ملالی جویا درد مشترک ماست،بیائید فریاد بکشیم!

خبر حزن انگیز تعلیق ملالی جویا در پارلمان در سراسر جهان پخش گردید وهمه افغانان عدالت پسند وبا وجدان را در تعجب وحیرت فروبرد. به تعقیب سلب اعتماد آقای دادفراسپنتا، وزیر خارجه با دانش وکم نظیرافغانستان، اینک ملالی جویا،قهرمان زن افغان،که خارچشم جنایتکاران تنظیمی در پارلمان افغانستان بود،نیز آماج توطئه ای از قبل ترتیب شده عناصر واقعاً غیر ملی قرار گرفته و او را در حالت تعلیق وظیفه قرارداده اند.سوال اینست که مگر ملالی جویا با رأی پارلمان به وکالت مردم برگزیده شده است که بتوان او رامانند یک وزیر حکومت مورد سوال و سلب اعتماد قرارداد وخلع صلاحیت کرد؟

واقعیت اینست که پس ازآنکه متهمین به جنایات جنگی در پارلمان منشور مصالحه وبخشنودن مجرمین جنگی را به تصویب رساندند ، ملالی جویا که بشدت مخالف چنین تصویبی بود، تصمیم گرفت تا به تنهائی قضیه جنایتکاران جنگی را روی دست بگیرد.او این مسئله را در سفرخود به استرالیا وامریکا درماه اپریل گذشته در مصاحبه ای از تلویزیون آریانا افغانستان اعلام داشت و در سخنرانیها ومصاحبه های تلویزیونی خود از هموطنان عدالت خواه ومتضرر خود در داخل وخارج تقاضا نمود تاهرکه اسناد وشواهد کتبی ،یا صوتی ویا نوارهای فلمی در اختیار داشته باشند در دسترس او قرار بدهند تا او بتواند این اسناد راعندالموقع به دادگاه بین المللی لاهه پیش کند ومرتکبین جنایات جنگی علیه بشریت افغانستان را به پای میز محاکمه بکشاند.

آنانی که خطر کشانیدن خود را در یک چنین دادگاهی حس میکردند، در زیر چتر جبهه ملی به این فیصله رسیدند تا صدای ملالی جویا،این فریاد مظلومان افغانستان را بهرشکل وبه هر رنگی که ممکن باشد ،خاموش کنند.آنها بالاخره به این نیت پلید وناپسندخود رسیدند وبا تعلیق وی توانستند برای مدتی در پارلمان صدای آتشین وی را خاموش کنند.

ولی آیا میتوان آفتاب را بادو انشگت پنهان کرد؟ هرگز نه! ملالی جویا آفتابی است درخشان که ابرهای سیاه وتاریک خیانت وجنایت را عقب میزند وبانور خود اسمان عدالت را روشن میکند. ملالی جویا اکنون در میان مردم افغانستان ومردمان سراسر جهان به یک چهرۀ شناخته شده، نترس وشجاع وعدالت خواه تبدیل شده و همه میدانند که او را نمیتوان با این توطئه هاودسایس ازمیدان مبارزه برای تحقق عدالت وافشای جنایتکاران جنگی خارج ساخت.

اتهامیکه برملالی جویا وارد آمده است،اطلاق اصطلاح "طویله" در مورد پارلمان افغانستان عنوان شده وملالی جویا هم از گفتن آن انکار نکرده است. اما من خود از زبان ملالی جویا درمصاحبه اوبا رئیس تلویزیون آریانا افغانستان که از امریکا پخش میشود، شنیدم که ملالی جویا، در موردعده ای از وکلای مردم دوست وبرحق پارلمان کلمه "استثنا" را بکار برد وعلاوه نمود که با آنها مناسبات حسنه دارد ومنظور اوآنها نیستند.

چیزیکه ملالی جویا نخواسته برزبان بیاورد و من میخواهم یاد آور شوم اینست که مگر در همین پارلمان یکسال قبل در هفتم ماه می ملالی جویا مورد فحش ودشنام های رکیک ودور از کرامت انسانی قرار نگرفت؟ مگرفراموش شده که در همین پارلمان بر روی ملالی جویا با بوتل های آب و چپلک وکفش حمله صورت گرفت؟ مگر او بارها از طرف کسانی که متهم به جنایات جنگی اند، به مرگ وتجاوز جنسی تهدید نشده است ؟پس او به عنوان یک وکیل ویک خانم برای چنین وکلایی چه باید میگفت؟ آیا او هم میتوانست حرکات بالمثل وحرف های بالمثل بیان کند؟البته که نه، زیرا خانم ها معمولاًدر برابر چنین حرکاتی جز ریختن اشک عجز وبیچارگی ، کاردیگری کرده نمیتوانند، اما ملالی جویا با شهامت بی نظیر، نه تنها پارلمان را ترک نگفت، بلکه درپاسخ به خبرنگاران اظهار کرد :"هیچکسی صدای اورا خاموش کرده نمیتواند."

