همه آفاق پر از فتنه و شرمیبینم!

وقتی ریشه های اختلا فات وجنگ ودعوا ها ی را که سرازگریبان پارلمان افغانستان بیرون مینما یند، دقیق به کاوش بگیری به روشنی درمی یابی که دلیل عمده واساسی این همه جدلها وحذ ف کردن های فزیکی وشخصیتی، با کمال تأ سف ریشه درعمق منافع مادی وبلند پروازیهای کاذب خصوصی نهفته است که برپای آن سرنوشت کلی مملکت ذبح گردیده است. تجربۀ تلخ زمان نشان داد که نه دشمنی عقیدتی مایۀ این همه ویرانیها بوده ونه اختلاف سلیقوی ومنطقوی وقومی، فقط اینها همه پوششی بوده برای توجیه نیات درونی که بنیاد ش برزروزوروتزویرریخته شده است. آنچکه مدعای این اصل میتواند باشد، ریخت وپاشها وتجدید گروه ها وائتلافها وجبهه های گوناگون ودرساختارهای مختلف بوده که تا کنون صورت پذیرفته است. خلاصه دراین مدت کنارآمدنها ودورشدنهای شگفت آوری بوقوع پیوست که دروهم وخیال هیچ نازک خیالی نمیتواند راه یابد.

نمی خواهم ازاصل قضیه دورشوم. انگیزۀ اصلی که مرا درتهیه این خامه واداشت درحقیقت اعتراض یکعده بدخشانیهایی است که روزدوشنبه درپیشروی ساختمان پارلمان افغانستان، نارضایتیهای خویش را نسبت به مسئولین ولایت بدخشان(والی وقوماندان امنیه)، نمایندگان خویش درمجلس، بالاخص آقای امان الله پیمان معاون ریاست مجلس ابرازداشته وآنرا متهم به دخالت درنا امنیهای آن ولایت نمودند که درزمینه ازقول آنانی که اقدام به تظاهرات نمودند چنین آمده است:

« وخت: برخی از باشنده گان ولایت بدخشان قبل از ظهر دیروز در مقابل شورای ملی دست به تظاهرات زده و معاون ولسی جرگه را متهم به د خالت در نا امنی های آن ولایت نمودند. تظاهرات کننده گان در حالی که شعار های را نیز با خود داشتند امان الله پیمان معاون دوم ولسی جرگه، قدرتمندان محلی و برخی از افراد پولیس در آن ولایت را متهم به نا امن ساختن، دست اندازی و استفاده جویی نمودند. مظاهره کننده گان می گویند که والی و قوماندان امنیه آن ولایت بی کفایت بوده و در همدستی با قاچاقبران و افراد مسلح غیر مسوول باعث بی نظمی شده و حتا بعضا مانع مکتب رفتن جوانان می شوند. آنها با نشر قطعنامه از شورای ملی و حکومت خواهان تبدیل والی و قوماندان امنیه آن ولایت شدند».

جای هیچگونه شک وشبه نیست ونخواهد بود که نه تنها والیان وقوماندانان ولایات بلکه درمجموع(البته روی سخن نویسندۀ این مطلب متوجه آنانی نخواهد بود که ازاین امرشنیع مبرا هستند وهنوزصبروتقوا پیشه نموده وخودرا ازملوثات بدورنگهداشته اند، که اینگونه افراد هرگزدرمناصب بلند دولتی هم نیستند) سردمداران اصلی کشورتا گلو درفساد غرق بوده وجزچپاول گری وبعداً گزیدن گوشۀ امن درخارج خواست دیگری نداشته وندارند. وقتی رئیس جمهورکشوربا حسرت وقباحت تمام میگوید: «ای کاش طالبان سربازان من میبودند»، درعقب این خواست نا مشروع وتا مغزاستخوان فاسد کننده، چه نیت دیگری غیرازاهداف مادی وچپاولگریهای لجام گسیخته میتواند وجود داشته باشد؟ چون لذت قدرت وریاست جمهوری زمانی عطش درونی انسان وخواست معنوی اورا برآورده میسازد که خود شخص فرمان روای خویش باشد. وقتی کرزی قادربه برکناری یک قوماندان نیست وهنوزدودسته وبا بی حیایی تمام چسپیده برکرسی دروغین ریاست جمهوری وبرهرچه دوست ودشمنش است میتازد، غیرازپول(این دیو ملعون که هردزد ورهزن را میتواند برکرسی بالای مملکت برساند)، پول وبازهم پول چه خواست انسانی خواهد داشت؟

