صلح نعمت گمشده از افغانستان

در پاسخ به این پرسش باید گفت که:هر معلول علتی دارد و تا زمانیکه علت را در نیابیم و هر چند به معلول بپردازیم راهی به دهی برده نمی توانیم .

علت و علل عدم برقراری صلح در افغانستان ابعاد داخلی و خارجی دارد، که یکی از علل مهم داخلی آن مساعد شدن زمینه برای گرفتن قدرت سیاسی به پلید ترین دون فطرتان وطن فروش در سه دهه اخیر بوده است.

بعد از کودتای هفت ثور 1357 اکثریت قریب به مطلق حکامی که بر افغانستان فرمان راندند،انسانهای نوکر منش،زبون ، ترسو و در یک کلام وطنفروش بودند که با خوش خدمتی به قدرتهای بزرگ در کرسی اداره کشور تکیه زدند وتا زمانیکه صورت مصرف شان تمام میشد حکومت کردند و بعد ازطرف بادار بزرگ چون کاغذ تشناب استعمال شده به زباله دان پرتاب شدند و هنوز که هنوز است سیاسیون وجدان باخته بدون گرفتن درس از گذشته برای رسیدن به قدرت سیاسی به این شیوه متوسل میشوند.

کارتونی از عتیق شاهد

عامل دیگری که مشوق مافیای قدرت و ثروت برای ادامه جنایت شد ، تا دشمنان صلح و سعادت مردم افغانستان با راحتی بخاطر منافع شخصی مانع صلح و امنیت در کشور گردند عدم بازپرس از عاملین جرم و جنایت و ایجاد فرهنگ معافیت است.

در کشوری که چپاولگران دارایی های مردم ،متجاوزین به ناموس و زن و فرزند مردم،جواسیس معلوم الحال کشور های بیگانه،قاتلین مردم بی گناه،جنگسالاران و پاتک سالاران حرفوی بجای محاکمه، برمسند صلاحیت وقدرت تکیه زنند،صلح و امنیت چگونه بر قرار گردد؟!

دیده بان بین المللی حقوق بشر از شش سال بدین سو پیوسته لیستی را منتشر میکند که در آن نام بسیا ری از چوکی نشینان آن بالا بالا های دولت آقای کرزی به عنوان ناقضین حقوق بشر و مجرمین جنگ در افغانستان درج گردیده است و اما دریغا که مسوولین در داخل وحقوق بشر خواهان دروغین غرب در خارج کشور خم به ابرو نمی آورند و هیچگاه وقعی به چنین گزارشها نمی گذارند!! که این خود می رساند که در زیر کاسه بزرگ حقوق بشر خواهی دنیای سرمایه، کاسه ها و نیم کاسه های خورد و کوچک بسیاری،برای اغوای ملت ها ی دربند نهفته اند که تا درنیابیم استعمارو استثمار و استحمار ما میکنند.

اگر ازعوامل عدیده دیگر که مانع برقراری صلح و ثبات درین جغرافیایی جنگ دیده و جنگ زده شده است یاد آوری کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد،بهتر است درب این نبشته را با این جمله ببندیم که تا زمانی روی صلح و بهروزی را مردم افغانستان دیده نمی توانند که دوستان و دشمنان خود را تفکیک نکنند؛ منافع خود را نشناسند؛ و دست کشور هایی را که نفع شانرا در جنگ و بدبختی ما می جویند ازین کشور کوتاه نسازند.