طبیعی است که مجموعی این بی احترامیها وفحش دادن های به ملالی جویادر پارلمان، اثرات منفی خود را در ذهن این خانم نجیب وباشرف برجا گذاشته و او هم که در خانه ملت بیش از همه خود را توهین شده یافته است ،باوجودی که به همین پارلمان منسوب است، آنرا به اصطبل حیوانات تشبیه کرد تا بدینوسیله جواب وکیلانی را داده باشد که علاوه برارتکاب جنایات جنگی ،اکنون در خانه ملت نیزدست به حرکاتی میزنند که ازحیوانات اصطبل هم سرنمیزند.

چرا رئیس پارلمان ودیگر وکیلان محترم که چنین هتک حرمت را نسبت به ملالی جویا شنیدند ودیدند از ملالی جویا به دفاع برنخاستند وکسی را به جرم گفتن توهین به یک وکیل پارلمان وآنهم یک وکیل زن حقیقت گو، شجاع ونترس که او وهمنوعانش در طول تاریخ محرومیت دیده اند،مورد مواخذه قرار ندادند. وکیلان با وجدان میدانند که در پارلمان هیچگاهی از طرف رئیس ولسی جرگه برای ملالی جویا حق سخن گفتن واظهار نظر داده نشده ونمیشود وملالی جویاهیچگاهی امکان بیان دردهای مردم مصیبت دیده فراه وهمه افغانستان رادر پارلمان نیافته است،و تنها در مصاحبه های تلویزیونی چنین امکانی را یا فته میتواند و از طریق امواج این رسانه های جمعی است که هرچه بلندتروآتشین تر فریاد میزند تا مردم افغانستان وجهان صدای او را بشنوند.

خنده آوراست که برگناه جنایتکاران جنگی در همین پارلمان خط عفو کشیده میشود، ولی از انتقاد تلخ یک وکیل زن به جوش وخروش می آیند وبرای ترساندن وخاموش ساختن وی، جلسه تشکیل داده میشود و او را درحالت تعلیق یعنی مشروط (؟) قرار میدهند.اگر انتقاد ملالی جویا این همه درد آور وتوهین آمیز تلقی میشود، پس قتل دسته جمعی مردم افشاروتجاوز بردختران آن محله بدستور برخی از رهبران تنظیمها که هم اکنون در پارلمان لم داده اند، باید به مراتب توهین آمیزترونارواتراز یک انتقاد تلقی شود و میبایستی چنین جنایتکارانی هرچه زودتر از پارلمان به بیرون انداخته میشدند! ولی چنین فیصله یی درحق آن جنایتکاران صورت نمیگیرد، زیرا که مرتکبین آن جنایات مرد(؟)گفته میشوند ، نه زن، واکنون هم اگر همین انتقاد از سوی یکی از رهبران تنظیمی در پارلمان صورت میگرفت، یقیناًهیچکسی آنرا اینقدر جدی نمیگرفت وتوهین تلقی نمیکرد، ولی چون ملالی جویا یک زن است و زن در جامعه مردسالار ما از مقام شایسته انسانی برخوردار نیست،اینست که برای ترساندن زنان وخاموش کردن صدای حق طلبانه آنان، بطور سنتی وتصنعی چنین فیصلۀ مضحکی صورت گرفت.

ملالی جویا وکیل مردم رنج دیده وستم کشیده اما شجاع ولایت فراه است، که در دفاع از استقلال وطن طرد دشمنان ودفاع ازنوامیس ملی از هیچ کجای دیگرکشور کمتر قربانی نداده اند وبنابرین به هیچکس حق نخواهند داد که سرنوشت ملالی جویا ، وکیل برحق وحق گوی آنها، از سوی متهمین به جنایات بشری رقم بخورد. آنها بزودی از ملالی جویا به عنوان شرف وحیثیت خود به دفاع برخواهند خاست و جواب محکمی به دسایس جنایتکاران پارلمان نشین خواهند داد. مردم ستم دیده افغان، ملالی جویا ، صدای مظلومان افغانستان ودرد مشترک همه ماست ، هرچه رساتر باید فریاد کشید واز او بخاطر صداقتش در گفتار وشجاعتش به حیث یک زن باید حمایت نمود.

زنده بادملالی جویا

کوبنده باد فریاد مظلومان وطن