پیوندها میان بحران فلسطین و افغانستان

..
افغانستان کشوریست سخت مذهبی. دربسیاری حالات اعققادات وباورهای مذهبی مردم نسبت به منافع اقتصادی ومصلحت های زودگذر دنیوی آن چربی میکند. براساس همین باورهای مذهبی بود که ابرقدرت بزرگ مانند اتحادشوروی باوجود بذل کمکهای اقتصادی وپشتیبانی ازطبقات ولایه های محروم جامعه طرف قبول اکثریت مردم قرارنگرفت وباتمام آرزوها وآرمانهای بلند پروازانه مبنی بر اعماریک جامعه پیشرفتهء سوسیالیستی به خاکدان سیاه نشست

فروپاشی امپراطوری شوروی توازن قوا را درسطح جهانی برهم زده وامریکا را به یک بدمعاش خودسر وجنگ طلب ومداخله گر درسراسردنیا تبدیل کرد. شکست پکت وارسا دربرابر ناتو وضعیت امنیتی جهان را دچار خطرات ساخت که هرگز تصورش نمی رفت. .
اشغال سرزمین های عربی بوسیله قوای اسرائیل درطول هفتادسال نوع احساس نفرت وبدبینی را نسبت به یهودیان بصورت عام وصهیونیزم اسرائیل بصورت خاص بار آورده است.
درافغانستان در دهه های چهل وپنجاه میلادی که مراحل آغازین جنگهای اعراب واسرائیل بشمارمیرود مردم به سبب عدم دسترسی به وسایل اطلاعات جمعی وبالا بودن گراف بیسوادی زیاد به اندازه امروز از وقایع دلخراش سرزمینهای اشغالی اطلاع کافی نداشتند
بعداز حادثه هفتم ثور بالخصوص بعدازاشغال افغانستان توسط شوروی واستقرار نظام طرفدارماسکو درکابل تعداد زیادی ازمحصلین فلسطینی درفاکولته های پوهنتون کابل غرض تحصیل جذب گردیدند. سازمان آزادیبخش فلسطین درکابل رسما دفترنماینده گی خویشرا درکنار سایرسفارتخانه ها واماکن دیپلوماتیک درمنطقه وزیراکبرخان شهرکابل بازنمود وارتباطات سیاسی فیمابین دولت تحت الحمایه شوروی درکابل و سازمان مذکور برقرار گردید.
.
ببرک کارمل شخصا به حکم باورهای چپگرایانه اش از صهیونیزم اسرائیل شدیدا نفرت داشت. کارمل هیچگاه ازین عارنداشت که صهیونیزم وفاشیزم را دو پشت وروی یک سکه بخواند.. وی دراکثرسخنرانیهایش ازصهیونیزم بمثابه فاشیرم یاد می کرد وخودرا مانند دیگر انقلابیون چپی متعهد به تحقق آرمان ملت فلسطین میدانست. ولی باوصف همه آنچه که گفته شد وگفته میشود کارمل چنان تاپهء کفر وبیدینی را برجبین داشت که باهیچ چیزی نمیتوانست پاک گردد. مردم به او بعنوان یک عنصر گوش بفرمان مقامات کریملین می دیدند وحتی حاضربودند که ازدشمنان وی چون انور سادات که بااسرائیل پیمان صلح امضاکرده بود کمک نظامی دریافت کنند و دربرابردولت وی و قوای شوروی بجنگند.

. درسال هشتاد دوی میلادی، فاتحه قربانیان کمپهای صبرا وشاتیلا درلبنان که طی آن هزاران زن ومرد وکودک آوارهء فلسطینی بخاک وخون غلتیدند ازطرف مقامات رژیم کابل به بالاترین سویه دولتی وحزبی درمسجد شیرپور کابل گرفته شد.
درپیامیکه ببرک کارمل به آن مناسبت به منشی وقت سازمان ملل متحد فرستاد وی خواستار محاکمهء آرئیل شارون که مسئولیت مستقیم عملیات صبرا وشاتیلا را بعهده داشت در دادگاه بین المللی گردید. امابدبختانه کارمل خودش دروضعیت مناسب نبود که بتواند پیامش شنونده ای پیداکند درعوض وی توانست که روابط تنگاتنگی باکشورهای نظیر لیبیا سوریه ویمن سوسیالیست ، عراق وسازمان آزادیبخش فلسطین پیداکند

