این ره که تو می روی به خانه ملا عمر می رسد

کرزی! با وجود مخالفت شدید نماینده‌گان مجلس، احزاب سیاسی، شخصیت‌های مطرح سیاسی، و شهروندان کشور آخر نظرت را تحمیل بر این جامعه نگون بخت کردی؛ و جرگه میراثی خان درانی را در قرن 21 به نمایش گذاشتی؛ و به تمام جهانیان نشان دادی که هنوز هم اعتقادات سیاسی این جغرافیای نفرین شده همان باور‌های قرن‌های قبلی است. واضح ساختی که به نظام سیاسی مبتنی بر ارزش‌های دموکراسی واقعی پایبند نیستی، و به سهولت آن را قربانی عنعنه‌های قبیلوی و نمایش نامه‌های اجدادی ات می‌سازی.
جرگه را دایر کردی و اعتراضات را پشیزی به حساب نیاوردی، این بماند، مشکلات عدیده‌ی را به همین بهانه نثار شهریان کابل ساختی، و شهر را نظامی ساختی، راه‌ها را مسدود کردی و به ادامه آن قیمت‌ها افزایش یافت، این هم بماند، اما 2500 نفر را خودت با سلیقه‌‎ی خودت از گوشه، گوشه‌ی کشور جمع کردی و به منظور ارائه مشوره برای شان خرچ و دخل کردی، ولی در اخیر به مشوره آنها هم پشیزی اهمیت نه دادی! این دیگر چرا؟ اگر موافقت‌نامه را امضا می‌کردی و صفحه جدید را در تاریخ سیاسی کشور می‌گشودی یک سرک یک طرفه برای گریز داشتی، اما تو کلیه مجرا‌ها را خودت مسدود ساختی. گویا دراین بازی تنها عکس العمل شما « نه » گفتن به واکنش‌ها و خواسته‌های شهروندان است.
خواسته‌های شما هر روز افزایش می‌یابد، آخرین بار که روزنامه خواندم گفته بودید باید زندانیان افغان که در گوانتانامو هستند آزاد شوند؛ این اراده شما ناشی از چیست؟ احتمال می‌دهم جواب شما این است که یکی از پیشنهادات لویه جرگه همین مورد بود. تا این‌جا حق گفته اید، اما اگر حافظه شما یاری دهد در روز ختم لویه جرگه این خواسته را شما مطرح نکردید و مستقیم رفتید روی گزینه‌های که خود تان در روز افتتاحیه عنوان کرده بودید « دست یابی به صلح، توقف عملیمات بر خانه‌های افغان‌ها، و انتخابات شفاف ». در هر دو روز " افتتحایه و اختتامیه " عین، عنوان را مطرح ساختید. این خواسته بعدی از کجا برآمد؟ اگر می‌گوید از نظر نماینده‌گان اقتباس شده، بگذارید یک مورد را یاد آوری کنم،‌ اگر قرار باشد تمام مواد آن توافق‌نامه قبل از امضا جامه‌ی عمل بپوشد که دیگر نیاز به عقد آن هم نخواهد بود. کرزی! این مورد را افزود کرده‌ی که نشان بدهی به نظرات اعضای جرگه هم اهمیت می‌دهی، و مشت نمونه خروار باشد، بلی؟ اما کور خواندی اگر قرار باشد نظری را بشنوید و آن را عملی سازید، امضای قرارداد قبل از تحویل سال میلادی است. چرا اینقدر موش، و پشک بازی؟!
کسانی که سریال مختارنامه را دیده اند، می‌دانند که مختار برای رسیدن به هدف خود می‌خواهد دست بیعت با عبدالله ابن زبیر بدهد، او برای بیعت کردن با عبدالله یک پیش شرط دارد " حکومت عراق عرب " اما این پیشنهاد رد می‌شود، و بیعت صورت نمی‌گیرد. مختار با صبوری دو سال تمام در طائیف به وارسی تاکستان مادرش مشغول می‌شود، تا اینکه خطر یزید، حکومت عبدالله را تهدید می‌کند، و عبدالله به اشخاص مثل مختار محتاج می‌شود، اما این بار مختار پیش شرط اش، افزود می‌گردد " حکومت عراق، و مجالست با عبدالله بدون قید زمان و مکان " این‌بار بیعت صورت می‌گیرد. جناب کرزی هم، همین شیوه را عملی می‌سازد، هر روز پیشنهاد اش افزایش می‌یابد و برای رسیدن به هدف اش شاید صبوری هم کند. اما این جا دیگر آمریکا، مثل عبدالله ابن زبیر محتاج نیست. برای آمریکا چه تفاوتی دارد که خراب شده مثل افغانستان،‌ با آن پیمان داشته باشد یا خیر. این موضوع را از عکس العمل‌های سیاسیون شان در قبال گفته‌های اخیر کرزی به خوبی میتوان درک کرد. آنها به تکرار گزینه صفر یا خروج کلیه نظامیان کشور شان را مطرح ساخته اند. اینجا دیگر یزیدی وجود ندارد، اگر هم وجود داشته باشد، خطرش را کرزی و امثالهم دفع نمی‌توانند. کرزی! پس به این موافقت‌نامه خوب فکر کن و قهرمان بازی نکن! بدان، پیشنهاد موافقت‌نامه سخاوتی است بزرگ از جانب آمریکا!
کرزی! آخر شاگرد ناخلف هم شدی، به استادت پشت کردی، با آنکه دستش را می‌بوسی اما نظریات اش را نمی‌پسندی؛ به نظر من هم کار درست، همین است، که نظریات شخصی هیچ کسی دخیل در امور کشور و سرنوشت ملی نباشد. اما اگر حافظه مان قد دهد، او به حیث رییس جرگه فرمایشی خود تان از شما خواست تا سند را به زودی (قبل از سال جدید میلادی ) امضا کنید. نه تنها رییس جرگه بلکه نماینده‌گان پنجاه کمیته همین خواسته را بار، بار مطرح ساختند. پس گفته مجددی یک نظر شخصی نبود، بلکه نظر شخصی حرف شما بود که در تناقص با کلیه حرف و حدیث خلق افغانستان است. پیر استخاره گر رفت، و به قول خودش « هجرت» کرد. اما شما ماندید بدون اینکه خم به ابرو آورده باشید،‌ می‌خواهم بگوییم این راه که شما میروید به ترکستان است!
ماکیاولی نویسنده و سیاست مدار ایتالیا مقوله‌ی مشهوری دارد، او به سیاست مداران گفته بود «هدف توجیه کننده وسیله است». اگر نیک بنگریم کرزی هم این گفته را عملی کرده است. جرگه را دایر کرد فقط برای هدفش، بدون بنیاد قانونی؛ و حالا تصمیم جرگه را رد می‌کند، فقط برای هدفش، بدون بنیاد قانونی! کرزی خودش در قبل از تدویر لویه جرگه گفته بود، صلاحیت رد تصمیم جرگه را ندارد، این را هم فقط برای هدفش گفته بوده؛ چون اساس کارش این است که برای انتخاب وسیله دست باز دارد، از هرچه بخواهد استفاده ابزاری می‌کند. چه جرگه، باشد، چه غیر جرگه.