با بریده شدن گردن این طفلک معصوم هزاره, آخرین رشته شرف, ناموس, حیثیت, وقار, وجدان, مردانگی, شرافت وبالآخره آدمیت درین سرزمین بربریت و جهالت بنام افغانستان بریده شد و آخرین میخ در تابوت "انس" و به فهم ما آخرین بیل خاک برای دفن جوهر انسانیت انداخته شد. بعدازین باید سخن از احیای آدمیت راند. از خبثای اسلام نمای داعش و طالبان انتظار دیگری نباید داشت, چونکه از حیوان درنده خو توقع ترحم عاطفی کردن غلط است. اما در وقوع این کربلا و کربلا های دیگر بیشترین قصور متوجه قصر نشینان و به خصوص ارگ نشینان شیاد و شیطان صفت است که از یکسو مآموریت حفظ نوامیس ملی را بر عهده گرفتند و از جانب دیگر نه تنها با دولت های حامی این قصابان بی مروت در زدوبند هستند بلکه برای حفظ انحصار قدرت قومی ننگین خود, مستقیمآ ازین مسلمان نما های وحشی و متعفن حمایت همه جانبه مینمایند. مرگ, ننگ و نفرین به قصر نشینانیکه غرق به تقسیم مسند و جاه و جلال بوده و به مانند حیوانات طویله خوردن و خوابیدن را میدانند و بس !!!
بخواب طفلک عزیزم, این ننگ تا ابد از دامان مخلوق قرن بیست و یک شسته نخواهد شد !!! دیگر قلم من برای محکوم کردن این داغ ننگ در جبین بشریت حال ندارد !
بیائید بعدازین نام این خطه جغرافیائی را بربرستان یا جاهلستان بنامیم.
سوگنامه از داکتر همت فاریابی