بیش ازدوسال است که بدخشانیها ازمسئولین ولایت خویش شاکی هستند وهربارازطریق مطبوعات ورسانه ها داد ازفساد، دزدی، رهزنی وبی توجهی مسئولین میزنند، اما هیچ گوش شنوایی وجود ندارد که صدای اعتراض این مردم را شنیده به خواست معقول آنها پاسخ لازمی بدهد. درکشوری که بدخشان بخاطرداشتن منابع سرشارطبیعی، تعداد تحصیل کردگان، شعرا ونویسندگان ومرکزخیزشهای مهم سیاسی، همیشه درمرکزتوجه باشندگان کشوربوده، اما تا سطح مدریتهای این ولایت آنهم درعصرحاکمیت دمکراسی تاجدارکرزی افرادی گماشته شده اند که جزهموطن بودن دیگرپیوندی به بدخشان ندارند. ازمنشی مجید والی بدخشان وعضو فعال حزب اسلامی آقای حکمتیار وآقای کین توزقوماندان امنیه وسایرافراد کین توزدیگر که جزکینه توزی با مردم بدخشان هدف دیگری ندارند، چه توقع میتوان داشت؟ آیا تنها این آقای امان الله پیمان است که درامورداخلی بدخشان مداخله نموده وسبب تشدید بد امنیتی است وازحال مردم بیچارۀ راغ خبری ندارد ویا اصلاً نمیخواهد روح آرام خویش را برای مردمی که برایشان رای اعتماد دادند، نا آرام سازد؟ آیا آقای ربانی که امروزیک تنه با دولت کرزی درگیراست ورهبری قوی ترین اپوزسیون را دردست دارد نمیتواند درتعین مسئولین بدخشان نقش مثبت داشته باشد ویا با دادن زکات سرمایه های اندوخته شده خویش ازگرسنگی ومهاجرت دسته جمعی جلوگیری نماید تا درفردای انتخابات دیگری که پیش روی دارد با خجالت زدگی ازکارهایی که به نفع مووکلین خویش انجام نداده اند، مواجه نشود؟ آیا آقای فضل عظیم زلمی مجددی یکی دیگرازنمایندگان بدخشان که ازحاتم بخشیهای ربانی وسپردن ریاست دهم امنیت ملی ومسئول امنیتی جان رئیس جمهور، ازبی هویتی که درگذشته رنج میبرد حالا صاحب مال ومکنت فراوان گردیده وبه این درجه ومقام عروج نموده وامروزهم پیک وهم کاسۀ آقای کرزی است، نمیتواند درحل مشکلات بدخشانیها ایفای مسئولیت کند که بدستورمستقیم کرزی برای بی ثبات سازی وضع امنیتی بدخشان دست به تحریکات درمنطقه میزند؟ آیا آقای محبت شاه وکیل مردم دروازکه علاوه برامکانات دولتی ومسئولیت پارالمانی، بعنوان مرید وپیرومیتواند از هزینه های سرشارآقا خان درجهت حل مشکلات دروازی ها استفادۀ معقول نماید، دراین مدت طولانی فرصت آنرا پیدا نموده است که ازحالت خلسه بیرون شده وسنگی را ازسرراه مردم دروازکناربگذارد؟ اما درذیل می بینیم که یکی ازنمایند گان بدخشان درولسی جرگه خانم فوزیه کوفی این خانم خوش سلیقه به آدرس مردم چه خوب موعظه ودرفشانی مینمایند. واقعاً اگرانسان درعمق کارکردهای اینان قرارنداشته باشد، حق دارد که برای این تیپ آدم ها تندیس قهرمانی بتراشد وبانوی پرافتخارسال لقب دهد. توجه کنید:

«اما برخی دیگری ازنمایند گان ولایت بدخشان درولسی جرگه میگویند که تظاهرات مردم ناشی ازبی توجهی وعدم رسید گی حکومت به مشکلات مردم می باشد. فوزیه کوفی نمایندۀ مردم ولایت بدخشان درولسی جرگه میگوید که دلیل نا امنی ها درآن ولایت مقرری های نادرست مسوولان بوده که باعث شده است تا مانند گذشته افراد نا شایسته درراس ادارات دولتی قرارگرفته وآنان کارها ی خلاف شان را ازآدرس رسمی انجام میدهند.

فوزیه کوفی میگوید که مردم به نمایند گان شان رای داده اند تا ممثل خواست های شان باشند نه مشکل آفرین برای آنان، وبرخی ازمسئولان نا شایسته دراثروساطت بعضی ازنماینده گان ولسی جرگه تعین می شوند که دست به اعمال نقض حقوق بشری وانسانی می زنند».