طوریکه قبلا ذکرشد کارمل باتمام تلاشهایش بخاطرموجودیت قوای شوروی درافغانستان هیچگاه نتوانست که یک چهره انقلابی چپی مسلمان راهمچو جمال عبدالناصر یا قذافی وعرفات بمردم وجهانیان ارائه کند
.
ازجملهء کوششهای ببرک کارمل درزمینه قانع ساختن مردم مبنی برمسلمان بودن رژیم میتوان از ارسال پیام آشتی جویانهء وی به بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران آیة الله خمینی یادکرد که رزیم سلف وی یعنی حفیظ الله امین رکیک ترین دشنام هارا به او میداد . کارمل درپیامش عنوان امام خمینی از وی خواست تا بین حکومت وی ونظام قبلی باید فرق قایل شود وبرای برقراری روابط دیپلوماتیک با کابل ازهرطریق که ممکن باشد کارمل حاضر به همکاری وتنازل باتهران هست. ولی نه امام خمینی به پیام مذکور توجه کرد ونه هم دیگر مقامات دولتی درایران . ازفعالیت های دیگر رژیم کارمل درراستای اقناع مردم میتوان ازتاسیس شورای سرتاسری علمای دینی افغانستان یادکرد که درآن زبده ترین علمای دینی ازولایات مختلف کشوراعم ازشیعه وسنی درآن عضویت داشتند. دررأس آن ارگان شخصیت تحصیلکرده پوهنتون الازهر مصر دکتورمحمد سعیدافغانی قرارداشت
.
شورای مذکور از صلاحیتهای نسبتتا فوق العاده ای برخورداربود ازجمله اخذ امتحان مضامین دینی از طلبه هایکه درمدارس خصوصی درس خوانده بودند وبه کسب لقب مولوی نایل گردیده بودند بخاطر معافیت ازخدمت عسکری وادامه مسوولیت تدریس وامامت درمدارس ومساجد یگانه مرجع علمی ایکه صلاحیت اعطای تصدیق مولوی بودن را داشت همانا وزارت شوون اسلامی وریاست شورای سرتاسری علمای دینی بود.اماچنانچه دربالاعرض شد که وضعیت اشغال افغانستان مردم راازهرنوع تفکر بالای مسئله فلسطین بازمیداشت.

اماامروز وضعیت طوردیگری است. شوروی سابق با آن هیبت نظامی اش دیگردرجهان وجود ندارد. امریکا یکه تازمیدان است. طفل نازپروده اش اسرائیل به بزرگتری جنایت علیه بشریت دست میزند هیچکس نمیتواند که به حکومت اسرائیل بگوید بالای چشمت آبرو است. درمدت بیست روز کم ازکم سه هزارانسان چه مرد وچه زن وچه طفل کشته میشوند اما کشورهای محافظه کار عرب نظاره گرصحنه بوده وبخاطرفرونشاندن خشم ملت های شان به صدوریک قطعنامه اکتفا میکنند.

مردم افغانستان بعنوان مردمیکه طعم تلخ اشغال را درزمان شوروی سابق چشیده اکنون مشابهتهایرا توآم بایک سلسله رجخان ها وبرتریها نسبت به رژیم کنونی مشاهده میکنند.

اگردیروز کشورشان چهارده سال مورد تجاوز قوای شوروی قرارداشت ، درمقابل هیچگاه مردم به پدیده ء ارتداد وتغیردادن دین درملاء عام آشنا نبودند که کسی بعداز گرویدن به دین مسیحیت مستحق دریافت پناهنده گی درکشورهای اروپائی شود .اگر دیروز کشورافغانها مورد تجاوز شوروی قرارداشت میران فقروبیکاری درکشور هیچگاه به این حد نرسیده بود. فساد اداری درنظام تحت الحمایه مسکو به شدت امروزی آن وجودنداشت. ازهم گسیختگی اجتماعی وتفرقه های قومی وقبیلوی نیز درزمان اشغال شوروی به حدیکه امروزمروج گردیده است آنزمان وجودنداشت..

نسل آن دوران جهاد..تجارب تلخ از حالت اشغال دارند. درزمان اشغال افغانستان توسط شوروی سابق تعداد زیادی ازجوانان عرب درکنار مجاهدین افغان علیه قوای شوروی سابق جنگیدند یکتعداد شهید گشته وآنهاییکه فلسطینی بودند با گرفتن تجارب جنگی وسیاسی درمیدان های نبردعلیه شوروی به عضویت سازمان های حماس والجهاد درفلسطین درآمدند. این دوسازمان اکنون درلست سیاه امریکا بعنوان سازمانهای تروریست قراردارد درحالیکه احزاب سابق مجاهدین به استثنای گلبدین حکمتیار، دیگران همه در دولت کنونی تحت الحمایه امریکا درقدرت شریک اند ولی بازهم اینجا وآنجا صدای نماینده دیده بان حقوق بشرسازمان ملل متحد که مقرآن درنیویورک است شنیده میشود که باید رهبران مجاهدین بخاطرنقض حقوق بشردرسالهای نود محاکمه شوند.

