پشتون های طالب در زابل عامل ربودن مسافران هزاره می باشند! همراه با جزییات، دلایل و انگیزه ها!

منابع کابل پرس^? می گویند عامل ربودن مسافران هزاره، پشتون های طالب یا همان افغان های طالب هستند که در دو ولایت زابل و غزنی فعال می باشند. این منابع می گویند اظهارات برخی مقامات محلی مبنی بر اینکه خارجی ها در این آدم ربایی دست داشته اند دروغ محض می باشد. آدم رباها در هنگام ربودن مسافران به زبان پشتو صحبت می کردند اما مقامات محلی تلاش کرده اند تا وانمود کنند که آن ها خارجی های اوزبیک، چچنی و عرب هستند که کسی زبان آن ها را نمی دانست. این در حالی ست که پشتون های طالب مسیر راه را مسدود کرده، وارد دو اتوبوس حامل مسافران شده و به زبان پشتو و دری شکسته از مسافران تذکره خواسته اند.

این منابع می گویند طالبانی که در زمان کمپین انتخاباتی اشرف غنی احمدزی از زندان آزاده شده اند، در ولایت زابل فعال هستند. آن ها با مقامات محلی ولایت زابل از جمله با فرماندهی پولیس نه تنها مشکلی نداشته، بلکه با یکدیگر همکاری می کنند. آن ها مسیر راه ها را مسدود کرده، از دست به راهزنی زده و سهم مقامات محلی را از محل پول و اشیای قیمتی مسافران می دهند.

این منابع تاکید می کنند که ربودن مسافران هزاره کاملن با هماهنگی فرماندهی پولیس محل صورت گرفته، در غیر اینصورت پولیس می توانست بلافاصله در کمتر از یکساعت تمام مسافران را از چنگال طالبان رها کند.

ارگ، ریاست امنیت را از مداخله برای نجات مسافران برحذر داشته است!

منابع کابل پرس می گویند مقامات عالی تاکنون یکبار و آن هم دو شب پیش در ارگ جلسه ای داشته و به موضوع ربودن مسافران اشاره کرده بودند. اما این موضوع در حد اشاره بوده و کدام دستور قاطع برای رهایی مسافران صادر نشده است. این منابع می گویند شخص اشرف غنی احمدزی علاقه ای ندارد تا موضوع خاتمه پیدا کند. او هم می تواند از طریق نیروهای امنیتی وارد عمل شود و هم از طالبانی که آنان را از زندان رها کرده بود بخواهد مسافران را آزاد کنند. با این وجود او هم قصد تحقیر مردم هزاره را دارد و هم در این مورد دست طالبان را باز گذاشته است.
منابع کابل پرس می گویند ریاست امنیت ملی افغانستان از داخل شدن در موضوع منع شده است. امنیت ملی افغانستان بخوبی می داند چه کسانی مسافران را ربوده و مسافران اکنون در کجا می باشند. با این وجود این ریاست اقدامی را برای رهایی مسافران انجام نداده است.
در همین حال منابع کابل پرس می گویند نیروهای امنیتی در ولایت غزنی نیز از وارد شدن به مساله باز داشته شده اند. برخی از نیروهای امنیتی ولایت غزنی که متشکل از نیروهای غیر پشتون می باشند نیز عملن تهدید شده اند که در صورت ملاخله، به دلیل سرپیچی از دستور مجازات خواهند شد.

پشتون های طالب داعشی می شوند

منابع کابل پرس می گویند که داعش در حقیقت همان پشتون های طالبی هستند که گاه لباس داعش را به تن می کنند. گروه تروریستی داعش از طریق همین پشتون های طالب به منطقه راه پیدا کرده و تعدادی از عناصر خارجی در میان آنان هستند. با این وجود این خارجی ها فقط می توانند با حمایت باشندگان منطقه دوام بیاورند. در غیر اینصورت آن ها مانند خارجی هایی که در بدخشان از سرما تلف شده بودند، تلف خواهند شد.

این منابع علت های اصلی را که طالبان زیر چتر داعش دست به آدم ربایی زده اند چنین دسته بندی می کنند:

یک: نفرت عمومی در افغانستان از طالبان اوج گرفته است، طوری که حتا بسیاری از پشتون هایی که تاکنون از این گروه دفاع کرده اند بصورت علنی نمی توانند از طالبان حمایت کنند. طالبان که ساخته و پرداخته ی استخبارات منطقه است در میان مردم پشتون شکل گرفته و این مساله تاکنون چهره ی منفی از جامعه ی پشتون در کشور و در سطح بین الملل بوجود آورده است. برای همین طالبان پشتون به این نتیجه رسیده اند که زیر نام های تازه ای فعالیت کنند. در این میان برای پشتون های طالب، انتخاب نام داعش می تواند علاوه بر حفظ ارتباط با گروه های تروریستی دیگر، به آن ها چهره ای فراقومی و فرامنطقه ای بدهد. با این وجود همچنان می بینیم که جلب و جذب زیر چتر داعش با سرودهای جهادی به زبان پشتو صورت می گیرد. چرا که در بسیاری از طالبان به سختی می توانند زبان دری را بفهمند.

