جناب داکتر محی الدين مهدی، کارت سبزت نشانه ی چه بود؟

سلام آقاي دكتور محي الدين مهدي، نماينده مردم ولايت بغلان در مجلس نمايندگان!

مدت چند سالي است كه شما را در برخي محافل سياسي، ادبي و اينك بيشتر از سه سال است كه به صفت نماينده مردم در شورالي ملي- ولسي جرگه افغانستان مي بينم. از زماني كه از عملكرد حكومت آقاي كرزي بصورت سيستماتيك در شوراي متحد ملي موضع گيري مي كرديد و از حضور قانونمند نيروهاي خارجي سخن به لب مي آورديد، از فساد اداري و خويشاوندسالاري در ادارات دولتي گپ مي زديد، از فاشيسم و قوم گرايي درد دل مي كرديد، از موضع گيري هاي نمايندگان دور پانزدهم در فساد، وابستگي به حكومت، عدم كار آيي و بي كفايتي و... انتقاد مي كرديد تا اينكه امروز، به وزير امور مهاجرين راي اعتماد داديد.

ديدم كه در حين راي گيري، كارت سبز ات را فقط از پشت ميزت ات به اندازه ي بالا كرده بوديد كه شايد رسانه ها از ديدن آن عاجز باشند. تصور مي شد كه همان لحظه سخت لحظه شماري مي كرديد كه هيئت اداري زودتر راي ها را حساب كنند تا دست ات را باكارت سبز ات، زودتر پايين بكنيد.

از كاركرد وزير مهاجرين چيزي نمي گويم چون اكثريت مي دانند كه او چي كاري تابحال كرده است. مردم افغانستان مي دانند كه هموطنان شان در ايران و پاكستان و آب هاي آستراليا و جنگل هاي اروپا در چي وضعتي قرار دارند. بگذاريد كه از موضع گيري هايت در چندسال كه شما را مي شناسم بگويم.

آقاي دكتور مهدي:
از روزي كه بحيث نماينده ملت انتخاب شده ايد، چرا بحث حضور قانونمند نيروهاي خارجي را فراموش كرده ايد؟ چي چيزي تغيير كرده است آقاي مهدي؟ روزي كه از وابستگي هيئت اداري دورپانزدهم انتقاد مي كرديد، چرا امروز از وابستگي آشكار هيئت اداري، بخصوص فرد شماره يك قانون سازي، چيزي نمي گوييد و بعنوان يك تماشاچي جريانات را دنبال مي كنيد. چرا چنين شده است جناب دكتور؟ اگر ديروز از فساد و بي عدالتي، كنفرانس مطبوعاتي در هوتل هاي مجلل كابل برگذار مي كرديد و حكومت وپارلمان و كرزي را محكوم مي كرديد، چي تغييري در موضع گيري هايت رخ داده است كه كارت سبز ات را، بصورت پيدا و پنهان كه شايد از ديد رسانه ها پنهان بماند، بلند مي كنيد وبر كاركرد انوري در وزارت مهاجرين، مُهر صحت مي گذاريد.

خوب به ياد دارم كه سال گذشته در يكي از روزهاي ماه مبارك رمضان، روزي كه عبدالرحيم وردک وزيردفاع و بسم الله محمدي وزيرداخله را، كه قرار بود استيضاح شوند،‌ همراه با خانم پيكان احمدي در سكرتريت دفتر آقاي ابراهيمي روي مسئله 10000 هزار دالر آمريكايي كه مجموعا از هردو وزير مي شد20000 هزار دالر، حيف مي خورديد كه چرا از اين پول، بي نصيب شده ايد.

به ياد دارم كه باهم اين جمله را گفتيد و افسوس خورديد «كاش مي شد كه اين پول را مي گرفتيم» پيكان گفت «كه نماينده هاي هر دو وزير، بخصوص نماينده وزيرداخله، زياد اسرار كرد كه بگير ولي من به خاطر كه روزه داشتم، نگرفتم و گفتم كه ني دراين ماه مبارک رمضان، بسيار گناه داره.»

آقاي مهدي به ياد دارم كه به پيكان گفتيد كه «اگر من به جاي شما مي بودم، حتما پول را مي گرفتم.» درهمين لحظه بود كه پيكان احمدي متوجه شد كه كسي، به دقت تمام، به گپ ها گوش مي دهد تا اينكه بلافاصله رشته ي سخن را تغيير داد وآن را به سمت ديگر كشاند. من معتقد هستم كه مردم افغانستان به ياد دارند كه چند روز قبل از معرفي اسدالله خالد، در ولسي جرگه، براي سمت رياست عمومي امنيت ملي شما از قاچاق مواد مخدر و نداشتن سند تحصيلي خالد انتقاد كرديد و گفتيد كه من در حضور آقاي خالد، اين مسئله را روبرويش هم مي گويم.

گفتيد كه من درآن وقت سمت سفارت افغانستان را در دوشنبه عهده دار بودم و دراخير من او را آزاد ساختم. اما مردم افغانستان شاهدهستند كه به گفته تان عمل نكرديد. چرا آقاي مهدي؟ عده ي گفتند كه هيئت اداري آن روز به هيچ وكيلي اجازه ي صحبت را نداد. چرا در فرصت هاي ديگر، صداي اعتراض ات را بلند نكرديد يا نكنه آن افسوس خوردن هاي روزي استيضاح وردك و محمدي را درشب كه قرار بود اسدالله خالد معرفي شود، جبران كرديد.