جنگهای ذات البینی مجاهدین دردهه نود میلادی درکابل خاطرات تلخ ازخود بجاگذاشته است. اما تاکنون هیچ یک ازرهبران مجاهدین علنا مسوولیت قومانده دهی آن جنگهارا بعهده نگرفته اند. مثلایکی ازاشخاصیکه زیاد نام وی سرزبانها است پوهاند سیاف میباشد که گویا دستورقتل غیرنظامیان را به جنگجویان تحت فرمان خویش داده است اما وی درچندین مصاحبه این اتهام را رد کرده وخواستارارائهء سندشده است که مطابق به سند مذکورثابت شود که وی مستقیما دستورکشتارمردم غیرنظامی را داده باشد.
پوهاندسیاف ازجملهء رهبران مجاهدین است که درزمان حکومت سردارداوود به جرم فعالیتهای سیاسی به زندان افتید وبعداز اشغال افغانستان توسط شوروی سابق از زندان پلچرخی به شکل مرموزی رها گردیده وبه پاکستان گریخت. گفته میشود که درپاکستان وی شخصا مسؤول شکنجه وکشتن زندانیان سیاسی است که بنام اجنت دولت کابل درشهرپشاور ازطرف پولیس پاکستان وحزب اسلامی حکمتیار گرفتارمیگردیدند.

پوهاند سیاف هرچند یک عالم دین است ولی ازنشست وبرخاست با قاتلان ودزدان وجنایتکاران حرفوی لذت برده وبه این باور است که با مجالست ومماشات با اهل فسق وفجور زمینه های هدایت و رهنمائی آنها را فراهم نموده وآنهارا درراه خیروصلاح رهنممائی نماید. پوهاند سیاف همیشه درصحبت هایش ازتکیه کلام های استفاده میکند که عموما مردمان بدمعاش وچاقوکش از آن استفاده میکند علت اصلی آن همان دلیل است که قبلا ذکرگردید.. وی درسال 2004 میلادی بزرگترین جایزهء بین المللی مسابقه ریش درازان راکه دربرلین برگزارشده بود از آن خودساخت . هرچند خودش درمسابقه حاضرنشد اما عکس وفوتوی وی ازطرف برگرارکننده گان مسابقه به معرض نظرخواهی هیئت داوران قرارداده شد. پوهاندسیاف ازتحصیلکرده های شرعیات وپوهنتون مصراست او مانند دیگررهبران اسلاگرای کشورهای مسلمان درپوهنتون سمت استادی دارد. هزاره های افغانستان او را عبدالرحمن خان ثانی میگویند اما خودش هرگز به چنین لقب دل خوش نکرده است.
گفته میشود که وی به ورزش پهلوانی سخت علاقه مند بوده و درایامیکه طالبان کابل را درتسلط داشتند پوهاند سیاف درپنجشیربا احمدشاه مسعود گاه گاهی دست وپنجه نرم میکرد اما مسعود، قوت جسمی خود را در اولین لحظات تمرین درک کرده بود لذا با زیرکی تمام به سیاف این پیشنهادرا کردکه استاد من اعتراف میکنم که خودت ازمن قوی ترهستی اما من فقط میخواهم که باخودت تمرین کنم وتاکتیکهای را که خودت یاد داری بیاموزم.

مرد دیگریکه نامش سرزبانهای مقامات ملل متحد است مارشال یگانه افغانستان درقرن بیست ویک مارشال محمدقسیم فهیم است که اکنون ازشدت پرخوری بمرض شکر مبتلاگردیده است. این مارشال درایام جهاد علیه شوروی مربوط حزب اسلامی حکمتیاربود ومدت زیادی زیرقیادت قوماندان کشمیردر ولایت کنر علیه رژیم تره کی مشغول مبارزه نظامی بود. او دراولین روزهای بقدرت رسیدن تره کی مدرسه علوم عربی را ترک داده وبه کوه های ولایت کنربا قوماندان کشمیرخان پیوست.. مارشال مذکور اکنون درلست سیاه نهاد حقوق بشر ودرلست سفید مقامات امریکائی قراردارد. چنین معلوم میشود که این رهبران وفرماندهان مجاهدین تازمانیکه علیه منافع امریکا قرارنگیرند هیچ نهاد بین المللی وغیربین المللی قدرت محکمه نمودن آنهارا ندارد. به همان شکلیکه این نهادهای حقوق بین المللی ازاحضاریک افسرعادی اسرائیلی دردادگاه های بین المللی عاجزبوده است.چه برسد به اینکه وزیردفاع اسرائیل یا لوی درستیز اسرائیل را به میزمحاکمه بکشانند..

.