مخاطب ما شورای علمای هرات نیست، شخص مولوی خداداد است!

در آغاز سخن، لازم می دانیم که به حضور علمای محترم و جید ولایت هرات عرض حرمت وارادت پیشکش کنیم و باتوجه به مرتبت علمی آنان، خاطر نشان کنیم که ما اظهارات شخصی مولوی خداداد را حاصل فکرآن بزرگواران تلقی نمی کنیم.

آقای مولوی خداداد مبلغ سرشناس طالبان در هرات، عنوانی روزنامه پیمان اظهاراتی کرده است که روی بعضی نکات آن مکث می کنیم.

مولوی خداداد بدون شناخت از روزنامه پیمان، آن را تا آخر سخنرانی خود، ”کیهان“ گفته است. کسی که حتی نام روزنامه را نمی داند، چه گونه درخصوص محتوا و مسئولان آن چشم بسته داوری می کند؟

مولوی خداداد اول این که خود معترف است که مخالف ایجاد سینما است.

مبارک!

دو: گفته است که مولانا سینما نداشت، خانقاه داشت. مگر مولوی خداداد در عصر مولانای بلخی زنده گی می کند؟

سه: ایشان گفته است که ”عنعنات اسلامی ما اجازه نمی دهد که درین مکان سینما ایجاد شود.“

به مصداق گفته خود، آیا مولوی خداداد آیت وحدیثی می تواند بیاورد که باید سینما نباشد؟ مولوی خداداد درباره حوزه گسترده فیلم های اسلامی اطلاعی دارد؟ چه کسی از عکس های برهنه دفاع کرده است؟ چه کسی، درکجا بر ضد مولوی خداداد فتوا داده است؟

روزنامه پیمان درشماره شصت وچهارم (هجده جوزا 1387) درصفحه اول چنین نگاشته است:

”سوال این جاست که چرا حالا صدای شورای علما بلند شده است؟ درچندسال اخیر، مگر این مظاهر وجود نداشتند؟ اما چرا زمانی که جوانی از سوی باند های تبهکار درهرات کشته می شود و بالای کودکی تعرض جنسی صورت می گیرد، مولوی خداداد لب از لب تکان نمی دهد. آیا آدم ربایی و کشتن و تجاوز به کودکان حرام نیست؟“

کجای این نوشتار، به فتوا می ماند؟ جواب بده مولوی خداداد!

مولوی خداداد می گوید:

”ژورنالیست حق دارد که فقط خبر بدهد نه این که نظر و فتوا بدهد!“

مولوی خداداد! تو مگر پیامبری که کسی حق انتقاد ونقد برتو را نداشته باشد؟ وقتی تو به عنوان عالم دین خودت را مسئول می شماری، پس باید پاسخ گو باشی و نقد شوی. چرا باید تو یک فرد غیرمسئول باشی!

مولوی خداداد گفته است که ”روزنامه کذایی به نام کیهان نوشته که ...“

جناب مولوی صاحب خداداد! درست است که در افغانستان چیزی به نام روزنامه کیهان به قول شما کذایی است. ماهم می گوئیم که چنین روزنامه ی درافغانستان منتشر نمی شود؛ بلکه کیهان درایران نشر می شود. اماشما باید مطلع باشید که درهرات روزنامه ”پیمان“ نشر می شود.

ودرآن هم اگرشما شماره های مختلف روزنامه را با دید بی طرفانه ( نه طالبانی) آن هم به عنوان یک دلسوز جامعه بررسی کنید، متوجه خواهید شدکه دست اندرکاران روزنامه، دفاع از ارزش های دینی و ملی افغانستان را در سرخط اهداف خود قرار داده اند.

مولوی خداداد گفته است: ”ما عکس العمل نشان می دهیم.“ و به صورت غیر مستقیم تهدید به حمله به دفتر روزنامه کرده است.

جناب مولوی، مگر خودت نمی گویی که درین جا قانون حاکم است؟ ما حکومت قانونی داریم؟ پس به چه حقی ترویج خشونت می کنی؟ مگر تو والی و سارنوال و امنیت هستی که درغیاب قانون، حکم صادر می کنی؟ می توانی عواقب اقداماتت را به دوش بگیری؟

دربخش دیگری مولوی خداداد گفته است: ”یاوه سرایی های این افراد به ما تأثیری ندارد. این افراد شاگرد های دشمان آگاه و یا نا آگاه اسلام اند که می خواهند فرهنگ های بیگانه را درجامعه ما رواج دهند و ما سکوت نمی کنیم. به خدا قسم این قدرتوان به خود می بینیم که جواب این یاوه سرایی ها را به فی ثانیه می توانیم بدهیم“
اول: یاوه سرایی را ثابت کن.

دو: مگر دفاع از کودکی که مورد تعرض جنسی قرار می گیرد، یاوه سرایی است؟ مگردفاع از جوانی که به صورت فجیع به قتل می رسد و عاملین آن زنده و سلامت در اطراف شما زندگی می کنند، یاوه سرایی است؟ مگر دفاع از عدالت وایستادگی دربرابر ظلم و بی عدالتی، فساد اداری وگرسنگی یاوه سرایی است؟ اگر رسانه ی عالم دین را به مسئولیت شناسی فرابخواند، یاوه سرایی است؟ مگر دفاع ازمظلومی که مورد تعرض قرار گرفته و تو سکوت کرده ای، ترویج فرهنگ بیگانه است؟مگرتعرض برکودکان ترویج فرهنگ افغانی است که تو درباره آن خاموشی اختیار کرده ای؟ درکجای روزنامه ازعکس های مبتذل دفاع شده است؟ روزنامه پیمان علمای دین را فرا می خواند که موضوع ایجاد یک سینما (آن هم سینمای جامعه اسلامی، که به ادعای خود مولوی خداداد، درین جامعه شریعت حاکم است) درمقایسه با ستم، آدم ربایی، تجاوزبه کودکان، رشوه ستانی، تهدید امنیت عامه،و هزاران مصیبت دیگر،که درپیرامون شما هرلحظه اتفاق می افتد، بسیارحیاتی نیست. آیا دادن انتباه درین باره، همسویی با ترویج فرهنگ بیگانه است؟ که شما مسئولین روزنامه را ”شاگردان دشمنان آگاه یا نا آگاه اسلام“ می خوانید؟

درقسمت دیگری می گوید:

”این یاوه سرایی ها جایی ندارد، این بدبخت ها فکر نکنند که ما ساکت می نشینیم“

ما هم همین را می گوئیم که در برابر ناروایی هایی که به وفور در اطراف تان می گذرد، چرا ساکت هستید؟
در پایان این جوابیه با صراحت می گوئیم:

مسئولیت هر نوع بد رفتاری با کارکنان روزنامه، و یا تولید آشوب، به دوش شخص مولوی خداداد خواهد بود و مسئولین نظامی و امنیتی هرات و سپس مسئولین دست اول کشور را فرامی خوانیم تا نگذارند حاکمیت قانون و دموکراسی نوپا درجامعه افغانستان آلت دست عده ی که از روی قیاس های شخصی خویش به این روند نگاه می کنند،قرار گیرد.