دست خانم کوفی درد نکند! خیلی خوب میگویند وخوب گره ازکارها می گشایند. این بانوی مطرح شده درسایتهای انترنیتی ودارندۀ ده ها سخنگوی وبلند گوی وپیام نویس که ازبرکت دنیای انترنیت حالا صاحب یک سایت شخصی هم است، ببینیم دراین مدتی که برکرسی محترم نمایندگی مردم درحقیقت ازبد بخت ترین مردم افغانستان کوف دروازتکیه زده است، چه گلی را به آب داده است؟

خانم کوفی عزیزبه محضی که ازدامن انجوها واستشارۀ یونما برپارلمان کشورراه پیدا نمود، برادرخویش قوماندان نادرشاه را که دستش برخون صدها کوفی مظلوم رنگین است بدون طی مراحل قانونی ادارۀ دروغین اصلاحات اداری بحیث ولسوال کوف تعین نمود تا درانتقال مواد مخدردست بازوقانونی بیشترداشته باشد. نادرکه مسئول باندهای قاچاق مواد مخدردروازوخصوصاً حوزۀ کوف است، ازمدت دوسال بدینسو مردم دروازرا به اسارت گرفته وسرک موترروی را که آفتاب ازمغرب زمین سربیرون کرد وبه برکت انجوها بعد ازقرنها ساخته شد وتا کوف تمدید یافت، درکوف متوقف ساخته واجازه نمیدهد که این سرک بطرف دروازادامه یابد. بنابرچند دلیل:

1- اولین دلیل اینست که اگرسرک بدروازتمدید گردد، هردروازی میتواند بدون معطل شدن درکوف وروزها انتظاریک عراده موتررا کشیدن ودرکافی یا هتل آقای نادرخرچ نان وتجائی پرداختن، مستقیم ازقریۀ خود سواربرموترشده وبدون معطلی ومصرف پول اضافی بطرف فیض آباد حرکت نماید ودراین صورت هیچ عایدی نصیب قوماندان نادرنخواهد شد. درحالیکه دروازی درطول تاریخ بدون چند درخت توت هیچ منبع ارتزاق نداشته وزندگی آنها وابسته به درخت توت وتلخان است وسالهای مدام درپیچ وخم دره ها وکتل ها بین دروازوفیض آباد ازهشت تا پانزده روزراه پیمایی. حال آن درآمد های سرشارازدرک تریاک وهیروئین کفایت نه کرده چشم به جیب محروم ترین مردم دنیا دوخته است.

چهارمین خدمت شایان ذکرخانم فوزیه کوفی دردوران نمایندگی مردم اینست که درسفر اخیری که به کوف داشتند، مردمی که رای شان را فدای خانم کوفی نموده بودند، دریک اعتراض شدید علیه خانم کوفی بخاطرخدمات ارزشمند شان به مردم شریف کوف، دست به تظاهرات وابرازخشم نمودند که خانم کوفی ازترس اعتراض مردم خشمگین به یکی ازمناطق دورکوف بنام قریه نُشُرنزد داملا فخرالدین یکی ازقوماندانان جهادی پناهنده شده وبعداً خودرا ازمنطقه بیرون میکند. دررابطه با انگیزه های خشونت مردم وعدم همکاری نادرشاه خان برادرش قصه های دیگری وجود دارد که به حرمت خانم کوفی که یک زن است ومادرازتوضیحات بیشترصرف نظرمینمائیم.

کاش گفته ها همیشه منطبق با عمل انسان میبودند. دراین صورت نه دردی داشتیم ونه شکوه وجفای خونین روزگار.

هرچند دستهای مرموزی ازآستین دسیسه درکاراست وهمۀ این ماجرا ها سرنخش به یک اداره می انجامد، اما آنچه را که تظاهرکنندگان خشمگین درپیش روی ساختمان پارلمان عنوان نمودند، حقیقتی است آفتابی ومرجع شکایت وابرازنفرت باید درپیشگاه پارلمان آدرسهای دیگری را نشانه میگرفت، وضمن نکوهش ومحکومیت نمایندگان مردم بدخشان که به وظایف شان درست عمل نمیکنند، ازآنها مصرانه میخواستند تا ازخواست مشروع ایشان ابراز حمایت نموده درجهت حل مشکلات منطقه وعدۀ مشخص وعملی مینمودند. چون مسئولیت نمایند گان نیزرسیدگی به شکایات مردم ودفاع ازقانونیت قانون میباشد.