كابوس آدم ربايی در كابل

در يك سال اخير موارد آدم ربايي به منظور اخاذي و تهديد خانواده هاي نسبتاًَ مرفه دركابل، به طور سرسام آوري بالا رفته است كه در تاريخ اين شهر بي سابقه بوده است. گزارش ها مي رسانند كه هم اكنون درگوشه و كنار شهر كابل، بيش از دوصد گروه اختطاف گر و گروگان گير فعال اند كه همه روزه به كار آدم ربايي ، تهديد خانواده ها، تاجران و سرمايه گذاران مشغول اند. از جمله ده ها باند گروگان گير كه پول هاي سرسام آوري را از بسته گان گروگان هاي خويش به دست مي آورند، هفت بايد آنان قوي تر از ديگران فعال اند و در واقع، سرباند هاي آدم ربا ها دركابل اند.

فعاليت اين گروه ها از يك سو سبب شده است كه بسياري از افراد صاحب سرمايه ازكشور فرار كنند، از طرف ديگر، اين فعاليت ها نوعي پيشه و كار براي يك تعداد از مردم شده است. رياست امنيت ملي افغانستان شماري ازين باند ها را تا كنون متلاشي كرده است اما روزانه ده ها مورد اختطاف در كابل صورت مي گيرد كه معمولا خانواده از ترس آن كه زندگي اقارب شان در خطر قرار نگيرد، قضايا را به نهاد هاي امنيتي گزارش نمي دهند.

به طور مثال جواني به نام طارق فرزند احمد شاه به تاريخ بيست دسامبر سال 2008 از سوي يك دسته گروگان گير ربوده شد و بعد از سپري شدن بيست و يك روز خانواده اش با تلاش و فشار رواني بيش از حد موفق شدند تا جوان ربوده شده را از چنگ آدم ربايان نجات دهند. اين جوان وقتي در يك شام سيه آزاد شد،‌ به حدي محزون و ضعيف شده بودكه روي دو پا راه رفته نمي توانست. حدس زده مي شودكه آدم ربايان در بدل رهايي اين جوان مبلغ كلان پول را از خانواده اش به دست آورده اند اما خانواده اش هرگز نشده است كه درين باره به سوالات جواب بدهند.

همچنان شش ماه پيش يك گروه اختطاف چي، نوجوان چهارده ساله اي را ربودند كه در نتيجه فشار و تهديد تلفني ادم ربا ها، پدر اين نوجوان با مشكل زياد توانست كه نود هزار دالر را براي آدم ربا ها فراهم كند. افراد اختطاف چي بي رحم نه تنها پول هاي دالري را از وي گرفتند بلكه نوجوان مظلوم را با سلامتي رها نكردند و او را در حالي كه چشم هايش را از كاسه خانه كشيده بودند،‌روي جاده رها كردند.

چندي پيش مجازات سنگين بالاي شماري از آدم كشان و جنايت كاران عملي شد اما به زودي اين روند قطع شد. اين وضع نشان مي دهدكه دسته هاي جنايت كاربيش ازين نيز جرئت خواهند گرفت تا به اعمال وحشيانه و خطرناك شان برضد خانواده ها ادامه دهند.

همچنان رياست امنيت ملي مدتي پيش دست به تبليغات تشويقي برضد دسته هاي جنايت كار زد و عكس هايي از آنان را در برخي نقاط شهر نصب كرده بود كه اين عمل تا حدي در امر تخفيف آدم ربايي و دستگيري دهشت افگنان مؤثر بود اما اين پروسه اكنون به دلايل نا معلومي توقف كرده است. بسياري از خانواده ها سعي دارند كه براي نجات از ضايع شدن زندگي فرزندان وپول شان، به خارج از كشور فرار كنند كه اين امر به هيچ وجهه به نفع مردم افغانستان نيست و بايد نهاد هاي امنيتي به اين مسأله به حيث يك مسأله ملي نگاه كنند و از تمام ابزار ووسايل دست داشته به هدف تأمين آرامش خاطر براي مردم شان استفاده كنند.