم ها است و حضور تیم های معاونین ریس جمهور در بازار انتخابات پای ارگ نیشنان را هم برجسته و نمایان می کند‚ ریس جمهور خود از بی طرفی کامل در انتخابات حرف می زند‚ اما این جریانات و صحبت های بعضی از اشخاص در تیم ها دال بر کشیدن پای ریس جمهور هم در میدان نبر است اما اینکه ریس جمهور خود در گدام مسیرمشخص روان است‚ زمان ونتجه انتخابات پاسخ خواهد داد.

چی باید کرد؟

نه باید فراموش کرد که وضعیت شکل گیری ابتدایی این جریانات، امیدواری های را بر مردم افغانستان هم به ارمغان آورده بود،مبنی براینکه با کارت رای دهی شان برگ برینده را به دست یک شخص دلسوز و غمخوار این ملت خواهند داد که دیگر جویبار های خون در این سرزمین جاری نشود، اما جو و فضای روند ثبت نام کاندیدان این امید ها را به ناامید مبدل ساخت.

به نظر بنده با توجه به اینکه حربه بزرگی در دست ملت است و باتوجه به اینکه این انتخابات هم مانند گذشته عاری از فساد وتقلب نخواهد بود،از سوی هم باید قبول کرد که در راس قدرت و سیاست امروز افغانستان همین اشخاص و افراد قرار گرفته اند . بان هم بعضی افراد و با سابقه و بگروند کاری و تیم در حدی با برنامه محور در میدان حضور دارند و یک چراغ سبز را میشود دید که نسبت به کسانیکه اوضاع فعلی محصول کارکرد های چند دهه اخیر آن است امید وار بود. در چنین شرایط جز اینکه روینده انتخابات شویم و با انتخاب دقیق و با استفاده از معیار های درست برای انتخاب افراد به عنوان ریس جمهور از کارت رای دهی خود استفاده نمایم راه دیگر دیده نمیشود، چون انتخابات برگزار شدنی است ، اگر ما خاموشی اختیار کنیم هنوز زمینه بر دادن برگ برینده به دست کسانی مساعد خواهد شد، که انتخاب مان بهتر از آن خواهد بود.