دیدار با یار مهربان داوود سرخوش

سرزمین پهناور استرالیا این روز ها افتخار پذیرایی از داوود جان سرخوش را دارد.
رفیقی ازپشت ابرهای بهاری این قاره فرود آمد و دل انگیز ترین عطر شاد دیدار را با خود به ارمغان آورد.
دیدار داوود جان برق آسا خاطرات سالهای دور را در دلم زنده نمود، خاطرات مشترک ما نه ارزان که محصول فصل تیر و تفنگ و مقاومت است.
پس از مشتاقان دیدار و هواداران آشنا ، داوود نزد نوباوگان امروزعنوان تنها آواز خوان محبوب و مجرب را دارد. تجارهای نوکیسه واسپانسرچی ها عاشق فروش تکت کنسرت های وی اند. اما دشمنان این مردم وی را عمیق تر می شناسند. آنان می دانند که سرخوش برای بر هم زدن خواب های طلای استبداد چقدر نقش رهبری و تعیین کننده را داشته است . داوود سرخوش را بیگانگان بهتر ازمن و مای می شناسند که به نحوی سنگ آشنایی و افتخاراتش را به سینه می کوبیم .

هرچند شهید سرور سرخوش بنیانگذاراصلی آهنگ های انقلابی و میهنی درافغانستان بود اما داوود تمامی تلاشش را اخلاص مندانه درین راه مختص ساخت. او تمامی عمر و جوانی اش را برای اعتلای افتخارات ملی خویش پیش کش مردم سربلند خویش نمود. سرخوش در دوران سرخ مقاومت ملی این مردم نقش تعیین کننده ی داشت، پس ازارشادهای خردمندانه ی رهبرسترگ مزاری (رح) سروده های انقلابی و میهنی داوود سرخوش تنها طلایه دارجهت و جهت دهنده طلایی نیروهای مقاومت ملی ما بود.داوود یک عمرفریاد ماندن، بودن و ایستادن این مردم بوده است. مردمی که امروز با تمامی افتخارات و سربلندی با سرمایه ی از گذشته های تلخ خویش حضور جهانی اش را به ثبت رسانیده اند.
ذهن تاریخ این سرزمین مغرور بخود ثبت نموده است روز های را که از دره های شیخ علی وترکمن تا دشت های چمتله و تنگی تاشقرغان ، طالبان هماهنگ وموزون با ریتم آهنگ های داوود مثل برگ توت به زمین میریختند و تجاوز و ستم شرمنده تارهای دنبوره اش بود. . با گذشت از تمامی این تعریف ها داوود سرخوش مقام وجایگاه بمراتب ارجمندانه ترازقلم پردازی های خام و سطحی حاضر را دارد.