دو: پشتون های طالبی که اکنون تلاش برای تغییر چهره ی خود دارند نتوانسته اند بصورت جدی افکار عمومی افغانستان را متوجه خود سازند. آنان تاکنون با نام داعش جدی گرفته نشده بودند. برای همین آنان نیاز دارند که یک شوک همگانی وارد کرده تا افکار عمومی افغانستان متوجه حضور داعشی آنان شود. از همین روی آنان دست به ربودن مسافران هزاره می زنند.

طالب پشتون چنین محاسبه کرده اند که ربودن مردم هزاره می تواند پیام جدی به هزاره ها باشد که آنان همچنان دشمن هزاره می باشند و می توانند بصورت گروه گروه آن ها را ربوده و یا به قتل برسانند. در کنار این، به دلیل اینکه بخش قابل توجهی از هزاره ها شیعه مذهب می باشند، آنان به اینصورت همراهی گروه های مردمی غیر پشتون را که بیشتر سنی مذهب هستند را با خود داشته باشند. در حالی که این معادله می تواند عکس آن باشد. به این صورت که تجربه ی عراق و سوریه نشان داده که داعش تنها با شیعیان سر جنگ ندارد و سنی مذهبان و همچنین پیروان سایر ادیان نیز توسط داعش قتل عام شده و می شوند.

سه: پشتون های طالب می خواهند زیر نام داعش دوباره قتل عام هزاره راه بیاندازند. آنان همچنان که در سال 1377 خورشیدی در منطقه ی شاه جوی، مسیر راه ها را بر مسافران هزاره مسدود کرده و بصورت گسترده دست به قتل عام آنان زده بودند، اینبار در همان منطقه ولایت زابل دست به ربودن هزاره ها می زنند. این موضوع یعنی عملن اعلام جنگ دوباره با هزاره ها، ولی با نام داعش. چرا که آن ها اکنون می خواهند قتل عام هزاره را تنها بر عهده نگرفته و عوامل آن را فراتر از محوریت طالبان پشتون بدانند.

چهار: طالبان پشتون با نام داعش می خواهند استقرار خود را در شمال افغانستان سرعت بیشتری دهند. استفاده از نام طالبان، بازدارنده است، چرا که حتا گروه های اخوانی که زمانی با آنان همراه شدند و سپس با آنان وارد جنگ شدند، حاضر نیستند زیر نام طالب با آنان همکاری کنند. استفاده از نام داعش ممکن است بتواند این امکان را به طالبان پشتون بدهد که در عین حفظ بدنه ی اصلی و رهبری کننده، از گروه های پراکنده ی اخوانی همچون پلی برای استقرار در شمال افغانستان استفاده کنند.

پنج: پشتون های حامی طالبان که قدرت اصلی را در حکومت بدست دارند، فرصت و مجال بهتری برای منزه کردن طالبان از جنایت پیدا می کنند. آنان همچنین می توانند راحت تر مساله ی ربوده شدن هزاره ها و کشتارهای احتمالی آینده این گروه مردمی را که با عنوان داعش صورت می گیرد نادیده بگیرند.

آنچه واضح است این می باشد که مساله ی ربوده شدن مسافران تجربه ای برای مردم می باشد که میزان علاقه ی دولت را برای حفظ جان شهروندان دریابند. این مساله تاکنون انزجار عمومی مردم بويژه جامعه ی هزاره را نسبت به عملکرد دولت برانگیخته است. حکومت علاقه و توان حمایت از امنیت شهروندان را ندارد و همین مساله زمینه ی ایجاد گروه های مقاومت مردمی را بوجود می آورد. اگر مسافران هزاره زنده و سالم به خانه های خود برنگردند، روند تشکیل گروه های مقاومت مردمی سرعت بیشتری پیدا خواهد کرد.
این مساله همچنین باعث شکاف عمیق تر جامعه ی پشتون با سایر گروه های مردمی خواهد شد که عامل آن بصورت مستقیم حکومت افغانستان است. در آنصورت ورود پشتون ها بويژه مردان آنان به مناطق غیر پشتون نشین به مثابه خطر امنیتی برای باشندگان محل تلقی خواهد شد.